Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων στο Σαραντάριον Όρος

15:00 9/2/2021 - Πηγή: dogma

Τό ὄρος τοῦτο δεσπόζει τῆς πόλεως τῆς Ἱεριχοῦς μέ τούς πρόποδας αὐτοῦ εἰς τά ὕδατα τοῦ προφήτου Ἐλισσαίου. Συμφώνως πρός τήν πίστιν τῆς Ἐκκλησίας, εἰς τό ὄρος τοῦτο ὡδηγήθη ὁ Κύριος ὑπό τοῦ Πνεύματος μετά τήν Βάπτισιν Αὐτοῦ εἰς τόν Ἰορδάνην ποταμόν καί ἐδέχθη καί ἐπειράχθη ὑπό τοῦ δαίμονος, συμφώνως πρός τούς ἁγίους Εὐαγγελιστάς (Ματθ. Κεφ. 4, Μάρκ. Κεφ. 1, Λουκ. Κεφ. 4) καί ἐνίκησε πάντα πειρασμόν ἐν τεσσαρακονθημέρῳ προσευχῇ καί νηστείᾳ, δίδων ἡμῖν ὑπογραμμόν ἀγῶνος καί νίκης κατά τῶν πειρασμῶν ἡμῶν.

Ἡ Λειτουργία αὕτη ἐγένετο καί ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ γεγονότος, ὅτι οἱ μεγάλοι

