Η ΚΑΠ μετά το 2027: Μπορούν οι στόχοι να επιτευχθούν στην πράξη;

07:15 23/10/2024 - Πηγή: meatnews

Η συνάντηση των υπουργών Γεωργίας της Ε.Ε. που έλαβε χώρα στις 21-22 Οκτωβρίου στο Λουξεμβούργο υπό την ουγγρική προεδρία, έδωσε έμφαση στην Κοινή Γεωργική Πολιτική (ΚΓΠ) μετά το 2027, στο εμπόριο αγροδιατροφικών προϊόντων και στις προκλήσεις της ευρωπαϊκής αλυσίδας τροφίμων.

Η συζήτηση επικεντρώθηκε στη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας και της ανθεκτικότητας των αγροτών, ενώ παράλληλα επισημάνθηκαν οι προκλήσεις όπως η κλιματική αλλαγή, η ανθεκτικότητα στα αντιμικροβιακά και τα ανισόρροπα πρότυπα παραγωγής μεταξύ Ε.Ε. και τρίτων χωρών.

Υπεραισιόδοξες προσδοκίες για

το εμπόριο και την αλυσίδα τροφίμων

Σχετικά με το εμπόριο αγροδιατροφικών προϊόντων, οι υπουργοί υπογράμμισαν τη συνεχιζόμενη θετική πορεία του, με την Ε.Ε. να διατηρεί εμπορικό πλεόνασμα 33,7 δισ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2024.

Ωστόσο, προειδοποίησαν για την ανάγκη υποστήριξης των ευαίσθητων τομέων της γεωργίας, λόγω αυξημένου ανταγωνισμού από μη κοινοτικούς παραγωγούς. Οι αναφορές στη στήριξη της Ουκρανίας και η πιθανότητα περαιτέρω περιορισμού των εισαγωγών από Ρωσία και Λευκορωσία δίνουν μια πολιτική διάσταση στις εμπορικές διαπραγματεύσεις.

Τέλος, η ευρωπαϊκή αλυσίδα τροφίμων συνεχίζει να αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις, με τα ζητήματα βιωσιμότητας, ασφάλειας τροφίμων και ευημερίας των ζώων να αποτελούν βασικούς άξονες συζήτησης. Οι προτάσεις για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας επικεντρώνονται στην ανάγκη για αυστηρότερα πρότυπα και ευθυγράμμιση των πολιτικών.

Κώστας Τσιάρας: Αντιθέσεις και προβληματισμοί για την ΚΑΠ του μέλλοντος

Σε μια παρέμβαση γεμάτη αντιρρήσεις, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Κώστας Τσιάρας, εξέφρασε την πλήρη διαφωνία της Ελλάδας για τη συμπερίληψη της εξωτερικής σύγκλισης στις άμεσες ενισχύσεις της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ). Στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας και Αλιείας στο Λουξεμβούργο, ο Τσιάρας ήταν ξεκάθαρος: «Δεν μας βρίσκει σύμφωνους και μας προβληματίζει», σημείωσε, αφήνοντας αιχμές για την αλλαγή ισορροπιών στο κείμενο.

Αν και η Ελλάδα στήριξε τα υπόλοιπα Συμπεράσματα του Ιουνίου, η ενσωμάτωση της παραγράφου για την εξωτερική σύγκλιση ήταν μια «κόκκινη γραμμή». Η διαφοροποίηση αυτή δεν ήταν μια απλή διευκρίνιση, αλλά μια στρατηγική θέση, που αναδεικνύει τις ανησυχίες της χώρας για τη μελλοντική στήριξη των αγροτών της.

Οι εννέα προτεραιότητες της Ελλάδας για την ΚΑΠ μετά το 2027

Πέραν των αντιθέσεων, ο υπουργός κατέθεσε τις βασικές προτεραιότητες της Ελλάδας για τη μετά το 2027 ΚΑΠ, δίνοντας έμφαση στην ανάγκη διατήρησης των δύο πυλώνων της ΚΑΠ, τη σταθερότητα του γεωργικού εισοδήματος και την αύξηση των νέων αγροτών. Ειδική μνεία έκανε στις επενδύσεις για την ανταγωνιστικότητα, την απλοποίηση, αλλά και τη διαχείριση κρίσεων.

Ωστόσο, ερωτηματικά προκαλούν οι αναφορές του ΥΠΑΑΤ για τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες και τις μικρές εκμεταλλεύσεις. Παρ' όλο που ζητάει «πιο ξεκάθαρες επισημάνσεις», δεν έγινε σαφές αν υπάρχει επαρκής υποστήριξη αυτών των εκμεταλλεύσεων, ειδικά σε μια περίοδο που οι προκλήσεις αυξάνονται.

Κλιματική αλλαγή και ευρωπαϊκή στρατηγική

Ο υπουργός έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη μιας ενωσιακής στρατηγικής για την κλιματική αλλαγή, ειδικά στον αγροτικό τομέα. «Τα υπάρχοντα μέσα δεν είναι αρκετά ευέλικτα ή αποτελεσματικά», δήλωσε. Αν και αναγνώρισε την ανάγκη για προληπτικό σχεδιασμό και άμεση αντιμετώπιση των ακραίων καιρικών φαινομένων, ελάχιστα στοιχεία προέκυψαν για το πώς θα γίνει αυτό στην πράξη.

Σημαντική είναι η αναφορά του στην ανάγκη ευελιξίας στη μεταφορά πόρων και στη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των ευρωπαϊκών ταμείων. Η πρόταση για ένα νέο ειδικό ταμείο ή η ενίσχυση του γεωργικού αποθεματικού θα μπορούσε να αποτελέσει λύση, αλλά παραμένει ασαφές το πότε και πώς αυτό θα υλοποιηθεί.

Ζωονόσοι και χρηματοδοτική στήριξη

Τέλος, ο Τσιάρας αναφέρθηκε στις ζωονόσους, τονίζοντας την ανάγκη για επαρκή χρηματοδοτική στήριξη, κυρίως για τους παραγωγούς που αντιμετωπίζουν έκτακτες απώλειες. Η αναγνώριση της ανάγκης για μια «συντονισμένη προσέγγιση» είναι σαφώς θετική, όμως η συλλογική χαρτογράφηση των κινδύνων φαίνεται να υπολείπεται σε πρακτικές λύσεις.

Παρόλο που οι ανακοινώσεις αυτές δείχνουν πρόθεση για δράση, μένει να φανεί αν θα υπάρξει επαρκής πολιτική βούληση για να εφαρμοστούν ουσιαστικές αλλαγές.