Έχει ο Πούτιν άλλα χαρτιά στη Συρία;

Ο Φάρεντ Ζακάρια γράφει αυτή την εβδομάδα στην Washington Post ότι ένα μάθημα από την πτώση του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ είναι ότι η Ρωσία, ο κύριος προστάτης του Άσαντ, είναι πιο αδύναμη από ό,τι νομίζουμε.Φυσικά, κανείς δεν θα υποστήριζε πριν ή μετά την πτώση του Άσαντ ότι η Ρωσία είναι "ισχυρή", με δεδομένο το τίμημα για τη Μόσχα από τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις διεθνείς κυρώσεις
υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, μαζί με την κατάρρευση του άξονα αντίστασης του Ιράν στη Γάζα, τον Λίβανο και τώρα τη Συρία.Υπάρχει όμως κάτι περισσότερο στην ιστορία από την απλή ρωσική "αδυναμία". Για τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, οι ενέργειές του στη Συρία συνδέονται τόσο με ένα αδύναμο χέρι, όσο και με αυτό που ελπίζει ότι θα φέρει μια επαναφορά με τον εκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία και ίσως το Ιράν.Στη Συρία, υπήρχε η πιθανότητα, μέχρι τις τελευταίες ημέρες, αν όχι ώρες, ο Άσαντ να οχυρωθεί στη Δαμασκό και στην καρδιά των Αλαουιτών.  Είχε δεκάδες χιλιάδες πιστές δυνάμεις - κυρίως αλαουίτες - που θα μπορούσαν να δώσουν μάχη με τις θρησκευτικές σουνιτικές τζιχαντιστικές δυνάμεις, υπό την ηγεσία της Hayat Tahrir al-Sham (HTS), οι οποίες κατέλαβαν τη Δαμασκό.Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩΗ απόφαση για το αν θα πάρει θέση δεν ήταν τελικά ή αποκλειστικά του Άσαντ. Ούτε ήταν του Ιράν, το οποίο εδώ και μέρες “έτρεχε" προς την πόρτα της Συρίας.Ο κριτής μιας τελικής αιματηρής μάχης ήταν η ρωσική αεροπορική δύναμη, και αυτή ήταν η απόφαση του ΠούτινΠούτιν κράτησε την απόφασή του μέχρι τις τελευταίες απελπισμένες ώρες, λέγοντας στη συνέχεια στον Άσαντ ότι τα ρωσικά αεροσκάφη έμεναν στα υπόστεγα τους, εκτός από εκείνο που θα τον μετέφερε στη Μόσχα. Το παιχνίδι τελείωσε.Αυτό ήταν τόσο ρεαλισμός όσο και αδυναμία για τον Πούτιν. Ναι, δεν ήταν το 2014, όταν η παρέμβαση της Ρωσίας απέτρεψε την ήττα και την κατάρρευση της συριακής κυβέρνησης απέναντι στις δυνάμεις των τζιχαντιστών ανταρτών. Διαφορετικές εποχές, διαφορετικές συνθήκες, διαφορετική απόφαση.Παίρνοντας την απόφαση για τον Άσαντ, ο Πούτιν έχει τα μάτια του στραμμένα στον Τραμπ. Μπορεί να ήλπιζε ότι η δράση του στη Συρία θα θεωρηθεί ως χειρονομία καλής πίστης για το μέλλον.Η κατάρρευση της κυβέρνησης Άσαντ και η αποχώρηση του Ιράν, έχει διευρύνει τους ρόλους και την επιρροή του Ισραήλ και της Τουρκίας, οι οποίες εδραιώνουν τις θέσεις τους στη χώρα. Ανάλογα με το τι θα συμβεί στη συνέχεια, η Ρωσία θα μπορούσε ακόμη να είναι μέρος του μείγματος. Ο Πούτιν φαίνεται να διατηρεί ανοιχτό μυαλό. Ενώ αποσύρει την αεροπορική του βάση, μπορεί να κρατήσει τη ναυτική βάση και το λιμάνι για ό,τι έρθει στη συνέχεια. Ή θα μπορούσε να το αφήσει και αυτό, στο πλαίσιο των συναλλαγών του με την κυβέρνηση Τραμπ.