Δείγμα αδιαφορίας ή προβληματισμού η… σιωπή των εκλογών;

Και να που φθάσαμε στην τελευταία εβδομάδα των εκλογών. Έτσιαπλά, αθόρυβα, χωρίς εξάρσεις, χωρίς εκπλήξεις, χωρίς ουσιαστικό πολιτικό λόγο.Διανύουμε τα τελευταία 24ωρα πριν να στηθούν οι κάλπες των εθνικών εκλογών κιαυτό που κυριαρχεί στα στόματα πολλών είναι το «να φύγουν αυτοί», όχι το «ναέρθουν οι άλλοι».

Η αίσθηση, που τουλάχιστον εμείς εισπράττουμε, είναι μια διάθεση τιμωρίας της παρούσας κυβέρνησης για όσα υποσχέθηκε και δεν έκανε και για όσα έκανε, ενώ δεν ήταν στις προεκλογικές δεσμεύσεις της. Απεναντίας, για τη νέα

κυβέρνηση που πιθανότατα θα έρθει διατυπώνεται μόνο η εναγώνια ελπίδα να έχει πάρει το μάθημά της και να μην επαναλάβει τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος της. Σε καμία περίπτωση, πάντως, δεν διαπιστώνουμε βεβαιότητα για την επιτυχία της, σιγουριά για την αποτελεσματικότητά της, πίστη σε όσα οι εκπρόσωποί της υπόσχονται αφειδώς.

Έχοντας καεί στον χυλό, οι ψηφοφόροι κουνούν προβληματισμένοι το κεφάλι τους μπροστά στο γιαούρτι και οδεύουν προς την κάλπη – όσοι θα πάνε, τελικώς – χωρίς όρεξη, χωρίς να αισθάνονται ότι ασκούν το ύψιστο δημοκρατικό καθήκον τους, χωρίς να αισθάνονται ότι συμμετέχουν στη μεγαλύτερη γιορτή της Δημοκρατίας, όπως θα σπεύσουν να δηλώσουν πολλοί πολιτικοί μας κατά την ημέρα των εκλογών.

Πιθανότατα την προσεχή Κυριακή ίσως να δούμε μεγαλύτερη αυτοδυναμία στις παραλίες, παρά στην κάλπη. Γιατί η εικόνα του πολιτικού προσωπικού της χώρας αντανακλά πάνω μας και το αντίστροφο.

Για το συγκεκριμένο κλίμα καμία από τις πολιτικές δυνάμεις που συμμετέχουν σε αυτές τις εκλογές δεν μπορεί να θεωρηθεί άμοιρη ευθυνών. Καθεμία, στον βαθμό βέβαια που της αναλογεί, έχει συμβάλει στο γεγονός ότι ο πολίτης πάει στην κάλπη με… μισή καρδιά. Καθεμία παράταξη έχει στις τάξεις της στελέχη που διέψευσαν προσδοκίες, πρόδωσαν την εμπιστοσύνη των πολιτών, αποδείχθηκαν κατώτεροι των εκάστοτε περιστάσεων.

Και το χειρότερο είναι ότι δεν τους νοιάζει. Πέρα από τονδήθεν προβληματισμό που εκφράζουν στις δηλώσεις τους, οι περισσότεροι πολιτικοίδείχνουν να έχουν αποδεχθεί πλήρως το σημερινό πολιτικό παιχνίδι, όπου οιιδεολογίες έχουν «ρευστοποιηθεί», η ηθική έχει παραγκωνισθεί, ο τακτικισμόςβασιλεύει και το εκλογικό σώμα έχει ολότελα μετατραπεί σε μια ανώνυμηομάδα-στόχο, κομμάτια της οποίας διεκδικούν οι «μονομάχοι» της πολιτικήςσκηνής.

Γι’ αυτό και πιθανότατα την προσεχή Κυριακή ίσως να δούμεμεγαλύτερη αυτοδυναμία στις παραλίες, παρά στην κάλπη. Γιατί η εικόνα τουπολιτικού προσωπικού της χώρας αντανακλά πάνω μας και το αντίστροφο. Γιατί όλοιείμαστε συμμέτοχοι – έστω και όχι στον ίδιο βαθμό – στο να στηθεί το παρακμιακόσκηνικό που χαρακτηρίζει τη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες.

Μοναδικό παρήγορο στοιχείο η… σιωπή αυτών των εκλογών. Ανδεν είναι στοιχείο πλήρους αδιαφορίας, μπορεί να αποδειχθεί η απαρχή μιαςειλικρινούς διάθεσης εσωτερικού διαλογισμού και γόνιμης αυτοκριτικής. Κάτι που,ακόμη και αν δεν αποτυπωθεί στην κάλπη της προσεχούς Κυριακής, σίγουρα θααποτυπωθεί σύντομα στην κοινωνία και θα οδηγήσει στη δημιουργία νέων πολιτικώνζυμώσεων.

Αν…

Μέχρι τότε, καλές εκλογές.

The post Δείγμα αδιαφορίας ή προβληματισμού η… σιωπή των εκλογών; appeared first on Ενυπόγραφα.

Keywords
Τυχαία Θέματα