«Πονάω ρε!»… και για τους δύο νεαρούς-θύματα της ίδιας τυφλής βίας

11:45 10/3/2021 - Πηγή: Enypografa

[e-mail]

«Σήμερα, όμως; Αν το θλιβερό επεισόδιο στην πλατείατης Νέας Σμύρνης “ανοίξει τον ασκό τουΑιόλου”, εάν αποτελέσει τον “σπινθήρα” που θαοδηγήσει σε έκρηξη μια κοινωνία που είναι καιρό τώρα στα όρια της αντοχής της,ποιος θα αναλάβει την ευθύνη;».

Την παραπάνω φράση αναφέραμε στο άρθρο του «Ε» τη Δευτέρα 8/3, αναφορικά με την αστυνομική επίθεση κατά πολιτών στην πλατεία Ν. Σμύρνης, την Κυριακή 7/3. Ελάχιστες ώρες αργότερα, στο περιθώριο μιας μεγάλης συγκέντρωσης πολιτών

της περιοχής, που διαμαρτύρονταν κατά της αστυνομικής βίας, άγνωστοι επιτέθηκαν σε Έλληνα αστυνομικό, στέλνοντάς τον σοβαρά τραυματισμένο στο νοσοκομείο. Από εκεί και πέρα, τα «φρένα λύθηκαν» και ξέσπασαν απίστευτης βιαιότητας συμπλοκές μεταξύ των δύο πλευρών, που μόνο από μια ευτυχή συγκυρία δεν οδήγησαν σε νεκρούς.

Τα επεισόδια ανάγκασαν τονπρωθυπουργό της χώρας, Κυριάκο Μητσοτάκη,να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό, ζητώντας αυτοσυγκράτηση απ’ όλες τις πλευρέςκαι διαβεβαιώνοντας ότι δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να διχάσει την κοινωνία.

Αυτά ήταν συνοπτικώς τα γεγονότα. Και τώρα θα ζήσουμε, για πολλοστή φορά, το παιχνίδι της ανταλλαγής ευθυνών για το ποιος βαρύνεται περισσότερο για όσα δραματικά ζούμε τα τελευταία 24ωρα. Η κυβέρνηση θα κατηγορεί την αντιπολίτευση και το αντίστροφο. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα κατακλυστούν από ανακοινώσεις μίσους από κάθε πλευρά, που θα παρουσιάζουν «αποσπάσματα» των γεγονότων, προκειμένου να «στηρίξουν» τις διχαστικές απόψεις του καθενός μας. Και στο βάθος… απελπισία.

Απελπισία που το σύνθημα «Πονάω ρε!» -τόσο εύστοχο- παραποιήθηκε τόσο φρικτά. Γιατί αυτή η κραυγή θα έπρεπε να μας κάνει όλους να σιγήσουμε και να αναλογισθούμε τι κάνουμε. Θα έπρεπε να κατεβάσει τα γκλομπ από τη μία πλευρά και τις μολότοφ από την άλλη, να πάρει τα δάκτυλα από τα πληκτρολόγια κινητών, τάμπλετ και υπολογιστών, να μας κάνει να συνέλθουμε, να δούμε ότι το τελευταίο πράγμα που έχει ανάγκη τούτη η χώρα, σε αυτήν την πολλαπλώς κρίσιμη περίοδο, είναι ένας νέος εμφύλιος, εντός ή εκτός εισαγωγικών.

Και τα δύο γεγονότα είναι εξίσου καταδικαστέα. Γιατί και τα δύο γεγονότα μόνο δεινά προοιωνίζονται. Γιατί και τα δύο γεγονότα θα αφήνουν βαθιές πληγές στο εθνικό σώμα μας.

Έχουμε «πάρει είδηση» τισυμβαίνει τις τελευταίες ώρες με την αύξηση των κρουσμάτων κορωνοϊού και τηνοριακή κατάσταση των δημόσιων νοσοκομείων, που αδυνατούν πλέον να εξασφαλίσουννέες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας;

Έχουμε «πάρει χαμπέρι» τηνεπικινδυνότητα του διπλωματικού πολέμου που ξεδιπλώνεται τους τελευταίους μήνεςμεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, με αφορμή την κυριαρχία στα ελληνικά νησιά;

Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι όποτε βγούμε από αυτόν τον υγειονομικό Γολγοθά, μας περιμένει μπροστά ένας μεγαλύτερος, αυτός της οικονομικής επανεκκίνησης, που απαιτεί εθνική ομοψυχία και συνεργασία;

«Πονάω ρε!». Και πονάω εξίσου για τον νεαρό που χτυπούσε βάναυσα ο απαράδεκτος αστυνομικός, όπως και για τον επίσης νεαρό αστυνομικό, που είδα να χτυπά ανελέητα ο ανεξέλεγκτος όχλος. Αδιαφορώ, για τα πολιτικά φρονήματα του πρώτου νεαρού και εάν σε προγενέστερο χρόνο είχε εμπλακεί σε παράνομες πράξεις. Ήταν υποχρέωση της Αστυνομίας να τον συλλάβει και να τον οδηγήσει στη Δικαιοσύνη και όχι να «τραμπουκίζει». Ταυτόχρονα, όμως, εναντιώνομαι σε όσους -με το άλλοθι ότι κάποιοι αστυνομικοί πρέπει όντως να αποβληθούν από το Σώμα που υπηρετούν- ασκούν δολοφονική βία κατά ενός νέου ανθρώπου που εκτελεί το καθήκον του.

Και «Πονάω ρε!», περισσότερο,γιατί πολλοί θα διαβάσουν αυτό το άρθρο… μονόπατα, αδυνατώντας να κατανοήσουνγιατί και τα δύο γεγονότα είναι εξίσου καταδικαστέα. Γιατί και τα δύο γεγονόταμόνο δεινά προοιωνίζονται. Γιατί και τα δύο γεγονότα θα αφήνουν βαθιές πληγέςστο εθνικό σώμα μας.

Κι αφού δεν θα μπορέσουν νακατανοήσουν, θα κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Θα συνεχίζουν τις κραυγέςμίσους, ωθώντας τα πράγματα ακόμη περισσότερο στα άκρα.

Το μόνο που ελπίζω είναι ότιοι άλλοι, αυτοί που μπορούν να κυριαρχούν στην οργή, στην απογοήτευση, στηναπαισιοδοξία τους για όσα γίνονται γύρω τους, είναι περισσότεροι και-επιτέλους- θα πάψουν να μένουν σιωπηλοί…

The post «Πονάω ρε!»… και για τους δύο νεαρούς-θύματα της ίδιας τυφλής βίας appeared first on Ενυπόγραφα.