Τα πάντα και εν πάσι Χριστός

18:53 10/2/2024 - Πηγή: dogma

Και η μαρτυρία του δεν ήταν μια απλή λεκτική ομολογία πίστεως σε μια φιλική ομήγυρη, όπου ο καθένας μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα και μάλιστα να απαιτεί από τους άλλους τον σεβασμό για τα πιστεύω του και την όποια κοσμοθεωρία του.

Απεναντίας, η μαρτυρία του αγίου Χαραλάμπους ήταν μία έμπρακτη και όντως μαρτυρική κατάθεση, που έγινε «επί βασιλείς και ηγεμόνας»· διότι οδηγήθηκε και αυτός «εις συναγωγάς και φυλακάς ένεκεν του ονόματος» του Χριστού (Λουκ. 21:12).

Ήταν μια μαρτυρική κατάθεση, γιατί η μαρτυρία του ονόματος του Χριστού είχε ως άμεση συνέπεια το μαρτύριο. Και πράγματι,

παρά το προκεχωρημένο της ηλικίας του, ο άγιος Χαράλαμπος υποβλήθηκε αμέσως όχι μόνο σε ένα, αλλά σε πολλά και φρικτά μαρτύρια· με αποκορύφωμα την αφαίρεση του δέρματός του.

Οι δήμιοι άρχισαν να τον γδέρνουν ζωντανό. Εκείνοι κουράστηκαν, θαύμασαν την καρτερία του, πίστεψαν στον Χριστό. Και ο άγιος Χαράλαμπος, ακμαίος παρά τα 113 του χρόνια, δοξολογούσε τον Θεό, γιατί του έδωσε την ευκαιρία να πάθει κι αυτός κάτι για χάρη του Χριστού. Γεμάτος χαρά δήλωνε ότι είναι πρόθυμος να πάθει οτιδήποτε για τον Χριστό. Γελούσε με τις απειλές τους, ειρωνευόταν τις υποσχέσεις τους. Τους έλεγε το αυτονόητο: Τι μπορείτε να κάμετε πια σε ένα γέρο 113 ετών; Τι κακό μπορείτε να του προξενήσετε; Ή ποια ζωή μπορείτε εγγυημένα να εξασφαλίσετε σε άνθρωπο, που ούτως ή άλλως βρίσκεται με το ένα πόδι στον τάφο;

Τι τους έλεγε ο άγιος; Υπηρετώ 113 χρόνια τον Χριστό. Μια ζωή ολόκληρη προσφέρω τη ζωή μου θυσία σ’ αυτόν. Ζω αποκλειστικά για τον Χριστό. Είμαι δούλος του Χριστού, του αληθινού Θεού. Δεν με νοιάζει αν θα ζήσω ή θα πεθάνω. Με νοιάζει μόνο να είμαι με τον Χριστό. Όχι απλώς να ζω, αλλά η ζωή μου να έχει άμεση αναφορά στον Χριστό.

Ώστε η σχέση του με τον Χριστό ήταν το πρωταρχικό. Ό,τι έκανε, το έκανε για τον Χριστό. Δεν πάσχιζε να κάνει απλώς κάποια καλά έργα για να έχει μια γερή ανταμοιβή, μια καλή θέση στον Παράδεισο, αλλά για να είναι πάντα με τον Χριστό.

Σκοπός μας λοιπόν ας είναι «τα πάντα και εν πάσι Χριστός» (Κολ. 3:11). Η ζωή μας ολόκληρη, όπως η ζωή των Αγίων, να έχει σημείο αναφοράς, αρχή, κέντρο και τέλος της, τον Χριστό. Το καλό να το κάνουμε πάντα στο όνομα του Χριστού. Για χάρη του Χριστού. Στο πρόσωπο του συνανθρώπου μας να βλέπουμε τη μορφή του Χριστού, αφού ο κάθε άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού.

Ο άγιος Χαράλαμπος, που έζησε και πέθανε μαρτυρικά χάριν του Χριστού και μόνο, ας μας φωτίζει να πορευόμαστε και μεις αποκλειστικά στο όνομα του Χριστού. Είτε τρώμε, είτε πίνουμε, είτε άλλο τι ποιούμεν, ας τα κάνουμε όλα προς δόξαν Θεού (Α’ Κορ. 10:31). Αμήν!

The post Τα πάντα και εν πάσι Χριστός appeared first on Dogma.