Επιχείρηση «κιμάς»! Η άγνωστη «απόβαση» των συμμάχων στην Ελλάδα

06:05 26/4/2022 - Πηγή: militaire

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Το πτώμα ενός άγνωστου και μια άριστα σχεδιασμένη επιχείρηση αποπροσανατολισμού, έστησαν στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές κομπίνες στην ιστορία!

Στο… κόλπο των συμμάχων, ήταν και η Ελλάδα, στα παράλια της οποίας θα γινόταν ίσως η μεγαλύτερη… απόβαση του πολέμου!

Οι Γερμανοί το πίστεψαν, απέσυραν τις δυνάμεις τους από την Σικελία και έτσι ο δρόμος προς την κεντρική Ευρώπη, έγινε ευκολότερος!

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ

«ΚΙΜΑΣ»

Επιχείρηση Κιμάς (αγγλ. Operation Mincemeat) ονομάστηκε μια επιτυχημένη βρετανική επιχείρηση ψεύτικης απόρρητης πληροφορίας, κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που είχε ως αντικειμενικό σκοπό να πείσει τη γερμανική Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση της Βέρμαχτ (OKW, Oberkommando Wehrmacht) ότι οι Σύμμαχοι επρόκειτο να εισβάλλουν στην Σαρδηνία και την Ελλάδα αντί για τη Σικελία που ήταν ο πραγματικός τόπος της απόβασης. Σκοπός της επιχείρησης ήταν να τοποθετηθούν παραπλανητικά έγγραφα σε ένα πτώμα που θα ξεβραζόταν σε μια ακτή της Ισπανίας.

Προς το τέλος του 1942 η επικείμενη νίκη των Συμμαχικών δυνάμεων στη Βόρεια Αφρική και η επιτυχία του «Σχεδίου Πυρσός» με την απόβαση των Συμμάχων στη Γαλλική Βόρεια Αφρική φαινόταν ολοένα και περισσότερο βέβαιη.

 Το πρόβλημα που ανέκυπτε ήταν τι θα έπρεπε να κάνουν οι Σύμμαχοι στη συνέχεια. 

Ο Στάλιν πίεζε συνεχώς για τη δημιουργία δεύτερου μετώπου.

 Τον Ιανουάριο του 1943 πραγματοποιήθηκε μια διάσκεψη στην Καζαμπλάνκα προκειμένου να παρθούν οι σχετικές αποφάσεις. Εκεί έγινε περισσότερο από σαφές ότι το επόμενο βήμα έπρεπε να είναι η κατάληψη της Σικελίας, καθώς με τον τρόπο αυτό θα ελεγχόταν ολόκληρη η Μεσόγειος.

Έπρεπε να ληφθούν κάποια μέτρα ώστε οι γερμανικές και ιταλικές δυνάμεις να απομακρυνθούν όσο το δυνατό περισσότερο από τη Σικελία, ώστε να εξασφαλιστεί η επιτυχία της απόβασης στο νησία, που είχε επονομαστεί «Επιχείρηση Χάσκι» (Operation Husky).

Στα πλαίσια αυτής της επιχείρησης άρχισαν να συστήνονται εικονικές μονάδες (21 εικονικές μεραρχίες «συστάθηκαν» στη Βόρεια Αφρική), άρχισε η ανταλλαγή ψευδών μηνυμάτων μεταξύ διοικήσεων και μονάδων, η προμήθεια χαρτών των Βαλκανίων, και κυρίως της Ελλάδας, η πρόσληψη Ελλήνων διερμηνέων στο Λονδίνο.

Έτσι  επινοήθηκε η «Επιχείρηση Κιμάς». Έπρεπε να πειστεί ο Άξονας ότι επίκειται απόβαση και μάλιστα όχι στη Σικελία, αλλά σε τέτοιες τοποθεσίες που να είναι αδύνατη η εσπευσμένη μεταφορά δυνάμεων προς τον πραγματικό στόχο.

ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΥ

Επικράτησε η ιδέα της ρίψης του πτώματος με αλεξίπτωτο, όπως είχε προτείνει ο Κολμόλντλεϊ.

 Επειδή όμως οι Γερμανοί γνώριζαν την πολιτική των συμμάχων για απαγόρευση μεταφοράς διαβαθμισμένων εγγράφων πάνω από εχθρικό έδαφος, προκρίθηκε η ιδέα της υποτιθέμενης πτώσης αεροσκάφους.

 Αυτό θα εξηγούσε τόσο την πολυήμερη παραμονή του πτώματος στο νερό όσο και την ύπαρξη εγγράφων επάνω του. 

Το μόνο που έλειπε πλέον ήταν μια κωδική ονομασία για την επιχείρηση.

 Ο Μόνταγκιου την ονόμασε «Κιμάς» (Mincemeat).

