Εσπερινός της Συγχωρήσεως στη Βέροια

11:48 4/3/2025 - Πηγή: dogma

Στο τέλος του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος ανέγνωσε την συγχωρητική ευχή και ζήτησε πρώτος συγχώρηση για τυχόν λάθη και παραλείψεις του στην άσκηση της διακονίας του, ενώ ευχήθηκε σε όλους «καλή Σαρακοστή».

Ομιλία Σεβασμιωτάτου

«Ἰδού νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού νῦν ἡμέρα σωτηρίας».

Τόν λόγο τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, ἐπαναλαμβάνει ἀπόψε ὁ ἱερός ὑμνογράφος, γιά νά μᾶς ἀφυπνίσει καί νά μᾶς ὑπενθυμίσει τό μέγα θέμα τῆς σωτηρίας μας.

Οἱ ἄνθρωποι ἀσχολούμεθα

στή ζωή μας μέ πολλά ζητήματα. Ἀγωνιοῦμε καί ἀγωνιζόμεθα γιά θέματα πού ἀφοροῦν τήν καθημερινότητα, τό ἐπάγγελμα καί τήν οἰκογένειά μας. Διαμαρτυρόμεθα γιά ζητήματα καί καταστάσεις πού μᾶς ἐνοχλοῦν, γιά ἀδικίες καί λάθη πού γίνονται καί μᾶς θίγουν, καί διεκδικοῦμε μέ κάθε τρόπο ὅ,τι θεωροῦμε ὅτι μᾶς ἀνήκει καί δικαιούμεθα.

Ὑπάρχει ὅμως κάτι πολύ σημαντικό, κάτι σπουδαῖο καί ἀναγκαῖο, κάτι πού δέν θά μᾶς χαρίσει μία ἄνετη ἤ εὐχάριστη ζωή ἐδῶ στή γῆ, ὅσα χρόνια καί ἄν ζήσουμε, ἀλλά θά μᾶς χαρίσει τά οὐράνια ἀγαθά τῆς αἰωνίου ζωῆς, αὐτά πού ὑπερβαίνουν κάθε ἀνθρώπινη φαντασία καί προσδοκία, καί τά ὁποῖα ἔχει ἑτοιμάσει ὁ Θεός γιά ἐκείνους πού τόν ἀγαποῦν. Καί αὐτό τό πολύ σημαντικό εἶναι ἡ σωτηρία, τήν ὁποία μᾶς προσφέρει ὁ Θεός, τήν ὁποία μᾶς χαρίζει ἀπό τή μεγάλη του ἀγάπη, ἄν καί δέν τήν ἀξίζουμε, γιατί ἐπαναστατήσαμε ἐναντίον του καί παρακούσαμε τό θέλημά του. Καί ὅμως μᾶς τήν προσφέρει καί ἐπιθυμεῖ καί Ἐκεῖνος σφοδρά νά μήν τήν στερηθοῦμε.

Τί κάνουμε ὅμως ἐμεῖς γι᾽ αὐτήν τή σωτηρία, γιά τήν ὁποία νυχθημερόν θά ἔπρεπε νά ἀγωνιζόμεθα καί τήν ὁποία καθημερινά θά ἔπρεπε νά διεκδικοῦμε μέ κάθε τρόπο; Τί κάνουμε γιά τή σωτηρία μας; Κάνουμε δυστυχῶς τό ἀντίθετο ἀπό ὅ,τι πρέπει. Ἀδιαφοροῦμε ἀντί νά ἐνδιαφερόμεθα. Ραθυμοῦμε ἀντί νά ἐργαζόμεθα. Καθεύδουμε ἀντί νά νήφουμε. Ἀπομακρυνόμεθα μέ κάθε μέσο ἀντί νά σπεύδουμε πρός αὐτήν καί νά τήν διεκδικοῦμε μέ κάθε κόστος.

Πόσο παράλογη εἶναι ἡ συμπεριφορά μας! Πόσο ἀφελής καί ἐπικίνδυνη εἶναι ἡ στάση μας! Πόσο ἐγκληματική εἶναι ἔναντι τοῦ ἴδιου τοῦ ἑαυτοῦ μας πού ἀδιαφορεῖ γιά τό σπουδαιότερο ἀγαθό πού μπορεῖ νά ἐπιθυμήσει!

Καί ἐπειδή, ὅπως ὅταν κινδυνεύει ἕνας ἄνθρωπος νά χάσει κάτι πολύτιμο, κάθε ἡμέρα πού περνᾶ, κάθε λεπτό πού χάνεται, μπορεῖ νά ἔχει καθοριστική σημασία γιά τήν ὑπόθεση, γιά τό ἄν θά τό βρεῖ ἤ ἄν θά τό χάσει καί θά τό στερηθεῖ, τό ἴδιο συμβαίνει κατά μείζονα λόγο καί μέ τή σωτηρία μας.

Ὁ Θεός μᾶς προσφέρει ἐκτός ἀπό τή σωτηρία μας καί τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας γιά νά τήν διεκδικήσουμε καί νά τήν κερδίσουμε. Μᾶς προσφέρει ἀκόμη εὐκαιρίες, τίς ὁποῖες, ἄν ἐκμεταλλευθοῦμε, θά μπορέσουμε εὐκολότερα νά τήν ἐπιτύχουμε. Ἄν ὅμως τίς ἀφήσουμε ἀναξιοποίητες καί ἀδιαφορήσουμε, τότε μπορεῖ νά τήν χάσουμε ὁριστικά.

Αὐτός εἶναι καί ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία διά τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου μᾶς ὑπενθυμίζει τόν λόγο τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου πού μᾶς λέγει ὅτι ἡ ὥρα καί ἡ στιγμή πού διανύουμε, πού ἔχουμε ἐνώπιόν μας, εἶναι καιρός κατάλληλος γιά νά διεκδικήσουμε τή σωτηρία μας, εἶναι ὁ χρόνος πού ἔχουμε γιά νά ἐργασθοῦμε γιά τή σωτηρία μας. Ἑπομένως, δέν θά πρέπει νά τόν ἀφήσουμε νά περάσει, ἀναβάλλοντας τήν προσπάθεια γιά τή σωτηρία μας γιά κάποια μελλοντική στιγμή, γιατί δέν ξέρουμε οὔτε ἐάν θά ὑπάρξει οὔτε ἐάν θά εἶναι κατάλληλη.

Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς προτείνει διάφορα μέσα καί μᾶς καλεῖ νά τά ἀξιοποιήσουμε προκειμένου νά ἐπιτύχουμε τή σωτηρία μας. Μᾶς προσφέρει τήν περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, στήν ὁποία εἰσερχόμεθα ἀπό ἀπόψε, μέσα στήν ὁποία θέτει στή διάθεσή μας τίς κατανυκτικές Ἀκολουθίες, τούς ὕμνους καί τίς εὐχές, τή νηστεία καί τήν περισυλλογή ἀλλά καί τόν πνευματικό ἀγώνα, τόν ὁποῖο μᾶς καλεῖ νά ἀναλάβουμε, τά ἱερά μυστήρια καί τίς πνευματικές ὁμιλίες πού διοργανώνει ἡ Ἱερά μας Μητρόπολη ἀλλά καί τήν προσωπική μας μελέτη, τά παραδείγματα τῶν ἁγίων καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ, γιά νά διεκδικήσουμε ἀποφασιστικά τή σωτηρία μας. Νά διεκδικήσουμε μέ ταπείνωση, μέ μετάνοια, μέ προσευχή τό ἔλεος καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Νά ζητήσουμε μετάνοια καί συγχώρηση πρωτίστως ἀπό τόν Θεό ἀλλά καί ἀπό τούς ἀδελφούς μας, διότι ἐάν ἐμεῖς δέν συγχωρήσουμε καί δέν λάβουμε συγχώρηση ἀπό τούς ἀδελφούς μας, δέν θά μᾶς συγχωρήσει οὔτε ὁ Θεός. Ἔτσι μέσα σ᾽ αὐτόν τόν χρόνο τῆς νηστείας καί τῆς μετανοίας θά μπορέσουμε νά βαδίσουμε τήν ὁδό πού θά μᾶς ὁδηγήσει στή σωτηρία. Καί ὅταν ὁ Θεός μᾶς βλέπει νά προσπαθοῦμε, τότε μᾶς δίδει περισσότερη χάρη καί περισσότερες εὐκαιρίες καί κάνει ὅλο τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας εὐπρόσδεκτο εἰς σωτηρία, τήν ὁποία εὔχομαι πατρικά νά ἀξιωθοῦμε καί νά κερδίσουμε ὅλοι μας.

The post Εσπερινός της Συγχωρήσεως στη Βέροια appeared first on Dogma.