Δημοψήφισμα για το Μνημόνιο ζητά ο ΣΕΒ

20:41 24/5/2011 - Πηγή: Reporter

Να αποφασίσει ο λαός για ποια πορεία θέλει να ακολουθήσει ζήτησε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, χαρακτηρίζοντας την προσπάθεια συναίνεσης “καμμένο χαρτί”. Εφόσον το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να δώσει διέξοδο, είναι αναγκαία η προσφυγή στον λαϊκό παράγοντα. Για να επαναπρογραμματισθεί και να προχωρήσει η αναγκαία αλλαγή. Ο λόγος πρέπει τώρα να δοθεί στον ίδιο το λαό.Απομένει μόνο μία πολιτικά υγιής και εθνικά αξιοπρεπής λύση: Να κληθεί ο λαός ν’ αποφανθεί

άμεσα για την ακολουθητέα εθνική πορεία –μέσα από ένα δημοψήφισμα. Ένα δημοψήφισμα που θα θέσει την κοινωνία μας μπροστά στο μοναδικό, πλέον, σήμερα, βαθύτερο εθνικό μας διακύβευμα:ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ στον δρόμο που επιβάλλει η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, με τους όρους και με τις θυσίες που απαιτεί η παραμονή μας στην ευρωζώνη; Είμαστε διατεθειμένοι να καταβάλουμε το κόστος των αλλαγών που απαιτούνται για να μην κατέβουμε από το τρένο της Ευρώπης;Ή ΑΠΟΧΩΡΟΥΜΕ και πορευόμαστε πλέον μόνοι, χωρίς τους όρους, αλλά και χωρίς τα δισεκατομμύρια των εταίρων μας; Θέλει η κοινωνική πλειοψηφία να προκρίνει ένα δρόμο που μας οδηγεί στο περιθώριο και την εθνικά υπερήφανη εξαθλίωση;Ο πρόεδρος του ΣΕΒ επισήμανε ότι έπειτα από έναν χρόνο, στον οποίο η χώρα διένυσε επώδυνη πορεία, είναι διάχυτη η πεποίθηση ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο ίδιο σημείο απ' όπου ξεκίνησε, ένα βήμα πριν απ' τον γκρεμό. «Οι θυσίες δεν φαίνεται να έχουν πιάσει τόπο. Η κρίση παραμένει χωρίς ορατή διέξοδο. Εξακολουθούμε να βουλιάζουμε, ενώ υποτίθεται ότι πασχίζουμε ν' αλλάξουμε», ανέφερε ο κ. Δασκαλόπουλος και πρόσθεσε: «Η σιωπηλή πλειοψηφία βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση για το σήμερα, σε απόλυτη αβεβαιότητα για το αύριο, απρόθυμη ή ανήμπορη να συμβάλει σε οποιαδήποτε προσπάθεια».

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου απέδωσε την αποτυχία στο γεγονός ότι «αντιμετωπίσαμε με το μπαμπάκι κι όχι με το νυστέρι το καρκίνωμα, που ευθύνεται για την κρίση και τη διαιώνισή της: το κραταιό πελατειακό κράτος».

Η παραγωγική οικονομία, πρόσθεσε, καταβάλλει αγόγγυστα το μερίδιο που της αναλογεί, «δεν είναι, όμως, διατεθειμένη να υποστεί αδιαμαρτύρητα κι άλλα έκτακτα χαράτσια κι άλλους φόρους κι άλλα βάρη, όταν βλέπει ότι αυτά πάνε για τη συντήρηση αυτού του κράτους των κομματικών πελατών, που καταχράται τους φόρους των πολιτών και αναδιανέμει στους εκλεκτούς του και στους επιτήδειους τον εθνικό πλούτο».

Ο κ. Δασκαλόπουλος ανέφερε ότι «υπήρξε κάτι σαν αναλαμπή συνείδησης πριν από έναν χρόνο, όταν το σύστημα κατέρρευσε οικονομικά -και ηθικά- μέσα από τη δική του ασυδοσία», αλλά «δυστυχώς, η προσπάθεια δεν κράτησε πολύ. Η εύκολη δημαγωγία εξοστράκισε τον ουσιαστικό προβληματισμό. Κατά μία έννοια, η βοήθεια από τους εταίρους μας υπήρξε δίκοπο μαχαίρι. Μας έδωσε ανάσα για να μη βουλιάξουμε, ταυτόχρονα, όμως, προσέφερε πίστωση χρόνου στις δυνάμεις, που δεν θέλουν ν' αλλάξουμε».

Χαρακτήρισε δε «μεγάλο στρατηγικό λάθος» το γεγονός ότι δεν έγινε ο λαός κοινωνός όλης της αλήθειας. «Δεν του εξηγήσαμε επαρκ