Ο αξιωματικός της αντικατασκοπείας  κατάφερε να βρει έναν διάσημο παθολόγο, τον Σερ Μπέρναρντ Σπίλσμπερι (Sir Bernard Spilsbury) και μαζί άρχισαν να αναζητούν το πτώμα που θα παρείχε τα εχέγγυα της επιτυχίας της επιχείρησης.

 Με διακριτικότητα εντόπισαν ένα πτώμα ανδρός 30 ετών που είχε πεθάνει σε νοσοκομείο του Λονδίνου από πνευμονία.

 Ενημερώθηκε η οικογένεια του, της ζητήθηκε η άδεια και της επισημάνθηκε η επιτακτική ανάγκη τήρησης κάθε μυστικότητας.

 Το πτώμα πλησίαζε πολύ τις προδιαγραφές της επιχείρησης χάρη στη σημαντική ποσότητα υγρού που βρίσκονταν στους πνεύμονές του.

 Η οικογένεια δέχτηκε, θέτοντας ως όρο να μην αποκαλυφθεί ποτέ η ταυτότητα του πτώματος.

Το επόμενο βήμα ήταν η δημιουργία μιας ψεύτικης ταυτότητας για τον νεκρό. Ονομάστηκε ταγματάρχης Ουίλλιαμ Μάρτιν (William Martin) του Σώματος των Βασιλικών Πεζοναυτών, γεννημένος στο Κάρντιφ (Cardiff) της Ουαλίας το 1907 και αποσπασμένος στο Γενικό Επιτελείο των Συνδυασμένων Επιχειρήσεων. 

Ο βαθμός του ταγματάρχη αντιστοιχούσε στην ηλικία του και ταυτόχρονα εξηγούσε την πιθανότητα να συνοδεύει έγγραφα τέτοιας σημασίας.

ΤΑ ΠΛΑΣΤΑ ΠΕΙΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΒΑΣΗΣ

Για να γίνει η ιστορία ακόμα πιο πιστευτή του επινοήθηκε μια μνηστή, η Παμ (υπάλληλος της MI5 και γραμματέας του Μόνταγκιου), και του «δόθηκαν» φωτογραφίες της και ερωτικές της επιστολές. 

Του δόθηκαν επίσης μια αρμαθιά κλειδιά, ένα χρησιμοποιημένο εισιτήριο για ένα θεατρικό έργο πρόσφατα ανεβασμένο, ένα δικαιολογητικό διαμονής σε μια λονδρέζικη λέσχη, σπίρτα και άλλα μικροαντικείμενα.

 Του προμήθευσαν επίσης μια βεβαίωση για μια απολεσθείσα ταυτότητα, ένα ληγμένο δελτίο ελευθέρας διόδου για το Γενικό Επιτελείο (που τάχα είχε ξεχάσει να ανανεώσει) και μια αυστηρή επιστολή του διευθυντή ενός υποκαταστήματος της Lloyds Bank για έλλειμμα 17,19 λιρών από το λογαριασμό του. 

Αυτά τα τελευταία ενείχαν τον κίνδυνο να αναρωτηθεί η Άμπβερ πώς μπόρεσαν να εμπιστευθούν σε ένα τόσο άστατο άνθρωπο έγγραφα τέτοιας σημασίας.

 Όμως ο Μόνταγκιου, επι κεφαλης της επιχείρησης, υπολόγισε ότι οι Γερμανοί θα ενδιαφέρονταν για τις πληροφορίες αυτές ακόμα και αν τις υποψιάζονταν.

 Αντικειμενικός σκοπός ήταν να πιστέψει ο εχθρός ότι η απόβαση θα γινόταν αλλού και όχι στη Σικελία. 

Προωθήθηκε η ιδέα ότι η απόβαση θα γινόταν στην Σαρδηνία ως προγεφύρωμα για την κατάληψη της Προβηγκίας και ότι αργότερα θα γινόταν απόβαση και στην νότια Ελλάδα.

Σύμφωνα με τα έγγραφα,  ο αντικειμενικός στόχος ήταν η Σαρδηνία, ως αντιπερισπασμός από τις αμερικανικές δυνάμεις, και η κύρια απόβαση θα γινόταν από βρετανικά στρατεύματα στην Πελοπόννησο και συγκεκριμένα στην Καλαμάτα.

 Ταυτόχρονα ο στρατηγός Σερ Χένρι Μέτλαντ Ουίλσον (Sir Henry Maitland Wilson) θα ηγείτο του μετώπου της Ελλάδος (στο μέτωπο αυτό δόθηκε το όνομα Husky, το πραγματικό δηλαδή όνομα της επίθεσης στην Σικελία).

