Ανάλυση: 13 ημέρες πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας ,η ελληνική στάση και οι επιπτώσεις

06:35 8/3/2022 - Πηγή: militaire

Γράφει ο

Παναγιώτης Γερογλής

ΡΩΣΟΟΥΚΡΑΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ  ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ

Διανύοντας  πλέον την 13η ημέρα από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, αμείωτο κρατά το ενδιαφέρον η  σύγκρουση και τα αποτελέσματα που αυτή παράγει, επηρεάζοντας την ασφάλεια σε πολλαπλά επίπεδα (τοπική-περιφερειακή-παγκόσμια), καθώς και σε επί μέρους τομείς ασφαλείας (φυσική – πολιτική – ενεργειακή – περιβαλλοντική – διατροφική – υγειονομική –  οικονομική – ασφάλεια μετακινήσεων και μεταφορών – επικοινωνιακή  –  πληροφοριών, κ.ο.κ…) .

Για τη χώρα μας, που οφείλει να παρακολουθεί με αμείωτο και

υψηλό ενδιαφέρον την υπόψη σύγκρουση, ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά και η κυβερνητική τοποθέτηση και τηρητέα στάση στην υπόψη σύγκρουση, ανοίγοντας νέο πεδίο προβληματισμού και κοινωνικής αντιπαράθεσης. Η δε πρόσφατη  συνέντευξη του ΠΘ, σε ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό, μάλλον επιδείνωσε τον υφιστάμενο προβληματισμό και την ασκούμενη κριτική, σχετικά με την ορθότητά ή μη, των υπόψη κυβερνητικών χειρισμών.

Εστίαση Πρώτη :ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ,Επί του πεδίου, μαίνεται ένας αδιαμφισβήτητος πόλεμος πληροφοριακών /ψυχολογικών επιχειρήσεων (προπαγάνδα), όπου κάθε εμπλεκόμενη πλευρά, προσπαθεί με διασπορά προκατασκευασμένων ειδήσεων (συνδυασμός αληθών, μερικώς αληθών, αναληθών, ψευδών και κατασκευασμένων πληροφοριών), να αποκομίσει επιχειρησιακά κέρδη, στοχεύοντας στην ανύψωση ηθικού των φίλιων ακροατηρίων, στην προσέλκυση νέων ακροατηρίων που δύναται να επιδράσουν ευμενώς στην εξέλιξη των επιχειρήσεων, καθώς και στην κάμψη του ηθικού των εχθρικών ακροατηρίων. Ο πόλεμος προπαγάνδας καλά κρατεί και από τις δύο πλευρές, και η διαρροή των ειδήσεων αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της κάθε πλευράς.

Η αρχικά εκ μέρους της Δύσης (Ε.Ε. και ΝΑΤΟ) απαγόρευση ροής πληροφοριών ρωσικών πρακτορείων ειδήσεων και ανταποκρίσεις ρωσικών ΜΜΕ, και η ανάλογη αντίδραση της Ρωσίας προς δυτικά ΜΜΕ και ΜΚΔ,  περιορίζουν τον πλουραλισμό και την αντικειμενικότητα στην πληροφορία και καθιστούν ιδιαίτερα δυσδιάκριτο και δύσκολο το έργο της αντικειμενικής ενημέρωσης για ότι συμβαίνει επί του πεδίου. Το ΒΒC μάλιστα αφιέρωσε δύο εκτενή άρθρα του για τον υφιστάμενο πόλεμο παραπληροφόρησης , ένθεν κακείθεν, όπου φωτογραφίες και βίντεο αναπαράγονται ως αποτέλεσμα πληγμάτων επί Ουκρανικού εδάφους, ενώ  οι φωτογραφίες έχουν προδημοσιευτεί στο παρελθόν από άλλους πολέμους (Σερβία, Λίβανος, Συρία, Λιβύη…). Οι «13 νεκροί ήρωες» της Ουκρανικής φρουράς στο   Snake island,  οι οποίοι έγιναν 82 ζωντανοί αιχμάλωτοι από τους Ρώσους, αποτελούν μία τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση.

Σύμφωνα με πληροφορίες , με τις οποίες συμφωνούν και οι δύο πλευρές, έχει καταληφθεί η πόλη της Χερσώνας ( σημαντικός οδικός κόμβος στη νότια Ουκρανία ), ενώ συνεχίζεται η πολιορκία σε Κίεβο, Χάρκοβο, Μαριούπολη, λιμάνι Μικολάεφ (στο λιμάνι του οι Ουκρανοί προ 2 ημερών βύθισαν τη ναυαρχίδα-φρεγάτα τους κλάσης  Krivak  ΙΙΙ  για να μην πέσει στα χέρια των Ρώσων,  προεξοφλώντας ότι η πόλη θα πέσει). Ειδικότερα στη Μαριούπολη , η οποία βρίσκεται υπό σφιχτό κλοιό των ρωσικών στρατευμάτων, ο  Διεθνής Ερυθρός Σταυρός (ΙICRC) την 5 Μαρ, ανακοίνωσε την κατάρρευση και της δεύτερης προσπάθειας δημιουργίας ανθρωπιστικού διαδρόμου για την εκκένωση της πόλης από αμάχους.

H Ουκρανική κυβέρνηση έριξε το φταίξιμο στους Ρώσους για μη τήρηση της εκεχειρίας, ενώ οι Ρώσοι κατηγορούν τους Ουκρανούς ότι δεν αφήνουν τους αμάχους να εγκαταλείψουν την πόλη. Σε αυτό το σημείο θεωρώ απαραίτητο να δοθούν κάποιες διευκρινίσεις, καθόσον ακούγεται έντονα αυτές τις μέρες, ότι «οι επιχειρήσεις εναντίον κατοικημένων τόπων, είναι ιδιαίτερα δύσκολες»…Και εξηγώ το γιατί είναι δύσκολες. Διότι οι κατοικημένοι τόποι, προσφέρονται για την κάλυψη στρατευμάτων τα οποία βρίσκονται σε δύσκολη θέση και ελλείψει άλλων πρόσφορων μέσων προστασίας (π.χ. Α/Α άμυνα), τα κτίρια ως σκληροί στόχοι, προσφέρουν επαυξημένη προστασία σε σχέση με το φυσικό περιβάλλον. Ενώ στο φυσικό περιβάλλον, για την ανάπτυξη άμυνας θα χρειαστεί προετοιμασία του εδάφους, στις πόλεις αυτό είναι πολύ πιο εύκολο, με τη χρήση κτιρίων και υποδομών ή και την ελεγχόμενη καταστροφή τους, δημιουργώντας πρόσθετα εμπόδια στον επιτιθέμενο.

