Αποκοπή του ενός δεκάτου του ελληνισμού από τον εθνικό κορμό- Δρ Μάρκος Τρούλης

05:20 12/9/2024 - Πηγή: militaire

Γράφει ο

Δρ. Μάρκος Τρούλης* Διεθνολόγος

Η στρατηγική της Τουρκίας, όσον αφορά το κυπριακό, είναι σαφής, διαχρονική και αταλάντευτη: Αποκοπή της Μεγαλονήσου από το μητροπολιτικό ελλαδικό χώρο, προκειμένου να καταστεί εύκολη λεία των νεοοθωμανικών επιδιώξεων. Αν ήταν τεχνικά στο χέρι της Τουρκίας να διακόψει ακόμη και την τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου, θα το έπραττε δίχως δισταγμό. Τα προβλήματα στο έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης συνιστούν το τελευταίο αποτέλεσμα της μακρόχρονης

τουρκικής στρατηγικής, με τις προτάσεις του Ερσίν Τατάρ για την υλοποίησή του μέσω Τουρκίας να αποκαλύπτουν την απώτερη στόχευση της Άγκυρας να αποκτήσει ηγεμονικό ρόλο επί των θαλασσίων διαύλων – αρχικά – της Ανατολικής Μεσογείου και μετέπειτα του Αιγαίου.

Είχε προηγηθεί ο αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου East Med, ο οποίος έδειχνε να προχωρά έως ότου τον «τορπίλισε» και τυπικά η ΥΦΥΠΕΞ των ΗΠΑ κα Νούλαντ με δηλώσεις όπως «δε χρειάζεται να περιμένουμε δέκα χρόνια και να ξοδέψουμε δισεκατομμύρια δολάρια σε αυτά τα πράγματα» και την απόσυρση της αμερικανικής στήριξης. Ακόμη και αν η μετάβαση στο LNG και η αποθάρρυνση κατασκευής αγωγών, με στόχο τη μείωση της εξάρτησης από τους υδρογονάνθρακες και με το βλέμμα στο ρωσικό φυσικό αέριο, συνιστά μια ορθολογική στρατηγική, είναι γεγονός ότι η αμερικανική στάση έναντι του East Med διόλου βοήθησε στον περιορισμό της ρωσοτουρκικής ενεργειακής συνεργασίας και εν γένει στην εξισορρόπηση της τουρκικής στρατηγικής αυτονόμησης.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Πριν τα ενεργειακά projects, είχε προηγηθεί η απεμπόληση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου, το οποίο πρόλαβε να λειτουργήσει μεταξύ 1993-2000 διευρύνοντας τις επιχειρησιακές δυνατότητες των ελλαδικών και των κυπριακών δυνάμεων και καταλήγοντας στην κατασκευή κρίσιμων υποδομών όπως η αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στη Πάφο και η ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Ζύγι. Παράλληλα, η ετήσια διεξαγωγή της άσκησης «Νικηφόρος-Τοξότης» εξέπεμπε ένα μήνυμα συνοχής του ελληνικού χώρου, γεγονός το οποίο επαύξανε το φρόνημα και την αυτοπεποίθηση τόσο των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων όσο και των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι δηλώσεις του Έλληνα Υπουργού Άμυνας, μετά το πέρας της άσκησης το 1996, είναι ενδεικτικές: «Η απάντηση του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου απέναντι σε κάθε ξένη απειλή είναι δεδομένη, είναι αποτελεσματική και δεν μπορεί να εμποδιστεί από κανέναν».

Όμως, τελικά εμποδίστηκε και μάλιστα χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα! Οι διαχρονικές παθογένειες της εν Αθήναις πολιτικής τάξης, οι οποίες σαν ιός φαίνεται να επεκτείνονται και στη Λευκωσία, διατηρούν άσβεστο και υπερκείμενο των πάντων το έτερο «δόγμα», σύμφωνα με το οποίο «η Κύπρος κείται μακράν». Την ίδια ιστορική περίοδο και με τις ίδιες τεχνολογικές δυνατότητες, που Μεγάλες αλλά και Μεσαίες Δυνάμεις διεξήγαν πολέμους για αποικίες τους χιλιάδες ναυτικά μίλια μακριά, στην Ελλάδα επικράτησε η άποψη ότι συνιστά πολυτέλεια η υπεράσπιση των εθνικών δικαίων επί ενός χώρου όπου ιστορικά ανθίζει ο ελληνισμός, κατοικεί το ένα δέκατό του και εν πάση περιπτώσει η Αθήνα, πέραν της ηθικής υποχρέωσης, διατηρεί νομικό δικαίωμα μέσω του αναχρονιστικού αλλά ισχύοντος καθεστώτος της εγγυήτριας δύναμης.

