Η βρώμικη δουλειά…

22:20 8/12/2017 - Πηγή: iApopsi

Γράφαμε στο κεντρικό άρθρο της έντυπης «Α» την προηγούμενη εβδομάδα ότι μπορεί η τρίτη αξιολόγηση να κλείσει με συνοπτικές διαδικασίες, αλλά τα επίχειρα της μνημονιακής στροφής του ΣΥΡΙΖΑ έχουν φορτωθεί προ πολλού στις πλάτες των φορολογούμενων πολιτών.

Και τώρα πάνω στην στροφή για την θριαμβολογούσα clean and clear έξοδο από το μνημόνιο, η κυβερνητική πλειοψηφία καλείται να προσγειωθεί ανώμαλα στον κακοτράχαλο αεροδιάδρομο του ρεαλισμού.

Η ουσία είναι πως στο Μαξίμου, αφού πρώτα τα έδωσαν όλα στους Θεσμούς για να κλείσουν την αξιολόγηση χωρίς καθυστερήσεις, τώρα καλούνται να σώσουν και τα προσχήματα που όμως δεν μοιάζει να σώνονται, όσο και να πονοκεφαλιάζει το επικοινωνιακό επιτελείο.

Ο πρώτος πονοκέφαλος ακούει στο όνομα «πλειστηριασμοί». Το μέτρο θα προχωρήσει κανονικά, αλλά όσο και αν στην Ηρώδου Αττικού ευελπιστούν ότι οι περισσότερες πράξεις εκτέλεσης μπορούν να πραγματοποιηθούν με δίκαιο τρόπο, οι προσωρινές διακοπές των διαδικασιών και το ξυλίκι μετά δακρυγόνων στα Ειρηνοδικεία δεν μπορούν να σκεπάσουν την ΣΥΡΙΖΑϊκη μετάλλαξη: από το μπολιβοριανό «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» περάσαμε στο… ρεαλπολιτίκ τού «Κάθε ένα σπίτι στον ηλεκτρονικό τραπεζίτη».

Ο δεύτερος πονοκέφαλος ακούει στο όνομα «απεργίες». Υπό την δαμόκλειο σπάθη των δανειστών, η κυβερνητική πλειοψηφία κάνει την καρδιά της πέτρα με την οποία… πετροβολάει το προνομιακό ακροατήριό της, τους συνδικαλιστές.

Θυμίζεται ότι οι ζητούμενες τροποποιήσεις στο πλαίσιο που διέπει τις απεργίες προβλέπουν ότι η κήρυξή τους θα απαιτεί πλέον την σύμφωνη γνώμη της απόλυτης πλειοψηφίας των μελών που απαρτίζουν ένα σωματείο. Για να μην ξεχνιόμαστε, αυτήν την… ζεϊμπεκιά δεν την συνυπογράφει με τους δανειστές η «επάρατος Δεξιά» αλλά η Πρώτη Φορά Αριστερά!

Όχι τίποτα άλλο, δηλαδή, αλλά εκτός από το κάδρο του Άρη Βελουχιώτη στο γραφείο του Χρήστου Σπίρτζη, θα ξεκολλήσουν από τις κορνίζες τους οι φωτογραφίες από τις πάλαι ποτέ επισκέψεις του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΗ, έχοντας στο πλευρό του τον Νίκο Φωτόπουλο.

Δικαίως, τώρα, θα αναρωτηθεί κάποιος: Μα, είναι αριστερό να χαίρονται τα σπίτια τους οι μπαταχτσήδες και οι στρατηγικοί κακοπληρωτές; Ή μήπως είναι προοδευτικό να μπαίνουν απεργιακά λουκέτα στις επιχειρήσεις με παράλογα αιτήματα και με την απόφαση μίας μικρής μειοψηφίας συνδικαλιστών; Εκτός του ότι η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να θέτει τα ερωτήματα και όχι να τα απαντάει (σ.σ. υπάρχει η αρθρογραφία και ο σχολιασμός για όσους εξ ημών θέλουν να καταθέσουν τις απόψεις τους), το θέμα είναι αλλού.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 το αμερικανικό ροκ συγκρότημα Faith No More κυκλοφόρησε το τραγούδι «We Care a Lot» (μτφ.: «Ενδιαφερόμαστε πολύ») που στο ρεφρέν του έλεγε μία πικρή αλήθεια: «Εντάξει, είναι μια βρώμικη δουλειά, αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει» (αγγλ.: «Well, it’s a dirty job but someone’s gotta do it»).

Αυτή η βρώμικη δουλειά έλαχε στον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του, και τα περί καθαρής εξόδου από το μνημόνιο και την επιτροπεία ας τα ξανασυζητήσουμε μετά την πάροδο των 99 ετών που είναι η μίνιμουμ διάρκεια ζωής του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Άλλα 98 έχουν μείνει…