ἀσκηταί Πατέρες καί ἄλλοι μοναχοί ἠκολούθησαν τό παράδειγμα τοῦ Κυρίου ἐξερχόμενοι εἰς τήν ἔρημον μετά τήν ἑορτήν τῶν Θεοφανείων καί παραμένοντες ἀσκούμενοι ἐν αὐτῇ ἄχρι τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων, ὅτε καί ἐπιστρέφοντες εἰς τάς Μονάς αὐτῶν ἔψαλλαν «Σήμερον συνήγαγεν ἡμᾶς ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος»
Μετά τοῦ Μακαριωτάτου συνελειτούργησεν ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ καί ὁ Γέρων Καμαράσης Ἀρχιμανδρίτης Νεκτάριος καί ἔψαλλεν ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Μαδάβων κ. Ἀριστόβουλος ἐν συμμετοχῇ ἐλαχίστων μοναχῶν.
Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὡς ἕπεται:
«Ἀνάρχου Γεννήτορος Υἱός Θεός καί Κύριος σαρκωθείς ἐκ Παρθένου ἡμῖν ἐπέφανε τά ἐσκοτισμένα φωτίσαι, συναγαγεῖν τά ἐσκορπισμένα· διό τήν πανύμνητον Θεοτόκον μεγαλύνομεν», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί,
Ἡ Χάρις τοῦ ἁγίου Πνεύματος, τοῦ ὡσεί περιστεράν καταβάντος ἐπί τοῦ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπό Ἰωάννου βαπτισθέντος Ἰησοῦ Χριστοῦ συνήγαγεν ἡμᾶς ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ τόπῳ, ἔνθα ἀνήχθη ὁ Ἰησοῦς ὑπό τοῦ Πνεύματος πειρασθῆναι ὑπό τοῦ διαβόλου, ἵνα τελέσωμεν τήν ἀναίμακτον θυσίαν καί δοξάσωμεν τό ἅγιον Αὐτοῦ ὄνομα.
Κατά τήν ἀψευδῆ μαρτυρίαν τῶν Εὐαγγελιστῶν, ὁ Ἰησοῦς μετά τό βαπτισθῆναι καί μετά τούς πειρασμούς Αὐτοῦ «ἀνεχώρησεν εἰς τήν Γαλιλαίαν καί κατῴκησεν εἰς Καπερναούμ τήν παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις Ζαβουλών καί Νεφθαλείμ, ἵνα πληρωθῇ τό ρηθέν διά Ἡσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος: «Γῆ Ζαβουλών καί Νεφθαλείμ… ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα καί τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς. Ἀπό τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς κηρύσσειν καί λέγειν. Μετανοεῖτε ἤγγικε γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν», (Ματθ. 4, 12-17)
Τούς λόγους τούτους «μετανοεῖτε· ἤγγικε γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν», (Ματθ. 4-17) ἐξακολουθεῖ να κηρύττει μεγαλοφώνως ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἀπευθυνομένη πρός πάντα ἄνθρωπον αἰτούμενον τό φῶς τῆς ἀληθείας, δηλονότι τόν Χριστόν, τόν εἰπόντα «ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μη περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ’ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς», (Ἰωάν. 8,12).
Ἑρμηνεύοντες τούς λόγους τούτους ὁ μέν Ἱερός Χρυσόστομος λέγει: «Φῶς καί σκοτίαν νοητῶς λέγει· τουτέστιν οὐ μένει ἐν τῇ πλάνῃ καί τῇ ἁμαρτίᾳ»· ὁ δέ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας: «Ὁ ἀκολουθῶν τῶ Χριστῷ ἔσται οὐδαμῶς ἐν τῷ σκότει ἀλλ’ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς». Ὁ ἀκούων εἰς τήν διδασκαλίαν μου ταύτην λέγει Κύριος, δέν θά περιπατήσῃ εἰς τό σκότος, ἀλλά θά καταντήσῃ εἰς τό φῶς τῆς ζωῆς, δηλονότι εἰς τήν τῶν μυστηρίων ἀποκάλυψιν τήν ἀφορῶσαν εἰς ἐμέ τήν δυναμένην νά ὁδηγήσῃ εἰς τήν αἰώνιον ζωήν. «Ἀποκερδανεῖ τουτέστιν τῶν ἐπ’ ἐμοί [=τῷ Κυρίῳ] μυστηρίων τήν ἀποκάλυψιν χειραγωγεῖν αὐτόν δυναμένην εἰς ζωήν αἰώνιον».
Ἡ προσέγγισις, δηλονότι τό πλησίασμα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, δέν εἶναι ἄλλο τί ἀπό «τήν ἀποκάλυψιν, τήν φανέρωσιν εἰς τόν κόσμον τοῦ τῆς θείας Οἰκονομίας μυστηρίου, τοῦ ἀποκεκρυμμένου ἀπό τῶν αἰώνων ἐν τῷ Θεῶ, τῷ τά πάντα κτίσαντι διά Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα γνωρισθῇ νῦν ταῖς ἀρχαῖς καί ταῖς ἐξουσίαις ἐν τοῖς ἐπουρανίοις διά τῆς Ἐκκλησίας ἡ πολυποίκιλος σοφία τοῦ Θεοῦ», (Ἐφ’. 3, 9-10).
Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Χριστός κατά τόν Ὠριγένην εἶναι ἡ αὐτοβασιλεία. «Αὐτός γάρ ὁ Χριστός ἐστίν ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν καί ὥσπερ Αὐτός ἐστίν ἡ αὐτοσοφία καί ἡ αὐτοδικαιοσύνη καί ἡ αὐτοαλήθεια, οὕτω μήποτε καί ἡ αὐτοβασιλεία». Τοῦτο σημαίνει ὅτι ἡ βασιλεία τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ὁποίου ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό Σῶμα Αὐτοῦ καί Αὐτός ἡ κεφαλή αὐτῆς εἶναι παροῦσα καί συνεπῶς ἐγγύς, πλησίον ἡμῶν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ καί διά τῆς Ἐκκλησίας τῆς τε ἐπιγείου καί ἐπουρανίου ἤ καλλίτερον εἰπεῖν τῆς στρατευομένης τε καί θριαμβευούσης. «Θεός ἐγγίζων ἐγώ εἰμι, λέγει Κύριος, καί οὐχί Θεός πόρρωθεν», (Ἱερεμ. 23,23) Κατά δέ τόν ψαλμῳδόν: «ἐγγύς εἶ σύ Κύριε καί πᾶσαι αἱ ὁδοί σου ἀλήθεια», (Ψαλμ. 118,151).