Άγνοια, αδιαφορία, αυτοκτονική επιλογή ή υπερίσχυση του ενστίκτου αυτοσυντήρησης του υπάρχοντος κομματικού συστήματος; Οτιδήποτε και αν ισχύει από αυτά, το βέβαιο ότι η αντιμετώπιση του κυπριακού ως «κακός μπελάς» αποκτά δυστυχώς ολοένα και μεγαλύτερη απήχηση μεταξύ των παντός είδους ιθυνόντων, καθόσον η διεύρυνση του ελληνοτουρκικού χάσματος ισχύος καλλιεργεί αισθήματα φόβου και προξενεί την απουσία βούλησης, «νομιμοποιώντας» κατ’ αυτόν τον τρόπο φθηνές δικαιολογίες από καιρού εις καιρόν περί «τεχνικά ανέφικτου και οικονομικά μη βιώσιμου East Med» ή εσχάτως περί «Κυπρίων μεγαλοϊδιοκτητών φωτοβολταϊκών πάρκων» και «πετρελαϊκών εταιρειών που προωθούν το μαζούτ», που υπονομεύουν την προοπτική της ηλεκτρικής διασύνδεσης. Λογικό… Αφού «η Κύπρος κείται μακράν» για την Ελλάδα, τότε και «η Ελλάδα κείται μακράν» για την Κύπρο!

*Ο Δρ. Μάρκος Τρούλης είναι Διδάσκων του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών τόσο στο προπτυχιακό όσο και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών, καθώς και της Σχολής Εθνικής Ασφάλειας, με αντικείμενο τις «Διεθνείς Σχέσεις της Τουρκίας», τη «Θεωρία Διεθνών Σχέσεων και Συστημικής Γεωπολιτικής» και τη «Γεωπολιτική Τουρκίας-Καυκάσου». Έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο από το London School of Economics, διδακτορικό τίτλο από το Πανεπιστήμιο Πειραιώς με θέμα την Τουρκική Εξωτερική Πολιτική στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία, ενώ έχει διεξάγει και δύο μεταδιδακτορικές έρευνες στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας με θέμα τις Αμερικανοτουρκικές Σχέσεις. Έχει εργαστεί ως Ερευνητής (Research Fellow) στο Begin-Sadat Center for Strategic Studies (BESA Center) του ισραηλινού πανεπιστημίου Bar-Ilan, ενώ κατά τα τελευταία έτη είναι μέλος του Εργαστηρίου Γεωπολιτισμικών Αναλύσεων Ευρύτερης Μέσης Ανατολής και Τουρκίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι συγγραφέας επιστημονικών άρθρων σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, καθώς και των βιβλίων «Αμερικανοτουρκικές Σχέσεις», «Περί Τουρκίας» και «Τουρκική Στρατηγική στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία», ενώ έχει συγγράψει μαζί με τον Καθηγητή Ιωάννη Μάζη το βιβλίο «Τουρκική Στρατηγική στη Λιβύη», με τον Καθηγητή Κωνσταντίνο Γρίβα το βιβλίο «Αποτρεπτική έναντι Ηγεμονικής Απειλής στο Ελληνοτουρκικό Σύστημα: Συστημική Γεωπολιτική Ανάλυση και Ζητήματα Αποτροπής στο Μεσανατολικό Γεωγραφικό Χώρο» και με τον Καθηγητή Ιωάννη Μάζη και τη Δρ. Ξανθίππη Δωματιώτη το βιβλίο «Νεορεαλιστική Προσέγγιση Θεωρίας Διεθνών Σχέσεων και Συστημική Γεωπολιτική Ανάλυση», το οποίο έχει μεταφραστεί και κυκλοφορήσει στην αγγλική γλώσσα.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

The post Αποκοπή του ενός δεκάτου του ελληνισμού από τον εθνικό κορμό- Δρ Μάρκος Τρούλης appeared first on Militaire.gr.