ΣΕΑΟΠ: Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η αγορά αποσταγμάτων

19:34 11/12/2019 - Πηγή: Reporter

«Μια σημαντική προσπάθεια του κλάδου καρποφόρησε πριν 30 χρόνια με την κατοχύρωση της ονομασίας προέλευσης για το Ούζο και το Τσίπουρο/Τσικουδιά από την ΕΕ» τόνισε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Παραγωγών Αποσταγμάτων και Αλκοολούχων Ποτών (ΣΕΑΟΠ), Νίκος Καλογιάννης.

«Σήμερα, 15 ελληνικά αποστάγματα προστατεύονται στην ΕΕ. Ελπίζουμε ότι ο κατάλογος αυτός θα αυξηθεί στην πορεία των χρόνων που ακολουθούν. Τα ελληνικά αποστάγματα αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν προϊόντα ταυτότητας της ελληνικής ποτοποιίας αποσταγματοποιίας. Ειδικά το ούζο είναι από τους ουσιαστικότερους πρεσβευτές

της Ελλάδας στο εξωτερικό και το τσίπουρο με τη βελτίωση του νομοθετικού πλαισίου μπορεί να ξεπεράσει τα στενά σύνορα της τοπικής «οικιακής» οικονομίας και να αναδειχθεί σε ένα εκλεκτής ποιότητας προϊόν και να κερδίσει την διεθνή αναγνώριση που του αξίζει.

H ελληνική παραγωγή ποτών και αποσταγμάτων αποτελεί ένα σημαντικότατο κοινωνικοικονομικό στήριγμα της ελληνικής περιφέρειας. Σημαντικός αριθμός επιχειρήσεων (ιδιωτικές και συνεταιριστικές) ασχολούνται με την παραγωγή, διακίνηση, και πώληση ελληνικών ποτών γενικά αλλά και αμπελοοινικής προέλευσης που στηρίζουν την αγροτική παραγωγή και την αμπελοκαλλιέργεια» πρόσθεσε ο κ. Καλογιάννης.

Τα ελληνικά αποστάγματα είναι φυσικά προϊόντα. Πρόκειται για την τέχνη της απόσταξης γεωργικών πρώτων υλών. Το ούζο έχει αναγνωριστεί ως «παραδοσιακό προϊόν» επιβεβαιώνοντας ότι είναι προϊόν της γης. Η διαδικασία απόσταξης τους μοιάζει μ’ αυτή των λευκών αποσταγμάτων (white spirits) πχ (Votka, Gin κτλ). Ο μεσογειακός χώρος είναι πλούσιος σε φυτά και βότανα. Ο γλυκάνισος, ο μάραθος, η μαστίχα, η κανέλα, το γαρύφαλλο, ο κόλιανδρος, η ρίζα αγγελικής, το φλαμούρι, το κάρδαμο, η μέντα μπαίνουν στους παραδοσιακούς χάλκινους άμβυκες για να μας δώσουν το ούζο.

Στο τσίπουρο καθοριστικό ρόλο παίζει η ποικιλία των σταφυλιών αλλά και η σωστή διαχείριση των στεμφύλων. Καθώς δε, δίνεται η δυνατότητα αρωμάτισης ή μη με τις παραδοσιακές μεθόδους, ο καταναλωτής μπορεί να επιλέξει μεταξύ δύο διαφορετικών δρόμων ανάλογα με το ποιόν προτιμά.

Η τέχνη του αποσταγματοποιού είναι να καταφέρει να αιχμαλωτίσει όλα τα αρωματικά και γευστικά χαρακτηριστικά του σταφυλιού όπως διαμορφώθηκαν μετά τη ζύμωση των στέμφυλων. Σε κάποιες περιοχές προσθέτουν αρωματικούς σπόρους ή φυτά (γλυκάνισο, μάραθο, φύλλα καρυδιάς) σε αναλογίες που συνήθως είναι το μυστικό του κάθε παραγωγού.

Η αγορά αποσταγμάτων στην Ελλάδα αντιμετωπίζει δύο θέματα: τη φορολόγηση και το λαθρεμπόριο.

Ήδη ο φόρος είναι πολύ υψηλός και λειτουργεί σαν κίνητρο λαθρεμπορίας από διάφορα κυκλώματα. Έτσι είναι γεγονός ότι η αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο τσίπουρο θα επηρεάσει την αγορά. Συνήθως, η εφαρμογή του φόρου θα πλήξει πρωτίστως αυτούς που τον πληρώνουν δηλαδή τους επίσημους αποσταγματοποιούς, που είναι υπό συνεχή έλεγχο από Τελωνείο, Χημείο, ΣΔΟΕ κλπ.

