Συνωμοσία του Σαμαρά στην Μάνη! Η σύναξη στο Οίτυλο με εννέα βουλευτές και έναν υπουργό

13:02 7/9/2020 - Πηγή: Dimokratianews

Στην περίπτωση πρόωρων εκλογών, τα περιθώρια φυγόκεντρων κινήσεων στη Ν.Δ. γίνονται πιο ασφυκτικά

Από τον Ανδρέα Καψαμπέλη

Σιγή ιχθύος παρατηρείται εσχάτως από τον Αντώνη Σαμαρά. Αν και οι εξελίξεις είναι πυκνές, εν μέσω μάλιστα θέρους, έχει αποφύγει να δώσει το στίγμα του. Η τελευταία φορά που εμφανίστηκε ήταν στην ψηφοφορία στη Βουλή, για τις

δύο συμφωνίες με την Ιταλία και την Αίγυπτο για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών, δίχως όμως να συνοδεύσει τη θετική ψήφο του με οποιαδήποτε δήλωση. Αυτό πάντως δεν σημαίνει ότι δεν είναι και πάλι ιδιαίτερα κινητικός, σύμφωνα με πληροφορίες, στο παρασκήνιο…

Φαίνεται μάλιστα ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν άφησε αναξιοποίητο ούτε το διάστημα που ήταν κλειστή η Βουλή λόγω διακοπών, μεταφέροντας τις δραστηριότητες και τις επαφές του εκτός Αθηνών. Ειδικά η εβδομάδα του Δεκαπενταύγουστου, που για τους περισσοτέρους είναι η φάση της απόλυτης χαλάρωσης, για τον κ. Σαμαρά είχε άλλα χαρακτηριστικά. Τις ημέρες εκείνες μετακινήθηκε από την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Μεσσηνία, και από το Ναύπλιο, στο Οίτυλο. Στο γραφικό χωριό στην καρδιά της Μάνης, όμως, δεν ήταν μόνος.

Άρχισαν να καταφθάνουν οικογενειακώς και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, ο αριθμός των οποίων ανήλθε, κατά τις πληροφορίες, γύρω στους δέκα. Ενας αριθμός που θα μπορούσε να μη σημαίνει κάτι ιδιαίτερο, αλλά, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, θα μπορούσε και να σημαίνει πολλά, δεδομένης των αριθμητικής πλειοψηφίας των 158 βουλευτών της Ν.Δ.

Μεταξύ της δεκαμελούς παρέας υπήρχε και ένας υπουργός, που ήταν ο μοναδικός: Ο Μάκης Βορίδης, ο οποίος έχει άλλωστε το άλλοθι ότι η Μάνη αποτελεί, λόγω της καταγωγής της συζύγου του, τον αγαπημένο τόπο διακοπών του. Ενδιαφέρον έχει ότι, αν και η σύναξη του Οιτύλου είχε τον μανδύα της κοινωνικής καλοκαιρινής συνεύρεσης, αποφεύχθηκε οποιαδήποτε διαρροή γύρω από αυτήν, όπως και για τη σύνθεσή της, κάτι που αυτομάτως θα πυροδοτούσε συζητήσεις και αντιδράσεις. Γι’ αυτό και κρατήθηκε μυστική. Μεταξύ αυτών που ανταποκρίθηκαν, πάντως, στην πρόσκληση του κ. Σαμαρά ήταν οι βουλευτές Μίλτος Χρυσομάλλης και Περικλής Μαντάς, που εξελέγησαν για πρώτη φορά στη Μεσσηνία πέρυσι, ο Σπύρος Πνευματικός από τη Εύβοια και η Στέλλα Μπίζιου από τη Λάρισα, αμφότεροι επίσης νεοεκλεγέντες.

