Ελπίζοντας ακόμη σε «πτώση Πούτιν»…Τα δυτικά σενάρια απελπισίας…

20:55 22/6/2024 - Πηγή: militaire

Τα στρατιωτικά δεδομένα στον πόλεμο της Ουκρανίας δεν μπορούν να αμφισβητηθούν και δεν αμφισβητούνται απ΄ όσους στη Δύση εξακολουθούν να αναλύουν σοβαρά την κατάσταση... Υπάρχουν ασφαλώς κι  εκείνοι που είτε δεν μπορούν, είτε δεν θέλουν να αντιληφθούν την πραγματικότητα. Η μόνη διέξοδος για να μπει ένα τέλος στην παράνοια, είναι η διαπραγμάτευση και αυτή είτε αρέσει ,είτε όχι σε κάποιους στη Δύση θα πρέπει να γίνει με τον Πούτιν.Το παρακάτω κείμενο αποτυπώνει την στρεβλή εικόνα που εξακολουθούν να μεταδίδουν ορισμένοι στη Δύση. Το επιχείρημα της ανατροπής του Πούτιν από τις «ρωσικές ελίτ»

έρχεται και επανέρχεται στα χρόνια του πολέμου, αλλά τίποτα δεν δείχνει ότι έχει την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα.Το σενάριο από την ιστοσελίδα 19FortyFiveΜε απλά λόγια, ο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας δεν μπορεί και δεν θα τελειώσει όσο ο πρόεδρος του Κρεμλίνου, Βλαντιμίρ Πούτιν, παραμένει στην εξουσία. Υπάρχουν τέσσερις λόγοι για αυτή την άποψη για τον ανώτατο ηγέτη της Ρωσίας. Αρχικά, τίποτα από όσα λέει δεν μπορεί να γίνει πιστευτό. Ο Πούτιν είναι τόσο ολοκληρωτικά τυλιγμένος σε έναν μανδύα ψευδολογίας που είναι αδύνατο να προσδιορίσει κανείς αν κάποια από τις δηλώσεις του είναι αληθινή ή όχι. Ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρέιγκαν πρόσταζε στους Αμερικανούς να "εμπιστεύονται, αλλά να επαληθεύουν" τους Σοβιετικούς. Αυτό δεν έχει νόημα με τον Πούτιν. Δεν μπορεί να τον εμπιστευτεί κανείς και είναι σίγουρο ότι θα κατηγορήσει τη Δύση για οποιαδήποτε ρωσική παράβαση που η Δύση ισχυρίζεται ότι έχει επαληθεύσει. Γνωρίζουμε όμως ότι ο Πούτιν είναι αποφασισμένος να αποκαταστήσει τη ρωσική αυτοκρατορία και να καταστρέψει την Ουκρανία.  Εξάλλου, παρά τους ψευδείς ισχυρισμούς του περί του αντιθέτου, επιδιώκει ήδη και τους δύο στόχους. Ορισμένοι δυτικοί μελετητές και αναλυτές εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η απομακρυσμένη πιθανότητα να ενταχθεί ποτέ η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ ανάγκασε τον Πούτιν να απαντήσει με πόλεμο. Στην πραγματικότητα, η επανιμπεριαλιστικοποίηση ήταν στην ατζέντα του Κρεμλίνου από την πτώση της σοβιετικής αυτοκρατορίας. Ο Μπόρις Γέλτσιν περιόρισε τις προσπάθειές του στον πόλεμο με την Τσετσενία, την κατοχή της Υπερδνειστερίας, την προώθηση της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών και τη χρησιμοποίηση των ρωσικών μειονοτήτων που ζουν στα μη ρωσικά κράτη ως δούρειων ίππων. Ο Πούτιν ανέβασε τους τόνους αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, διαπράττοντας γενοκτονία στον δεύτερο πόλεμο της Τσετσενίας, εισβάλλοντας στη Γεωργία το 2008, καταλαμβάνοντας την Κριμαία και το Ντονμπάς το 2014 και εξαπολύοντας ολοκληρωτικό πόλεμο κατά της Ουκρανίας το 2022. Το μοτίβο είναι ξεκάθαρο και η γενοκτονική αντι-ουκρανική ρητορική -από ολόκληρο το καθεστώς του Πούτιν- είναι εξίσου ξεκάθαρη.Ο τρίτος λόγος για την απροθυμία του Πούτιν να εμπλακεί σε σοβαρές διαπραγματεύσεις αφορά την πλήρη αυτοταύτισή του με τον πόλεμο. Ο ανώτατος ηγέτης της Ρωσίας κατανοεί πολύ καλά ότι η φυσική και πολιτική του επιβίωση είναι συνάρτηση του πολέμου. Έχοντας ξεκινήσει τον πόλεμο, ο Πούτιν τον κατέχει. Αν πάει καλά, φαίνεται ισχυρός. Αν πάει άσχημα, φαίνεται αδύναμος -και η ιστορία της Ρωσίας είναι γεμάτη με διδακτικά παραδείγματα των ατυχημάτων που συμβαίνουν στους αδύναμους ηγέτες. Ο Πούτιν δεν έχει την πολυτέλεια να διαπραγματευτεί οτιδήποτε άλλο εκτός από τη συνθηκολόγηση της Ουκρανίας, διότι οτιδήποτε άλλο θα προκαλούσε ερωτήματα, μεταξύ ελίτ και μαζών, σχετικά με το κόστος και τη σοφία της καταστροφής της οικονομίας, της απώλειας ενός εκατομμυρίου στρατιωτών και της απομόνωσης της Μητέρας Ρωσίας από τις αγαπημένες της πόρτες στη Δύση για χάρη ενός κομματιού ακατοίκητου ουκρανικού εδάφους.