Το σημαντικότερο όμως απ’ όλα είναι ότι ενδέχεται να υπάρξει έξαρση της αισχροκέρδειας και του λαθρεμπορίου μέσα από τη διακίνηση χύμα προϊόντων ως αποσταγμάτων διήμερων αποσταγματοποιών. Κάτι που αυξάνει και τους κινδύνους για τη δημόσια υγεία. Για το λόγο αυτό ο Σύνδεσμος υποστήριζε και υποστηρίζει τη διατήρηση του ΕΦΚ σε επίπεδα που δεν δημιουργούν στρεβλώσεις στην αγορά.

Γίνεται λόγος επίσης, για τη διαφορά στη φορολόγηση μεταξύ ούζου και τσίπουρου. Ο κος Καλογιάννης διευκρινίζει γιατί συμβαίνει αυτό: «Η Οδηγία 92/83 ΕΟΚ (άρθρο 23) που προβλέπει μειωμένο συντελεστή για το Ούζο, προβλέπει επίσης μειωμένο συντελεστή για 1 ακόμη προϊόν (το Γαλλικό Ρούμι από τα υπερπόντια διαμερίσματα της χώρας). Η απόφαση εκείνη ήταν αδιαμφισβήτητη επιτυχία της Ελληνικής Δημοκρατίας. Η Ελλάδα προσπάθησε και για τα δύο προϊόντα αλλά δεν μπόρεσε να γίνει εφικτό. Από τότε, η συγκεκριμένη οδηγία δεν ξανασυζητήθηκε για να προσθέσουμε και το τσίπουρο καθώς η όποια απόφαση για αλλαγή της θέλει ομοφωνία μεταξύ των Κρατών Μελών. Έτσι τυπικά το Τσίπουρο δεν έχει επίσημα νομοθετηθεί για να έχει τον μισό φόρο για αυτό και η ΕΕ ζητάει να περάσει στον ολόκληρο φόρο δηλαδή να ακολουθηθεί αυστηρά η νομοθεσία, όπως έκανε και σε αντίστοιχες περιπτώσεις σε άλλες χώρες όπως πχ. στην Ουγγαρία με την Palinka. Αυτό φυσικά δεν το υποστηρίζει ο ΣΕΑΟΠ ο οποίος υποστηρίζει ισότιμα και τα δύο αποστάγματα, θεωρώντας πως έχουν κοινό παραδοσιακό χαρακτήρα -Τα ίδια μέλη του συνδέσμου παράγουν και τα δύο αποστάγματα (ούζο – τσίπουρο)».

Ο ΣΕΑΟΠ βρίσκεται σε συνεργασία με τους αρμόδιους Φορείς:

1) για τη μείωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης των ποτών (σταδιακή αποκλιμάκωση του φόρου σε βάθος 3τίας & σύγκλιση στο 10% του Ευρωπαϊκού Μέσου Ορου 1845 ευρώ από 2.550 που είναι σήμερα). Η Ελλάδα αναφορικά με τον ΕΦΚ αλκοολούχων, είναι 6η σε απόλυτες τιμές ΕΦΚ στην ΕΕ-28 και 1η ως προς το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα .

2) για αποτελεσματικότερους ελέγχους από τις αρχές: στα σύνορά μας και εντός χώρας κατά τη διακίνηση αιθυλικής αλκοόλης, στην παραγωγή και διακίνηση των χύμα αποσταγμάτων των διημέρων, στα προϊόντα που διακινούνται στην αγορά, για τον έλεγχο της λαθρεμπορίας και της διασφάλισης της υγείας του καταναλωτή.

Ένα σημαντικό μέρος των ενεργειών του Συνδέσμου εστιάζει στην ανάπτυξη και ανάδειξη των ελληνικών αποσταγμάτων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Σ’ αυτό αποσκοπεί και η πρόσφατη συνεργασία με το Enterprise Greece όπου από κοινού θα αναπτυχθεί στρατηγική για την προβολή των ελληνικών αποσταγμάτων.

Νίκος ΚαλογιάννηςΣΕΑΟΠελληνικά αποστάγματαούζοΤΣΙΠΟΥΡΟ