WWF για υδρονονάνθρακες: Τα ατυχήματα της βιομηχανίας πετρελαίου είναι ο κανόνας

15:32 27/9/2018 - Πηγή: Green agenda

«Τα ατυχήματα – βάσει διεθνών στατιστικών και εμπειρίας - είναι ο κανόνας της βιομηχανίας πετρελαίου, ανεξαρτήτως ηπείρου και υποτιθέμενης περιβαλλοντικής μέριμνας. Η ιδέα ότι η χώρα μας θα γίνει η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα είναι πλήρως εσφαλμένη».

Αυτό επισημαίνει η WWF Ελλάς, μέσω του γενικού της διευθυντή, Δημήτρη Καραβέλλα, σχολιάζοντας τις σημερινές μονογραφές των συμβάσεων για παραχώρηση έρευνας

και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων σε Κρήτη και Κυπαρισσιακό Κόλπο στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

«Σήμερα ήρθαμε ένα βήμα πιο κοντά στη μεγαλύτερη ίσως απειλή που έχουν αντιμετωπίσει ποτέ οι θάλασσές μας, η οικονομία, αλλά και η κοινωνία μας. Οι εργασίες για την έρευνα και την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης, καθώς και στον Κυπαρισσιακό Κόλπο φαίνονται πως προχωρούν, παρά τις καταστροφικές και μη αναστρέψιμες συνέπειες που θα έχουν στα θαλάσσια οικοσυστήματα των περιοχών, τις τοπικές κοινωνίες που εξαρτώνται άμεσα από αυτά, τον τουρισμό και κατ’ επέκταση στην εθνική οικονομία και το μέλλον της χώρας μας», αναφέρει σε δήλωσή του ο κ. Καραβέλλας και προσθέτει:

«Όποιος υποστηρίζει πως τέτοιου είδους εργασίες σε τόσο μεγάλα θαλάσσια βάθη, ευθυγραμμίζονται με την αειφορία, είτε δεν έχει επαρκή γνώση ως όφειλε, είτε προσπαθεί να δημιουργήσει μια στρεβλή εικόνα της πραγματικότητας. Η έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων είναι μία βαριά βιομηχανική δραστηριότητα που διαταράσσει την οικολογική ισορροπία των περιοχών, τα σπάνια θαλάσσια είδη που ζουν εκεί, και που είναι ασύμβατη με τις υπόλοιπες οικονομικές δραστηριότητες που ήδη αναπτύσσονται στις περιοχές αυτές. Τα ατυχήματα – βάσει διεθνών στατιστικών και εμπειρίας - είναι ο κανόνας της βιομηχανίας πετρελαίου, ανεξαρτήτως ηπείρου και υποτιθέμενης περιβαλλοντικής μέριμνας. Η ιδέα ότι η χώρα μας θα γίνει η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα είναι πλήρως εσφαλμένη».

«Αυτό που οφείλουμε, ως πολίτες είναι να αναρωτηθούμε αν αξίζει να επιτρέψουμε στην ελληνική φύση, αλλά και την οικονομία μας να περάσει μέσα από μια τόσο επικίνδυνη δοκιμασία, από την οποία μάλιστα, δεν αναμένεται να αποκομίσουμε παρά ελάχιστα οφέλη», καταλήγει.