 Επιπλέον διευκρινιζόταν ότι θα έπρεπε να πιστέψουν οι Γερμανοί με κάθε τρόπο ότι η επίθεση θα γινόταν στην Σικελία.

 Με τον τρόπον αυτό οι Γερμανοί θα πίστευαν ότι θα είχαν να αντιμετωπίσουν μια ισχυρή δύναμη, ικανή να μάχεται σε δύο μέτωπα ταυτόχρονα και θα αναγκάζονταν να διασπείρουν τις δυνάμεις τους και κατά τέτοιο τρόπο ώστε να είναι πολύ δύσκολη η επαναφορά τους στο πραγματικό σημείο της απόβασης.

Η ΣΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ ΤΗΣ  ΙΣΠΑΝΙΑΣ

Το πτώμα του υποτιθέμενου ταγματάρχη Μάρτιν, ντυμένο με τη στολή των Βασιλικών Πεζοναυτών, τοποθετήθηκε σε ένα ατσάλινο κιβώτιο μαζί με ξηρό πάγο για τη διατήρησή του.

 Ο Κολμόντλεϊ και ο Μόνταγκιου νοίκιασαν ένα αυτοκίνητο για να το μεταφέρουν στο Χόλι Λοχ (Holy Loch) στη Σκωτία.

 Εκεί φορτώθηκε στο υποβρύχιο HMS Seraph.

Στις 19 Απριλίου του 1943 το «Σέραφ» απέπλευσε με πορεία ένα σημείο ανοιχτά της Χουέλβα (Huelva), στην ισπανική ακτή.

 Η επιλογή αυτή έγινε γιατί οι Βρετανοί γνώριζαν ότι η Ισπανία, παρά την ουδετερότητά της, διέκειτο φιλικά προς τις δυνάμεις του Άξονα.

 Έβριθε από πράκτορες της Άμπβερ, της γερμανικής κατασκοπείας, και έτσι οι πιθανότητες εντοπισμού του πτώματος ήσαν μεγαλύτερες.

Το πτώμα εντοπίστηκε στις 9:30 το πρωί από έναν ντόπιο ψαρά, τον Χοσέ Αντόνιο Ρέυ Μαρία.

 Η ανακάλυψη αναφέρθηκε στο τοπικό κλιμάκιο της γερμανικής αντικατασκοπείας, της οποίας ηγείτο ο Άντολφ Κλάους (Adolf Clauss), γιος του Γερμανού προξένου που δρούσε παριστάνοντας τον τεχνικό γεωργικής παραγωγής.

«ΚΙΜΑΣ ΦΑΓΩΘΗΚΕ ΟΛΑΚΕΡΟΣ»

Τρεις μέρες αργότερα η βρετανική αντικατασκοπεία έλαβε ένα τηλεγράφημα από τον Βρετανό ναυτικό ακόλουθο στην Μαδρίτη. 

Σύμφωνα με αυτό, το πτώμα ενός ταγματάρχη Μάρτιν είχε ήδη παραδοθεί στον Βρετανό υποπρόξενο Φράνσις Χέιζελντεν και είχε ήδη γίνει η ταφή του στην Χουέλβα, στις 4 Μαΐου, με πλήρεις στρατιωτικές τιμές.

Οι ναζί είχαν υποκλέψει τα έγγραφα!

Η γερμανική πλευρά τελικά εξαπατήθηκε. 

Ο Χίτλερ, την ίδια ημέρα που πληροφορήθηκε το περιεχόμενο των εγγράφων του «Μάρτιν», εξέδωσε μια διαταγή σύμφωνα με την οποία τα «μέτρα σχετικά με τη Σαρδηνία και την Πελοπόννησο θα έχουν άμεση προτεραιότητα απέναντι σε κάθε άλλο ανάλογο» (αν και οι πληροφορίες αυτές δεν έπεισαν απόλυτα κάποιους από τους στρατηγούς του). Αποκορύφωμα της παραπλάνησης αυτής αποτέλεσε η μεταφορά δύο θωρακισμένων μεραρχιών από το ανατολικό μέτωπο στην Ελλάδα, ένα μόλις μήνα πριν τη μεγαλύτερη μάχη θωρακισμένων του πολέμου, τη μάχη του Κουρσκ.

Λίγο αργότερα, προς τις αρχές Ιουνίου 1943, η Σαρδηνία και η νότια Ιταλία άρχισαν να δέχονται σφοδρούς βομβαρδισμούς από συμμαχικά αεροσκάφη και στις 9 Ιουλίου 1943 οι Σύμμαχοι πραγματοποίησαν την «Επιχείρηση Χάσκι», την απόβαση στη Σικελία…

The post Επιχείρηση «κιμάς»! Η άγνωστη «απόβαση» των συμμάχων στην Ελλάδα appeared first on Militaire.gr.