Λαϊκή Συσπείρωση Λυκόβρυσης – Πεύκης: Το νερό… νεράκι

Με αφορμή την ανακοίνωση για το εμφιαλωμένο νερό με το brand «Δήμος Λυκόβρυσης – Πεύκης Επιχειρηματικότητα», που έκανε πρόσφατα ο αντιδήμαρχος Παναγιώτης Ιωάννου, η δημοτική παράταξη Λαϊκή Συσπείρωση Λυκόβρυσης – Πεύκης «θυμάται» την περιπέτεια με το δίκτυο νερού στη Λυκόβρυση και κάνει λόγο για εμφανή προσπάθεια να μετατραπεί το συγκεκριμένο αγαθό σε «εμπόρευμα».

Ειδικότερα, στην ανακοίνωσή της η παράταξη αναφέρει:

Με μεγάλη έκπληξη ενημερωθήκαμε για την πρωτοβουλία που πήρε ο Δήμος μας

για το branded νερό Λυκόβρυση – Πεύκη Επιχειρηματικότητα.

Επειδή όμως, δυστυχώς για κάποιους, το μυαλό και η μνήμη είναι περίεργο πράγμα, δυσκολευτήκαμε πολύ να μην κάνουμε κάποιους συνειρμούς με το πρόσφατο παρελθόν αλλά και το παρόν.

Η ιστορία πάει ως εξής:

Η Λυκόβρυση μέχρι πρόσφατα είχε το δικό της δίκτυο και νερό, το οποίο πριν από κάποια χρόνια ανανεώθηκε για να έχει όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές για την υγεία και την ποιότητα του νερού για τους κατοίκους. Ο Δήμος τότε, το 1997, έτρεξε και βρήκε τις απαραίτητες χρηματοδοτήσεις για να φτιαχτεί το δίκτυο από την αρχή, και να κρατηθεί η τιμή που πλήρωναν οι κάτοικοι σε ένα μηδαμινό έως συμβολικό αντίτιμο για τη σύνδεση με το δίκτυο και την αντίστοιχη χρήση του.

Το νερό θα έπρεπε άλλωστε να είναι ένα αγαθό αδιαπραγμάτευτα καθολικό και δωρεάν για όλο τον κόσμο, γιατί είναι ζωτικής σημασίας. Η διαχρονική ανάγκη του ανθρώπου για καθαρό νερό θα πρέπει να είναι μακριά από επιχειρηματικά συμφέροντα, από τα κέρδη του καθένα που εκμεταλλεύεται πηγές που παρέχει η φύση.

Τα χρόνια πέρασαν, όχι πολύ, και το 2005 ο επόμενος δήμαρχος τότε αποφάσισε ότι τώρα που φτιάχτηκε το δίκτυο, ήρθε η ώρα να το δώσουμε να το διαχειρίζεται μία κεντρική υπηρεσία που έχει την ευθύνη για τη διανομή και διαχείριση του νερού. Μιλάμε φυσικά για την ΕΥΔΑΠ. Μόνο που αυτή η κίνηση έγινε με το αζημίωτο για τον τότε Δήμο Λυκόβρυσης, αλλά είχε και την απαραίτητη ζημιά για του κατοίκους που άρχισαν να πληρώνουν το νερό, αυτό το διαχρονικά καθολικό αγαθό για όλους, λιγάκι πιο ακριβά.

Έτσι ο Δήμος ξελάσπωσε οικονομικά, μεταφέροντας πλαγίως το οικονομικό βάρος στις τσέπες των κατοίκων.

Και τα χρόνια πέρασαν λίγο ακόμα, και βρισκόμαστε στο 2020 και ήδη συζητάει η κυβέρνηση πλέον να πουλήσει την ΕΥΔΑΠ σε κάποιο επιχειρηματία που θα διαχειρίζεται το νερό, το δίκτυο, και το έσοδο από την πώληση του νερού, προφανώς με το αζημίωτο.

Κι έτσι λοιπόν το νερό από δημόσιο αγαθό μετατρέπεται σε εμπόρευμα, είτε το διαχειρίζεται το κράτος, είτε το διαχειρίζεται ο επιχειρηματίας, που προφανώς δεν αγοράζει την ΕΥΔΑΠ για να την χρηματοδοτεί, αλλά για να κερδοφορεί.

Κάπου εδώ η ιστορία τελειώνει; Μάλλον όχι.

Κάποιοι είχαν τη φαεινή ιδέα να φτιάξουν νερό με το brand-name Λυκόβρυση-Πεύκη-Επιχειρηματικότητα. Πέρα από το φαιδρό της υπόθεσης, και ανεξάρτητα αν το νερό αυτό είναι αποτέλεσμα εξυπηρέτησης ή όχι επιχειρηματικών φίλων του τάδε ή του δείνα αντιδημάρχου και επιχειρηματία, η πικρή αλήθεια είναι ότι ο Δήμος θα μπορούσε να έχει το δικό του νερό, με το δικό του brand-name, όχι όμως να το πληρώνουν ακριβά οι κάτοικοι.

Ο Δήμος είχε το δικό του νερό, που πουλήθηκε και ξαναπουλιέται, για να καταλήξει στα χέρια κάποιου επιχειρηματία, και κάποιος άλλος επιχειρηματίας μας δίνει νερό με το δικό μας brand-name.

Νομίζουμε ότι είναι εμφανές για ποια επιχειρηματικότητα μιλάμε, και όλοι αυτοί που ευαγγελίζονται τα καλά της επιχειρηματικότητας εννοούν αυτό το πλιάτσικο στη δημόσια περιουσία σε βάρος των λαϊκών αναγκών.

The post Λαϊκή Συσπείρωση Λυκόβρυσης – Πεύκης: Το νερό… νεράκι appeared first on Ενυπόγραφα.

Keywords
Τυχαία Θέματα