Πέθανε ο στιχουργός, Ισαάκ Σούσης: «Έφυγε ταλαιπωρημένος και απομονωμένος» - Τον αποχαιρετούν με δάκρυα ο Γιάννης Ζουγανέλης και ο Γιώργος Νταλάρας (φωτό & βίντεο)

18:10 4/11/2024 - Πηγή: Eirinika

Πέθανε ο στιχουργός, Ισαάκ Σούσης: «Έφυγε ταλαιπωρημένος και απομονωμένος» - Τον αποχαιρετούν με δάκρυα ο Γιάννης Ζουγανέλης και ο Γιώργος Νταλάρας (φωτό & βίντεο)egakiMon, 11/04/2024 - 17:21

Σήμερα, το πρωί «έφυγε» από την ζωή ο ταλαντούχος στιχουργός και ποιητής, Ισαάκ Σούσης, ο οποίος έχει συνεργαστεί με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, τον Γιώργο Νταλάρα και άλλων κορυφαίων τραγουδιστών.

Όλοι

τους οι συνεργάτες έσπευσαν να τον αποχαιρετήσουν!

Από τον Φιάννη Ζουγανέλη ως τον Φοίβο Δεληβοριά:

Ο Γιάννης Ζουγανέλης ήταν αυτός, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι πέθανε ο Ισαάκ Σούσης, αναρτώντας βίντεο στο Instagram. «Το τελευταίο του CD το κάναμε μαζί» θυμάται ο μουσικός για τον Ισάακ, Σούση. «Σε ευχαριστούμε».

Λίγο αργότερα, το επίσημο προφίλ του στιχουργού στο Facebook, το οποίο τώρα διαχειρίζεται το περιβάλλον του, δημοσίευσε το μήνυμα της οικογένειας του Ισαάκ Σούση: «Καλησπέρα σας. Με θλίψη σας ανακοινώνουμε ότι σήμερα έφυγε από κοντά μας ο Ισαάκ Σούσης, γιος, αδερφός, θείος και φίλος, μα πάνω από όλα άνθρωπος με έμπνευση και πάθος για τη ζωή. Οι στίχοι του, τα ποιήματά του, τα βιβλία του και το χιούμορ του θα μας κρατάνε πάντα συντροφιά και θα μας εμπνέουν. Μια ισχυρή προσωπικότητα που δεν έκρυβε ποτέ τις απόψεις του για τον κόσμο. Ένα ανήσυχο πνεύμα που το στυλό δεν ήθελε να αφήσει. Τι να πρώτο σχολιάσει κανείς για το ιδιαίτερο μυαλό του και τη ξεχωριστή προσωπικότητά του... Το ανήσυχο αυτό πνεύμα πήγε να συναντήσει επιτέλους όσους τον επηρέασαν και αγάπησε, όσους θαύμασε και είχε στην καρδία του, φιλοσόφους, συγγραφείς, συγγενείς και φίλους. Έχει πολλά να μοιραστεί μαζί τους. Και εμείς θα είμαστε εδώ να τον ψάχνουμε κάπου στο Νότο... Θα σε θυμόμαστε με απέραντη αγάπη και θαυμασμό, τα ανίψια σου, Ζήνα και Ραφαήλ».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Giannis Zouganelis (@weznyx_0kn1rtlc)

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας:

«Ισαάκ εκεί στο φώς του Νότου σε περιμένει ο Λαυρέντης» γράφει η δημοσίευση. Και ο Γιώργος Νταλάρας αποχαιρέτησε με τη σειρά του, τον Ισαάκ Σούση, γράφοντάς του «Ισαάκ, πόνεσες πολύ! Κουράστηκες πολύ! Τη σοφία σου, τις ιδέες σου, τις έκανες πολύτιμα τραγούδια. Ξεκουράσου, φίλε μου. Στο καλό!».

Ο συνθέτης, Ανδρέας Κατσιγιάννης, αποχαιρέτησε τον Ισαάκ Σούση, αναρτώντας ένα τραγούδι του Γιώργου Νταλάρα, σε στίχους του.

«Έφυγε ο Ισαάκ Σούσης . Ένας αγαπημένος συνεργάτης και φίλος . Ήταν από τους πρώτους που με εμπιστεύθηκε Στιχους του και κάναμε μαζί κάποια πολύ όμορφα τραγούδια . Το πρώτο μας τραγούδι ήταν το Για αυτό υπάρχουνε οι φίλοι , το τραγούδησε ο Γιωργος Νταλάρας .

Ισαακ σε ευχαριστώ για τα πολύτιμα δώρα σου . Ξεκουράσου γιατί ταλαιπωρήθηκες . Οι φίλοι σου θα σε θυμούνται πάντα».

Ο δημοσιογράφος, Χρήστος Μιχάλαρος:

«Θλίψη. Έφυγε από τη ζωή ο Ισαάκ Σούσης, ταλαιπωρημένος και απομονωμένος. Τα τελευταία χρόνια δεν απαντούσε καν στα μηνύματα, ούτε στα τηλέφωνα. Ο "γκρινιάρης" μας Ισαάκ, βαθιά εκτιμούσε το καλό και το υψηλό, το ανακάλυπτε επί της ουσίας ξεσκαρτάροντας ανάμεσα στα σκουπίδια μέσα στην αστική καθημερινότητα. Αγαπούσε παράφορα και μυστικά και ξανά παράφορα. Το έργο του τραγουδιέται από όλη την Ελλάδα, χωρίς ωστόσο η υπογραφή του να φαίνεται ιδιαιτέρως. Η ποιότητα του έργου του δεν έχει αποτιμηθεί (ακόμα) σωστά από την Ιστορία.

Ήταν σπουδαίος, αλλά δεν τον υπολόγιζαν και τόσο, κάτι που με έφερνε πάντα σε αμηχανία όταν βρισκόμουν μπροστά σε συζητήσεις. Οι μεγάλοι και οι παλιοί τον παραδέχονταν και τον τοποθετούσαν ανάμεσα στους σπουδαίους της γενιάς του. Κατά βάθος, ήταν ένα παιδί μοναχικό, βαθιά πληγωμένο και πονεμένο, που δεν μοιράστηκε κρυψώνες και παιχνίδια, πριονίζοντας αδιάκοπα ένα χάρτινο ουρανό και κάνοντας τα λόγια του ξυράφια και λεπίδια. Πολύ στεναχωρήθηκα.» έγραψε.

Ο Φοίβος Δεληβοριάς έγραψε:

«Αντίο, καλέ μου Ισαάκ. Με την τρέλα και τον έρωτά σου, με το χιούμορ και το πνεύμα αντιλογίας σου, με τα βιβλία γεμάτα σημειώσεις και μια θέση σε κάθε θέατρο κρατημένη, με την ταλαιπωρία δεύτερη φύση σου και με μια παιδικότητα που προσπαθούσες, μα δεν κατάφερνες να κρύψεις. Ένα ακόμα παιδί της γενιάς που διψούσε για ένα καφενείο, ενώ καφενεία δεν υπήρχαν πια. Εύχομαι εκεί που πας να υπάρχουν και να ανθούν- και να κρατήσεις και σε μας μια θέση».

https://cdn.eirinika.gr/sites/default/files/styles/full_width/public/article/2024-11/30.png?itok=xLsYprOw