Η ομοιοτυπία των κτιρίων τα καθιστά ιδανικά σημεία και γραμμές αντιστάσεως, καθόσον οι αμυνόμενοι μπορούν με ευκολία να μετακινούνται εντός αυτών, να τα εγκαταλείπουν, να τα ανακαταλαμβάνουν, κ.ο.κ., δημιουργώντας διαρκή τριβή και αμφιβολία στον επιτιθέμενο.  Το σημαντικότερο όμως εμπόδιο, είναι η ύπαρξη αμάχων εντός των πόλεων, όπου η κάθε δραστηριότητα θα πρέπει αφού εντοπιστεί, να φιλτραριστεί , προτού ληφθεί απόφαση για πλήγμα, ώστε να μην κινδυνέψουν άμαχοι. Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Γενεύης και το Δίκαιο του Πολέμου (ναι, υπάρχει και αυτό), κάθε συνειδητή απόφαση προσβολής αμάχων, διώκεται ως έγκλημα πολέμου. Σε κάποιες ακραίες  περιπτώσεις , μαχητές και των δύο πλευρών, δύναται να αφαιρούν τις στολές τους και να φορούν πολιτικά ρούχα, είτε για να επιτύχουν τους σκοπούς τους, είτε για να αποφύγουν τη σύλληψη και αιχμαλωσία.  Σε περίπτωση, όμως που τα πράγματα δεν εξελιχθούν καλά, δεν τους καλύπτει το δίκαιο του πολέμου, και το μέλλον τους είναι ιδιαίτερα αβέβαιο.  Επίσης εντός κατοικημένων τόπων, όπου ο επιτιθέμενος πρέπει να πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι και από οικοδομικό τετράγωνο σε οικοδομικό τετράγωνο, ώστε να εξασφαλίζει ότι δεν υφίσταται εχθρική παρουσία και αντίσταση, η χρήση αντιαρματικών, αλλά και η χρήση εκρηκτικών μηχανισμών (νάρκες, εκρηκτικά, κ.λπ.) με αντίστοιχες παγιδεύσεις, είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη, με πρόκληση υψηλού αριθμού απωλειών.

Η δε αεροπορική υπεροχή και ο αεροπορικός έλεγχος , δεν μπορούν να λειτουργήσουν το ίδιο θετικά για την υποστήριξη των δυνάμεων επί του εδάφους, όπως θα έκαναν εναντίον εχθρικών συγκεντρώσεων επί αναπεπταμένου πεδίου . Τα μεμονωμένα «χειρουργικά» πλήγματα εναντίον στόχων εντός κατοικημένων περιοχών , όσο ακριβείας και να είναι, δεν παύουν να προκαλούν μεγάλες καταστροφές  λόγω της πυκνότητας δόμησης του αστικού ιστού και αντίστοιχα να προκαλούν μεγάλες απώλειες σε αμάχους .  Αν π.χ. ένα άρμα προσβληθεί από ένα αντιαρματικό πλήγμα προερχόμενο από διαμέρισμα του Α ορόφου του απέναντι κτιρίου, τότε πιθανόν να προσβληθεί ολόκληρο το κτίριο με οδυνηρές συνέπειες για όλους όσους βρίσκονται εντός του (μαχητές και αμάχους) .  Ακόμη και στην περίπτωση που θα μπορούσε να προσβληθεί μόνο ο Α όροφος, κανείς δεν θα μπορούσε να εγγυηθεί τη μη κατάρρευση όλου του κτιρίου, με τις ίδιες ακριβώς συνέπειες.  Συνοψίζοντας λοιπόν, οι επιχειρήσεις εκκαθάρισης κατοικημένων τόπων είναι ιδιαίτερα δύσκολες και χρονοβόρες επιχειρήσεις, με υψηλό βαθμό κινδύνου. Για το λόγο αυτό, από αρχαιοτάτων χρόνων, όταν ο αντίπαλος καταφεύγει εντός των πόλεων, είναι πρόδηλο σημάδι της αδυναμίας του να αναμετρηθεί επί του πεδίου . Οπότε ο επιτιθέμενος συνήθως  καταφεύγει στην τακτική της πολιορκίας με αποστέρηση όλων των πηγών εφοδιασμού της πόλης (νερό, τρόφιμα, ενέργεια, επικοινωνίες, καύσιμα, εφόδια, πυρομαχικά ), και το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο,  εφόσον υπάρχει χρόνος και μη δυνατότητα ενίσχυσης εκ των έξω για τον αμυνόμενο.

Οπότε, για τον επιτιθέμενο αποτελεί επιδίωξη η φυγή των αμάχων από τους κατοικημένους τόπους, ώστε «να διευκολυνθεί το έργο του», ενώ για τους αμυνόμενους αντίθετα, η φυγή των αμάχων, δεν εκλαμβάνεται θετικά. Ως εκ τούτου, και με αφορμή τα τεκταινόμενα στη Μαριούπολη, οι Ρώσοι έχουν κάθε λόγο να επιδιώκουν και να μην παρεμποδίζουν την εκκένωση των αμάχων. Αντίθετα οι Ουκρανικές δυνάμεις (τακτικός στρατός, εθνοφυλακή, τάγματα Αζόφ ) ,  γνωρίζουν ότι η εκκένωση των αμάχων δεν λειτουργεί υπέρ τους. Βέβαια η παρεμπόδιση και η απαγόρευση της εκκένωσης αμάχων, είναι αντίθετη με τις αρχές του ανθρωπισμού και το σχετικό δίκαιο, καθώς και αντίθετη με το δίκαιο του πολέμου.

Ιδιαίτερα για την περίπτωση της Μαριούπολης, υπάρχουν πληροφορίες, ότι οι αμυνόμενοι δεν υπακούν στις εντολές της κεντρικής κυβέρνησης της Ουκρανίας η οποία φέρεται να τάσσεται  υπέρ της εκκένωσης των αμάχων.   Ο Δήμαρχος της πόλης  Vadim Boichenkov, από την πλευρά του κατηγορεί τις ρωσικές δυνάμεις, ότι με βομβαρδισμούς, κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος των λεωφορείων που είχαν συγκεντρωθεί για να συνεισφέρουν στη δεύτερη προσπάθεια  εκκένωσης των αμάχων.

Σημαντικό επεισόδιο σημειώθηκε στην πόλη Ζαπορίγιε, η οποία βρίσκεται από 2 Μαρ υπό ρωσικό έλεγχο και το εκεί πυρηνικό εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας, δέχτηκε την 4 Μαρ επίθεση με πυρά . Οι Ρώσοι κατηγόρησαν τους Ουκρανούς για ανεπιτυχή προσπάθεια δολιοφθοράς και προβοκάτσια, ενώ οι Ουκρανοί κατηγόρησαν τους Ρώσους ότι έθεσαν με τις ενέργειες τους σε απειλή  ολόκληρη τη Μαύρη θάλασσα και τις γειτονικές χώρες, από πιθανό κίνδυνο πυρηνικού ολοκαυτώματος.

Ανοιχτά της Οδησσού, την 4 Μαρ βυθίστηκε Εσθονικό φορτηγό πλοίο (πιθανόν από νάρκη) , ενώ το λιμάνι παραμένει αποκλεισμένο από Ρωσική αρμάδα πλοίων, μεταξύ αυτών και πλοία που μεταφέρουν αμφίβιες αποβατικές δυνάμεις.

