Μια είδηση, μια συνέντευξη και μια ελπιδοφόρα προοπτική για τα Ελληνόπουλα

08:25 16/3/2018 - Πηγή: Enypografa

Μια είδηση, μια συνέντευξη και μια δειλή, αλλά ελπιδοφόρα, προοπτική είναι οι αφορμές του παρόντος άρθρου.

Η είδηση είναι συγκινητική και αφορά στην αποχώρηση του αστροφυσικού Στίβεν Χόκινγκ από το πεπερασμένο μικρο-σύμπαν που μπορούν ν’ αντιληφθούν οι αισθήσεις μας.

Η συνέντευξη είναι του μεγαλύτερου εν ζωή θεωρητικού φυσικού Δημήτρη Νανόπουλου στην εφημερίδα «Καθημερινή», που αξίζει να διαβαστεί από όλους μας.

Η δειλή, αλλά ελπιδοφόρα, προοπτική σχετίζεται με κάποια νέα που καταφέρνουν να «τρυπώσουν» στη

μίζερη ειδησεογραφία των αυτοδιοικητικών ΜΜΕ και όχι μόνο και αφορούν στις συμμετοχές μαθητών από σχολεία διαφόρων δήμων σε διαγωνισμούς ρομποτικής και ομάδες που ασχολούνται με θέματα του μέλλοντος (που είναι αύριο, αν όχι σήμερα).

_______________________Οφείλουμε να δώσουμε κίνητρα στους πραγματικούς Εκπαιδευτικούς ώστε να «πυροδοτούν» και όχι να «αποκοιμίζουν» τα μυαλά των παιδιών μας._______________________

Από τον Στίβεν Χόκινγκ μπορούμε να κρατήσουμε μία από τις «διάσημες» φράσεις του και να προσπαθήσουμε να την κάνουμε σκοπό ζωής: «Ο σκοπός μου είναι απλός. Είναι η απόλυτη κατανόηση του Σύμπαντος. Γιατί είναι όπως είναι και γιατί υπάρχει».

Από τη συνέντευξη του Δημήτρη Νανόπουλου απομονώνουμε ένα μικρό απόσπασμα, που μπορεί να λειτουργήσει ως προειδοποίηση, αλλά και παρότρυνση: «…Στην Ελλάδα γίνονται μεγάλο θέμα οι απεργίες και το άσυλο στα πανεπιστήμια, όταν πλέον είναι σαφές διεθνώς ότι στον κόσμο της εργασίας και της παιδείας έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Και με αυτές τις αλλαγές καταρρίπτονται πλέον οι κομισάριοι και οι εργατοπατέρες, γιατί ο κόσμος, είτε το θέλει είτε όχι, για να βγάλει το ψωμί του θα πρέπει να έχει γνώσεις. Οι νέοι που ξεκινούν σήμερα πρέπει να καταλάβουν ότι θα πρέπει να έχουν μεγάλη ειδίκευση και απόλυτη σχέση με τα επαγγέλματα του μέλλοντος -κομπιούτερ, βιολογία, τεχνητή νοημοσύνη, ρομπότικς- εάν θέλουν να προχωρήσουν. Είναι σαν να προσλάβεις μια γραμματέα 25 χρονών και να φέρει μαζί της γραφομηχανή και να μην ξέρει αγγλικά. Δεν έχει κανένα μέλλον».

Από τη δειλή, αλλά ελπιδοφόρα προοπτική της συμμετοχής Ελλήνων μαθητών σε εργασίες τής (κυριολεκτικώς) επόμενης μέρας οφείλουμε να παραδειγματισθούμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι εάν πράγματι δώσουμε κίνητρα σε πραγματικούς Εκπαιδευτικούς, ώστε με τη σειρά τους να «πυροδοτούν» και όχι να «αποκοιμίζουν» τα μυαλά των παιδιών, τότε υπάρχει όντως μέλλον σε τούτη τη χώρα.

Ας ελπίσουμε η δειλή προοπτική του σήμερα ν’ «αγκαλιαστεί» από περισσότερους, να μπει σε προτεραιότητα στην «ατζέντα» των δήμων, να γίνει «η είδηση», να βγάλει νέους «Νανόπουλους» από τα «Χαρβάτια» (η Παλλήνη του 1950) Αττικής και να τους στείλει να διαπρέψουν στα ανά τον κόσμο «Χάρβαντ».

Και ποιος ξέρει, ίσως κάποιοι από αυτούς να μπουν στον πειρασμό να θελήσουν να κατανοήσουν απόλυτα το σύμπαν, «σηκώνοντας» και όλους εμάς λίγο ψηλότερα, ώστε τα μάτια μας να καταφέρουν να δουν πάνω από τα τείχη που υψώσαμε στις ζωές μας…

The post Μια είδηση, μια συνέντευξη και μια ελπιδοφόρα προοπτική για τα Ελληνόπουλα appeared first on Ενυπόγραφα.