5 μοναστήρια για τον Δεκαπενταύγουστο -Επιβλητικά, κρεμασμένα σε βράχια

10:29 14/8/2024 - Πηγή: Bovary

Φωλιασμένα σε διάφορες γωνιές της χώρας, άλλα σφηνωμένα σε βράχια, κάποια σκαρφαλωμένα σε ανεμοδαρμένες πλαγιές και ορισμένα μέσα σε ανοιχτές πεδιάδες, τα μοναστήρια της χώρας φέρνουν το θείο πιο κοντά στον άνθρωπο.
Σημεία προσκυνήματος με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον που δέχονται πλήθος κόσμου από κάθε γωνιά της γης.

Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Πάτμος

Η Πάτμος, το νησί της Αποκάλυψης, θεωρείται το πιο ιερό νησί του Αιγαίου. Η Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου ιδρύθηκε το 1088

στην Χώρα του νησιού. Εκτιμάται ότι κτίστηκε στο σημείο που πιστεύεται τόσο από την Καθολική όσο και από την Ορθόδοξη Εκκλησία ότι ο απόστολος Ιωάννης συνέγραψε το Ευαγγέλιο και την Αποκάλυψη, κοντά στο σπήλαιο όπου είχε τα οράματα της Αποκάλυψης.

Η μονή περιβάλλεται από ακανόνιστο ορθογώνιο αμυντικό περίβολο που χρονολογείται από το τέλος του 11ου αι. μέχρι τον 17ο αι.

Το 1999 κηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.

Παναγία Χρυσοπηγή, Σίφνος

Κοντά στον Φάρο, κτισμένη σε ένα ακρωτήρι, η Παναγία Χρυσοπηγή καθηλώνει με την πρώτη ματιά. Το σημείο χωρίζεται από το υπόλοιπο νησί και ενώνεται με μια γέφυρα. Αυτή η αποκοπή συνδέεται με πολλούς θρύλους και αναφορές που σχετίζονται με την πίστη.

Σε αντίθεση με άλλα μοναστήρια, η Παναγία Χρυσοπηγή δεν περιβάλλεται από τοίχο και τα κτίρια είναι διατεταγμένα ελεύθερα και σε διαφορετικά επίπεδα λόγω της κλίσης του εδάφους.

Μονή Παναγίας της Χοζοβιώτισσας, Αμοργός

Η Μονή Παναγίας της Χοζοβιώτισσας ενσαρκώνει την ανθρώπινη θέληση κόντρα στα στοιχεία της φύσης. Σφηνωμένη μέσα στον βράχο, η θέα της προκαλεί τουλάχιστον δέος καθώς οι επισκέπτες αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να δημιουργήθηκε τον 9ο αιώνα.

Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, η εικόνα της Παναγιάς Χοζοβιώτισσας έφτασε την εποχή της Εικονομαχίας δια θαλάσσης στον όρμο της Αγίας Άννας, κοντά στη μονή. Το μοναστήρι θεωρείται ότι κατασκευάστηκε τον 9ο αιώνα, την εποχή της άφιξης της εικόνας. Ο αυτοκράτορας Αλέξιος Α΄ Κομνηνός εκχώρησε με βασιλικό χρυσόβουλο σταυροπηγιακά δικαιώματα στη μονή το 1088.

Το κτίριο έχει οχτώ επίπεδα τα οποία επικοινωνούν μεταξύ τους με κλιμακοστάσια κτισμένα ή λαξευμένα στο βράχο. Στο εσωτερικό του κτιρίου βρίσκονται αψίδες βυζαντινές ή οξυκόρυφες, κτισμένες από πωρόλιθο από τη Μήλο. Ο χώρος του μοναστηριού περιλαμβάνει πολυάριθμα κελιά, τράπεζα, μαγειρεία, αποθήκες, πατητήρια, στέρνες και πηγάδια, τα περισσότερα υπόσκαφα.

Ιερά Μονή του Άρχοντα Μιχαήλ του Πανορμίτη

Πλησιάζοντας τη Σύμη, από την πλευρά του χωριού Πανορμίτη, το μοναστήρι του Ταξιάρχη Μιχαήλ ξεχωρίζει από μακριά. Δεν είναι σαφές το πότε χτίστηκε, ωστόσο, υπάρχουν αναφορές ότι ανεγέρθη περί το 450 μ.Χ.. Η Μονή φέρεται να έλαβε τη σημερινή της μορφή τον 18ο αιώνα, ενώ το επιβλητικό καμπαναριό σε μπαρόκ ρυθμό χτίστηκε το 1911.

Η κύρια είσοδος του μοναστηριού, που είναι χτισμένο σε βενετσιάνικο στυλ, βρίσκεται στην παραλία του Πανορμίτη. Στην εσωτερική αυλή της μονής βρίσκεται ο ναός που είναι αφιερωμένος στον Αρχάγγελο Ταξιάρχη Μιχαήλ. Εκτός από το καθολικό διαθέτει κελλιά, τράπεζα, ξενώνες, μαγειρείο, βιβλιοθήκη, σκευοφυλάκιο, κοιμητήριο, μουσείο και αίθουσες υποδοχής και βοτσαλωτή αυλή, όπως αναφέρει το arxaiologikoktimatologio.gov.gr.

Στη βιβλιοθήκη περιλαμβάνονται 14 χειρόγραφα του 16ου αι. Στον ίδιο χώρο λειτουργεί εκκλησιαστικό και λαογραφικό μουσείο.

Μονή Αγίου Ιωάννου Προδρόμου, Αρκαδία

Κοιτώντας από κάτω τη Μονή του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου, οι ταξιδιώτες αναρωτιούνται πώς στο καλό χτίστηκε. Πρόκειται για ένα μοναστήρι που κυριολεκτικά κρέμεται 200 μέτρα πάνω από τον Λούσιο ποταμό, σε υψόμετρο 600 μέτρων.

Η παράδοση αναφέρει ότι όταν χτιζόταν το μοναστήρι, ένας μάστορας γκρεμίστηκε μαζί με ένα πελεκημένο λιθάρι. Όταν οι υπόλοιποι μάστορες κατέβηκαν για να τον βρουν, τον είδαν να ανεβαίνει το μονοπάτι με το λιθάρι στον ώμο

Η Μονή απoτελείται από δύο κτίρια, τo αρχικό στα ανατολικά και τo vεότερo στα βόρεια το οποίο χρονολογείται τo 1860. Ιδρύθηκε από μοναχούς που ζούσαν σε κοντινά ασκητήρια από τov 12o αιώνα και τα οποία με την πάροδο των χρόνων συvεvώθηκαν (στα τέλη περίπoυ τoυ 16oυ αιώvα, 1500-1600) και σχημάτισαν τo κoιvόβιo της μovής.

Διαβάστε περισσότερα στο bovary.gr