Στην περιοχή του Κιέβου, συνεχίζεται η περίσφιξη της πόλης με έλεγχο των προαστίων, με πυρά και μικρές προσβολές, ιδιαίτερα στα βόρια προάστια ΊΊρπιν και Μπρόβαρυ. Οι  πληροφορίες για τη μεγκα φάλαγγα των 65 χλμ, η οποία εδώ και μέρες συνεχώς εισβάλει , αλλά δεν εισβάλλει, παραμένουν συγκεχυμένες. Πολύ πιθανόν, η υπόψη φάλαγγα να αποτελεί μέρος της προπαγάνδας που υφίσταται και από τις δύο πλευρές, είτε από τη ρωσική για να κάμψει το ηθικό των κατοίκων του Κιέβου, είτε από την Ουκρανία για να προσελκύσει το ενδιαφέρον της Δύσης. Πάντως μια φάλαγγα 65 χλμ, με τόσες χιλιάδες οχημάτων και μέσων πυρός, δεν παύει να αποτελεί έναν στόχο μεγάλης αξίας και είναι απορίας άξιο, πως η Ουκρανική πλευρά δεν προσέβαλε, είτε με Α/Φ, είτε με ΠΒ, είτε με πυραύλους, είτε με δολιοφθορείς , έστω τμήματα της φάλαγγας για την αποδιοργάνωσή της…Πάντως το Κίεβο συνεχίζει να έχει σιδηροδρομική ανταπόκριση με την Πολωνία (οξύμωρο…παρά τον αποκλεισμό-πολιορκία) .

Στα ανατολικά, αν κυριευθεί το Χάρκοβο, δεν θα υπάρχει έτερη σημαντική αντίσταση μέχρι το Δνείπερο ποταμό, και στα νότια η κατάληψη της Μαριούπολης και του Μικολαέφ, θα ανοίξει το δρόμο προς Οδησσό και πιθανή συνένωση με Τρανσδνειστερία, ελέγχοντας έτσι  πλήρως την Αζοφική , αποκόπτοντας την Ουκρανία από  κάθε θαλάσσια πρόσβαση στη Μαύρη θάλασσα (καθιστώντας την περίκλειστο κράτος)  και  επαυξάνοντας τη ρωσική ΑΟΖ σε τεράστια μεγέθη.

Οι αναμφίβολες καταστροφές ρωσικών τεθωρακισμένων οχημάτων και λιγότερων αρμάτων, δείχνει ότι τα αντιαρματικά (A/T)  Javellin ,   χρησιμοποιούνται ανεξέλεγκτα και ίσως και αναποτελεσματικά. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί στις προσβολές τεθωρακισμένων οχημάτων, οι  σε πολλές περιπτώσεις πλήρης δομική κατάρρευση και καταστροφή τους, σημάδι πολλαπλών πληγμάτων με Α/Τ πλήγματα ισχυρής εκρηκτικής κεφαλής και προφανώς και η περαιτέρω ανάφλεξη των εντός τους πυρομαχικών…

Οι δηλώσεις Πούτιν, ότι τυχόν μισθοφόροι δεν θα τύχουν των προνοιών του δικαίου του πολέμου, επιβεβαιώνει πληροφορίες για τη δράση μισθοφόρων, PCASP (private armies) οι οποίοι χρησιμοποιούνται ως  proxies  , δυτικών undercover agents,  οι οποίοι συμμετέχουν στην οργάνωση αντιστάσεων σε κατοικημένους τόπους, σε χρήση και εκπαίδευση Α/Τ , και σε μυστική δράση.

Πληροφορίες και από τις δύο πλευρές μιλούν για αερομαχίες άνωθεν Κιέβου, με τις δύο πλευρές να διεκδικούν αριθμό καταρρίψεων. Ιδιαίτερα στην πόλη Τσερνίκοφ, από κατάρριψη ρωσικού Α/Φ την 5 Μαρ ,  (πιθανόν από Α/Α πυραυλικό σύστημα S-300, από αυτούς που χαρακτηρίστηκαν ως μη σημαντικοί από τον ΠΘ μας), η   Ουκρανική πλευρά διέρρευσε βίντεο σύμφωνα με το οποίο φέρεται να συνελήφθη ζωντανός ο πιλότος, ο οποίος υφίσταται βασανιστήρια και κακομεταχείριση . Αντίστοιχα η ρωσική πλευρά κάνει λόγο για καταρρίψεις 4  Ουκρανικών  Su-27 Α/Φ,  άνωθεν Κιέβου .  Παρόλα αυτά , Η  ρωσική αεροπορία φαίνεται να έχει σε μεγάλο βαθμό  αεροπορική  υπεροχή και να εξασκεί πλήρη αεροπορικό έλεγχο πάνω από τα θέατρα επιχειρήσεων  της Ουκρανίας. Εξάλλου η απαίτηση του Προέδρου Ζελένσκι για δημιουργία no fly zone και για διάθεση μαχητικών Α/Φ, επιβεβαιώνει τα ανωτέρω.   

Η εικόνα πολιτών που μπαίνουν μπροστά σε ρωσικά τεθωρακισμένα και τα σταματούν επιτυχώς με τα σώματα τους,  δείχνει ότι οι ρωσικές δυνάμεις είτε  έχουν πάρει εντολή να μην προβούν σε βιαιοπραγίες κατά αμάχων, είτε τα πληρώματα δεν είναι διατεθειμένα να προκαλέσουν ανώφελες και εγκληματικές απώλειες μεταξύ των αμάχων.  Παρόλα αυτά, τέτοιες εικόνες θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενα προβληματισμού  και περαιτέρω κατάλληλου χειρισμού στους εδώ ιθύνοντες για τον τρόπο αντιμετώπισης υβριδικών απειλών με χρήση αμάχων…π.χ.  το κλείσιμο της Εγνατίας ή άλλης οδού από μουσουλμανική μειονότητα και η απαγόρευση μετακίνησης φάλαγγας τεθωρακισμένων και μηχανοκινήτων σχηματισμών για ενίσχυση των εμπρός δυνάμεων στο ΘΕ Έβρου…(παρόμοιο  πραγματικό περιστατικό έχει ήδη εκδηλωθεί κατά τη διάρκεια άσκησης…  «μυαλό βάλαμε»…???) .

Η συνολική εικόνα των επιχειρήσεων, δείχνει ότι υπάρχουν πολλαπλοί ΑΝΣΚ επί του πεδίου, με κυρίαρχους: α. Τη συνένωση των αναγνωρισθέντων αυτοανακυρηχθέντων δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ με τη χερσόνησο της Κριμαίας, μέσω της απαραίτητης παραλιακής ζώνης της Αζοφικής θάλασσας για τον πλήρη έλεγχο της (και της Μαριούπολης), β. Επέκταση της ανωτέρω ζώνης νοτιότερα με κατάληψη των λιμένων Νικολάεφ και Οδησσού, κατάληψη της εδαφικής νότιας παραθαλάσσιας ζώνης της Μαύρης Θάλασσας και πιθανή συνένωση της με την αυτόνομη περιοχή της Τρανσδειστερίας, προς αποκοπή της Ουκρανίας από θαλάσσια πρόσβαση και μετατροπής της σε ένα περίκλειστο εξαρτώμενο κράτος, γ. Κατάληψη του Χάρκοβου και της ανατολικής Ουκρανίας,  προς δημιουργία ενός απαραιτήτου  buffer zone μέχρι το Δνείπερο ποταμό για επαύξηση της εδαφικής ασφαλείας και την απαγόρευση ανάπτυξης πυραυλικών συστημάτων και λοιπών εξοπλισμών, και δ. Κατάληψη του Κιέβου, για ανατροπή της πολιτικής κατάστασης, τοποθέτηση φιλορωσικής κυβέρνησης, αποναζιστικοποίηση και ουδετεροποίηση της χώρας και μη εισδοχής της σε ΝΑΤΟ.

