28 Απριλίου 1998 – Η αρχή μιας νέας Πεντηκοστής της Εκκλησίας μας που δεν κράτησε πολύ

04:43 29/4/2023 - Πηγή: dogma

Σαν εχθές, πριν από 25 ολόκληρα χρόνια, η Εκκλησία της Ελλάδος έζησε την δική της Πεντηκοστή η οποία έμελλε να μην κρατήσει πολύ! Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος,σε συνεδρίαση της ολομέλειας των μελών της, επί 76 παρόντων Ιεραρχών μελών της Ιεραρχίας (ΙΣΙ), προέβη στην εκλογή του νέου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, μετά τη εκδημία του μέχρι τότε Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ ο οποίος διαποίμανε θεοφιλώς και ευαρέστως την Ελλαδική Εκκλησία για 24 ολόκληρα χρόνια.(1974-1998)
Υπήρχε, όπως ήταν

φυσικό για ένα τέτοιο σημαντικό γεγονός της Εκκλησίας μας έντονη κινητικότητα.

Τρεις ιδιαίτερα προβεβλημένοι Ιεράρχες εκ των νεωτέρων, από τη γενιά των λεγομένων Σεραφειμικών Μητροπολιτών– οι Δημητριάδος Χριστόδουλος, Θηβών Ιερώνυμος και Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος– και άλλοι έξι, λιγότερο γνωστοί αλλά εξίσου αημαντικοί– οι αείμνηστοι σήμερα Ιωαννίνων Θεόκλητος, Μεγάρων Βαρθολομαίος, Κερκύρας Τιμόθεος, Ζιχνών Σπυρίδων αλλά και οι Βρεσθένης Δημήτριος( π. Γέρων Αμερικής ο οποίος είναι στη Νέα Υόρκη) και ο επίσης αείμνηστος Πισιδίας Μεθόδιος– ζήτησαν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους και να εκλεγούν Αρχιεπίσκοποι!

Δηλαδή  στον πρώτο γύρο φάνηκαν εννέα υποψήφιοι να διεκδικούν την ψήφο της Ιεραρχίας.

Για την Αρχιεπισκοπική αυτή εκλογή, για την οποία τόσα έχουν γραφεί,  καλό είναι  να αποδομήσουμε κάποιους μύθους που δημιουργήθηκαν τεχνηέντως από κάποιους εκ των υποψηφίων, που δεν τα κατάφεραν να εκλεγούν ίσως γιατί  το θεωρούσαν σχεδόν βέβαιο!

•Ένας πρώτος μύθος που πρέπει να καταρρεύσει από την εκλογή του 1998, είναι ότι κάποιος ή κάποιοι εκ των υποψηφίων ήταν για διαφόρους λόγους σε μειονεκτική θέση σε σχέση με κάποιους άλλους! Το ορθό και το αληθινό είναι ότι όλοι ξεκίνησαν από την ίδια αφετηρία! Είχαν τις ίδιες δυνατότητες επιτυχίας! Δεν υπήρξαν αποκλεισμοί, ούτε μεθοδεύσεις ! Η εκλογή αυτή ήταν η πλέον ελεύθερη εκλογή από συστάσεως της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος. Συμμετείχαν όλοι οι Μητροπολίτες μέλη της Ιεραρχίας χωρίς αποκλεισμούς όπως γίνονταν στο παρελθόν.Το αν κάποιος ή κάποιοι εκ των υποψηφίων θεώρησαν οτι ξεκίνησαν με κάποια βαρίδια που οι ίδιοι είχαν φορτώσει στους ώμους τους, εξαιτίας των κακών πρωτοβουλιών που είχαν αναπτύξει,εκμεταλλευόμενοι τον ανήμπορο τότε Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, δεν τους έφταιγαν οι άλλοι υποψήφιοι που ο καθένας έκανε ο,τι μπορούσε για να επικρατήσει και να εκλεγεί!•Ο δεύτερος μύθος που καλλιεργήθηκε μετά την εκλογή από το ίδιο κέντρο του ενός υποψηφίου και από τους κακούς συνεργάτες του είναι ότι υπήρξαν συναλλαγές και συνεργασίες μεταξύ των υποψηφίων μέχρι να φτάσουμε στο ποθητό αποτέλεσμα! Το γεγονός και μόνο ότι οι εκ των τριών πλέον προβεβλημένων υποψηφίων οι δύο — Θηβών Ιερώνυμος και Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος — έφτασαν μέχρι τον τελευταίο γύρο διατηρώντας τον σκληρό πυρήνα των δυνάμεών τους μέχρι το τέλος και δεν χαρίστηκαν σε αυτόν που πλειοψηφούσε από τον πρώτο γύρο, δείχνει ότι μέχρι το τέλος ήλπιζαν και προσπαθούσαν. Δεν θέλησαν να ενδώσουν και να εκλεγεί ο ένας εξ αυτών, με τη δική τους συναίνεση ! Δηλαδή δεν κράτησαν τον λόγο τους ότι θα συμπαρατάσσονταν με τον ισχυρότερο κατά την τελική ψηφοφορία, ώστε να δώσουν την εντύπωση της πλήρους αποδοχής του νέου Αρχιεπισκόπου.

Στον πρώτο γύρο ο Χριστόδουλος ξεκίνησε με 23 ψήφους, ο Θηβών με 21 και ο Αλεξανδρουπόλεως με 13.

