Σόλες παπουτσιών από τα... έδρανα

17:02 17/11/2018 - Πηγή: Dimokratianews

Σόλες παπουτσιών από τα... έδρανα17.11.2018Παρασκήνιο

Οταν άγνωστοι στην Κατοχή τα ξήλωσαν με σκοπό να γίνουν υποδήματα

Σε… σόλες παπουτσιών μετατράπηκαν επί Κατοχής οι δερμάτινες ταπετσαρίες των κοινοβουλευτικών εδράνων. Αγνωστοι ξήλωσαν τα πανάκριβα δέρματα που κάλυπταν τα έδρανα των βουλευτών στην Ολομέλεια και τα προώθησαν για κατασκευή υποδημάτων, εκμεταλλευόμενοι τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες επιβίωσης των Ελλήνων στην Κατοχή και την άνθηση της μαύρης αγοράς.

Η αποκατάσταση των καθισμάτων έγινε το 1946. Τότε η Βουλή

άνοιξε ξανά ύστερα από μια ολόκληρη δεκαετία, καθώς οι εργασίες της είχαν ανασταλεί και λόγω Μεταξά αλλά και του πολέμου και της Κατοχής. Το άνοιγμά της ύστερα από τόσα χρόνια συνοδεύτηκε από επισκευές και επιδιορθώσεις, όπως οι επανατοποθετήσεις των ταπετσαριών από δέρμα στα έδρανα της Ολομέλειας.

Εκτός από τα έδρανα, ο Τύπος της εποχής ανέφερε ότι η αίθουσα της Ολομέλειας είχε υποστεί εκτεταμένες ζημιές που έπρεπε να επισκευαστούν, όπως, λόγου χάρη, στην οροφή και στους τοίχους. Για τις εργασίες χρειάστηκε περίπου ένας μήνας. Κατόπιν, τον Απρίλιο του ίδιου έτους, συνήλθε για πρώτη φορά η Ολομέλεια, σε κλίμα συγκίνησης, με σκοπό τον αγιασμό και την ορκωμοσία των βουλευτών. Είχαν προηγηθεί φυσικά οι βουλευτικές εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946, στις οποίες το ΚΚΕ και αρκετά κόμματα απείχαν καταγγέλλοντας a priori νοθεία. Στις εκλογές, τις πρώτες μετά τον Μεταξά, τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την Κατοχή, κέρδισε τελικά το Λαϊκό Κόμμα, που δημιούργησε την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη.

Η χρονιά εκείνη αποτελεί σταθμό για την ιστορία της Βουλής, καθώς από το 1946, οπότε επέστρεψε ο κοινοβουλευτικός βίος της χώρας, το Μέγαρο στο Σύνταγμα φιλοξενεί την έδρα του Κοινοβουλίου. Από τη χρονιά εκείνη το κτίριο στεγάζει και το υπουργικό συμβούλιο και το πολιτικό γραφείο του εκάστοτε πρωθυπουργού. Ακόμη, από το 1946 έως το 1992 στέγαζε το Συμβούλιο της Επικρατείας, ενώ για μερικά χρόνια φιλοξένησε το Γενικό Επιτελείο Στρατού, έως τη μετακίνησή του στο Πεντάγωνο στη χαραυγή της δεκαετίας του ’50.