Εστίαση δεύτερη,

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ :

Τις τελευταίες ημέρες συμβαίνουν πολλά σημαντικά γεγονότα στο υπόψη πεδίο, με ιδιαίτερους συμβολισμούς και σημασία…

Ξεκινώντας από την επίσκεψη του Φιλανδού ΠΘ στην Αμερική και τη συνάντηση του με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάιντεν, δεν δίνει το καλύτερο μήνυμα για να πέσουν οι τόνοι στην περιοχή.. Βέβαια μην ξεχνάμε τις πρόσφατες δηλώσεις Πούτιν, ότι αν Σουηδία, Φιλανδία , επιχειρήσουν να γίνουν πλήρη μέλη του ΝΑΤΟ, θα υπάρξει στρατιωτική αντίδραση…

Ο ΥΠΕΞ ΗΠΑ Μπλίνκεν, δήλωσε ότι δεν γίνεται να υπάρξει   non fly zone ( ζώνη απαγόρευσης πτήσεων) στην Ουκρανία, διότι σε τέτοια περίπτωση, ΝΑΤΟικά Α/Φ θα έρθουν σε εμπλοκή με ρωσικά και θα πρέπει να τα καταρρίψουν, με ότι αυτό συνεπάγεται.. Χρήσιμη υπενθύμιση : το «ιδιότυπο» καθεστώς του ΕΕΧ και του FIR Αθηνών, όπου λαμβάνει χώρα πιστή τήρηση στατιστικών στοιχείων για παραβάσεις-παραβιάσεις-υπερπτήσεις και χαμηλού κόστους εκπαίδευσης Τούρκων (και Πακιστανών) χειριστών,  δεν αποτελεί ακολουθητέο προηγούμενο από καμία ΝΑΤΟική χώρα και ως εκ τούτου η υπόψη αντιμετώπιση, δεν υπάρχει στην ευρύτερη συναντίληψη για την προστασία ενός  εναερίου χώρου.

Παρόλα αυτά, ο κ. Μπλίνκεν, μετέβει εκτάκτως την 5 Μαρ στην Πολωνία για να συζητηθεί η δυνατότητα δωρεάν παροχής πολωνικών παλαιών μαχητικών Α/Φ προς την Ουκρανία. Έστω και αν τα Α/Φ χρησιμοποιηθούν από Ουκρανούς χειριστές, και υποστηριχθούν από Ουκρανούς τεχνικούς και επιχειρούν από το έδαφος της Ουκρανίας, ενέργειες σαν και αυτή, δεν βοηθούν στην αποκλιμάκωση της κρίσης. Στη συνέχεια ο κ. Μπλίνκεν, την επόμενη ημέρα (6 Μαρ), μετέβει εκτάκτως στη Μολδαβία, όπου εξέφρασε την στήριξη του, εκφράζοντας ανησυχία για πιθανή ρωσική επεκτατικότητα  έναντι της Μολδαβίας.

Ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν, την 6 Μαρ, σε ανοιχτή συνέντευξη του (πιθανόν σε green room), με κυρίες μέλη ρωσικών αεροπορικών εταιριών, «διασκέδασε» τις εντυπώσεις για «τήρηση μεγάλων αποστάσεων με καλεσμένους του», και παράλληλα επανέλαβε τις θέσεις του για συνθηκολόγηση της Ουκρανίας και αποδοχής των όρων του. Ειδικότερα για την έκφραση πυρηνικών απειλών, δήλωσε ότι ήταν απάντηση σε όμοιες απειλές που αρχικά εκφράσθηκαν από την Αγγλίδα ΥΠΕΞ κα Τρας.

 

Ο πρόεδρος Ζελένσκι, από τριημέρου και πλέον, επιθυμεί διακαώς την εγκαθίδρυση  non fly zone , στον ΕΕΧ Ουκρανίας, υποδηλώνοντας ότι οι αεροπορικές του αμυντικές δυνατότητες είναι εξαιρετικά περιορισμένες. Παράλληλα όμως δείχνει να αγνοεί ότι , αφενός μεν  απαιτείται  για την δημιουργία του σαφές ψήφισμα από το ΣΑ ΟΗΕ (και εν συνεχεία να εξουσιοδοτηθεί ένας διεθνής οργανισμός όπως το ΝΑΤΟ ή η ΕΕ για την υλοποίησή του), αφετέρου δε, κάτι τέτοιο θα ενπεπλεκε σε απ ευθείας ένοπλη αντιπαράθεση το ΝΑΤΟ ή την Ε.Ε., με τη Ρωσία, με ότι αυτό περαιτέρω συνεπάγεται για την κλιμάκωση της σύγκρουσης και της πιθανότητας εξέλιξης της σε αφετηρία ενός Γ’ ΠΠ.

Και όσο η «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων» δεν έρχεται, ο Πρόεδρος Ζελένσκι, δείχνει να χάνει την ψυχραιμία του  και να γίνεται ιδιαίτερα επικριτικός και οξύς έναντι του ΝΑΤΟ (δηλώσεις 5 και 6 Μαρ) , «το οποίο τον ενέπλεξε σε πόλεμο με τη Ρωσία», χωρίς να παρέχει ουσιαστική βοήθεια και υποστήριξη, παρά μόνο 50 τόνους καυσίμων !!..(κάπου βέβαια ξεχνά τις χιλιάδες των Α/Τ και φορητών Α/Α όπλων, όπως και τη ν υπόλοιπη στρατιωτική, ανθρωπιστική και οικονομική βοήθεια που έχει δεχτεί από κ-μ ΝΑΤΟ και Ε.Ε.).

Παράλληλα, συνεχίζεται ο πόλεμος δηλώσεων, με κατηγορίες προς τη Ρωσία ότι χτυπάει αμάχους, ότι δεν τηρεί τους ανθρωπιστικούς διαδρόμους και τις τοπικές εκεχειρίες, ενώ προτρέπει στη συνέχεια του αμυντικού αγώνα, ακόμη και στις περιοχές του Ντονμπάς.

Οι δύο αντιπροσωπείες, πρόκειται να συναντηθούν σήμερα (7 Μαρ) σε ένα τρίτο γύρο συνομιλιών,  χωρίς όμως να αναμένεται ότι θα προκύψει κάτι σημαντικό και από αυτόν τον γύρο, καθόσον και οι δύο πλευρές εμμένουν στις θέσεις τους. Άξιο ιδιαίτερης αναφοράς  είναι το γεγονός της προ ολίγων ημερών  δολοφονίας ενός μέλους της Ουκρανικής αντιπροσωπείας των προηγουμένων συνομιλιών, εν μέσω διαρροής κατηγοριών για εσχάτη προδοσία (δολοφονήθηκε μαζί με άλλους δύο υψηλόβαθμους Ουκρανούς αξιωματούχους). Στους δύο προηγούμενους γύρους συνομιλιών, ήταν εμφανής η διαφορά μεταξύ των μελών των δύο αντιπροσωπειών. Μένοντας στο υπόψη κλίμα, άξιο μνείας είναι το γεγονός αυτοχειρίας Ουκρανού ολιγάρχη μεγιστάνα στο Λονδίνο (3 Μαρ), ο οποίος είχε φιλορωσικές σχέσεις. Άλλος Ρώσος μεγιστάνας «επικύρηξε» τον Πούτιν από την Αμερική με 1 εκατ. δολάρια, ενώ Αμερικανός Γερουσιαστής δήλωσε δημόσια ότι η δολοφονία Πούτιν, θα ήταν μια λύση στο αδιέξοδο, προκαλώντας την οργή της Ρωσίας και την απαίτηση να ανακαλέσει η Αμερικανική πλευρά.  Αντίστοιχα ο Πρόεδρος Ζελένσκι δήλωσε ότι έχουν εξουδετερωθεί τρεις δολοφονικές προσπάθειες εναντίον του, ενώ η Ρωσία αποποιήθηκε της ευθύνης, λέγοντας ότι δεν χρησιμοποιεί τέτοιες μεθόδους.