Οι υπόλοιποι πήραν:6 ο Βρεσθένης Δημήτριος, από 4 οι Ιωαννίνων Θεόκλητος, Μεγάρων Βαρθολομαίος, και Πισιδίας Μεθόδιος και από 1 ψήφο οι Κερκύρας Τιμόθεος και Ζιχνών Σπυρίδων– και όπως ήταν φυσικό  αποκλείστηκαν από το Τριπρόσωπο.

Στον δεύτερο γύρο, εντελώς αυτοβούλως το Σώμα των εκλεκτόρων Ιεραρχών και χωρίς διαβουλεύσεις τον ενίσχυσε με 35 ψήφους, υπερτερώντας εμφανώς όλων των υπολοίπων υποψηφίων, ενώ οι δύο άλλοι εκ των ισχυρών υποψηφίων Θηβών και Αλεξανδρουπόλεως διατήρησαν  τις δυνάμεις τους με  25 ο Θηβών ( δηλαδή πήρε  συν τέσσερις ψήφους παραπάνω  από την πρώτη ψηφοφορία )και στις 13 ψήφους παρέμεινε ο Αλεξανδρουπόλεως!

Στον τρίτο γύρο εξελέγη ο Χριστόδουλος με 49 ψήφους, ενώ οι δύο άλλοι παρέμειναν με τον αυστηρά κλειστό πυρήνα των υποστηρικτών τους: 20 ο τότε Θηβών( δηλαδή υπέστη μείωση)  και 4 ο τότε Αλεξανδρουπόλεως(νυν Θεσσαλονίκης) ο οποίος προς τιμήν του είχε προηγουμένως πει στην ομάδα του το περίφημο τους .. «ζυγούς λύσατε», δηλαδή ότι μπορούσαν να ψηφίσουν πλέον ελεύθερα.

Η εκλογή του Χριστοδούλου ως Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, σήμανε όχι απλά  την αλλαγή μιας  σελίδας  στην Εκκλησία αλλά την αλλαγή κεφαλαίου!

Αμέσως ένας νέος άνεμος αναδημιουργίας άρχισε να πνέει και να σαρώνει τα πάντα!

Ο λαός μας στάθηκε στο πλευρό του και τον στήριξε και τον αγάπησε γιατί πρωτίστως ο Χριστόδουλος αγάπησε το λαό μας!

Δυστυχώς όμως υπήρξαν και άνθρωποι που τον φθονούσαν και ήθελαν από την πρώτη στιγμή να του κάνουν κακό και να τον απαξιώσουν!

Όσο τον έβλεπαν να ισχυροποιείται και να έχει το λαό μαζί του τόσο τον υπονόμευαν και τον έφθειραν!

Οι πολιτικοί βρήκαν τον δάσκαλό τους! Κάθε του λέξη τους αποδομούμε και γι’ αυτό τον έτρεμαν! Ένας νέος Ιερός Χρυσόστομος λες και  είχε γεννηθεί αφού  με το λόγο και το έργο του άρχισε πάλι να μετατρέπει την Εκκλησία ως τον σημαντικότερο παράγοντα του δημόσιου βίου!

Οι δημοσιογράφοι στις συσκέψεις τους δεν νοιάζονταν μόνον γι’ αυτά που έλεγαν οι πολιτικοί αλλά και γι’ αυτά που έλεγε ο Χριστόδουλος!

Σε ένα χρόνο σημειώθηκε η τρομερή αναντιστοιχία , ο λαός να ακολουθεί και να λατρεύει τον νέο Αρχιεπίσκοπο και οι πολιτικοί και κάποιοι εκ των συνεπισκόπων μηχανορραφούσαν νυχθημερόν εναντίον του! Στα δέκα σχεδόν χρόνια που έμεινε στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο μια άσπρη μέρα δεν έζησε ! Εν ονόματι της λεγομένης Συνοδικότητας κάποιοι εκ των Ιεραρχών του ζητούσαν να μην κάνει δημόσιες παρεμβάσεις και να σιωπά. Σήμερα που η Συνοδικότητα είναι μόνο στα λόγια όλοι σιωπούν ή τουλάχιστον κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.

Ο Χριστόδουλος όμως δεν έμπαινε σε καλούπια! Ομιλούσε πάντα την γλώσσα της αληθείας και αφύπνιζε το λαό που μέχρι σήμερα τον θυμάται και τον νοσταλγεί!

–«Πού είσαι Χριστόδουλε;» αναφωνεί ο λαός μας μέχρι σήμερα 15  χρόνια από το θάνατό του και 25 χρόνια από την εκλογή του την ξεχωριστή εκείνη Τρίτη του Απρίλη . Και το εννοεί αυτό ο λαός μας , γιατί ξέρει πως αν ζούσε θα ήταν άλλη η πορεία της Εκκλησίας μας και της πατρίδας μας!Εμείς όσα χρόνια και αν περάσουν θα τον θυμόμαστε και θα ευελπιστούμε ότι στα επόμενα χρόνια θα φανεί ένας νέος Χριστόδουλος, για να συνεχίσει το έργο που άφησε εκείνος πίσω του ημιτελές!

Λίγες  μικρές ψηφίδες καταθέσαμε σήμερα. Μικρές ψηφίδες που συνθέτουν την χαρισματική προσωπικότητα του Χριστοδούλου.

Καλή ανάπαυση Χριστόδουλέ μας. Ζεις μες στις  καρδιές μας!

The post 28 Απριλίου 1998 – Η αρχή μιας νέας Πεντηκοστής της Εκκλησίας μας που δεν κράτησε πολύ appeared first on Dogma.