Ψήφισαν βρίζοντας όσοι δεν απείχαν βρίζοντας

22:33 9/6/2024 - Πηγή: Reporter

Η τεράστια αποχή, η πτώση της δημοφιλίας της κυβέρνησης, η αδυναμία των δυο πιο μεγάλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, η επιλογή πολλών μικρών κομμάτων που συγκεντρώνουν κυρίως ψήφους διαμαρτυρίας, ακόμη και όταν προωθούν “ψεκασμένες” απόψεις, όλα αυτά μαζί, ένα πράγμα δείχνουν.
Ότι οι ψηφοφόροι δεν εγκρίνουν τις πολιτικές που ακολουθούν τα παραδοσιακά κυβερνητικά κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) και ότι δεν νιώθουν ότι η προσωπική τους κατάσταση και εξέλιξη μπορεί να βελτιωθεί από τις πολιτικές αυτές.

Δεν θεωρεί ο

Έλληνας πολίτης - ούτε ο Ευρωπαίος όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση - ότι βρίσκεται στο επίκεντρο, ότι η πολιτική τον αφορά και ότι οι πολιτικοί ενδιαφέρονται για αυτόν. Και τους πληρώνει με το ίδιο νόμισμα, της αδιαφορίας. Πράγμα εξαιρετικά επικίνδυνο για κάθε δημοκρατία.
Η κατάσταση δεν θα αλλάξει αν ο πολίτης δεν ξαναμπεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των πολιτικών, αν οι πολιτικοί δεν αρχίσουν να λογοδοτούν στους πολίτες αντί να αισθάνονται ικανοποιημένοι εισπράττοντας τους επαίνους των διεθνών επενδυτικών οίκων.

Η Νέα Δημοκρατία εισέπραξε τη δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων για την ακρίβεια, για την ανασφάλεια και την εγκληματικότητα και για την διεύρυνση των ανισοτήτων που προκαλεί η πολιτική της.
Το ΠΑΣΟΚ, εξευτελίζεται βγαίνοντας τρίτο και καταιδρωμένο, πίσω από τον Κασσελάκη, ο οποίος όμως δεν τα πήγε τόσο καλά όσο ήλπιζε. Φάνηκε ότι ο Κασσελάκης (διότι ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει πια παρά μόνο ως επιγραφή) έχει ταβάνι, το 15%. Φυσικά, το γεγονός ότι ξεπέρασε το ΠΑΣΟΚ είναι εντυπωσιακό και το ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάρει γενναίες αποφάσεις από εδώ και πέρα, αν δεν θέλει να κατρακυλήσει ακόμη περισσότερο σε όλες τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.

Και ενώ όλοι προσπαθούν ματαίως να εμφανίζονται ως νικητές, είναι όλοι χαμένοι, με το 40% περίπου των ψηφοφόρων να ψηφίζουν “ψεκασμένους” και την αποχή στο 60% να χτυπάει εκκωφαντικά το καμπανάκι για την αξία της δημοκρατίας στη χώρα μας.

Σε όλα τα κόμματα αναμένονται εξελίξεις, αλλά αυτό που πρέπει πρωτίστως να γίνει είναι ότι οφείλουν καταρχήν οι ηγέτες της αντιπολίτευσης να αναγνωρίσουν ότι ούτε τα σώου πρωινάδικης αισθητικής του Κασσελάκη, ούτε η κλάψα του Ανδρουλάκη αρκούν για να τους φέρουν σε θέση να απειλήσουν τον Μητσοτάκη.
Πρέπει να αντιληφθούν ότι ο κόσμος περιμένει πρόγραμμα πολιτικής και συγκεκριμένα μέτρα που θα βελτιώσουν την καθημερινότητα του και θα δημιουργήσουν προοπτικές για το μέλλον. Περιμένει επίσης να γνωρίσει τα ηγετικά στελέχη των κομμάτων της αντιπολίτευσης που θα αποτελέσουν μελλοντικά την ηγετική ομάδα, πέραν των δυο αρχηγών τους.
Για τον Μητσοτάκη τα πράγματα θα είναι δύσκολα μέσα στο κόμμα, παρά τη νίκη του, αφού το ποσοστό που πήρε είναι πολύ χαμηλότερο από τον πήχυ που είχε ο ίδιος θέσει. Η αμφισβήτηση του μέσα στη ΝΔ θα ενισχυθεί, όχι μόνο από τους δελφίνους που φιλοδοξούν να τον διαδεχθούν, αλλά και από την παλιά φρουρά που ποτέ δεν τον αποδέχτηκε και που συστηματικά του σκάβει το λάκκο.
Φυσικά το τι θα κάνει ο Μητσοτάκης με το κόμμα του είναι δευτερεύον για εμάς τους υπόλοιπους. Αυτό που μας ενδιαφέρει άμεσα είναι το τι θα κάνει για τη χώρα και για τους πολίτες. Διότι μοιάζει να ικανοποιείται πολύ από τα εύσημα των ξένων επενδυτών και των τραπεζιτών και να μην αντιλαμβάνεται ότι η μεγάλη μάζα των πολιτών υποφέρει και δεν βλέπει προοπτικές βελτίωσης. Η επιδοματική πολιτική δεν αρκεί όπως αποδεικνύεται, ούτε οι ξένες επενδύσεις, όταν το μηνιάτικο τελειώνει στο δεκαπενθήμερο και όταν δεν δημιουργούνται νέες δουλειές στη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, που είναι οι μικρές επιχειρήσεις. Πρέπει ως πρώτο βήμα να αποφασίσει να δράσει κατά των πολλών καρτέλ που λυμαίνονται τη χώρα. Πρέπει επίσης να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί κανείς να αισθάνεται ασφάλεια με τις μαφίες, τους εγκληματίες και τους μπράβους να αλωνίζουν, ούτε να είναι ευχαριστημένος με την ανίκανη δημόσια διοίκηση, με το σύστημα υγείας να εξαρτάται από τη φιλοτιμία των γιατρών και με το γελοίο εκπαιδευτικό σύστημα να καταδικάζει επι δεκαετίες όλους τους νέους στο διεθνές περιθώριο.

Πέραν της ανάλυσης πάντως σε εθνικό επίπεδο, τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών σε όλη την Ευρώπη δείχνουν μια διάθεση διάσπασης της, παρά συσπείρωσης της. Οι Ευρωπαίοι δεν είναι ευχαριστημένοι, αμφισβητούν παντού τις παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις, κινούνται προς εθνικιστικά και λαϊκιστικά κόμματα και αποδυναμώνουν την, ήδη ασθενική σε διεθνές επίπεδο, Ευρωπαική Ένωση.
Συνολικά όλα τα αντισυστημικά μπλόκ ενισχύονται και η αιτία ενίσχυσης τους παντού, είναι ότι ο Ευρωπαίος πολίτης δεν είναι στο επίκεντρο της πολιτικής της ΕΕ, η οποία εξυπηρετεί κυρίως τα πολυεθνικά λόμπι και τους ίδιους τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών.