Τέως βασιλική οικογένεια: “Είμαστε συγκινημένοι για την ελληνική ιθαγένεια”

Ανακοίνωση εξέδωσε η τέως βασιλική οικογένεια για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας και την υιοθέτηση του επωνύμου «Ντε Γκρες».

Στην ανακοίνωση τα μέλη της οικογένειας αναφέρουν πως επέλεξαν το επίθετο Ντε Γκρες, όπως είχε κάνει και ο θείος τους Μιχαήλ ντε Γκρες, καθώς όπως λένε, είναι ό,τι πιο οικείο σε αυτούς, δεδομένου ότι ουδέποτε η οικογένειά τους είχε επώνυμο.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της τέως βασιλικής οικογένειας:

«Είμαστε συγκινημένοι που μετά από τριάντα χρόνια έχουμε και πάλι την ελληνική ιθαγένεια. Η στέρηση της ιθαγένειάς μας,

με τον νόμο του 1994, μας κατέστησε ανιθαγενείς με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο ατομικών δικαιωμάτων αλλά και συναισθηματικής δοκιμασίας.

Ο πατέρας μας και η οικογένειά μας σεβαστήκαμε απόλυτα το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 1974. Η πρόβλεψη όμως του νόμου του 1994 για το θέμα της ιθαγένειας, προϊόν της τότε πολιτικής συγκυρίας, δεν άρμοζε προς έναν τέως αρχηγό του ελληνικού κράτους και ένα θεσμό που υπηρέτησε πιστά τη χώρα. Ο θάνατος του πατέρα μας έκλεισε έναν κύκλο.

Προϋπόθεση για την επιστροφή της ιθαγένειάς μας, ήταν να δηλώσουμε επώνυμο και επιλέξαμε αυτό που είχε επιλέξει και ο αποθανών θείος μας, Μιχαήλ Ντε Γκρες και είναι ό,τι πιο οικείο σε εμάς, αφού ουδέποτε η οικογένειά μας είχε επώνυμο.

Στα χρόνια που στερηθήκαμε την ιθαγένεια μας, ζήσαμε με το καθήκον και την τιμή να υπηρετούμε την πατρίδα μας με πίστη και αφοσίωση απ’ όπου και αν βρισκόμασταν, με όλες μας τις δυνάμεις. Οι ίδιες αρχές θα συνεχίσουν να καθορίζουν την πορεία της οικογένειάς μας».

Ποιος ήταν ο Μιχαήλ Ντε Γκρες

Ήταν το μοναδικό παιδί του πρίγκιπα Χριστόφορου της Ελλάδας και της Πριγκίπισσας Φραγκίσκης της Ορλεάνης, αδελφής του Ερρίκου κόμη των Παρισίων. Ο πατέρας του απεβίωσε, όταν ο Μιχαήλ ήταν μωρό, μόλις ενός έτους.

Στις αρχές του 1940, μετά τον θάνατο του Πρίγκιπα Χριστόφορου, η Φραγκίσκη είχε σχεδιάσει την εγκατάστασή της, με τον γιο της Μιχαήλ, στην Ελλάδα. Όμως ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ήδη ξεσπάσει από τις αρχές του καλοκαιριού του 1940 και έτσι ο Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας την ειδοποίησε να εγκαταλείψει τάχιστα την Ιταλία. Έτσι ο Μιχαήλ πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Λαράς του Ισπανικού Μαρόκου και στη Μάλαγα της Ισπανίας.

Σπούδασε στο Παρίσι Πολιτικές Επιστήμες. Στο τέλος της δεκαετίας του 1950 επέστρεψε στην Ελλάδα και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην Θεσσαλονίκη ως Αξιωματικός του Ιππικού.

Ο γάμος με τη Μαρίνα Καρέλλα

Ο Μιχαήλ παντρεύτηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1965 στην Αθήνα τη Μαρίνα Καρέλλα, διάσημη ζωγράφο, γλύπτρια και σκηνογράφο, μαθήτρια του Γιάννη Τσαρούχη.

Ο γάμος αυτός αναγνωρίσθηκε από τον Βασιλιά Κωνσταντίνο Β΄, αφού πρώτα ο Μιχαήλ παραιτήθηκε των δικαιωμάτων του στον Ελληνικό Θρόνο. Με το γάμο του έφυγε από το Ανάκτορο του Τατοΐου και ζούσε με τη σύζυγό του στο Μαρούσι.

Με την Μαρίνα Καρέλλα απέκτησαν δύο παιδιά: Την Αλεξάνδρα και την Ολγα.

Ο Μιχαήλ ήταν το μόνο μέλος της Ελληνικής Βασιλικής Οικογένειας, που δεν έφυγε από την Ελλάδα μετά το αποτυχημένο Κίνημα της 13ης Δεκεμβρίου 1967, που επιχείρησε ο Κωνσταντίνος Β΄ για να ανατρέψει την Χούντα.

Συγγραφικό έργο

Ο Μιχαήλ είχε πλούσιο συγγραφικό έργο. Είχε εκδώσει πάνω από 20 βιβλία, ιστορικές βιογραφίες και μυθιστορήματα. Γαλλική εφημερίδα τον αποκαλούσε, τη δεκαετία του 1980, “συγγραφέα των αεροπορικών μπεστ-σέλερ”, με την έννοια του ότι δεν υπήρχε επιβάτης αεροπλάνου, που να μην είχε μαζί του το περίφημο μυθιστόρημα “La nuit du serail”, την ιστορία της μικρής Γαλλίδας Αιμέ Ντυμπύκ, που την έπιασαν οι πειρατές και έφθασε να γίνει βαλιντέ-σουλτάνα, δηλαδή βασιλομήτωρ (μητέρα του σουλτάνου). Υπολογίζεται ότι αυτό το μυθιστόρημα του Μιχαήλ έχει πουλήσει πάνω από 2 εκατομμύρια αντίτυπα.

Ακολούθησαν ιστορικά μυθιστορήματα για τη μαχαρανή του Τζάνση, για τη Θεοδώρα, για την Μπουμπουλίνα, για τον τελευταίο σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ Β’, όπου υποστηρίζει ότι δεν ευθυνόταν για τη σφαγή των Αρμενίων ή ακόμα για την αυτοκράτειρα Καρλότα του Μεξικού, που έζησε 60 χρόνια μέσα στην τρέλα.

Ο θάνατος του Μιχαήλ

Ήταν το τελευταίο επιζών εγγόνι του Γεωργίου Α΄ της Ελλάδας, με καταγωγή από τον Οίκο των Βουρβόνων μέσω της οικογένειας της μητέρας του και το τελευταίο δισέγγονο του Χριστιανού Θ΄ της Δανίας.

Η κηδεία του τελέστηκε την 1η Αυγούστου 2024 στην εκκλησία του Πρώτου Νεκροταφείου Αθηνών, και η ταφή του έγινε την ίδια μέρα στο Βασιλικό Κοιμητήριο Τατοΐου.

Keywords
Τυχαία Θέματα
Τέως, “Είμαστε,teos, “eimaste