Ο Γ.Γ. ΝΑΤΟ Γιενς Στόλτεμπεργκ,  παράλληλα ανακοίνωσε ότι το ΝΑΤΟ, δεν θα εμπλακεί στρατιωτικά στη σύγκρουση, ούτε βέβαια θα αποστείλει στρατιωτικά Α/Φ,  το ίδιο και η Ε.Ε.  Τόνισε όμως ότι γίνεται χρήση απαγορευμένων πυρομαχικών (clusters munition)  εκ μέρους της Ρωσίας, καθώς και πιθανή χρήση θερμοβαρικών βομβών (περιοχή Τσερνίκιν).

Σοβαρή διπλωματική πρωτοβουλία εκδηλώθηκε από τον ΠΘ του Ισραήλ κ. Μπένετ (5 Μαρ) , ο οποίος συναντήθηκε κατ ιδίαν με τον Πούτιν στη Μόσχα για περίπου 1,5 ώρα και στη συνέχεια είχε επικοινωνία με κ. Ζελένσκι. Ακολούθως μετέβει στη Γερμανία για ενημέρωση του Γερμανού καγκελάριου κ. Σολτς,, ενώ ενημερώθηκε και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν.  Διπλωματικές πρωτοβουλίες αποκλιμάκωσης έχουν αναληφθεί και από τον Γάλλο Πρόεδρο κ. Μακρόν, ο οποίος επικοινώνησε την 6 Μαρ με κ. Πούτιν και παρά την τηλεφωνική τους συνομιλία, δεν δηλώνει αισιόδοξος για ορατή αποκλιμάκωση των εχθροπραξιών . Παράλληλα, η Γαλλία, εξέδωσε ταξιδιωτική οδηγία προς τους πολίτες της, να εγκαταλείψουν το ρωσικό έδαφος. Στο διπλωματικό παιχνίδι και ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν, ο οποίος είχε και αυτός τηλεφωνική επικοινωνία με κ. Πούτιν, σε μια προσπάθεια να τηρηθούν οι ανθρωπιστικοί διάδρομοι εκκένωσης αμάχων και να υπάρξει ανθρωπιστική βοήθεια και ασφαλείς ζώνες. Παράλληλα η Τουρκία, προσπαθεί μα φέρει σε κοινή συνάντηση τους ΥΠΕΞ Ρωσίας-Ουκρανίας (13-14 Μαρ) σε   διεθνές forum  στην Αττάλεια (υπόψιν ότι η Τουρκία δεν έκλεισε τον ΕΕΧ της στις ρωσικές πτήσεις, και πλέον το Α/Δ της Κων/πολης ως   hub, αλλά και η  Turkish Airlines, γράφουν μεγάλα υπερκέρδη, από την ανταπόκριση των ρωσικών πολιτικών πτήσεων. Παράλληλα η Τουρκία παραμένει εντός του ενδιαφέροντος των ρωσικών τουριστικών πρακτορείων, ενώ για τη διπλωματική της πρωτοβουλία, χαιρετίστηκε θετικά, από τις ΗΠΑ, την Ε.Ε., τη Ρωσία και τα Η.Ε….) .

Ο  Βρετανός ΠΘ Τζόνσον, την 6 Μαρ, ανακοίνωσε ένα σχέδιο 6 σημείων για την τιμωρία της Ρωσίας, το οποίο πέραν των κυρώσεων και της σκληρής στάσης έναντι της Ρωσίας, εκτιμάται ότι δεν θα συμβάλλει στην αποκλιμάκωση των εχθροπραξιών. Παρόλα αυτά, το ΗΒ, ανακοίνωσε την απαγόρευση συμμετοχής πολιτών του στην υπόψη σύγκρουση, βάζοντας εν μέρει φρένο στην Ουκρανική προσπάθεια προσέλκυσης εθελοντών (και διαδικτυακά), από διάφορες χώρες.   

Η προσβολή (5 Μαρ)  στο πυρηνικό εργοστάσιο στη Ζαπορίγιε (7 από 15 πυρηνικούς αντιδραστήρες εντός Ουκρανικού εδάφους), συγκέντρωσε τη διεθνή ανησυχία και κατακραυγή , αλλά ο εκπρόσωπος της Διεθνούς  Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, δήλωσε ότι δεν συντρέχει κίνδυνος και τα επίπεδα ραδιενέργειας είναι εντός των φυσιολογικών ορίων, ενώ η λειτουργία του εργοστασίου και η δραστηριότητα των επιστημόνων δεν έχει διαταραχθεί. Παρόλα αυτά, ο έλεγχος του εργοστασίου, έχει περάσει σε ρωσικό έλεγχο..

Οι τιμές στην ενέργεια, κινούνται σε δυσθεώρητα ύψη (πετρελαίου brent 130-140 $ το βαρέλι, φυσικού αερίου 170-190 ευρώ/Mwh), με τάσεις περεταίρω ανόδου, απειλώντας να τινάξουν στον αέρα τον οικονομικό προγραμματισμό, ιδιαίτερα των ευρωπαϊκών  νοικοκυριών , καθώς και τους αντίστοιχους εθνικούς Π/Υ. 

Το προσφυγικό κύμα, ιδιαίτερα προς Πολωνία, Ρουμανία, Μολδαβία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, συνεχίζει να διογκώνεται (περίπου 1,5 εκατ. πρόσφυγες και εκτοπισμένοι), ενώ ο αριθμός των θυμάτων των αμάχων, συνεχίζει και αυτός να ανεβαίνει, οξύνοντας τον ανθρώπινο πόνο και τη δυστυχία, μαζί με τις υλικές καταστροφές. Η αδυναμία σεβασμού της εκεχειρίας και της διατήρησης ανθρωπιστικών  διαδρόμων  για ασφαλή εκκένωση αμάχων από τις εμπόλεμες ζώνες, επιτείνει τα σοβαρά προβλήματα ασφαλείας.

