Ο Αντώνης Πανούτσος γράφει: Υπάρχει η σκέψη η κυρία Καρυστιανού να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Ή κάτι τέτοιο. Ζωή, Κυριακίστας και κυρ Παντελήδες

Ο Αντώνης Πανούτσος γράφει: Υπάρχει η σκέψη η κυρία Καρυστιανού να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Ή κάτι τέτοιο. Ζωή, Κυριακίστας και κυρ ΠαντελήδεςggakisThu, 02/27/2025 - 10:45

«Το πρώτο πράγμα που καταλαβαίνεις είναι ότι έχει επίγνωση του τι συμβαίνει». Μου το είπε ένας φίλος που συνάντησε πρόσφατα τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να μιλήσουν για τη διαδήλωση για τα Τέμπη.

Και μου έλυσε μια απορία: Το πόσο έχει επηρεαστεί ο Μητσοτάκης από αυτήν

την κρίση.

Ο λόγος είναι ότι στα δύσκολα, οι πολιτικοί αρχηγοί περιστοιχίζονται από πολιτικούς καθρέφτες έτοιμους να απαντήσουν στο «ποιον αγαπάει πιο πολύ ο κόσμος ;», «Εσένα, αρχηγέ». Και μετά πάνε ευτυχισμένοι οι αρχηγοί για ύπνο. Για να ξημερώσει η επόμενη μέρα και να είναι η 14η Ιουλίου του 1789 και να έχουν γράψει το προηγούμενο βράδυ στο ημερολόγιο τους «Τίποτα», όπως ο Λουδοβίκος ΙΣT’ πριν από την άλωση της Βαστίλης.

Γράφει ο Αντώνης Πανούτσος στο Protagon.gr

Ο Μητσοτάκης αντιλαμβάνεται ότι κάτι συμβαίνει. Και όπως μου έλεγε ο φίλος μου, δεν ζητάει από κανέναν να κλείσει τα παράθυρα στο Μαξίμου για να μην ενοχλείται από τις φωνές του κόσμου. Αλλωστε ένα από τα πρώτα πράγματα που είχε κάνει ήταν να ανοίξει την Ηρώδου Αττικού, καταργώντας το φράγμα των αστυνομικών λεωφορείων που υπήρχε επί πρωθυπουργίας Αλέξη Τσίπρα.

Από την άλλη, ένα περίεργο πρόβλημα που έχει ο Μητσοτάκης για να καταλάβει τον πολιτικό σφυγμό είναι η ανυπαρξία μεγάλου κόμματος αντιπολίτευσης. Ενός μεγάλου κόμματος που θα λέει «λεφτά υπάρχουν» ή «θα σκίσουμε τα μνημόνια» και με το οποίο η κυβέρνηση να μπορεί να αντιπαρατεθεί. Δέκα κόμματα κάτω από το 15% δεν είναι αντιπολίτευση αλλά συστατικά σε ετικέτα συσκευασμένων τροφών. Η ΝΔ δεν χάνει ποσοστά από κάποιο μεγάλο κόμμα αλλά το ποσοστό της τσιμπολογιέται από πολλούς μικρούς. Με το μεγαλύτερο ποσοστό να πηγαίνει στον «αντισυστημικό» της ημέρας.

«Αυτήν που τους τα λέει». Σε ποιους τα λέει; Στους διπλανούς της στα έδρανα. Χωρίς να χρειάζεται καν να τα πει, αφού η Ζωή έχει κάνει το ποζάρισμα τέχνη: πετάει το σαγόνι μπροστά, καρφώνει την εξουσία με το βλέμμα «θα κλάσουνε πατάτες οι μπάτσοι και τα ΜΑΤ» που είχε τραγουδήσει ο μακαρίτης ο Πανούσης, και αποχωρεί.

Αλλωστε ο αντισυστημισμός δεν χρειάζεται λόγια. Ούτε καν σύστημα, περιλαμβανομένων και των μεταβλητών συστημάτων του ΠΡΟ-ΠΟ. Ο αντισυστημισμός, όπως και το πάθος για τη λευτεριά, δεν ξέρει από κελιά. Ενίοτε ούτε από λογική. Οπως ήταν η κίνηση για την οποία αναφέρθηκε σε εκπομπή του ΣΚΑΪ ο δημοσιογράφος Βαγγέλης Παπαδημητρίου. Σύμφωνα με την οποία υπάρχει η σκέψη να έλθει η κυρία Καρυστιανού και να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Ή κάτι τέτοιο. Ποιοι το προτείνουν; Ο Παπαδημητρίου δεν μπήκε σε λεπτομέρειες. Υποθέτω όμως θα πρόκειται για τα μέλη της κίνησης που συνεδριάζουν στον μεγάλο πράσινο κήπο και όταν κοιτάνε την ταμπέλα της εισόδου, έχουν πρόβλημα να τη διαβάσουν, αφού είναι το «ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟ» ανάποδα.

Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας της Παρασκευής έχει πολλές αναγνώσεις. Συγκέντρωση απλά με επετειακό χαρακτήρα στη μνήμη των θυμάτων δεν υπάρχει. Αίτημα μόνο για ασφαλέστερους σιδηρόδρομους δεν θα κατέβαζε κόσμο στον δρόμο. Διαμαρτυρία για συγκάλυψη και απαίτηση για παραίτηση της κυβέρνησης είναι το συντριπτικό ποσοστό αυτών που θα κατέβουν στην διαδήλωση. Με τα παραδοσιακά κόμματα της αντιπολίτευσης, περιλαμβανομένου του ΣΥΡΙΖΑ, να ακολουθούν μπροστά στον φόβο ότι οι αντισυστημικοί θα τους διαλύσουν. Ποιοι αντισυστημικοί; Εκτός της Πλεύσης της Ζωής, κανένα από τα γνωστά κόμματα. Πλην ΚΚΕ, βέβαια, που από ιδεολογία είναι θεωρητικά αντισυστημικό αλλά στην πράξη νομίζω ότι ούτε οι ίδιοι έχουν κέφι να ασχολούνται με ανατροπές συστημάτων.

Από τους υπόλοιπους, ο Βελόπουλος έχει προ πολλού εξαντλήσει τη δυναμική της πρώτης εντύπωσης που χρειάζεται ένας επιτυχημένος αντισυστημικός. Αλλωστε περισσότερο ασχολείται με την συνωμοσιολογία.

Η Αφροδίτη Λατινοπούλου, που ακόμα δεν έχει εξαντλήσει τη δυναμική της πρώτης εντύπωσης, περισσότερο ενδιαφέρεται να κατοχυρώσει ένα συντηρητικό προφίλ που θα της επιτρέπει να επιστρέψει στη ΝΔ παρά να γίνει αντισυστημική. Οι υπόλοιποι είναι has been –στην περίπτωση του Κασσελάκη never been– άσε που από λεφτά είναι μεροδούλι μεροφάι.

Αρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν χρειάζεται να ασχολείται; Ούτε για να το σκέφτονται. Το φαινόμενο «Χάρης Δούκας» είναι πρόσφατο. Φυσικά η βουλευτική ψήφος δεν δίνεται τόσο άνετα όσο η αυτοδιοικητική, αλλά ο ψηφοφόρος της ΝΔ δεν αντέχει τους μεγάλους περιπάτους. Ιδιαίτερα όταν το μεγάλο ποσοστό των εκλογών του 2019 και του 2023 δεν ήταν κομματικό. Και έπειτα από έξι χρόνια συμβίωσης, υπάρχουν οι Κυριακίστας που λένε «εγώ δεν είμαι με τη ΝΔ αλλά με τον Κυριάκο». Και οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι της Δεξιάς, οι κυρ Παντελήδες που υπό δεδομένες συνθήκες πιο εύκολα κινούνται προς Βελόπουλο και Λατινοπούλου παρά οι Κυριακίστας προς Φάμελλο ή Ανδρουλάκη. Ανατροπή αν ισχύει στο κλασικό «το Κέντρο βγάζει τις κυβερνήσεις»; Ναι, αλλά καθόλου ασύμβατη με τα ευρωπαϊκά ρεύματα, αφού η επικράτηση των Χριστιανοδημοκρατών στη Γερμανία μόνο που δεν πανηγυρίστηκε σαν νίκη της Αριστεράς.

«Nα τελειώσει το συλλαλητήριο, να δούμε τι θα κάνουμε». Τις τελευταίες ημέρες είναι η συνηθέστερη φράση των στελεχών της ΝΔ. Οσο για το υπόλοιπο της κυβερνητικής θητείας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει να ασχοληθεί με δύο πράγματα. Με την καθημερινότητα με την οποία η κυβέρνηση συνεχίζει να ασχολείται, όπως τα μέτρα για τη μείωση της γραφειοκρατίας που ανακοίνωσε ο Παπαστεργίου στο gov.gr. Και με την απάντηση στο αν ο λύκος μπορεί να κοιμάται δίπλα στο αρνί και ο πάνθηρας δίπλα στο κατσίκι όπως γράφει στην Παλαιά Διαθήκη ο Ησαΐας, έτσι ώστε η κυβέρνηση να εξαντλήσει το υπόλοιπο της τετραετίας.

/sites/default/files/styles/full_width/public/article/2025-02/kar.jpg?itok=x-zzk9WW
Keywords
Τυχαία Θέματα