Εκτός από τη σημειολογία των κοινών διακοπών του πρώην πρωθυπουργού με μια καθόλου ευκαταφρόνητη ομάδα βουλευτών, κατά την παραμονή και φιλοξενία τους στο Οίτυλο έγιναν και πολλές πολιτικές συζητήσεις. Αυτό, βεβαίως, ακούγεται και ως κάτι αυτονόητο. Όμως, οι πληροφορίες -καθ’ όλα έγκυρες- αναφέρουν ότι αναχωρώντας από το λακωνικό θέρετρο είχαν υπάρξει και συγκεκριμένα «διά ταύτα» για περαιτέρω κοινό βηματισμό τους εντός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας υπό την εσωκομματική κηδεμονία του κ. Σαμαρά. Έτσι, ένα γεγονός που θα μπορούσε να θεωρηθεί συγκυριακό πήρε πολιτικό περιεχόμενο εν όψει και της νέας περιόδου, η οποία, όπως όλα δείχνουν, θα είναι πλούσια σε ζυμώσεις και ανοιχτή σε πολλά απρόοπτα.

Άλλωστε, λίγες μόλις ημέρες αργότερα, στη Ν.Δ. σήμανε συναγερμός λόγω της ονομαστικής ψηφοφορίας που ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ για τις δύο συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο. Ολα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στον κ. Σαμαρά, με δεδομένες και τις σαφείς επιφυλάξεις που είχε διατυπώσει το προηγούμενο διάστημα για τους χειρισμούς στα ελληνοτουρκικά και το ενδεχόμενο διαλόγου με τον «πειρατή» Ερντογάν. Τελικά υπερψήφισε, δίχως να διατυπώσει ούτε καν κάποιον «αστερίσκο». Όπως λέγεται, ωστόσο, στα νεοδημοκρατικά παρασκήνια, χρειάστηκε να προηγηθούν κάποιες «συζητήσεις», ενώ ορισμένοι κάνουν λόγο και για «πιέσεις». Αυτό που μένει εν καιρώ να φανεί είναι τα «ανταλλάγματα» που πήρε σε άλλα μέτωπα ο πρώην πρωθυπουργός για να συγκατατεθεί -μαζί με την ομάδα του Οιτύλου, και όχι μόνο- σε συμφωνίες για τις οποίες διατυπώνονται σοβαρές ενστάσεις σε ό,τι αφορά τη διασφάλιση των εθνικών μας συμφερόντων στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο.

Μπορεί βεβαίως ο κ. Σαμαράς αυτή τη στιγμή να δείχνει ο οιονεί άτυπος ρυθμιστής της κυβερνητικής ευστάθειας, αλλά, από την άλλη πλευρά, είναι φανερό ότι μπαίνει κι αυτός στην περίοδο των μεγάλων διλημμάτων. Με τη μορφή που παίρνουν οι εξελίξεις, η ισορροπία ανάμεσα στα εσωκομματικά παίγνια και τα μεγάλα πολιτικά διακυβεύματα θα είναι, από εδώ και πέρα, ολοένα πιο εύθραυστη, ενώ για τον πρώην πρωθυπουργό θα είναι διαρκώς πιο δύσκολο, παρά τη δεινότητά του σε ελιγμούς, να πατάει ταυτόχρονα σε πολλές βάρκες.

Άλλωστε, κατά τον πρόσφατο ανασχηματισμό (που μόνο… ανασχηματισμός δεν ήταν), έκαψε πολλά από τα πυρομαχικά του. Κατάφερε να διατηρήσει στους θώκους τους όλους τους «σαμαρικούς» υπουργούς -αν και στη συνέχεια αρκετοί… κουρεύτηκαν και αποψιλώθηκαν από αρμοδιότητες-, αλλά γνωρίζει καλά ότι αυτό κάθε άλλο παρά εύκολο είναι να επαναληφθεί την επόμενη φορά.

Παραδείγματος χάριν, στο υπουργείο Ανάπτυξης ο Ν. Παπαθανάσης έχει παραμερίσει ήδη τον Αδ. Γεωργιάδη, στο Οικονομικών ο Θ. Σκυλακάκης έχει ενισχυθεί αποφασιστικά και στο Εργασίας ο υφυπουργός Παν. Τσακλόγλου «προπονείται» από τώρα για να πάρει τη θέση του Γ. Βρούτση. Στην περίπτωση μάλιστα κατά την οποία θα αναζωπυρωθούν τα σενάρια περί εκλογών από την προσεχή άνοιξη και μετά -καθώς θα έχει συμπληρωθεί διετία-, τα περιθώρια φυγόκεντρων κινήσεων στο εσωτερικό της Ν.Δ. γίνονται πιο ασφυκτικά.