Στη Γερμανία κυκλοφόρησε σήμερα (7 Μαρ) στο  Spiegel ένα σχέδιο 4 πιθανών σεναρίων για το πως θα εξελιχθεί η κατάσταση ( στρατιωτικό αδιέξοδο χωρίς ρωσική επιτυχία, εσωτερική πολιτική αλλαγή στη Ρωσία είτε με πραξικόπημα, είτε με δολοφονία Πούτιν, στρατιωτική επιτυχία της Ρωσίας αλλά με παραμονή της Ουκρανικής αντίστασης, κλιμάκωση της σύγκρουσης με εμπλοκή ΝΑΤΟ, Ε.Ε.) . Σε όλα τα σενάρια που κυκλοφορούν, δεν διακρίνεται  σοβαρή προσπάθεια αποκλιμάκωσης λαμβανομένων υπόψη των στοιχείων που διαμορφώνουν την σκληρή πραγματικότητα.  Ίσως έτσι να καθίσταται καλυτέρα κατανοητή και η πρόσφατη δήλωση του Γερμανού ΑΓΕΝ (23 Ιαν) , που τον οδήγησε σε παραίτηση (« η χερσόνησος της Κριμαίας δεν πρόκειται να επιστραφεί στην Ουκρανία, ο Πούτιν αξίζει το σεβασμό μας, η Ουκρανία δεν πληρεί τις προδιαγραφές να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και για τη Γεωργία, παρότι τυπικά τηρεί τα προαπαιτούμενα, κάτι τέτοιο δεν θα ήταν έξυπνο για το ΝΑΤΟ» ) .

 

Εστίαση Τρίτη ,

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ :

Να θυμίσω ότι , ορθά κατά την εκτίμησή μου, την  22 Φεβ 22 , η ελληνική κυβέρνηση καταδίκασε την αναγνώριση εκ μέρους της Ρωσίας, σχετικά με την ανεξαρτησία των  αυτόνομων αυτοανακυρηχθέντων  (από το 2014) των Λαϊκών Δημοκρατιών του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ. Την 24 Φεβ 22, ορθά και πάλι, η ελληνική κυβέρνηση, καταδίκασε την ρωσική εισβολή σε εδάφη της Ουκρανίας, υποστηρίζοντας το απαραβίαστο των συνόρων και την εδαφική ακεραιότητα της κρατικής οντότητας . Το ΚΥΣΕΑ το οποίο συνεκλήθει εκτάκτως την ίδια ημέρα, προκάλεσε την εσπευσμένη επιστροφή του ΥΠΕΞ, από το Πράσινο Ακρωτήρι και το αντικείμενο του περιστράφηκε κυρίως γύρω από την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας (εξ ου και η συμμετοχή του Υφ. Ενεργειας) . Συγκρατείται ότι το ΚΥΣΕΑ έλαβε χώρο , όχι στον φυσικό του χώρο, αλλά στο Γραφείο του ΠΘ, θυμίζοντας την επανάληψη των λαθών της κρίσης των Ιμίων 1996, αποδεικνύοντας ότι για άλλη μια φορά δεν μπορούμε να μάθουμε ούτε από τα λάθη μας, πόσο δε μάλλον από τα λάθη των άλλων… . Με ένα επόμενο ΚΥΣΕΑ, χωρίς την παρουσία του ΥΠΕΞ !!! (από το ΥΠΕΞ διέρρευσε ότι εκείνη την ώρα ο κ. Δένδιας είχε τηλ.επικοινωνία με ομογενείς από τη Μαριούπολη), ο ΠΘ, ουσιαστικά ανακοίνωσε την απόφασή του για αποστολή όχι μόνο ανθρωπιστικής βοήθειας, αλλά οπλισμού και πυρομαχικών.  Σχετικά με τον οπλισμό και τα πυρομαχικά , ανεχώρησαν 2 Α//Φ C130 σε δυο δρομολόγια (3 και 4 Μαρ 22), μεταφέροντας Α/Τ εκτοξευτές, 20.000 (??) κατασχεμένα τυφέκια Καλάσνικωφ με τα πυρομαχικά τους, και φόρτους ρουκετών ΠΕΠ RM-70. Η υπόψη βοήθεια σε στρατιωτικό υλικό, δικαιολογήθηκε από την κυβέρνηση , δηλώνοντας ότι ανταποκριθήκαμε σε απόφαση του ΝΑΤΟ και της Ευρ. Ένωσης, πλην όμως  δεν ανακοινώθηκε απόφαση  από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. για υποχρεωτική παροχή βοήθειας. Να τονιστεί ότι από τις 30 χώρες του ΝΑΤΟ, την ημέρα εκείνη  11 μόνο απέστειλαν στρατιωτική βοήθεια (σήμερα 6 Μαρ, οι χώρες έχουν αυξηθεί σε 16) .

Σε αυτό το σημείο να εστιάσω περισσότερο στο θέμα της εξαγωγής του οπλισμού και των πυρομαχικών, και να απευθύνω ένα δημόσιο ερώτημα : Τηρήθηκαν οι διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας για την εξαγωγή νόμιμα κατεχόμενου οπλισμού…. ??? Τηρήθηκε η  διαδικασία πιστοποιητικού τελικού χρήστη (end user certificate) , με την παράλληλη ανάληψη  διεθνών δεσμεύσεων και υποχρεώσεων από τον παραλήπτη…??…Σχετικά με τον «κατασχεμένο οπλισμό», τηρήθηκαν οι πρόνοιες και οι προβλέψεις των διεθνών συνθηκών που η χώρα μας είναι μέλος, σχετικά με τη μη εξάπλωση συμβατικών όπλων…???….Τηρήθηκαν οι υποχρεώσεις της χώρας προς τον ΟΗΕ και τη συνθήκη ΑΤΤ(Arms Trade Treaty) , καθώς και προς όλες τις Συμφωνίες που έχουμε προσχωρήσει για μη εξάπλωση και έλεγχο των Συμβατικών Εξοπλισμών??? (UN protocol / non proliferation / armaments control)…Γιατί αν είναι ο κάθε λογής «μαύρος» οπλισμός , να «ξεπλένεται» μέσω μια κατάσχεσης και στη συνέχεια να διακινείται ως «νόμιμος και ηθικός», έχουμε μεγάλο πρόβλημα..!!…

Και ενώ ο υπόψη οπλισμός-πυρομαχικά, δεν μπορούν να αλλάξουν την πλάστιγγα του αποτελέσματος του πολέμου, παρά μόνο να αυξήσουν τον αριθμό των θυμάτων, ενδιαφέρον είχαν και δηλώσεις κατοίκου του Κιέβου, σχετικά με την τύχη του φορητού οπλισμού, ο οποίος διανέμεται ανεξέλεγκτα σε ανεκπαίδευτους πολιτοφύλακες, αλλά και σε ανθρώπους με βαρύ παραβατικό παρελθόν, μέλη συμμοριών, διασπείροντας ανησυχία για την έννομη τάξη, την αύξηση της εγκληματικότητας και τυχόν πλιάτσικο,  το οποίο θεωρείται δεδομένο σε συνθήκες αταξίας και έλλειψης επαρκούς ελέγχου.

