Ελληνογαλλική συμφωνία: «Παζάρι συμμάχων με τα όπλα στο τραπέζι»

Γράφει ο

ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ

PhD© Διεθνολόγος-Πολιτικός Επιστήμονας

Ένας παράγοντας που λησμονείται στις αναλύσεις για τη συμφωνία Ελλάδας-Γαλλιας, ενώ σωστά τονίζεται ότι αυτή συμβαδίζει με τη γενικότερη Ευρωατλαντική στρατηγική, είναι ότι η Τουρκία, όπως και οι σύμμαχοί της Αζερμπαϊτζάν, Κατάρ, Πακιστάν, επίσημη Λιβύη είναι επίσης σύμμαχοι ή εταίροι των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.

Η Τουρκία μάλιστα είναι σύμμαχος των ΗΠΑ, εταίρος της ΕΕ και μέλος του ΝΑΤΟ! 

Σήμερα προτεραιότητα των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ είναι η ανάσχεση πρωτίστως της Κίνας, αλλά και της Ρωσίας, όπως και ένας επωφελής συμβιβασμός με το Ιράν, ενώ ενδιαφέρονται επίσης για την οικονομική εκμετάλλευση της Ανατολικής Μεσογείου. Σε αυτά τα πλαίσια θέτουν ρητά ως ανάγκη την αποκλιμάκωση της έντασης, το διάλογο και τη διευθέτηση των διαφόρων μεταξύ των συμμάχων/εταίρων τους στην περιοχή. 

Συνακόλουθα στην Αν. Μεσόγειο διεξάγεται ένα «ανατολίτικό παζάρι» μεταξύ των συμμάχων/εταίρων του Ευρωατλαντικού ιμπεριαλιστικού συνασπισμού, υπό την καθοδήγηση και εποπτεία του τελευταίου, το οποίο καθιστά ταυτοχρόνως συνεργατικές και ανταγωνιστικές τις μεταξύ τους σχέσεις. Αυτό το «παζάρι» μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τον καθορισμό σφαιρών επιρροής, ζωνών κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων, ποσοστών στις διάφορες εταιρικές συμπράξεις.

Σε αυτό το «παζάρι» μετέχει και η Γαλλία, η οποία ανταγωνίζεται έντονα για επιρροή με την Τουρκία σε Αν. Μεσόγειο-Μέση Ανατολή-Σαχέλ, περιοχές κρίσιμες για τη διατήρηση του Γαλλικού καπιταλισμού ως μεγάλη δύναμη. Ωστόσο και στη δική της περίπτωση οι σχέσεις της με την Άγκυρα παρουσιάζουν και συνεργατικές πλευρές, οι οποίες δεν απορρέουν μόνο από την κοινή συμμετοχή τους στην Ευρωατλαντική αρχιτεκτονική. Πρόσθετα σχετίζονται με τις μεταξύ τους οικονομικές σχέσεις, αλλά και με μία εκατέρωθεν κατανόηση ότι ο στόχος τους να διατηρηθούν (Γαλλία)/ανελιχθούν (Τουρκία) σε μεγάλες δυνάμεις, όπως εξελίσσεται σήμερα η κατανομή της ισχύος στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, προϋποθέτει ένα βαθμό μεταξύ τους συνεννόησης/συνεργασίας. 

Από αυτή τη σκοπιά πρέπει να ιδωθεί και η στρατιωτική συμφωνία που υπέγραψε το Παρίσι με την Αθήνα στις 28/09, ενώ την ίδια μέρα ο υπ. εμπορίου της Γαλλίας μετείχε στην 6η σύνοδο της κοινής γαλλοτουρκικής επιτροπής οικονομίας και εμπορίου, στην Κων/πολη υπογράφοντας με την Άγκυρα πρωτόκολλο για τη σύσφιξη των εμπορικών δεσμών, την προώθηση των επενδύσεων και τη μεταξύ τους συνεργασία σε άλλες χώρες. 

Την ίδια στιγμή και οι Ελληνικές κυβερνήσεις έχουν επενδύσει στην αποκλιμάκωση/διευθέτηση των ελληνοτουρκικών ζητημάτων εντός του παραπάνω «παζαριού». Αυτή η επένδυση, όπως και ο πρωταγωνιστικός ρόλος που διαδραματίζουν στα Ευρωατλαντικά σχέδια σε Βαλκάνια-Αν. Μεσόγειο, σχετίζεται με το στόχο τους για γεωστρατηγική αναβάθμιση του Ελληνικού καπιταλισμού. Σε αυτή τη διαδικασία έχουν εκθέσει α) το μερίδιο ευθύνης τους για την ειρήνη/σταθερότητα της περιοχής στους ανταγωνισμούς των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ με Ρωσία-Κίνα-Ιράν, β) την/τα (δυνητική/α  ή όχι) κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στο «ανατολίτικο συμμαχικό παζάρι».

Η συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας είναι μέρος αυτής της πολιτικής. Οι αναφορές στο κείμενο της σε συνθήκες των ΕΕ-ΝΑΤΟ, αλλά και η συσχέτιση της με την ενίσχυση του ΝΑΤΟ και δη του Ευρωενωσιακού του πυλώνα από τους κ. Μητσοτάκη-Μακρόν επιβεβαιώνουν αυτή την εκτίμηση. Παράλληλα αυτό το συμπέρασμα τεκμαίρεται μεταξύ άλλων και από τις δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη στην ΕΡΤ την προηγούμενη της συμφωνίας. Εκεί ο Έλληνας Πρωθυπουργός έκανε λόγο για μεγάλες διαφορές με την Τουρκία με σημαντικότερη αυτή της οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών, ενώ οι συμφωνίες της Ελλάδας με Ιταλία-Αίγυπτο, όπου έγιναν σημαντικές υποχωρήσεις από την πλευρά της Αθήνας, επανήλθαν ως παραδείγματα επιθυμητών συμφωνιών.  

Συνεπώς οι συνεργασίες/συμμαχίες των Ελληνικών κυβερνήσεων, όπως αυτή με τη Γαλλία, αλλά και οι «εξισορροπήσεις» της ισχύος μεταξύ συμμάχων-ανταγωνιστών, Γαλλία-Τουρκία, οριοθετούνται από το «ανατολίτικο παζάρι» που καθοδηγεί/εποπτεύει ο Ευρωατλαντικός παράγοντας και από τους γενικότερους σχεδιασμούς του τελευταίου. 

Ως εκ τούτων αναγκαστικά χαρακτηρίζονται από την πολιτική που ακολουθούν οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ απέναντι σε Ρωσία-Κίνα-Ιράν, συμβάλλοντας στην όξυνση των ανταγωνισμών μαζί τους. Παράλληλα όμως συνδέονται όλο και πιο στενά με τη διαπραγμάτευση για την κατανομή ποσοστών/μεριδίων στην «πίτα» της ευρύτερης Αν. Μεσογείου, αλλά και στις ζώνες Ελληνικής κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο -σύμφωνα με το θεμελιώδες διεθνές δίκαιο. Αυτή η κατανομή μπορεί να ευοδωθεί με τη διπλωματία, όμως μπορεί να προκύψει και με τη «συνδρομή» πολεμικών επεισοδίων ή υπό την απειλή τους!

 

Θα ακολουθήσει εκτενής ανάλυση της ελληνογαλλικής συμφωνίας…

  

The post Ελληνογαλλική συμφωνία: «Παζάρι συμμάχων με τα όπλα στο τραπέζι» appeared first on Militaire.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα