Η αγάπη των Γερόντων π. Αγαθαγγέλου και π. Παϊσίου

19:33 26/3/2023 - Πηγή: dogma

Την παλαιότερη εποχή είχαμε εδώ τον πατέρα Αγαθάγγελο, που προλάβαμε ως διάκονο, ο οποίος ήταν ευφυέστατος. Είχε πάει μόνον ένα χρόνο στην Αθωνιάδα. Αυτός, αν συνέχιζε, θα γινόταν επιστήμων μεγάλος. Δεν υπήρχε τέχνη που να μη την καταπιανότανε. Τα πάντα ήξερε. Είχε τέτοια ευφυΐα, που εμείς τον θαυμάζαμε. Πώς τα κατόρθωνε όλα! Χρυσά χέρια. Επιπλοποιός. Αγιογράφος. Μαραγκός. Μάγειρας. Τα πάντα έκανε. Και τα έκανε όλα με επιμέλεια. Μόλις άκουγε ότι στο τάδε μέρος μακριά αρρώστησε ο γέροντας, χειμώνας ήτανε; έβρεχε; θα ‘παιρνε την ομπρέλα, θα ‘παιρνε πέντε πορτοκάλια και θα πήγαινε να τον

δει. Στο τάδε μέρος άλλος γέροντας; Θα πήγαινε να τον δει. Να τον παρηγορήσει, να πάρει ο ασθενής κάποια ανακούφιση.

Ο π. Αγαθάγγελος πέθανε 49 χρονών από καρκίνο. Στο κελλί μας ήτανε. Τον προλάβαμε εμείς. Ζήσαμε 12 χρόνια μαζί του. Αυτός μας πήγαινε ως επί το πλείστον σε γέροντες. Είχε πολλή αγάπη και πολύ ενδιαφέρον προς τους συνανθρώπους του, προς τους πέριξ όλους. Όπου άκουγε αρρώστια, όπου άκουγε δυστυχία, έτρεχε. Σήμερα δεν μας νοιάζει…

Αυτά είναι τα σημεία των καιρών: Η έλλειψη της αγάπης. Ίσως αυτή η πολυτέλεια και η χλιδή να μας κάνουν σήμερα φίλαυτους.

Πάνε στον πατέρα Παΐσιο ένα παιδί που ήταν δαιμονισμένο. Το πήρε κοντά του. Του μιλούσε, του μιλούσε, του ελάφρυνε τον πόνο του. Ο μοναχός που συνόδευε, λυπούμενος τον πατέρα Παΐσιο που ήταν μετά από ολονύκτιο αγρυπνία κουρασμένος, του λέει: «Γέροντα, δεν λυπάσαι τον εαυτό σου; Κουρασμένος, ταλαιπωρημένος, κάθεσαι και μιλάς τώρα στο παιδί αυτό;» Του απαντά: «Αδελφέ μου, εγώ κουράστηκα 6, 7, 8 ώρες στην αγρυπνία. Αυτό έχει 20 χρόνια που τυραννιέται από το δαιμόνιο. Εγώ δεν πρέπει να του αφιερώσω, να του απαλύνω τον πόνο του δυο ώρες; Τι είναι η δική μου προσφορά μπροστά στην υπομονή που κάνει αυτό το παιδί 20 χρόνια; Τι τυραννία, τι βάρος σηκώνει! Το δικό μου βάρος δεν είναι τίποτα».

Τι διάκριση! Τι αγάπη! Θυσίασε την κούραση που είχε, για να ξεκουράσει το παιδί εκείνο, που επί 20 χρόνια βασανιζόταν από το δαιμόνιο.

Διηγείται ο π. Βασίλειος των Ιωασαφαίων.

Από το περιοδικό “Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ”, Έκδ. Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, τ. 32 (2007), άρθρο: «ΕΝΑΡΕΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ. Συνομιλία με τους πατέρες του Ιερού Γρηγοριατικού Κελλίου των Ιωασαφαίων Καρυών», σελ. 113 (αποσπάσματα).

The post Η αγάπη των Γερόντων π. Αγαθαγγέλου και π. Παϊσίου appeared first on Dogma.