Οικουμενικός Πατριάρχης: «Ο μοναχισμός είναι ο πόθος, ο τόπος και ο τρόπος ολικής εκκλησιαστικοποίησης της ζωής» (ΦΩΤΟ)

18:54 22/8/2023 - Πηγή: dogma

H A.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος επισκέπτεται την γενέτειρά του Ίμβρο, παρέστη και κήρυξε την έναρξη της επιστημονικής εκδήλωσης «Ίμβρος – Άγιον Όρος. Μία διαχρονική σχέση ζωής», που διοργάνωσαν η Ι. Μητρόπολη Ίμβρου και Τενέδου με την Αγιορειτική Εστία, το απόγευμα της Δευτέρας, 21 Αυγούστου, στην αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου Αγίων Θεοδώρων.

Στην ομιλία του, ο Παναγιώτατος, υπενθύμισε ότι το περασμένο έτος ήταν αφιερωμένο στον Βαρθολομαίο Κουτλουμουσιανό, με αφορμή την επέτειο διακοσίων πενήντα ετών από τη γέννησή

του, τονίζοντας ότι “αυτό το αγλαόν τέκνον του νησιού μας είναι για μας σύμβολο των σχέσεων και των στενών δεσμών της Ίμβρου με το Αγιώνυμον Όρος”.

Όπως είπε ο Πατριάρχης, οι στενοί αυτοί δεσμοί “εκφράζουν μία σημαντική διάσταση της συνυφασμένης με το Άγιον Όρος ταυτότητας των Ιμβρίων”.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στα τέσσερα αγιορειτικά μετόχια στο νησί.

“Τα μετόχια απασχολούσαν πολλούς κατοίκους στην καλλιέργεια των κτημάτων τους. Με τις ακολουθίες τους τόνωναν το θρησκευτικό αίσθημα του ιμβριακού λαού. Όντως, η μικρή πατρίδα μας ωφελήθηκε πολλαπλώς από τα Αθωνικά μετόχιά της: τα τρία Λαυριωτικά, α) του Αγίου Κωνσταντίνου στην περιοχή των Αγίων Θεοδώρων, β) του Αγίου Γεωργίου και γ) του Αρχιστρατήγου του Καλαμιδιώτου (μέχρι το 1922) στο Σχοινούδι, και το Κουτλουμουσιανό των Ταξιαρχών κοντά στο Γλυκύ. Η κατάργηση, η δήμευση της περιουσίας τους και τα επακόλουθα, αποτέλεσαν καμπή στην ιστορία του νησιού μας.

Δεν είναι τυχαίο ότι και μετά το 1943, τα μετόχια παρέμειναν στη μνήμη των Ιμβρίων ως κομμάτι της ζωής τους.

Το Άγιον Όρος ήταν και έμεινε για τους Ιμβριώτες οικείος τόπος.

Χρησιμοποιώντας τα λόγια του μακαριστού Προκατόχου μας Πατριάρχου Αθηναγόρου, θα λέγαμε, ότι ισχύει και στην Ίμβρο το «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να μην κλαίς», αλλά να δοξάζης τον Θεό της αγάπης που αξίωσε το ιστορικό νησί μας να καταστή τόπος μαρτυρίας του πνεύματος και του ήθους του Άθωνος για πολλούς αιώνες.

Χάρη στην Αγιορειτική έμπνευση, παρουσία και συμβολή, ξεκίνησε και η εκπαιδευτική ιστορία της Ίμβρου, που συνδέεται, όπως όλοι γνωρίζουμε, με τον Βαρθολομαίο Κουτλουμουσιανό και τον αδελφό του Κύριλλο.

Και ο Νικηφόρος Γλυκάς, ο ιδρυτής της Κεντρικής Σχολής Ίμβρου, συνδεόταν με το Άγιον Όρος διά μέσου του Βαρθολομαίου, διετέλεσε κατά το 1856-57 Διευθυντής της Αθωνιάδος Εκκλησιαστικής Ακαδημίας, το δε έτος 1880 ως Μητροπολίτης Ίμβρου εώρτασε τη Μεγάλη Εβδομάδα στη Μονή Ιβήρων, όπως αναφέρει ο ίδιος σε επιστολή του προς τον Πατριάρχη, γραμμένη στη Μονή Κουτλουμουσίου. Χαιρόμαστε που σήμερα θα ακουσθούν πολλά ονόματα Ιμβρίων που εμόνασαν στο Άγιον Όρος και είχαν στις προσευχές τους προς Κύριον πάντοτε την γενέτειρά τους”.

Στη συνέχεια, ο Πατριάρχης, συνεχάρη τον Σεβ. Μητροπολίτη Ίμβρου και Τενέδου, καθώς και τον Διευθυντή της Αγιορετικής Εστίας Εντιμ. κ. Αναστάσιο Ντούρο, για την πρωτοβουλία οργάνωσης της επιστημονικής εσπερίδας.

