Κάτι δείχνει η υψηλή αποχή, αλλά ποιος τη… μετράει

12:16 8/6/2019 - Πηγή: Enypografa

Μία εβδομάδα τώρα από την ολοκλήρωση και του δεύτερου γύρουτων αυτοδιοικητικών εκλογών του 2019, οι περισσότεροι ασχολούμαστε με τουςνικητές και τους ηττημένους της εκλογικής αναμέτρησης, αλλά και τις«διεργασίες» που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη προκειμένου να επιτευχθούν οι απαραίτητεςπλειοψηφίες ώστε να μπορέσουν να διοικηθούν οι Δήμοι την επόμενη μέρα.

Υπάρχει, όμως, και ένα ακόμη στοιχείο που ανέδειξε η πρόσφατη εκλογική διαδικασία, το οποίο πέρασε κάπως στα «ψιλά», αν και είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικό. Πρόκειται για το ποσοστό της αποχής, που «έσπασε κοντέρ». Από το 42,76% του Δήμου

Βριλησσίων έως το 54,56% του Δήμου Νέα Ιωνίας, στον δεύτερο γύρο στους 12 Δήμους του Βορείου Τομέα Αθηνών, είναι φανερό ότι οι πολίτες γύρισαν μαζικά την πλάτη τους σε μια εκλογική διαδικασία που τους αφορά άμεσα. Μάλιστα, είναι ενδεικτικό ότι αυτό συνέβη, παρ’ όλο που φέτος ψήφισαν για πρώτη φορά και οι 17χρονοι, κάτι που όμως δεν άλλαξε τα δεδομένα της αποχής.

Για να διαπιστώσουμε το μέγεθος του προβλήματος, αρκεί να αναφέρουμε ότι στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές (τον Μάιο του 2014) τη μεγαλύτερη αποχή είχε εμφανίσει και πάλι η Νέα Ιωνία, αλλά με ποσοστό μόλις 35,87%, ενώ τη μικρότερη ο Δήμος Λυκόβρυσης – Πεύκης με ποσοστό 15,68%! Οι συγκρίσεις είναι εύγλωττες…

Οι πολίτες προσέρχονται με το… ζόρι στις κάλπες, ακόμη και όταν είναι να επιλέξουν τους ανθρώπους που αποφασίζουν για σημαντικά πράγματα της καθημερινότητάς τους…

Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο σχετικά με την αποχή ήταν η μεγάλη διαφορά συμμετοχής μεταξύ του πρώτου και δεύτερου γύρου, με τους πολίτες να επιδεικνύουν ιδιαίτερη απροθυμία να επισκεφθούν τις κάλπες για δεύτερη φορά, φαινόμενο ακριβώς αντίστροφο από αυτό που παρατηρήθηκε στις εκλογές του 2014, οπότε και η αποχή είχε μειωθεί μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου στη συντριπτική πλειονότητα των 12 Δήμων του Βορείου Τομέα Αθηνών.

Αυτά με τους αριθμούς… Αλλά πίσω από αυτούς κρύβεται μια πραγματικότητα διόλου αισιόδοξη. Οι πολίτες προσέρχονται με το… ζόρι στις κάλπες, ακόμη και όταν είναι να επιλέξουν τους ανθρώπους που αποφασίζουν για σημαντικά πράγματα της καθημερινότητάς τους, όπως η καθαριότητα, η λειτουργία των παιδικών σταθμών, η συντήρηση των κοινωνικών δομών κ.ά. Τι να συμβαίνει άραγε; Δεν «τραβούν» τα υπάρχοντα πρόσωπα στην Αυτοδιοίκηση ή, τελικώς, είναι ο ίδιος ο θεσμός που έχει απαξιωθεί στα μάτια των πολιτών;

Ό,τι και να συμβαίνει, το πρόβλημα παραμένει και είναισοβαρό. Οι αιρετοί θα πρέπει να παλέψουν σκληρά – ανεξαρτήτως από το πόσο τουςευνοεί ή όχι το γενικότερο θεσμικό πλαίσιο – να πείσουν τους πολίτες ότι οαυτοδιοικητικός θεσμός είναι όντως ο πλησιέστερος σε αυτούς, αλλά και οαποτελεσματικότερος στη λειτουργία του. Κάτι που – τουλάχιστον όπως «έδειξαν»οι κάλπες – δεν συμβαίνει ακόμη…

The post Κάτι δείχνει η υψηλή αποχή, αλλά ποιος τη… μετράει appeared first on Ενυπόγραφα.