Αντίποινα του Ισραήλ στο Ιράν και αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής

Το Σάββατο, η επίθεση αντιποίνων του Ισραήλ χαρακτηρίστηκε ως "προσεκτικά διαβαθμισμένη". Όμως, ελλείψει εκεχειρίας, η περιφερειακή αναταραχή σιγοβράζει κοντά στα άκρα, χάρη στη σκάλα κλιμάκωσης.Νωρίς το Σάββατο, το Ισραήλ χτύπησε το Ιράν με μια σειρά αεροπορικών επιδρομών, δηλώνοντας ότι στόχευε στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε αντίποινα για τους 180 πυραύλους που το Ιράν εκτόξευσε στο Ισραήλ πριν από 3 εβδομάδες (που ήταν από μόνο του αντίποινα σε προηγούμενη ισραηλινή επίθεση).Επισήμως,
επρόκειτο για "προσεκτικά ενορχηστρωμένα, κατώτερα των περιστάσεων αντίποινα", των οποίων προηγήθηκε το μήνυμα του Ισραήλ προς το Ιράν ενόψει της επικείμενης επίθεσης. Αλλά δεν είναι όλα όπως φαίνονται στη Μέση Ανατολή.Οι ιστορίες πίσω από τις ιστορίεςΤα ισραηλινά αντίποινα σχεδιάστηκαν για να είναι υποτονικά- όχι από το υπουργικό συμβούλιο Νετανιάχου, αλλά από τον Λευκό Οίκο και το Πεντάγωνο.Κατά πάσα πιθανότητα, χτυπήθηκαν τμήματα ιρανικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε τρεις επαρχίες - Τεχεράνη, Ιλάμ και Χουζεστάν -. Το Ιράν δήλωσε ότι η αεράμυνά του ήταν επιτυχής και οι ζημιές εκτιμήθηκαν ως "περιορισμένες".Ωστόσο, αργότερα, οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας (IDF) δήλωσαν ότι το Ισραήλ στόχευσε "εγκαταστάσεις κατασκευής πυραύλων που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή των πυραύλων που το Ιράν εκτόξευσε κατά του κράτους του Ισραήλ κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους". Χτύπησε επίσης εγκαταστάσεις πυραύλων εδάφους-αέρος και "πρόσθετες ιρανικές εναέριες δυνατότητες".Για να τονίσει ότι τα αντίποινα ήταν πιο αποτελεσματικά, η ισραηλινή πολεμική αεροπορία ισχυρίστηκε αργότερα ότι οι επιθέσεις αυτές κατέστρεψαν "τη ραχοκοκαλιά της πυραυλικής βιομηχανίας του Ιράν", ένα κρίσιμο στοιχείο του προγράμματος βαλλιστικών πυραύλων του. Οι στόχοι που χτυπήθηκαν ήταν εξελιγμένος εξοπλισμός που το Ιράν δεν μπορούσε να παράγει μόνο του και έπρεπε να αγοραστεί από την Κίνα. Μεταγενέστερες αναφορές υποστηρίζουν ότι το Ισραήλ κατέστρεψε συστήματα αεράμυνας κοντά σε διυλιστήρια πετρελαίου σε αντίποινα για το Ιράν.Αν αυτό ισχύει, η κυβέρνηση Νετανιάχου προσπαθούσε να ελαχιστοποιήσει τη ζημιά που προκάλεσε στο Ιράν, για να κατευνάσει τον Λευκό Οίκο και να εκτονώσει μια πιθανή ιρανική απάντηση. Με την ίδια λογική, ο Νετανιάχου αγωνίστηκε να αποσπάσει τη διεθνή προσοχή από τις θηριωδίες στη βόρεια Γάζα και το νότιο Λίβανο.Το υπουργικό συμβούλιο Νετανιάχου έπαιζε με τη φωτιά.Σενάρια αντιποίνων και επιπτώσειςΑπό τις αρχές Οκτωβρίου υπήρχαν τρία βασικά σενάρια για ισραηλινά αντίποινα:Πρώτον, ένα αναλογικό ισραηλινό αντίποινο θα σηματοδοτούσε ισχύ χωρίς να προκαλέσει εκτεταμένο οικονομικό και ανθρώπινο κόστος.