Ο φόβος της συνήθειας

16:07 21/5/2023 - Πηγή: dogma

Στην πνευματική ορολογία η λέξη συνήθεια, «έξις», έχει θετικό και ταυτόχρονα αρνητικό πρόσημο και περιεχόμενο. Αναφέρεται στην επανάληψη μιας καλής πράξης ή μιας αμαρτίας. Στην πρώτη περίπτωση επιφέρει ευλογία και καθιστά τον πιστό «κεχαριτωμένο» άνθρωπο, αντίθετα, στη δεύτερη περίπτωση, ο άνθρωπος αποχαυνώνεται σε μια κατάσταση νωχελικότητας, μιας και η αμαρτία, με στέρεες πλέον βάσεις στην καρδιά του, μεταποιείται σε πάθος και ταλαιπωρεί απείρως ισχυρότερα τον πιστό και τον πνευματικό του αγώνα.

Ασφαλώς, ούτε

μια «καλή» συνἠθεια μπορεί αφ᾿ εαυτής να αποτελεί κάτι μυσταγωγικό, κάτι επωφελές. Για παράδειγμα, πόσοι και πόσοι δεν έμαθαν και διδάχθηκαν να εκκλησιάζονται από βρέφη! Πέρασε ο καιρός, έγινε συνήθεια και δεν επέρασε Κυριακή και μεγάλη εορτή χωρίς να εκκλησιαστούν. Πλην, όμως, αν ο εκκλησιασμός τους είναι τυπολατρικός και ουχί συνειδητή συμμετοχή στα τελούμενα, κυρίως δε, εάν δεν συνεχίζεται και μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, με την εντατικοποίηση δηλαδή, του αγώνος μέσα στον κόσμο, δεν μπορούμε να μιλούμε για αυτοθέλητη πορεία του πιστού, συνειδητοποιημένη, παρά για μια όμορφη και, ομολογουμένως, καλή συνήθεια!

Θέλει, λοιπόν, προσοχή κάθε συνήθεια στην καθημερινότητά μας. Και, μαζί, απαιτείται και αγωνιστικό φρόνημα, καθώς, ας μην το λησμονούμε, στρατιώτες του Χριστοὐ είμαστε, ενάντια στα πάθη μας παλεύουμε, «νουν Χριστοὐ προσπαθούμε να τηρούμε!

The post Ο φόβος της συνήθειας appeared first on Dogma.