“Η Αγιορειτική Εστία, ήδη επί είκοσι τρία έτη προάγει τη μελέτη και την προβολή του Αθωνικού πολιτισμού, αναδεικνύει την προσφορά του αγιωνύμου Όρους στην Ορθοδοξία, στον Χριστιανικό κόσμο και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Σας ευχαριστούμε, αγαπητέ κύριε Διευθυντά, εκ μέρους όλων των συμπατριωτών μας για το ενδιαφέρον σας και για την Ίμβρο.

Επαινούμε τον άγιο Ίμβρου και Τενέδου για τη συμβολή του στην προετοιμασία της εσπερίδας και ευρύτερα για όσα πράττει για τα δύο νησιά, για την αγάπη του γι ‘ αυτά. Έγινε πολύ γρήγορα Ίμβριος και Τενέδιος και αναμένουμε όλοι και άλλα πολλά από αυτόν.

Χαιρετίζουμε την παρουσία των Αγιορειτών Πατέρων, η οποία, μαζί με τους συμβολισμούς που κομίζει, υπενθυμίζει σε όλους μας την παγκόσμια σημασία του Άθωνος ως ευλογημένου κέντρου αγιωσύνης, πνευματικότητας, άσκησης και μετανοίας, ολικής αφιέρωσης και δοξολογίας του Θεού, βίωσης της εσχατολογικής κατεύθυνσης και ορμής της εν Χριστώ ζωής. Ο μοναχισμός είναι καρπός του ασκητικού πνεύματος ολόκληρης της Εκκλησίας, είναι ο πόθος, ο τόπος και ο τρόπος ολικής εκκλησιαστικοποίησης της ζωής, δοξολογικής μετοχής στο μυστήριο της ευχαριστιακής ταυτότητάς της.”

Επίσης, ευχαρίστησε όλους τους εισηγητές και όλους όσοι παρέστησαν στην εκδήλωση, ενώ συνεχάρη τον εξ Ίμβρου Εντιμολ. Άρχοντα Οφφικιάλιο της Μ.τ.Χ.Ε. κ. Αναστάσιο Ωρολογά, Πανεπιστημιακό Καθηγητή, για την έκθεση φωτογραφιών του με θέμα, «Μικρό οδοιπορικό στον Άθω».

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Πατριάρχης, σημείωσε ότι, όπως κάθε χρόνο, τις ημέρες αυτές η Ίμβρος υποδέχεται τα ξενιτεμένα παιδιά της και πολλούς φίλους της, οι οποίοι διαρκώς αυξάνονται, γεγονός για το οποίο εξέφρασε την χαρά του. “Οι ωραίες πνευματικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις”, συνέχισε,”δίνουν ξεχωριστό χρώμα στην περίοδο αυτή. Εκφράζουμε την ευαρέσκειά μας προς όλους εκείνους οι οποίοι συνέβαλαν στην προετοιμασία και τη διεξαγωγή τους. Η αποψινή μας συνάντηση αγγίζει ένα σπουδαίο κεφάλαιο στην ιστορία της Ίμβρου”.

Χαιρετισμούς απηύθυναν ο Οσιώτ. Μοναχός Σωκράτης Κουτλουμουσιανός, εκ μέρους της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους, ο Σεβ. Μητροπολίτης Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος, και ο Εντιμ. κ. Αναστάσιος Ντούρος, Διευθυντής της Αγιορετικής Εστίας.

Ακολούθως εισηγήσεις πραγματοποίησαν ο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ. Νικόλαος, Ηγούμενος της Ι. Μονής Κουτλουμουσίου, ο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ. Δημήτριος Στρατής, ο Οσιωτ. Μοναχός Χριστοφόρος Ιβηρίτης, οι Εντιμολ. Άρχοντες της Μ.τ.Χ.Ε. κύριοι Γεώργιος Ξεινός και Αναστάσιος Ορολογάς, Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος της Εταιρίας Μελέτης Ίμβρου και Τενέδου αντίστοιχα, και ο Εντιμ. κ. Ιωάννης Γιαννάκης, Γεν. Γραμματέας της ίδιας Εταιρίας.

Μετά την εσπερίδα πραγματοποιήθηκε συναυλία από την Χορωδία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, τα μέλη της οποίας συνεχάρη πατρικώς ο Παναγιώτατος, εκφράζοντάς τους τις θερμές ευχαριστίες του για την επίσκεψή τους στην γενέτειρά του Ίμβρο.

Φωτό: Νίκος Παπαχρήστου / Οικουμενικό Πατριαρχείο

The post Οικουμενικός Πατριάρχης: «Ο μοναχισμός είναι ο πόθος, ο τόπος και ο τρόπος ολικής εκκλησιαστικοποίησης της ζωής» (ΦΩΤΟ) appeared first on Dogma.