Ἡ διά τοῦ ἀγίου βαπτίσματος εἰσδοχή καί συμμετοχή ἡμῶν ἐν τῷ σώματι τῆς Ἐκκλησίας τουτέστιν τοῦ Χριστοῦ ὑποδηλοῖ καί τήν οἰκείωσιν ἡμῶν τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ· «Ἐπερωτηθείς δέ ὑπό τῶν Φαρισαίων πότε ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀπεκρίθη αὐτοῖς καί εἶπεν· οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μετά παρατηρήσεως, οὐδέ ἐροῦσιν ἰδού ὧδε ἤ ἰδού ἐκεῖ· ἰδού γάρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ὑμῶν ἐστιν», (Λουκ. 17,20-21).
Ἑρμηνεύοντες τούς ἄνω Κυριακούς λόγους ὁ μέν ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας λέγει: «ἐν ταῖς ὑμετέραις προαιρέσεσι καί ἐν ἐξουσίᾳ κεῖται τό λαβεῖν αὐτήν [βασιλείαν]· ἔξεστι γάρ ἀνθρώπῳ παντί, τήν εἰς Χριστόν δικαίωσιν τήν διά πίστεως δηλονότι καταπλουτήσαντι καί διά πάσης ἀρετῆς ἐκλελαμπρυσμένῳ τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας τυχεῖν. Καί ἀναλυτικώτερον· ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ἰδικήν σου θέλησιν / ἐξουσίαν, ἐάν θα ἀποκτήσῃς τήν βασιλείαν. Διότι κάθε ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἐπιτυγχάνει τήν δικαίωσιν διά τῆς πίστεως εἰς Χριστόν καί εἶναι κεκοσμημένος μέ ὅλας τά ἀρετάς, οὗτος θεωρεῖται ἄξιος τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ὁ δέ ἅγιος Θεοφύλακτος λέγει: «Τότε γάρ δή λέγεται βασιλεύειν τῷ ὄντι ὁ Θεός, ὅταν μηδέν κοσμικόν ἐν ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν πολιτεύηται ἀλλά τά πάντα ὦμεν ὑπερκοσμίως διάγοντες». Καί ἀναλυτικώτερον, τότε πράγματι θά βασιλεύῃ ὁ Θεός ἐντός ἡμῶν, ὅταν οὐδέν κοσμικόν πρᾶγμα κατέχῃ τάς ψυχάς ἡμῶν, ἀλλά τά πάντα θά διάγωμεν κατά τρόπον ὑπερκόσμιον.
Ἐν προκειμένῳ ὁ ὅσιος Μᾶρκος ὁ Ἀσκητής λέγει: «ὅτι χρή πρῶτον ἐν τῇ καρδίᾳ ἔχειν τήν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐνεργοῦσαν καί οὕτω κατ’ ὁμολογίαν εἰσελθεῖν εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν». Σχολιάζων τούς λόγους τούτους ὁ σύγχρονος ἡμῖν Μητροπολίτης Ἐδέσσης Ἰωήλ λέγει: «τοῦτο σημαίνει ὅτι ὅποιος ἐν τῇ καρδίᾳ ἔχει τήν Χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐνεργοῦσαν, αὐτός ἀναλόγως μέ τήν καλλιέργειάν της ἔχει εἰσέλθει εἰς τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. Ὅποιος δηλαδή ἐφαρμόζει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, καθαρίζει τόν νοῦν του καί τήν καρδίαν του, ἀπομακρύνεται ἀπό τήν ἁμαρτίαν, ζεῖ τόν Θεόν, ἐν ᾧ ἀκόμη εἶναι εἰς τήν γῆν».
Ὡς τοιοῦτον ἁπτόν παράδειγμα ἔχομεν τούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας. Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι ἡ ἐν τῷ κόσμῳ ζωή τῶν Ἁγίων εἶναι ἡ ζωή, ἡ ὁποία φανερώνει τόν ἴδιον τόν Χριστόν, τοὐτέστιν τήν βασιλείαν Αὐτοῦ. Οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, διακατεχόμενοι ἀπό τόν θεῖον ἔρωτα εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ἀκούουν εἰς τήν φωνήν τοῦ σοφοῦ Παύλου βοῶσαν καί λέγουσαν: «τήν ἐπιθυμίαν ἔχων εἰς τό ἀναλῦσαι καί σύν Χριστῷ εἶναι», (Φιλ. 1, 23). «Οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καί πόσις, ἀλλά δικαιοσύνη καί εἰρήνη καί χαρά ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ», (Ρωμ. 14, 17).
Ἡμεῖς, ἀδελφοί μου, παρακαλέσωμεν τόν ἐκ Παρθένου Μαρίας τῆς Θεοτόκου σαρκωθέντα καί ἡμῖν ἐπιφανέντα Θεόν Λόγον καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ἵνα ἀξιωθῶμεν τῆς βασιλείας Αὐτοῦ λέγοντες: «Ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γενηθήτω τό θέλημά Σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καί ἐπί τῆς γῆς». Ἀμήν.
Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ὁ ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης Ὀνούφριος ἐδεξιώθη σεμνῶς τόν Μακαριώτατον καί τήν συνοδείαν.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

The post Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων στο Σαραντάριον Όρος appeared first on Dogma.