Μια δυσανάλογη κλιμάκωση θα στόχευε επίσης ευάλωτες υποδομές.Τέλος, εάν ο στόχος είναι η επιδίωξη αλλαγής καθεστώτος, τα αντίποινα θα στόχευαν επιπλέον ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις και κρίσιμες στρατιωτικές υποδομές, ελπίζοντας να αποσταθεροποιήσουν το Ιράν για μια αμερικανικού τύπου αλλαγή καθεστώτος.Στην πρώτη περίπτωση, το Ιράν πιθανότατα θα συγκρατούσε την περαιτέρω αντίδρασή του. Στη δεύτερη περίπτωση, το Ιράν θα είχε κλιμακώσει την κατάσταση. Στην τρίτη περίπτωση, όλα τα στοιχήματα θα είχαν χαθεί στη Μέση Ανατολή και θα ακολουθούσαν παγκόσμιες επιπτώσεις.Η επίθεση του Ισραήλ το Σάββατο φαίνεται να έχει τοποθετηθεί στο πλαίσιο του σεναρίου 1 (εκτός εάν όντως καταστράφηκαν κρίσιμες υποδομές, γεγονός που μας οδηγεί στο σενάριο 2 και σε πιο θανατηφόρες συνέπειες). Αυτό αποτέλεσε έκπληξη για πολλούς που περίμεναν ένα μαζικό ισραηλινό αντίποινο, όπως είχαν δεσμευτεί ο πρόεδρος Νετανιάχου και ο υπουργός Άμυνας Γκαλάντ και είχε προτρέψει η ακροδεξιά του υπουργικού συμβουλίου.Αντίδραση στο ΙσραήλΟι καθαρές επιπτώσεις στο Ισραήλ; Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου έχασε πολιτικό κεφάλαιο. Εν μέρει, θα υποστεί σφοδρή κριτική από τη μεσσιανική ακροδεξιά. Επιδιώκει έναν πόλεμο με το Ιράν και θα ήθελε να παρασύρει την αμερικανική κυβέρνηση σε μια περιφερειακή σύγκρουση.Ταυτόχρονα, η αντιπολίτευση κατηγορεί τον Νετανιάχου για την αποτυχία καλύτερου συγχρονισμού των ισραηλινών αντιδράσεων με την Ουάσιγκτον (το επιχείρημα του κεντροδεξιού Μπένι Γκαντζ). Ένα άλλο τμήμα της αντιπολίτευσης λέει ότι το Ισραήλ θα έπρεπε να είχε αναπτύξει ισχυρότερη αντίδραση κατά του Ιράν.Το γεγονός ότι δεν συνέβη ένα καθαρό σενάριο αντιποίνων τύπου σεναρίου 2 - αν αυτό αποδειχθεί - είναι πιθανότατα άμεσο αποτέλεσμα της σκληρής αμερικανικής πίεσης. Άλλωστε, το αρχικό ισραηλινό σχέδιο αντιποίνων διέρρευσε, γεγονός που υπονόμευσε την αναμενόμενη επίθεση του σεναρίου 2.Πιθανότατα, τα αρχικά σχέδια του Ισραήλ ήταν πολύ πιο επιθετικά. Πιθανότατα, αυτά τα σχέδια θάφτηκαν μετά από αμερικανική πίεση. Εάν η κυβέρνηση Μπάιντεν ή/και οι εμπλεκόμενοι φορείς της βρίσκονταν πίσω από τη διαρροή, δεν θα ήταν έκπληξη.Ένας περιφερειακός πόλεμος στη Μέση Ανατολή είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο Δημοκρατικός Λευκός Οίκος δύο μόλις εβδομάδες πριν από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ - ιδίως καθώς το εύθραυστο προβάδισμα της αντιπροέδρου Καμάλα Χάρις αμβλύνεται.