Ιερά Μονή Αρταμίτου Ρόδου

15:56 14/4/2024 - Πηγή: dogma

Η Ιερά Μονή Αρταμίτου απέχει 56χλμ. από την πόλη της Ρόδου και βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά του όρους Αττάβυρος, σε υψόμετρο 550μ., επί του οδικού άξονα Ιαλυσσού-Κατταβιάς, αποτελώντας κομβικό σημείο μεταξύ των χωριών Έμπωνα και Αγίου Ισιδώρου.

Η μονή, ιδρυμένη στον 9ο αι., είναι αφιερωμένη στον απόστολο και ευαγγελιστή Ιωάννη τον Θεολόγο. Η ονοματοδοσία της προήλθε από τη θέση Αρταμύτιον του όρους Ατταβύρου, του υψηλότερου όρους του νησιού. Κατά την προχριστιανική εποχή στο χώρο, όπου σήμερα βρίσκεται η μονή, υπήρχε ιερό της Αρτέμιδος, στο οποίο, σύμφωνα με σωζόμενες επιγραφές,

λατρευόταν η «θεά» με το όνομα «Άρταμις εν Κεκοίᾳ». Στη δωρική διάλεκτο Αρταμίτια ονομάζονταν οι εορτές προς τιμήν της Αρτέμιδος.

Στους αιώνες που ακολούθησαν της ίδρυσης γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση και απέκτησε μεγάλη κτηματική περιουσία. Το έτος 1174 ως ηγούμενός της φέρεται ο Νείλος, ενώ μετά το 1256 και για μικρό χρονικό διάστημα σε αυτήν διέμεινε ο λόγιος μοναχός και εκκλησιαστικός συγγραφέας, Νικηφόρος Βλεμμύδης. Ο Βλεμμύδης διασώζει την πληροφορία ότι κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Ανδρόνικου Παλαιολόγου το 1234, κατά του άρχοντα της Ρόδου καίσαρα Λεοντίου Γαβαλά, τα στρατεύματά του πάτησαν την ύπαιθρο του νησιού και η μονή υπέστη λεηλασία. Αναφέρεται επίσης στην αξιόλογη βιβλιοθήκη της μονής και στο πνευματικό επίπεδο των μοναχών της.

Η μονή εξακολουθούσε να βρίσκεται σε άνθηση και κατά τη διάρκεια της ιπποτικής κατοχής, όπως προκύπτει από τις γραπτές μαρτυρίες και δη από τις διηγήσεις περιηγητών. Όταν το 1422 τη μονή επισκέφθηκε ο φλωρεντινός κληρικός, γεωγράφος και περιηγητής Cristoforo Buondelmonti, την παρουσιάζει ως ακμάζουσα και χαίρουσα μεγάλης φήμης. Η περίοδος ακμής της διεκόπη την τουρκοκρατία, οπότε εγκαταλείφθηκε και ερημώθηκε.

Η μονή οικοδομήθηκε εκ νέου κατά το β΄ ήμισυ του 19ου αι. από τον ηγούμενο Κύριλλο τον Λίνδιο. Συγκεκριμένα, το 1859 κτίσθηκε το καθολικό, το 1862 τα κελιά, ενώ το 1870 φιλοτεχνήθηκε το περίτεχνο τέμπλο. Κατασκευάσθηκαν ακόμη δύο νερόμυλοι, ελαιοτριβείο και φούρνος, ενώ διαμορφώθηκε ο αύλειος χώρος, και αξιοποιήθηκαν οι γεωργικές εκτάσεις με φύτευση ελαιοδέντρων με σκοπό την κάλυψη των εσωτερικών αναγκών της μονής.

Σήμερα, από τα κτίσματα της εποχής εκείνης διατηρούνται μόνο μικρό τμήμα της βόρειας πτέρυγας και το καθολικό, το οποίο ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο της μονόχωρης σταυροθολιακής βασιλικής δωδεκανησιακού τύπου με πρόναο με πατάρι και γυναικωνίτη. Τα κελιά και οι λοιποί βοηθητικοί χώροι που ήταν απαραίτητοι για την εύρυθμη λειτουργία της μονής οικοδομήθηκαν σταδιακά κατά τη δεκαετία του 1990 και διατάσσονται βόρεια και δυτικά του καθολικού.

Όσον αφορά στον υφιστάμενο ναό, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο του, φιλοτεχνημένο στα 1870, το κτιστό προσκυνητάρι επί του νότιου τοίχου που φιλοξενεί την εικόνα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, φιλοτεχνημένη το 1870 από τον Μιχαήλ Συμαίο και το περίτεχνο, επιχρυσωμένο και επιζωγραφισμένο προσκυνητάρι στο οποίο εκτίθεται η εικόνα της Βρεφοκρατούσας Παναγίας της Αρταμίτισσας. Αμφότερες οι εικόνες φέρουν ανηρτημένα μπροστά τους πληθώρα ταμάτων ως δημόσια μαρτυρία υποσχέσεων ή ευγνωμοσύνης των πιστών για την εκπλήρωση των ευχών τους.

Σήμερα, η μονή εξακολουθεί να είναι ανδρώα και στα κελιά της εγκαταβιούν δύο μοναχοί και ένας δόκιμος, υπό την πνευματική καθοδήγηση του ηγουμένου Λεοντίου, ενώ καταβάλλεται προσπάθεια για την ανακαίνιση και τον εξωραϊσμό του καθολικού, του κτιριακού συγκροτήματος και του περιβάλλοντος χώρου.

Κειμήλια

Από τα κειμήλιά της Ιεράς Μονής Αρταμίτου διεσώθησαν ξυλόγλυπτος σταυρός αγιασμού και περγαμηνός κώδικας του 12ου αι., έργο του μοναχού Νείλου. Αμφότερα φυλάσσονται στον ναό της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού των Απολλώνων, στον οποίο μεταφέρθηκαν σε κάποια απροσδιόριστη στιγμή. Από το καλλιγραφικό εργαστήριο της μονής σώζονται επίσης χειρόγραφοι κώδικες που δωρίθηκαν στη βιβλιοθήκη της ομώνυμης Μονής της Πάτμου.

Το μόνο κειμήλιο που φυλάσσεται στη μονή και εκτίθεται σε περίτεχνο ξυλόγλυπτο προσκυνητάρι είναι η εικόνα της Παναγίας της Αρταμίτισσας. Η θαυματουργή αχειροποίητος εικόνα έπειτα από περιπετειώδη πορεία στην ποντιακή γη, καταλήγει το 1922 στην Αθήνα, μεταφερμένη ως ιερό κειμήλιο από την Αργυρούπολη του Πόντου από μία οικογένεια προσφύγων στρατιωτικών.

Η Παναγία εικονίζεται Βρεφοκρατούσα στον τύπο της Οδηγήτριας. Φέρει χρυσεπάργυρη περίτεχνη επένδυση, φιλοτεχνημένη στο έτος (2016) που με σεβασμό στην αρχική εικόνα περιβάλει και αναδεικνύει την παράσταση και τις επιμέρους λεπτομέρειες. Η μόνη προσθήκη εντοπίζεται πάνω από το τόξο που περικλείει τις μορφές. Πρόκειται για χρυσό αυτοκρατορικό περίτεχνο στέμμα με το σύμβολο του σταυρού στην κεντρική κεραία, το οποίο φέρουν δύο άγγελοι που ετοιμάζονται να στέψουν τη Θεοτόκο. Εκατέρωθεν αυτού σε ξεχωριστά πλαίσια η δηλωτική επιγραφή «ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΑΡΤΑΜΙΤΙCCΑ». Η αφιερωματική επιγραφή που αφορά στην επένδυση βρίσκεται στο κάτω μέρος της εικόνας εντός χρυσού υποβάθρου, εκατέρωθεν της οποίας παρατίθενται τα διακριτικά της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου.

Παραγωγή ή πώληση εκκλησιαστικών / μοναστηριακών προϊόντων

Στο πωλητήριο της Ιεράς Μονής, το οποίο φιλοξενείται σε ένα ειδικά διαμορφωμένο χώρο εντός του αύλειου χώρου, οι μοναχοί προσφέρουν τα διακονήματά τους στους πιστούς. Ο επισκέπτης μπορεί να προμηθευτεί βιβλία, κομποσκοίνια, εικόνες, λιβανάκια, γλυκά του κουταλιού, λάδι, μέλι, ελιές, λικέρ, σούμα, κρασί, λιβάνι κ.ά.

The post Ιερά Μονή Αρταμίτου Ρόδου appeared first on Dogma.