Δίψα για καθαρό ουρανό

20:58 15/11/2024 - Πηγή: dogma

Γιώργου Κυπριανού

Η καλλιτεχνική του πορεία χαρακτηρίζεται από αξιοπρέπεια και πρωτοτυπία, κυρίως για τους πειραματικούς του ήχους και τους εμπνευσμένους του στίχους. Ένα λαμπρό παράδειγμα των πολλών του δημιουργιών είναι και το τραγούδι «Δίψα». Μέσα από τους στίχους των κουπλέ αναφέρει όλων των ειδών τις χαρές και τις λύπες της ζωής, όλες τις ηδονές και τις απολαύσεις, υποδεικνύοντας στον άνθρωπο, ότι «δεν είναι τίποτα απ’ όλα κι είναι όλ’ αυτά», για να του ξεκαθαρίσει στο ρεφραίν, ότι

«Είν’ η κρυφή σου η ατέλειωτη δίψα,

Είν’ η δίψα

που σε κρατά ζωντανό

Είν’ η κρυφή σου η ατέλειωτη δίψα

Είν’ η δίψα για καθαρό ουρανό».

Ο κ. Πορτοκάλογλου εντοπίζει στο τραγούδι τη βαθύτερη ανάγκη του ανθρώπου για καθαρό ουρανό, για νόημα ζωής, για πέταγμα της ψυχής. Ομολογεί, ότι όλες οι πτυχές και δυνάμεις της ζωής στον κόσμο, είναι αναγκαίες, είναι απαραίτητες, έχουν τη χρησιμότητα και την θελκτικότητά τους. Αυτές εκ νεότητός του ο άνθρωπος κυνηγά για να ικανοποιήσει τα θέλω του, αυτές του καθορίζουν εν πολλοίς το περιεχόμενο της ζωής του.

Ωστόσο,  ποτέ ο άνθρωπος δεν μπορεί να ικανοποιηθεί πλήρως. Πάντα θα εκτονώνεται και θα περιορίζεται στα της φθοράς ανικανοποίητα. Διότι ο άνθρωπος εκ γενετής αναζητά, ψάχνει, διψά για κάτι βαθύτερο και ανώτερο, για κάτι πέραν του κόσμου και της γης, πέραν του σώματος και της ύλης. Όπως και η Θεολογία τεκμηριώνει, ο άνθρωπος είναι πλασμένος από τον ουρανό και συνεχώς τον ουρανό θέλει. Στην πορεία, όμως, χάνει τον δρόμο, χάνει την εμπειρία του ουρανού και προσκολλάται στα της γης, στις αισθήσεις, στα πάθη και στις συγκυριακές καταστάσεις. Ξεχνά την άνωθεν καταγωγή του, έχει συνέχεια καθηλωμένο τον προσανατολισμό του. Έτσι, όμως, αχόρταγος και ακόρεστος απογοητεύεται, εξευτελίζεται, παλινδρομεί και εξαρτάται υπόδουλα από τα πεπερασμένα και σχετικά, τα μικρά και πρόσκαιρα. Αδιέξοδο τραγικό.

Είναι σαφής η πεποίθηση του τραγουδιού. Ο άνθρωπος οφείλει να καταλάβει, ότι μόνο με τον ουρανό ξεδιψά. Και όταν τον ουρανό γευτεί, έστω για λίγο, τίποτα άλλο δεν αναζητά. Το τραγούδι, ανταποκρίνεται στην ετυμολογία της λέξης «άνθρωπος», «άνω-θρώσκω (βλέπω)» και ηθελημένα-άθελα παραπέμπει στο αγιογραφικό περιστατικό της συνάντησης της Σαμαρείτιδας με τον Χριστό. Ο κ. Πορτοκάλογλου ωσάν να υπομνηματίζει τον διάλογό τους, για το φυσικό νερό του πηγαδιού της πρώτης και το ανεξάντλητο νερό της ζωής του Δεύτερου. Το «ύδωρ» που ξεδιψά τον άνθρωπο μια για πάντα, το «ύδωρ» το «ζων», το νερό του καθαρού ουρανού.

Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος

The post Δίψα για καθαρό ουρανό appeared first on Dogma.