Η δε αποστολή οπλισμού-πυρομαχικών, ως σίγουρα μη επιβεβλημένη και αχρείαστη ενέργεια, ήρθε σε συνέχεια προσφάτων δηλώσεων του ΠΘ και της ΠτΔ, σχετικά με τη ρωσική εισβολή, την οποία χαρακτήρισαν σαν τη μεγαλύτερη εισβολή επί ευρωπαϊκού εδάφους μετά τον Β’ ΠΠ !!…Εύλογα τα ερωτήματα, και «τα γιατί»  στην επιλεκτική μνήμη, η οποία αφήνει «εκτός»,  τόσο την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, όσο και τους βομβαρδισμούς της Σερβίας το 1999….Ομοίως η «επιλεκτική μνήμη» των πολιτειακών αρχόντων, προσπερνά εξίσου επιδεικτικά την «ατυχή εκστρατεία της Κριμαίας» (1918-1919, μέτωπα Χερσώνας, Νικολάεφ, Μπερεζώφ, Οδησσός) και τη στάση στήριξης που τήρησαν έπειτα οι Μπολσεβίκοι , άμεσα προς τον ελληνισμό της περιοχής  και στη συνέχεια  προς τον Κεμάλ  Ατατούρκ, με στήριξη σε στρατιωτικό υλικό και «συμβούλους» , που συνετέλεσαν στην τραγωδία της Μικρασιατικής καταστροφής…Και τότε πάλι, κάποιος έλεγε ότι στεκόμασταν στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας»…

Και ήρθε και η πρόσφατη συνέντευξη του ΠΘ την 3 Μαρ 22 σε ιδιωτικό τηλεοπτικό κανάλι, να τα κάνει ακόμη χειρότερα τα πράγματα…Σε ένα κρεσέντο αμετροέπειας, έπαρσης και αλαζονείας, δήλωσε ότι για την αποστολή οπλισμού-πυρομαχικών δεν έκρινε σκόπιμο να γίνει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών και ότι το υπόψη συμβούλιο δεν έχει να προσφέρει κάτι, ούτε πιστεύει σε αυτό, άρα δεν υπάρχει λόγος διαβούλευσης..!!…(όχι τίποτε άλλο, αλλά αυτοαναιρούνται και οι διαστρεβλωτές της ιστορικής πραγματικότητας για το ΟΧΙ της 28ης Οκτ 1940..!!)…Βέβαια ως αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης πριν λίγα χρόνια, για θέματα χαμηλότερης σημασίας, προεβαλλε την αναγκαιότητα σύγκλησης συμβουλίου πολιτικών αρχηγών…Ως εκ τούτου, η αποστολή οπλισμού και πυρομαχικών στην Ουκρανία, δήλωσε ότι ήταν απόφαση που την πήρε μόνος του, και ήταν «ηθικά δίκαιη και εθνικά επιβεβλημένη»…Επίσης για να διασκεδάσει τις όποιες ανησυχίες, η αποστολή οπλισμού-πυρομαχικών, ήταν σωστή, γιατί στεκόμαστε στη «σωστή πλευρά της ιστορίας»…Μα αν τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά και πρέπει να διαλέξουμε «πλευρά της ιστορίας», αναρωτιέται εύλογα  κανείς,  δεν πέφτει λόγος ΄στους πολίτες, στο  λαό να διαλέξει πλευρά…???…Αναρωτιέται κανείς , στο κατά πόσο «δεν του πέφτει λόγος»…Όπως εξίσου «δεν του πέφτει λόγος», για μνημόνια και δεσμευτικές δανειακές συμβάσεις που υποθηκεύουν και υπονομεύουν το μέλλον του και των παιδιών του,   δεν του «πέφτει λόγος» για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, δεν του «πέφτει λόγος»  για την απολιγνιτοποίηση, καθώς και για άλλα πολύ σοβαρά εθνικά και κοινωνικά θέματα, που ήδη έχουν αλλάξει τη ζωή του προς το χειρότερο….

Στην εθνική στάση, συγκρατώ και την όξυνση των ελληνορωσικών σχέσεων, με τις πρόσφατες φραστικές αντεγκλήσεις του ΥΠΕΞ με τη ρωσική Πρεσβεία,  για το θάνατο 10 ομογενών μας στο χωριό Σαρτανά, αλλά όταν αυτές οξύνθηκαν με προσβλητικές εκφράσεις από ρωσικής πλευράς, τότε το ΥΠΕΞ τήρησε σιγή ασυρμάτου….Τελευταίο παράδειγμα οι οξύτατες δηλώσεις (6 Μαρ) της εκπροσώπου του ρωσικού ΥΠΕΞ κας  Ζαχάροβα,  οι οποίες επιτέλους, έτυχαν κάποιας απάντησης από το ΥΠΕΞ… Αν ξεκινάς κάτι, να είσαι έτοιμος να το πας μέχρι τέλους (π.χ. απέλαση Ρώσου Πρέσβυ η μείωση προσωπικού Πρεσβείας..) , διαφορετικά μην το ξεκινάς καθόλου….Η δε όξυνση, των ελληνορωσικών σχέσεων , καθόλου δεν συνάδει με τα ελληνικά συμφέροντα. Όχι μόνο για το τουριστικό ρεύμα το οποίο ήδη χάθηκε, αλλά και για τους 150.000-200.000 Έλληνες ομογενείς που η επόμενη ημέρα δείχνει ότι θα βρίσκονται είτε στη ρωσική επικράτεια, είτε στη ρωσική κυριαρχία, είτε στη ρωσική σφαίρα επιρροής…Στην όξυνση, συγκρατώ και τις δηλώσεις του Ρώσου ΥΠΕΞ, περί «Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου», αμέσως μετά την καταδίκη της ρωσικής αναγνώρισης για τις λαϊκές δημοκρατίες του Ντονμπάς… Βέβαια για να θυμηθούμε και κάτι ακόμη, ο «ελληνικός τσαμπουκάς» δεν έχει πρόβλημα να φτάσει στα άκρα και να απελάσει έναν Πρέσβυ στα «μέτρα μας»  (π.χ. της Λιβύης), όταν αυτός δεν μας έδωσε πληροφορίες για το τουρκολυβικό μνημόνιο…Βέβαια και πάλι τότε επιλεκτικά «ξεχάσαμε»  να απαιτήσουμε τις ίδιες πληροφορίες από την τουρκική πλευρά, ενώ ακόμη και σήμερα το τουρκολιβυκό μνημόνιο στέκει και μας θωρεί αγέρωχα προσθέτοντας μέρα με τη μέρα  de jure  διάσταση και ειδικό βάρος στη de facto ύπαρξή του…

Εξίσου δυσμενής και ανορθολογική η προσέγγιση του ΠΘ, σχετικά με τη συντήρηση και τη συνέχεια υποστήριξης των ρωσικών οπλικών συστημάτων που έχουμε σε υπηρεσία στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Η προσέγγιση του ότι δεν είναι σημαντικά τα οπλικά συστήματα αυτά, είναι απλά εκτός κάθε λογικής…Ιδιαίτερα για την αεράμυνα μας, να τονίσω, ότι η αεράμυνα συνίσταται από ένα πλέγμα Α/Α όπλων και δυνατοτήτων. Το υπόψη πλέγμα συνίσταται από συνδυασμό μέσων (ραντάρ, συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης, παρατηρητήρια, συστήματα επικοινωνιών, διοίκησης και ελέγχου, σύνθεσης αεροπορικής εικόνας, κ.λπ.), όπλων MANPADS, SHORADs, Middle range, Long range, Α/Φ και διαδικασιών,   δημιουργώντας τα αντίστοιχα kill boxes  σε διακριτές διαστάσεις  κα ύψη και συνεισφέροντας στον αεροπορικό έλεγχο περιοχής… Σε αυτό το πλέγμα, όλα τα μέσα παίζουν το ρόλο τους…Και τα OSA AK, THOR M1, ZU23, S-300, όλα έχουν συγκεκριμένη αποστολή και συνεισφορά μέσα στο υπόψη πλέγμα και ως εκ τούτου, δεν μπορεί κανείς να απαξιώνει τα μέσα, χωρίς σχεδιασμό άμεσης αντικατάστασης των δυνατοτήτων τους…(…βάλτε στην εξίσωση και την πυροβολαρχία PATRIOT  που έχει αποσταλεί στη Σαουδική Αραβία…)…

