Δημήτρης Ευθυμάκης: Ο ελέφαντας είναι στην αίθουσα, αλλά δεν τον βλέπει ο Ανδρουλάκης - Αρνείται να αντιληφθεί την «κοινή πεποίθηση» της κοινής γνώμης: ότι το κόμμα του διαρκώς κονταίνει;

13:23 11/2/2025 - Πηγή: Eirinika

Δημήτρης Ευθυμάκης: Ο ελέφαντας είναι στην αίθουσα, αλλά δεν τον βλέπει ο Ανδρουλάκης - Αρνείται να αντιληφθεί την «κοινή πεποίθηση» της κοινής γνώμης: ότι το κόμμα του διαρκώς κονταίνει; ggakisTue, 02/11/2025 - 12:36

Κανονικά, στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ που συνεδρίασε την Κυριακή, ο Νίκος Ανδρουλάκης θα ‘πρεπε να είναι πολύ στα πάνω του.

Με την κυβέρνηση άγρια στριμωγμένη στο πολιτικό καναβάτσο, με τα μέσα ενημέρωσης και τα social media

να ασχολούνται μονοθεματικά με το «έγκλημα» και την «συγκάλυψη» των Τεμπών, με τον κόσμο έτοιμο να ξαναγεμίσει τις πλατείες στην επέτειο του δυστυχήματος, λογικά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα ‘πρεπε να δρέπει δάφνες, όχι εσωκομματική κριτική.

Κι όμως αυτό που αντιμετώπισε ο Νίκος στο ανώτατο όργανο του κόμματος του, ήταν σμιχτά φρύδια, μουρμούρα, δυσφορία και σωρεία αντιρρήσεων για τις επιλογές του.

Το «γιατί» είναι ολοφάνερο. Διότι ο ελέφαντας μέσα στην αίθουσα, που μπορεί να μην τον βλέπει ο Ανδρουλάκης αλλά τον διακρίνουν όλοι οι υπόλοιποι (πλην ίσως της πολύ στενής του ομάδας) είναι οι δημοσκοπήσεις.

Γράφει ο Δημήτρης Ευθυμάκης στο Protagon.gr

Οι οποίες συνεχίζουν να δείχνουν μια διαρκή καθοδική πορεία του κόμματος που ηγείται της αντικυβερνητικής εκστρατείας των Τεμπών. Στην έρευνα της Real Polls για το Protagon, το ΠΑΣΟΚ κατρακύλησε στο γλίσχρο 13,8% (στην πρόβλεψη αποτελέσματος), 13,1 μονάδες κάτω από την ΝΔ, αλλά μόλις 2,6 μονάδες πάνω από το ποσοστό της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Το λες και πολιτική κατάντια, ειδικά εν μέσω εκστρατείας που στοχεύει σε μια σχεδόν επαναστατική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού.

Κι αφού ο Ανδρουλάκης, ως γνήσιος ερμηνευτής των μύχιων λαϊκών διαθέσεων, επικαλείται την «κοινή πεποίθηση» ολόκληρου του λαού ότι η κυβέρνηση «ψεύδεται και συγκαλύπτει», πως διάβολο αρνείται να αντιληφθεί μια άλλη «κοινή πεποίθηση» της κοινής γνώμης; Ότι το κόμμα του διαρκώς κονταίνει;

Προφανώς ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να παραδεχτεί το αυτονόητο. Ότι ο τρόπος που χειρίζεται και εργαλειοποιεί ο δυστύχημα των Τεμπών, κάνει διπλάσια ζημιά στον ίδιον απ’ όση κάνει στην κυβέρνηση. Μια τέτοια παραδοχή θα ισοδυναμούσε βέβαια με αυτό-αμφισβήτηση της στρατηγικής του, από την άλλη όμως, κάτι πρέπει να κάνει γρήγορα, πριν η τσουλήθρα στην οποία έχει βάλει το ΠΑΣΟΚ το οδηγήσει κάτω από την Ζωή ή την Λατινοπούλου.

Ο Ανδρουλάκης, στο θέμα των Τεμπών έχει κάνει ολόκληρη σειρά στρατηγικών λαθών. Από την άμεση υιοθέτηση κάθε αναπόδεικτης φήμης και διαδικτυακής εικασίας περί μονταζιέρων, κουκουλωμάτων, κρυμμένων στοιχείων, καθυστερήσεων, συγκαλύψεων και συλλογικών κυβερνητικών συνενοχών, μέχρι το αίτημα για άμεσες εκλογές ή την στοχοποίηση του Κώστα Τασούλα για κάτι που δεν έκανε ή την μάλλον αστεία εξεταστική για τον Τριαντόπουλο. Τα περισσότερα απ’ αυτά, όσο περνά ο χρόνος αποδεικνύονται εσφαλμένα, παρατραβηγμένα, κατασκευασμένα ή μισοαληθινά σε βαθμό που υπηρετούν το ψέμα και την σκοπιμότητα. Τα βασικότερα στρατηγικά λάθη του Νίκου όμως, ήταν δύο.

Πρώτο, επέλεξε τα Τέμπη ως «θρυαλλίδα» ή ως «καταλύτη» των πολιτικών εξελίξεων στην χώρα, δίχως να αντιλαμβάνεται ότι διάλεξε ένα πεδίο μάχης που δεν ήταν διόλου ευνοϊκό για τον χαρακτήρα του ίδιου και του κόμματος του. Σαν ένας στεριανός πολεμιστής, να διαλέγει ναυμαχία για να αποτελειώσει τον εχθρό του. Τα Τέμπη ήταν το κατ’ εξοχήν προνομιακό πεδίο των αντισυστημικών δυνάμεων.

Δεύτερο, επέλεξε να δώσει αυτή την μάχη, όχι ως αρχηγός ενός σοβαρού και θεσμικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, αλλά ως καρικατούρα του παλιού Τσίπρα. Αυτό στέλνει, τους μεν ακραίους ψηφοφόρους του στους original αντισυστημικούς, τους δε σκεπτόμενους στην αποστασιοποίηση. Εξ ου και η δημοσκοπική κατρακύλα του, σε τόσο μικρό διάστημα.

Οι Ανδρουλακικοί, όταν ερωτώνται στις τηλεοράσεις «γιατί πέφτουν», απαντούν «δεν μας ενδιαφέρουν οι ψήφοι, αλλά η αλήθεια». Καλός αυτός ο δήθεν πολιτικός αλτρουισμός, αλλά όσοι πολιτικοί αρχηγοί πορεύτηκαν δίχως να ενδιαφέρονται για τους ψήφους, βρέθηκαν γρήγορα στην πολυθρόνα της αποστράτευσης, να παρακολουθούν μελαγχολικοί τους διαδόχους τους να κάνουν πολιτική.

Τέλος, ο Ανδρουλάκης δεν αντιλαμβάνεται ότι με το ΠΑΣΟΚ συρρικνωμένο και με τα αντισυστημικά κομματίδια ενδυναμωμένα, αναγορεύει μεσομακροπρόθεσμα τον (έστω γρατζουνισμένο) Μητσοτάκη, σε μοναδικό ηγέτη του μετώπου της λογικής και του ορθολογισμού, απέναντι σε φανατικούς και παλαβιάρηδες που έτσι και βρεθούν σε θέση εξουσίας θα διαλύσουν τον τόπο. Τόσο τυφλός είναι;

https://cdn.eirinika.gr/sites/default/files/styles/full_width/public/article/2025-02/andr_0.jpg?itok=ckFYY3ED