Τι είναι η διάμεση πνευμονίτιδα – Τα συμπτώματα και η θεραπεία

20:01 25/10/2024 - Πηγή: Dimosio

Η διάμεση πνευμονίτιδα, γνωστή και ως διάμεση πνευμονοπάθεια ή διάχυτη παρεγχυματική πνευμονοπάθεια, αναφέρεται σε μια κατάσταση που προκύπτει από βλάβη στα κύτταρα που περιβάλλουν τα αεροθυλάκια στους πνεύμονες.

Στα παιδιά, η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική και ποικίλλει συγκεκριμένα με βάση την ηλικία τους. Πιο συγκεκριμένα, τα παθογόνα αίτια για τη διάμεση πνευμονίτιδα διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία, με τους ιούς να προεξάρχουν σε κάθε ομάδα ηλικιών πέραν της νεογνικής περιόδου.

Αντίστοιχα, σε ό,τι αφορά τους ενήλικες και τα παιδιά, υπάρχουν περισσότερες από 300 διαφορετικές

ασθένειες, οι οποίες ταξινομούνται ως διάμεσες πνευμονοπάθειες. Οι περισσότερες εξ’ αυτών είναι αρκετά σπάνιες, ωστόσο η πιο συνηθισμένη διάμεση πνευμονίτιδα περιλαμβάνει:

ΣαρκοείδωσηΙδιοπαθής πνευμονική ίνωσηΕξωγενής Αλλεργική Κυψελιδίτιδα (επίσης γνωστή ως Πνευμονίτιδα Εξ Υπερευαισθησίας)Διάμεση πνευμονοπάθεια σχετιζόμενη με νόσο του συνδετικού ιστούΠνευμονοκονίασηΔιάμεση πνευμονοπάθεια που προκαλείται από συγκεκριμένα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία άλλων ασθενειών

Οι διάμεσες πνευμονοπάθειες συνήθως εκδηλώνονται σταδιακά. Οι περισσότεροι άνθρωποι με διάμεσες πνευμονοπάθειες νιώθουν δύσπνοια και έχουν μειωμένη ικανότητα άσκησης. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν επίμονο βήχα που συνήθως είναι, δηλαδή δεν παράγει φλέγμα.

Σε πιο προχωρημένα στάδια της νόσου, οι ασθενείς μπορεί να παρατηρήσουν μπλε ή μωβ αποχρωματισμό στα χείλη, τα χέρια και τα πόδια, αποτέλεσμα της χαμηλής ποσότητας οξυγόνου στο αίμα.

Επίσης, μπορεί να υπάρξει πληκτροδακτυλία, δηλαδή διόγκωση των δακτύλων, που αποτελεί ένδειξη μειωμένης οξυγόνωσης.

Είναι σημαντικό να παρακολουθείται η κατάσταση των ασθενών με διάμεση πνευμονίτιδα, καθώς η έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής τους και να επιβραδύνει την πρόοδο της νόσου.

Η διάμεση πνευμονοπάθεια μπορεί να εμφανιστεί μετά από μια ανώμαλη επούλωση ενός τραυματισμού στους πνεύμονες. Το σώμα παράγει μόνο την ακριβή ποσότητα ιστού που χρειάζεται για την επισκευή των τραυματισμένων μερών. Στην διάμεση πνευμονοπάθεια η διαδικασία επισκευής γίνεται ακατάλληλα, έτσι ο ιστός γύρω από τους θύλακες αέρα συσσωρεύεται και δυσκολεύει την παροχή οξυγόνου στην ροή του αίματος.

Στην διάμεση πνευμονική νόσο η διαδικασία επισκευής πηγαίνει ακατάλληλα έτσι ώστε ο ιστός γύρω από τους αερόσακους (δηλαδή οι κυψελίδες) να συσσωματωθεί και να δημιουργήσει ουλές που προκαλούν δυσκολίες στο οξυγόνο να φτάσει στην κυκλοφορία του αίματος.

Αν και σε ορισμένες περιπτώσεις η αιτία είναι άγνωστη, η διάμεση πνευμονοπάθεια συνήθως εμφανίζεται από γνωστές αιτίες που περιλαμβάνουν αυτοάνοσες ή ρευματολογικές παθήσεις, επαγγελματικές και οργανικές εκθέσεις σε παράγοντες στο σπίτι ή στο χώρο εργασίας, φάρμακα και κάποια είδη ακτινοβολίας.

Η μακροχρόνια έκθεση στα ακόλουθα οργανικά και ανόργανα υλικά και παράγοντες μπορεί να προκαλέσει βλάβη στους πνεύμονες:

Πρωτεΐνες πτηνών (τα ίδια τα ζώα και παράγωγα αυτών που περιέχουν φτερά)Κάρβουνο, σιτηρά και σκόνη πυρίτιου.Ίνες αμιάντου.Μούχλα από ντους, μπανιέρες ή ζημιές στο νερό. Φάρμακα και ακτινοβολία.

Υπάρχουν πολλά φάρμακα που μπορούν να βλάψουν τους πνεύμονές σας, όπως:

Χημειοθεραπεία ή ανοσορρυθμιστικά φάρμακαΚαρδιακά φάρμακα.Ορισμένα αντιβιοτικά.

Μερικές φορές οι άνθρωποι που υποβάλλονται σε θεραπεία ακτινοβολίας για καρκίνο του πνεύμονα ή του μαστού παρουσιάζουν σημάδια πνευμονικής βλάβης μήνες ή μερικές φορές ακόμη και χρόνια μετά την πρώτη θεραπεία».

Επιλογές θεραπείας

Το συμπληρωματικό οξυγόνο συνιστάται επί του παρόντος στις διεθνείς οδηγίες για τη θεραπεία, αν και καμία μελέτη δεν έχει αποδείξει το όφελος του. Τα άτομα αναφέρουν ότι αισθάνονται λιγότερο δύσπνοια με τη χρήση του.Η πνευμονική αποκατάσταση μπορεί να σας βοηθήσει να βελτιώσετε τα επίπεδα δραστηριότητας και την ικανότητα άσκησής σας.Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως το στεροειδές πρεδνιζόνη, μπορούν να μειώσουν το πρήξιμο στους πνεύμονες.Τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, όπως η αζαθειοπρίνη (Imuran), η κυκλοφωσφαμίδη (Cytoxan) και η μυκοφαινολάτη μοφετίλη (CellCept), μπορεί να βοηθήσουν στη διακοπή των επιθέσεων του ανοσοποιητικού συστήματος που βλάπτουν τους πνεύμονες.Τα αντιφινωτικά φάρμακα όπως η πιρφενιδόνη (Esbriet) και το nintedanib (Ovef) μπορεί να αποτρέψουν περαιτέρω ουλές στους πνεύμονες. Αυτά τα φάρμακα και τα δύο έχουν εγκριθεί από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων για τη θεραπεία της ιδιοπαθούς πνευμονικής ίνωσης.

Διαβάστε ΕΔΩ περισσότερες ειδήσεις