Το status που δανειστήκαμε μας εκδικείται ως κοινωνία

10:09 11/8/2019 - Πηγή: Enypografa

«Ουσιαστικά είμαστε μαστροποί των παιδιών μας, διότι δανειστήκαμε αφειδώς για να περάσουμε καλά, αλλά τα δανεικά θα τα πληρώσουν οι επόμενες γενιές. Προτάξαμε μια ηθική προτεραιότητα που συγκεφαλαιωνόταν στο “εγώ, εδώ και τώρα”, ενώ η λυδία λίθος του ηθικού ενεργήματος είναι το “εσύ, αλλού και ύστερα”. Το στένεμα της αντίληψής μας για το πώς πρέπει να λειτουργεί η κοινωνία μας, συνιστά την αποτυχία μας».

Το παραπάνω είναι απόσπασμα από μία εκ των πολλών εξαίρετων συνεντεύξεων που έχει

παραχωρήσει ο μεγάλος Έλληνας πανεπιστημιακός Θεοδόσης Τάσιος. Κατά τον γράφοντα, το σημαντικότερο σημείο του παραπάνω αποσπάσματος είναι η αιτιολόγηση του γιατί δανειστήκαμε αφειδώς. «Για να περάσουμε καλά». Όχι για να επενδύσουμε σε ένα καλύτερο αύριο, όχι για να μορφώσουμε πολύπλευρα τα παιδιά μας, όχι για να οικοδομήσουμε ένα υγιέστερο αναπτυξιακό μοντέλο για τον τόπο μας, όχι για να προστατεύσουμε το διαρκώς πληττόμενο φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο και ΜΟΝΟ μπορούμε να επιβιώσουμε.

«Για να περάσουμε καλά». Να αποκτήσουμε το παραπάνω, το ακριβότερο, αυτό που πιστεύαμε ότι θα… ανέβαζε το status του καθενός μας. Για να κατέχουμε αγαθά που δεν αποκτήθηκαν με κόπους, όπως μάταια παρότρυνε ο Αριστοτέλης, αλλά με το εύκολο χρήμα. Και, μοιραία, όσο εύκολα αποκτήθηκαν, άλλο τόσο εύκολα «εξανεμίστηκαν» κατά τα χρόνια της κρίσης, «εξαφανίζοντας» ταυτόχρονα το όποιο status νομίσαμε ότι είχαμε αποκτήσει.

Το «στένεμα της αντίληψης» δεν αποκαθίσταται ούτε με τη λήψη μέτρων, ούτε με την αύξηση των εισοδημάτων, ούτε με την επάνοδο στην πολιτικά υποσχόμενη… κανονικότητα. Με το ανασήκωμα του νου επιτυγχάνεται και με το πλάτεμα της ψυχής.

Μας δίδαξε η αποτυχία μας; Αφύπνισε τις «κρυμμένες δυνάμεις» μέσα μας, όπως συνηθίζουν να μας λένε παρηγορητικά οι πολιτικοί μας και να επαναλαμβάνουμε άκριτα εμείς οι δημοσιογράφοι. Από πουθενά δεν μας προκύπτει αυτό. Απεναντίας, συνεχίζουμε να κλαίμε όσα χάσαμε, χωρίς να μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τους βαθύτερους λόγους που οδήγησαν στην απώλειά τους. Συνεχίζουν να μας προβληματίζουν το ότι ακινητοποιήσαμε το μεγάλου κυβισμού όχημά μας, καθώς δεν μπορούσαμε πια να πληρώσουμε τα υψηλά κόστη κυκλοφορίας και συντήρησής του, ότι δεν μπορούμε να πληρώσουμε τους φόρους τού, επίσης, υπερμεγέθους σπιτιού που αποκτήσαμε, ότι δεν καταφέρνουμε να αποπληρώσουμε τις δόσεις των δανείων, που – στις περισσότερες περιπτώσεις – αλόγιστα συνάψαμε με τα τότε… πρόθυμα τραπεζικά ιδρύματα.

Ουδόλως μας απασχολεί το χρόνιο και μονίμωςπειραματικά αντιμετωπιζόμενο έλλειμμα στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας,ανεχόμαστε – εάν δεν επιβραβεύουμε – το λαϊκίστικο κομμάτι του πολιτικούδυναμικού, συντηρούμε στάσεις και συμπεριφορές που δυσκολεύουν τηνκαθημερινότητά μας και καταστρέφουν το περιβάλλον γύρω μας, αλληλο-κλεβόμαστε,αλληλο-υπονομευόμαστε και στο τέλος αλληλο-κατηγορούμαστε μέσα από τα social media, αρνούμενοι να παραδεχθούμε ότι η «καμπούρα»που βλέπουμε στον άλλον, αν στρέψουμε το κεφάλι μας πίσω, υπάρχει και σε μας…

Είναι αυτό το «στένεμα της αντίληψης» για τοοποίο πιθανότατα μιλά και ο Θεοδόσης Τάσιος. Και είναι ένα «στένεμα» που δεναποκαθίσταται ούτε με τη λήψη μέτρων, ούτε με την αύξηση των εισοδημάτων, ούτεμε την επάνοδο στην πολιτικά υποσχόμενη… κανονικότητα. Με το ανασήκωμα τουνου επιτυγχάνεται και με το πλάτεμα της ψυχής. Μόνο που αυτά προϋποθέτουν Παιδεία,η οποία δεν περιορίζεται στα μαθητικά και πανεπιστημιακά θρανία, αλλάαποκτάται, καλλιεργείται, ακονίζεται διά βίου.

Κι αν η Παιδεία δεν ανεβάζει το status μας στα μάτια των άλλων, ίσως μπορεί να ανεβάσει συνολικά την κοινωνία μας. Για να παραφράσουμε λίγο τις απόψεις του Μπέρτολτ Μπρεχτ για το θέατρο, η Παιδεία δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, μπορείς όμως να αλλάξει τους ανθρώπους κι αυτοί, αν θέλουν, να αλλάξουν τον κόσμο…

The post Το status που δανειστήκαμε μας εκδικείται ως κοινωνία appeared first on Ενυπόγραφα.