Στους υπόψη χειρισμούς, συγκρατώ και την ευθεία επίθεση  (αχρείαστη), από το ΥΠΕΞ μας  προς την Τουρκία την 26 Φεβ, ώστε αυτή (η Τουρκία) «να μην επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί την κατάσταση», υποδηλώνοντας αφενός μεν τα φοβικά σύνδρομα που μας διακατέχουν (σε επίπεδο ηγεσίας πρωτίστως), λαμβάνοντας αφετέρου δε την τουρκική απάντηση, ότι « η χώρα μας δεν χάνει ευκαιρία να δυσφημεί την Τουρκία»…Βέβαια και πάλι πολύ επιλεκτικά, για να μην φέρει σε «δύσκολη θέση» τους φίλους και συμμάχους, παρά την δοθείσα ευκαιρία , η χώρα μας απέφυγε συστηματικά να παραλληλίσει τη ρωσική εισβολή με την αντίστοιχη τουρκική στην Κύπρο το 1974 , τη μη συμμόρφωση της με τα ψηφίσματα των ΗΕ, τις πρόσφατες προκλητικές της ενέργειες με το άνοιγμα στα Βαρόσια,  και να απαιτήσει όμοιες κυρώσεις εναντίον της…

Με όλα αυτά από επίσημης πλευράς ελληνικής κυβέρνησης , αναρωτιέται κανείς, ποιος είναι εν τέλει πιο επικίνδυνος….ο «…θα το ρισκάρουμε!!»….ή  ο «δεν βρίσκω χρήσιμο το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών και στέλνω οπλισμό- πυρομαχικά στην Ουκρανία..»…

  

ΕΚΤΙΜΗΣΗ

Αφήνοντας τα «μαλακά υπογάστρια» σε χειρουργούς και τις «διπλές λαβίδες» σε οδοντιάτρους, να τονίσω ότι κάθε ένοπλη σύγκρουση μεταξύ δύο κρατών, είναι μια δυναμικά εξελισσόμενη κρίση, η οποία δύναται να μεταβάλλεται τάχιστα σε τόπο και χρόνο, με ενέργειες ή παραλείψεις  τόσο  των εμπλεκομένων, όσο  και των λοιπών δρώντων.

Ο Πούτιν, ως ο υπέρτατος άρχων της ρωσικής πλευράς, δήλωσε ότι όλα βαίνουν σύμφωνα με τον σχεδιασμό. Αντίστοιχα ο Ζελένσκι, ως ο ηγέτης της Ουκρανίας, συνεχίζει να δηλώνει ότι θα συνεχίσουν να αντιστέκονται, ζητώντας όμως παράλληλα και μια κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Πούτιν. 

Πολλοί στρατιωτικοί αναλυτές και διεθνολόγοι προβαίνουν σε διαρκείς εκτιμήσεις , προκειμένου να τραβούν τα φώτα της δημοσιότητας, συμμετέχοντας (άθελά τους??)  στο τρομολαγνικό παιχνίδι των ΜΜΕ.  Τι πιο ελκυστικό μενού για τις τηλεοράσεις, για τα «κανάλια»  των ΜΜΕ, από έναν πόλεμο, με «κινηματογραφικά χτυπήματα», μπόλικη βία και …«προσοχή, σκληρές εικόνες»…Αρχικά  μας γνώρισαν τους άξονες εισβολής, στη συνέχεια μας υπενθύμισαν την «τακτική του κεραυνοβόλου πολέμου» του Β’ ΠΠ (blitzkrieg) , μετά μας είπαν ότι υπάρχει καθυστέρηση στην επίτευξη των ΑΝΣΚ, στη συνέχεια μας είπαν για πόλεμο 14ημερών, τώρα που κοντεύουμε  το14ήμερο μας λένε ότι μπορεί να πάρει και λίγο παραπάνω…

Εκτός από τον επιτιθέμενο, ο οποίος – κακά τα ψέματα – ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ επί του πεδίου, ουδείς άλλος δύναται να γνωρίζει τις ακριβείς του δυνατότητες, τις προθέσεις ενεργείας του, τη στρατηγική του και τις εφαρμοζόμενες τακτικές. Αυτά που έχουν καταστεί γνωστά εκ μέρους της Ρωσίας , είναι οι επιδιωκόμενοι πολιτικοί σκοποί, όπως αυτοί έχουν επικοινωνηθεί και παραμένουν αναλλοίωτοι : Έγγραφες διαβεβαιώσεις για μη εισδοχή της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, αποστρατικοποίηση-ουδετερότητα  της Ουκρανίας, αποναζιστικοποίηση της κυβέρνησης της Ουκρανίας, αναγνώριση της προσάρτησης της χερσονήσου της Κριμαίας, αναγνώριση της ανεξαρτησίας των λαϊκών δημοκρατιών του Ντονμπάς.

Εξίσου σίγουρο, είναι ότι με δεδομένη την μέχρι τούδε (καλώς)  άρνηση ουσιαστικής  εμπλοκής της Δύσης στη σύγκρουση την οποία η ίδια (κακώς) υποδαύλισε, η υποταγή και συνθηκολόγηση της Ουκρανίας, είναι θέμα χρόνου.  Η κατ’ ουσίαν πολιορκία των σημαντικών κατοικημένων τόπων (εντός των τιθεμένων ρωσικών ΑΝΣΚ ), αποφέρει ήδη αποτελέσματα, με προβλήματα σε ηλεκτροδότηση, υδροδότηση, ανεφοδιασμό σε τρόφιμα και καύσιμα και αντίστοιχη κάμψη του ηθικού  για όλο τον πληθυσμό που εγκλωβίζεται σε αυτά. Ιδιαίτερα μελανό σημείο, οι προσβολές και οι βομβαρδισμοί σε αστικό ιστό , οι οποίοι σίγουρα επιφέρουν απώλειες αμάχων, αλλά πολύ πιθανόν να επισύρουν και ευθύνες για εγκλήματα πολέμου.   Ιδιαίτερα για τους μαχητές – υπερασπιστές των πόλεων, ο αποκλεισμός σε συνεργασία με τις ανωτέρω δράσεις και ψυχολογικές επιχειρήσεις, θα κάμψει έτι περαιτέρω το ηθικό τους και τη θέλησή τους για αντίσταση.

Η Ουκρανία, δεν έχει ούτε τη στρατηγική, ούτε τις αμυντικές δυνατότητες να «στήσει» επί του εδάφους επιθετική  επιστροφή, με έστω