Ο ηγέτης του HTS Αμπού Μοχάμεντ αλ Γκολάνι προσέφερε στον Πούτιν μια ευκαιρία για μια νέα σχέση. Ο Γκολάνι επιδιώκει επίσης να αποφύγει τη σύγκρουση με το Ισραήλ, το οποίο έχει αφαιρέσει όλες τις στρατιωτικές βάσεις και το υλικό που ήταν προηγουμένως υπό τον έλεγχο του Άσαντ και της συριακής κυβέρνησης, και στοχεύει σε νέες, μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις με τους Δρούζους και τους Κούρδους της Συρίας.Η αποχώρηση του Άσαντ, του Ιράν και της Χεζμπολάχ από τη Συρία ήταν καλά νέα για το Ισραήλ. Αλλά η άνοδος της HTS είναι ανησυχητική, παρά τα μέχρι στιγμής ενθαρρυντικά λόγια του Γκολάνι ότι θέλει ηρεμία με το Ισραήλ και υποστηρίζει την ανοχή των μειονοτήτων εντός της χώρας.Η ηγεσία του Ισραήλ φαίνεται λιγότερο σίγουρη, μια εβδομάδα μετά, για την αλλαγή του Γκολάνι από ό,τι κάποιοι στη Δύση.Το Ισραήλ δεν κάνει παύση στη Συρία. Αντίθετα, αλλάζει πορεία, επεκτείνοντας γρήγορα τη σφαίρα επιρροής του, για να ελέγξει την HTS ή την επιστροφή οποιασδήποτε άλλης δυνητικής αντίπαλης δύναμης στη Δαμασκό.Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩΗ επερχόμενη ευθυγράμμιση του Ισραήλ με τους Κούρδους είναι ιδιαίτερα άσχημα νέα για τον τρόπον τινά προστάτη του Γκολάνι, τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο στόχος του Ερντογάν είναι να συντρίψει τελικά κάθε προοπτική για κουρδική αυτονομία- οι συριακές δυνάμεις πληρεξουσίου του έχουν κινηθεί εναντίον των Κούρδων σε συντονισμό με την κατάληψη της Δαμασκού από την HTS. Η ελπίδα του είναι ότι ο Τραμπ θα εγκαταλείψει τους Κούρδους, αλλά αυτό δεν είναι σίγουρο. Η προσέγγιση του Ισραήλ είναι ένας έλεγχος στις φιλοδοξίες του Ερντογάν.Όλα αυτά είναι ένας ακόμη λόγος για τον Ερντογάν και τον Γκολάνι να μην κάψουν τις γέφυρες με τον Πούτιν, ο οποίος θα μπορούσε τελικά να τοποθετηθεί ως χρήσιμος μεσάζων μεταξύ του Ερντογάν και του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου για τη Συρία - όπως έχει κάνει στο παρελθόν.Ο Πούτιν είχε χάσει την αξιοπιστία και το πρόσωπό του στην Ουκρανία. Εξασφαλίζοντας την ειρηνική αποχώρηση του Άσαντ, κέρδισε μέρος αυτής της αξιοπιστίας πίσω, και μαζί με αυτό ίσως και μια θέση στο τραπέζι, για την ευρύτερη τέχνη της συμφωνίας για την Ουκρανία και το Ιράν, με ακόμη μεγαλύτερα διακυβεύματα και συνέπειες.Πηγή: Al Monitor

The post Έχει ο Πούτιν άλλα χαρτιά στη Συρία; appeared first on Militaire.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα
Έχει, Πούτιν, Συρία,echei, poutin, syria