Τέλος, υπάρχει και η αυτοαντίληψη του ίδιου του Πούτιν. Όπως έδειξε περίτρανα η μόλις ολοκληρωθείσα επίσκεψή του στη Βόρεια Κορέα, ο Πούτιν γίνεται Κιμ Γιονγκ Ουν και η Ρωσία βρίσκεται σε καλό δρόμο για να γίνει Βόρεια Κορέα. Μπορεί κανείς μόνο να φανταστεί πώς οι Ρώσοι επαγγελματίες πρέπει να σκιρτούν στη σκέψη ότι η Ριβιέρα θα είναι εκτός ορίων και ότι το Βασίλειο του Ερημίτη θα είναι σύντομα η μόνη διαθέσιμη παιδική χαρά τους. Αλλά δεν πειράζει: όπως και ο Κιμ, ο Πούτιν δεν ενδιαφέρεται για τις προτιμήσεις των ανθρώπων που ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται. Όπως και ο Κιμ, θέλει ο λαός του να είναι τακτοποιημένος με στρατιωτικό τρόπο, με τα χέρια συγχρονισμένα υψωμένα, με σημαίες να κυματίζουν, με πλατιά χαμόγελα στα ευτυχισμένα πρόσωπά τους - όλα σημάδια της μεγάλης αγάπης τους για τον ανώτατο ηγέτη τους.Η συνολική συμφωνία στρατηγικής εταιρικής σχέσης που υπέγραψαν οι δύο μεγάλοι άνδρες, η οποία "προβλέπει την παροχή αμοιβαίας συνδρομής σε περίπτωση επίθεσης εναντίον ενός από τα μέρη της παρούσας συμφωνίας", έχει επομένως σημασία για δύο λόγους. Προμηνύει την επίσημη εμπλοκή της Βόρειας Κορέας στον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και εγείρει την πιθανότητα ότι, αν ο Κιμ σκηνοθετήσει μια πρόκληση κατά της Νότιας Κορέας και ισχυριστεί ότι επιτέθηκε πρώτος, η Ρωσία ίσως χρειαστεί να εμπλακεί στις μάχες. Ο Πούτιν σίγουρα λατρεύει το πρώτο μέρος- θα πρέπει να είναι λιγότερο ενθουσιώδης για το δεύτερο μέρος. Η συμφωνία συμβολίζει επίσης τη μετατροπή της Ρωσίας σε Βόρεια Κορέα και τη μετατροπή του Πούτιν σε Κιμ. Και, όπως ο Κιμ είναι εκ γενετής ανίκανος να διαπραγματευτεί με καλή πίστη με τη Νότια Κορέα, έτσι και ο Πούτιν είναι εκ γενετής ανίκανος να διαπραγματευτεί με καλή πίστη με την Ουκρανία. Για να είναι εφικτή η ειρήνη, ο Πούτιν πρέπει να φύγει. Κατά ειρωνικό τρόπο, όσο περισσότερο η Ρωσία μοιάζει με τη Βόρεια Κορέα και όσο περισσότερο ο Πούτιν γίνεται Κιμ, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να υπάρξει αντίθεση σε αυτή τη διπλή μεταμόρφωση.Οι έρευνες κοινής γνώμης δείχνουν ότι οι περισσότεροι Ρώσοι εμφανίζονται ευχαριστημένοι με τις σημερινές συνθήκες στη Ρωσία. Αυτό αποτελεί κακό προμήνυμα για τη χώρα. Όμως οι ρωσικές ελίτ έχουν γευτεί τον απαγορευμένο καρπό της Δύσης και γνωρίζουν ότι η Βόρεια Κορέα δεν αποτελεί επιλογή γι' αυτούς ή τα παιδιά τους, τα οποία είναι απίθανο να ενθουσιαστούν με την προοπτική να σπουδάσουν στα πανεπιστήμια της Βόρειας Κορέας. Αυτό προμηνύει κακό για τον Πούτιν και τις φιλοδοξίες του τύπου Κιμ. Τα μόνα ερωτήματα είναι: Πότε οι ρωσικές ελίτ θα κάνουν κάτι για τον υφέρποντα βορειοκορεατισμό της Ρωσίας; Πότε θα αποφασίσουν ότι η επιβίωση του Πούτιν είναι ασύμβατη με τη δική τους;Εν τω μεταξύ, η Ουκρανία και η Δύση θα πρέπει να συνεχίσουν να υπενθυμίζουν στους Ρώσους στο πεδίο της μάχης ότι το κόστος του να γίνεις Βόρεια Κορέα είναι εξαιρετικά, και χωρίς λόγο, υψηλό.Πηγή: 19FortyFive

The post Ελπίζοντας ακόμη σε «πτώση Πούτιν»…Τα δυτικά σενάρια απελπισίας… appeared first on Militaire.gr.