Τι επιδιώκει η Τουρκία με τη διπλωματία του «μπουνταλά»

Το καλοκαίρι η Τουρκία τράβηξε το σχοινί με το Ορούτς Ρέις επειδή "δυσαρεστήθηκε" από τη συμφωνία Ελλάδας- Αιγύπτου για ΑΟΖ. "Μαζεύτηκε" τελικά στο τέλος Σεπτεμβρίου, έπειτα από τις υποδείξεις της ΕΕ για να εξασφαλίσει ότι δεν θα της επιβληθούν κυρώσεις και μόλις λίγες ημέρες μετά επαναφέρει

το Ορούτς Ρέις στην ανατολική Μεσόγειο, εκθέτοντας ακόμα και όσους την υπερασπίστηκαν, όπως για παράδειγμα τη Γερμανία. Πού αποσκοπεί αυτή η «άγαρμπη» διπλωματία; Δεν φοβάται ο Ερντογάν ότι με τις κινήσεις του θα χάσει την υποστήριξη της Άνγκελα Μέρκελ;

Η απάντηση που έρχεται από διπλωματικές πηγές είναι πως φαίνεται ότι ο Τούρκος Πρόεδρος έχει αποφασίσει να το ρισκάρει, έχοντας άλλωστε "καλομάθει" από την ανεκτικότητα της ΕΕ

Το ενδεχόμενο να του επιβληθούν κυρώσεις δεν είναι ιδιαίτερα πιθανό, αλλά ακόμη κι αν υπάρξει τέτοια απειλή από τη μεριά της ΕΕ, ανά πάσα στιγμή μπορεί να αναδιπλωθεί και να αποσύρει ξανά το Ορούτς Ρέις. Ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Αν δεν του επιβληθούν κυρώσεις, γνωρίζει καλά πως η Ελλάδα θα βρεθεί σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση. Οι ΗΠΑ έχουν εκλογές, η Γερμανία δεν θέλει ρήξη, η ΕΕ είναι ανεκτική, μόνο η Γαλλία είναι εχθρική στην Άγκυρα. Οι «μεγάλες δυνάμεις» συνεπώς θα ζητήσουν αποκλιμάκωση και η Τουρκία θα ζητήσει ανταλλάγματα...

Τι προσπαθεί να κερδίσει, λοιπόν, ο Ερντογάν;

Προσπαθεί να κάνει κάτι που επιδίωκε εξαρχής. Να ανοίξει τη βεντάλια του διαλόγου με την Ελλάδα. Το τελευταίο διάστημα προσπαθεί να "διεθνοποιήσει" την κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο και να εμφανιστεί ως ο "ριγμένος" Επιμένει ότι η Ελλάδα έχει στριμώξει την Τουρκία στις ακτές της, λόγω του Καστελόριζου και όπου σταθεί κι όπου βρεθεί δηλώνει πως δεν μπορεί να θεωρείται παράνομο να κάνει έρευνες μόλις 15 χιλιόμετρα από τα τουρκικά παράλια.

Παρουσιάζει λοιπόν χάρτες με τις κατά τον ίδιο "μαξιμαλιστικές θέσεις" της Ελλάδας και παράλληλα απειλεί με σύρραξη στην ανατολική Μεσόγειο.

Θεωρεί πως Ελλάδα και ΕΕ θα λυγίσουν υπό αυτή την πίεση και πιστεύει πως η Γερμανία μπορεί να πείσει τελικά την ελληνική κυβέρνηση να συμφωνήσει ένα ευρύτερο πλαίσιο διαλόγου, που δεν θα αφορά μόνο στις θαλάσσιες ζώνες, την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ.

Θα ζητήσει συνεκμετάλλευση, αποστρατικοποίηση των νησιών, ενδεχομένως να συνδέσει τις συζητήσεις και με το Κυπριακό και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων.

Με λίγα λόγια, ο Ερντογάν δεν είναι ικανοποιημένος με το πλαίσιο διαλόγου που υπάρχει αυτή τη στιγμή και τραβάει ένα ακόμα χαρτί, χωρίς να έχει πολλά να χάσει. Ακόμα κι αν η Γερμανία αλλάξει πλήρως τη στάση της, η Τουρκία απλώς θα πάει σε διερευνητικές... ως έχει. Το να επιβληθούν κυρώσεις μοιάζει απίθανο.

Επιπλέον, ο Ερντογάν θεωρεί πως με τη στρατηγική αυτή που μοιάζει "ατσούμπαλη", θα καταφέρει να επισπεύσει και την πολυμερή διεθνή διάσκεψη για την ανατολική Μεσόγειο, την οποία προτιμά από την διμερή διαπραγμάτευση με την Ελλάδα.

Όσο για την Ελλάδα, διατηρεί την ίδια στρατηγική: Δεν διαπραγματεύεται με το Ορούτς Ρέις στο Καστελόριζο και θεωρεί ότι το πλαίσιο διαλόγου είναι συγκεκριμένο. Αν δεν αρέσει υπάρχει και η Χάγη, που ως γνωστόν ο Ερντογάν δεν βλέπει με καλό μάτι...

Όλα τα παραπάνω θα μπουν στο... ζύγι της Συνόδου Κορυφής την Πέμπτη και την Παρασκευή, που αν και εκτός προγράμματος, αναμένεται να έχει έντονο ελληνικό ενδιαφέρον.

Σπύρος Πολυχρονόπουλος

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΤΟΥΡΚΙΑΕΛΛΑΔΑΕΕ
Keywords
Τυχαία Θέματα