Ο αγροτουρισμός αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα της υπαίθρου

10:17 5/12/2018 - Πηγή: Green agenda

Στις δυνατότητες του αγροτουρισμού να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα της υπαίθρου αναφέρθηκε ο πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Βαγγέλης Αποστόλου, στην ομιλία του στη Διαρκή Επιτροπή της Βουλής κατά τη συζήτηση του σ/ν του Υπουργείου Τουρισμού “Θεματικός τουρισμός – ειδικές μορφές τουρισμού”.

Ειδικότερα ανέφερε: “ Αποτελεί κοινή συνείδηση, ότι η παραγωγική ύπαιθρος μπορεί να σηκώσει ένα μεγάλο βάρος της οικονομικής

ανάκαμψης που έχει ανάγκη η χώρα μας. Γι΄ αυτό πρέπει να παράξουμε όλα εκείνα τα απαραίτητα εργαλεία για να στηρίξουμε αυτό το στόχο. Μια τέτοια προσπάθεια γίνεται με το συζητούμενο σ/ν.

Θέλουμε να αξιοποιήσει η ύπαιθρος τα πολλαπλά πλεονεκτήματά της με την ανάδειξη νέων και καινοτόμων δραστηριοτήτων τουριστικού χαρακτήρα.

Ειδικά στον αγροτικό χώρο μπορούν να υπάρξουν τέτοιες μορφές εναλλακτικού τουρισμού που να απαντούν στο μεγάλο πρόβλημα του τουριστικού χώρου, τη δυνατότητα υπηρεσιών όλο το χρόνο. Στα άρθρα 4 και 5 αναφέρονται ποιες είναι αυτές οι μορφές. Υπάρχουν κι άλλες. Ίσως μπορούσαν να έχουν αποτυπωθεί στο σ/ν όλες πιο παραστατικά και πιο εξειδικευμένα.

Πιστεύω με τις Υπουργικές αποφάσεις εφαρμογής του νόμου να στηρίξουμε καλύτερα την προσπάθεια αυτή.

Ο αγροτουρισμός είναι μια ειδική μορφή τουρισμού υπαίθρου, που παρέχει υπηρεσίες υποδοχής και φιλοξενίας ή και εστίασης σε χώρους λειτουργικά ενοποιημένους με εκμεταλλεύσεις, που σχετίζονται με την αγροτική παραγωγή, αλλά και με την προστασία του περιβάλλοντος. Με αυτές τις προϋποθέσεις έχουν χρηματοδοτηθεί κυρίως μέσω των προγραμμάτων Leader σχεδόν όλοι οι ξενώνες των ορεινών όγκων της χώρας μας. Τώρα πόσοι από αυτούς τις υπηρετούν είναι μιας άλλης ώρας ζήτημα, όπως και αποτελεί ζήτημα πόσοι από αυτούς έχουν μεταβληθεί σε κατοικίες, αφού κάτι τέτοιο δεν εμποδιζόταν, μετά από μερικά χρόνια και από το σχετικό πρόγραμμα.

Οι μορφές αγροτουρισμού που συζητάμε σήμερα είναι κάτι το διαφορετικό. Και αυτές όμως χρηματοδοτούνται τόσο από τα προγράμματα Leader, όσο και από συγκεκριμένα μέτρα του ΠΑΑ 2014-20.

Ακούμε πολύ συχνά τον όρο Οινικός τουρισμός. Πως υλοποιείται αυτή η μορφή; Στην Ελλάδα, όπως και σε όλες τις χώρες της λεκάνης της Μεσογείου, υπάρχει μια άμπελο - οινική παράδοση ιδιαίτερα πλούσια. Το κρασί δεν είναι συνδεδεµένο µόνο µε τις διατροφικές συνήθειες του Έλληνα, αλλά και µε τη θρησκευτική και λαϊκή παράδοση και µε την πολιτιστική του κληρονομιά.

Ακριβώς τη διατήρηση και ανάδειξη αυτής της κληρονομιάς υποστηρίζει ο οινικός τουρισµός, αυτή η ειδική µορφή αγροτουρισµού, που προτείνει στον επισκέπτη να ακολουθήσει µία προσεκτικά επιλεγμένη διαδρομή, που θα διασχίζει τα πιο ενδιαφέροντα σημεία μιας αμπελουργικής ζώνης και να επισκεφτεί επιλεγμένες οινοπαραγωγικές μονάδες, για να δοκιμάσει τα τοπικά κρασιά συνοδευμένα από παραδοσιακές γεύσεις της περιοχής και να περιηγηθεί σε παραδοσιακούς οικισµούς και αρχαιολογικούς χώρους.

Ο Οινικός τουρισμός στη χώρα μας έχει γίνει βασικό συστατικό του γαστρονομικού τουρισμού και είναι πλέον ενισχυτικός παράγοντας στις στρατηγικές διαφοροποίησης πολλών προορισμών. Είναι αυτός ο τουρισμός που μπορεί να προσδώσει ένα ισχυρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις οινοπαραγωγικές περιοχές, αποφέροντας κέρδη στις αμπελουργικές καλλιέργειες και στις οινοποιητικές επιχειρήσεις. Ένα κρασί με την παρουσία του οινοποιού είναι το καλύτερο δώρο μετά από μια αμπελοοινική περιήγηση. Υπάρχουν ήδη πολλές μονάδες που προσφέρουν αυτές τις δυνατότητες.

Καινούρια μορφή ειδικού τουρισμού στην ύπαιθρο είναι τα πολυλειτουργικά Αγροκτήματα.

Γεννήθηκαν στην πράξη από τη δημιουργικότητα και το πολύτροπο πνεύμα των παραγωγών και επιχειρηματιών της υπαίθρου και κατοχυρώθηκαν νομοθετικά το 2014.

Η λογική τους είναι απλή αλλά οι στόχοι σύνθετοι.

Πρόκειται για μια αναπτυξιακή δραστηριότητα μέσα από την βιωματική γνωριμία με τον οικονομικό πολιτισμό της ελληνικής υπαίθρου. Αυτό σημαίνει γνωριμία με τον τρόπο λειτουργίας της ελληνικής αγροτικής οικογένειας, με τα παραδοσιακά αγροτικά επαγγέλματα και τις ντόπιες καλλιεργητικές μεθόδους παραγωγής, οι οποίες σπανίζουν ή έχουν εκλείψει. Σημαίνει επίσης την γνωριμία με τα πολιτισμικά στοιχεία μιας περιοχής, μέσα από την οργάνωση επισκέψεων σε ιστορικά και λοιπά τοπικά αξιοθέατα, καθώς και τη συμμετοχή σε υπαίθριες δραστηριότητες αναψυχής.

Άρα ο πρωτογενής τομέας, η γη και η διατροφή, κρατούν πάντα σταθερές αξίες, τις οποίες πρέπει να εκμεταλλευτούμε“.