Ισραήλ, Ιράν και προεδρική κούρσα στις ΗΠΑΟ τρόπος με τον οποίο περιορίστηκε η ισραηλινή αντίδραση μπορεί να περιορίσει βραχυπρόθεσμα τη συνεχιζόμενη αποσταθεροποίηση στη Μέση Ανατολή- μέχρι την ημέρα των αμερικανικών εκλογών. Αυτό, ωστόσο, βασίζεται στην υπόθεση ότι η επικείμενη επίθεση της Χεζμπολάχ εναντίον περισσότερων από δύο δωδεκάδων εβραϊκών οικισμών στο βόρειο Ισραήλ δεν θα κλιμακώσει περαιτέρω την κατάσταση. Παρ' όλα αυτά, κατά τη διάρκεια της προεδρικής μετάβασης στην Αμερική υπάρχει ένα άλλο κενό όπου πολλά μπορούν ακόμη να συμβούν. Δεν είναι προς το συμφέρον του Ιράν να επιτεθεί. Αλλά είναι προς το συμφέρον του υπουργικού συμβουλίου Νετανιάχου και ιδιαίτερα του πρωθυπουργού Νετανιάχου να ανταποδώσει σκληρότερα. Για να διατηρήσει την ασυλία του και να αποφύγει τη δίωξη για διαφθορά, ο Νετανιάχου εξαρτάται από την ακροδεξιά υποστήριξη.Η κατώτατη γραμμή: Εάν η Χάρις κερδίσει τις αμερικανικές εκλογές, ο Νετανιάχου θα αντιμετωπίσει κάποιους περιορισμούς. Εάν ο Τραμπ αναδειχθεί νικητής, ο Νετανιάχου είναι πιθανό να το δει ως ένα χαρτί για μια ευρείας κλίμακας επίθεση στο Ιράν.Επί του παρόντος, τόσο το Ισραήλ όσο και οι ΗΠΑ μοιράζονται τον στρατηγικό στόχο της αποσταθεροποίησης του Ιράν και της υπονόμευσης της κυβέρνησής του.Η κρίση στη Μέση Ανατολή απέχει πολύ από το να τελειώσει. Το μέλλον της Μέσης Ανατολής είναι ουσιαστικά όμηρος της προεδρικής κούρσας των ΗΠΑ. Περιφερειακή αβεβαιότηταΥπάρχουν πολλά πιθανά σενάρια, εφόσον το Ισραήλ είναι σε θέση και πρόθυμο να εκτελέσει επιθετικές ενέργειες σε πολλαπλά μέτωπα, χάρη στην αδιάκοπη ροή αμερικανικών όπλων προς το Ισραήλ, τις αμερικανικές βάσεις στο Ισραήλ και την ευρύτερη περιοχή και τις μαζικές οικονομικές εισροές αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας.Στο παρελθόν, η αμερικανική στρατιωτική βοήθεια προς το Ισραήλ ανερχόταν σε 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως- πέρυσι, εκτινάχθηκε στα 18 δισεκατομμύρια δολάρια. Δεν πρόκειται για διαφανή βοήθεια. Η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν έχει αποκαλύψει την πραγματική της έκταση. Οικονομικά, συμβάλλει στην εκτίναξη του αμερικανικού χρέους, το οποίο ήδη υπερβαίνει το μέγεθος της αμερικανικής οικονομίας. Στη Λωρίδα της Γάζας και ενδεχομένως στο νότιο Λίβανο, η βοήθεια αυτή έχει καταστήσει τις ΗΠΑ συνένοχες σε γενοκτονικές θηριωδίες.Χάρη στη συνεχιζόμενη αποσταθεροποίηση, η αναταραχή στη Μέση Ανατολή σιγοβράζει κοντά στα άκρα. Ακόμη χειρότερα, η αβεβαιότητα είναι πιθανό να επικρατήσει όσο οι γενοκτονικές θηριωδίες του Ισραήλ, υποστηριζόμενες από τα όπλα και τα κονδύλια των ΗΠΑ, συνεχίζονται στη Λωρίδα της Γάζας και αλλού στην άμεση γειτονιά του Ισραήλ. Τα χειρότερα δεν έχουν περάσει. Έχουν απλώς αναβληθεί, προς το παρόν.Πηγή: Modern Diplomacy

The post Αντίποινα του Ισραήλ στο Ιράν και αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής appeared first on Militaire.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα