Σχέση και σχάση μεταξύ των ανθρώπων

15:37 25/10/2024 - Πηγή: dogma

Αὐτό πού προπάντων λείπει ἀπό τόν τεχνολογικό μας πολιτισμό εἶναι ἡ σχέση. Ὅ,τι διακρίνει τούς μοντέρνους καιρούς μᾶς εἶναι ἡ σχάση, δηλαδή ἡ διάσπαση τῶν σχέσεων, ἡ διάσταση, ἡ ἀπόσταση, ὁ χωρισμός καί ἡ μοναξιά. Τό καίριο ὑπαρξιακό πρόβλημα τώρα πιά εἶναι ἡ μετάβαση ἀπό τή σχάση στή σχέση, ἡ ὑπέρβαση τῆς μοναξιᾶς καί ἡ πραγμάτωση τῆς ἐπικοινωνίας τῶν ἀνθρώπων»[1].

Χαρακτηριστικό της σχάσης που επικρατεί στον μεταμοντέρνο κόσμο είναι το κείμενο του Daniel Boorstin σχετικά με την έννοια της πληροφόρησης στην Αμερική, την κοιτίδα της “ανάπτυξης και

της προόδου”:

«Η τηλεόραση κατέκτησε τα έθνη με ασύλληπτη ταχύτητα και αιχμαλώτισε τους πάντες. Μία παραζαλισμένη Αμερική έχει χάσει το μπούσουλα. Γιατί η τηλεόραση μας έφερε πάρα πολλά πολύ γρήγορα. Δίχως να το έχει σχεδιάσει κανείς, νιώθουμε να μας πλημμυρίζει η άμεση εμπειρία. Μαθαίνουμε τις ειδήσεις προτού προλάβει κανείς (ακόμα και ο σχολιαστής), να σκεφτεί τί σημαίνουν ή αν αξίζει να ονομάζονται ειδήσεις. Αν δεν θέλουμε να γίνει η τηλεοπτική μυωπία μας μια αθεράπευτη ιστορική τυφλότητα, ανικανότητα να βλέπουμε πέρα απ’ την οθόνη μας, πρέπει να βρούμε αντίδοτα για το “πάρα πολλά πολύ γρήγορα”»[2].

Παραπομπές: 

[1] Μπέγζου Μάριου, Νεοελληνική Φιλοσοφία της Θρησκείας, σελ. 227-228.

[2] Boorstin Daniel, Democracy and Its Discontents: Reflections on Everyday America, Vintage, New York 1975, σελ. 22. Ο N. Postman γράφει σχετικά: «Όταν ένα τηλεοπτικό σόου είναι στον αέρα είναι σχεδόν ανεπίτρεπτο σε κάποιον να πει “αφήστε με να το σκεφθώ” ή “δεν γνωρίζω” ή “τί εννοείται όταν λέτε” ή ” από ποιες πηγές αντλείτε τις πληροφορίες σας”. Αυτό το είδος λόγου, όχι μόνο επιβραδύνει το ρυθμό του σόου, αλλά δημιουργεί επίσης την εντύπωση ότι ο ομιλητής αμφιβάλλει για τις ιδέες του ή δεν μπορεί να ολοκληρώσει τη σκέψη του. Αποκαλύπτει τη συλλογιστική διαδικασία, γεγονός που προκαλεί ανία και σύγχυση τόσο στην τηλεόραση όσο και σε μια σκηνή του Λας Βέγκας. Η σκέψη δεν “γράφει ” καλά στην τηλεόραση, γεγονός το οποίο οι σκηνοθέτες της τηλεόρασης έχουν κατανοήσει εδώ και καιρό. Δεν υπάρχει κάτι να δεις σ’αυτό. Δεν είναι με λίγα λόγια παράσταση! Όμως η τηλεόραση απαιτεί σόου και έτσι αυτό που μας παρουσιάζει… είναι η εικόνα ανδρών που ταπεινώνονται από ένα μέσο, το οποίο δεν τους ζητά να εκθέσουν ιδέες, αλλά να δώσουν παράσταση…» (Γαϊτάνη Βασιλείου, Από την Επικοινωνία στην Κοινωνία, σελ.126).

The post Σχέση και σχάση μεταξύ των ανθρώπων appeared first on Dogma.