Ευρωπαϊκή Ένωση: η αβάσταχτη… βαρύτητα του Είναι!

10:00 7/3/2025 - Πηγή: militaire

Γράφει ο

      Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

      Με Σύνοδο προθύμων πολεμοκάπηλων ή όχι, η Ευρώπη/ΕΕ έμεινε μόνη

   Το μεγάλο παράπτωμα της: δεν έμαθε ποτέ το  «συν Αθηνά και χείρα κίνει»!     Τώρα ή θα μάθει να κολυμπάει ή θα πνιγεί και ο Θεός βοηθός για τους λαούς της

    Σήμερα, 3 του Μάρτη 2025 άρχισε και τελείωσε η Σύνοδος κορυφής της ΕΕ στο Λονδίνο. Ηγέτες 15 χωρών-μελών, ουσιαστικά η πλειοψηφία των σκληροπυρηνικών του πολέμου που δεν θέλουν ακόμη να παραδεχθούν πως ηττήθηκαν πανηγυρικά μαζί με την Ουκρανία και παριστάνουν τα κοκοράκια που γαυγίζουν παρανοϊκά, 

πήραν μέρος σε μια σπασμωδική συνεδρίαση η συνέχεια της οποίας δεν γνωρίζουμε κατά πόσο θα είναι αίσια ή θα υπάρξει κιόλας.

    Δεν έλειπαν βέβαια και οι κοινοτικοί κυβερνητικοί πρωτεργάτες της άκρας πολεμοκαπηλίας  η Εσθονή  Kallas, ο Ολλανδός  Rutte  και η Γερμανίδα  der Layen, ένα «τρίπτυχο» το οποίο, μαζί με τον συνοδοιπόρο τους Ουκρανό Zelenskyy  δεν θα είχαν κανέναν ενδοιασμό να ρίξουν ολόκληρο τον πλανήτη στον πυρηνικό όλεθρο, φτάνει να «ηττηθεί» ο Putin!

    Τι εγκληματική ιδεοληψία κι αυτή να σκέφτονται πως η Ουκρανία πρέπει, σώνει και καλά,  να νικήσει τη Ρωσία! Το ζενίθ της παραφροσύνης.

     Το μότο της Συνόδου βέβαια ήταν το ανόητο «ειρήνη μέσω της ισχύος», που σημαίνει πλήρης υποστήριξη του πολεμικού δυναμικού της Ουκρανίας για πόλεμο δίχως τέλος και συνεχείς πιέσεις (κυρώσεις, στρατιωτικές επεμβάσεις, κατασχέσεις, κλπ.) στη Ρωσία με σκοπό μια εξουθένωση που δεν πρόκειται να έρθει ποτέ, τώρα επιπλέον που οι ΗΠΑ «τα βρίσκουν» μαζί της για μια δεύτερη «μοιρασιά» των συμφερόντων.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

     Αλήθεια, πώς με ακατάπαυστες πιέσεις στη Ρωσία οι φαντασιόπληκτοι Κοινοτικοί και το φερέφωνο Μακρόν σκέφτονται ότι θα υπάρξει ειρήνη, είναι κάτι που μόνο στο διαστρεβλωμένο μυαλό τους υπάρχει  κι αν έχουν μυαλό!

     Οι 15 μέσα στην απελπισία τους συνεχίζουν να «προβλέπουν» την (απίθανη) συμμετοχή των ΗΠΑ στο δικό τους σχέδιο(!), αγνοώντας εντελώς τη δυνατότητα οι ΗΠΑ να διαθέτουν ένα δικό τους αντίθετο σχέδιο η εφαρμογή του οποίου  είναι  εκ των ων ουκ άνευ! Έτσι, προβλέπουν μια «στενή συνεργασία με τις ΗΠΑ» και «συντονισμό με τις  ΗΠΑ για συμμετοχή στις εγγυήσεις ασφαλείας στην Ουκρανία»!

     Δεν τολμούν πια να αναφέρονται στο θέμα της οικονομικής συμμετοχής των ΗΠΑ προς όφελος της Ουκρανίας, εννοώντας τον Ζελένσκι και την ομάδα του που «χειρίζονται» κατά το δοκούν τα χρήματα που λαμβάνουν – ένα «τοπίο» άκρως θολό!

     Για τους 15 το ΝΑΤΟ παραμένει ο χώρος στα πλαίσια του οποίου θα πρέπει να ενεργείται η «συνεργασία» ΕΕ-ΗΠΑ (ξαφνικά πολύ «καίει» την ΕΕ η «συνεργασία» με ΗΠΑ!).

     Και ο Μακρόν παραδόξως «ξαναθυμήθηκε» το ΝΑΤΟ πάλι ως χρήσιμο αποκούμπι, το ίδιο ΝΑΤΟ το οποίο, κάποιο χρόνο πριν,  είχε χαρακτηρίσει «κλινικά νεκρό»! Όχι που σήμερα είναι  ζωντανό, αλλά τέτοια… νεκρανάσταση!!.

     Στο Λονδίνο πάντως ένα πράγμα  δεν καταλάβαμε καθόλου, αλλά καθόλου,  τη παρουσία του Τούρκου ΥΠΕΞ  Hakan Fidan!  Υπό ποια έννοια βρέθηκε εκεί; θα μας το εξηγήσει κάποιος κοινοτικός «μαϊντανός»;! Αυτός μάλλον όχι, αλλά οι Τούρκοι ναι!

     Ναι, γιατί η εντύπωση είναι πως στις γαλλο-αγγλικές «προσδοκίες» το κέντρο βάρους των στρατιωτικών δυνάμεων που υπολογίζουν (χωρίς τον ξενοδόχο… Ρώσο!) ως  peacekeeping  στην Ουκρανία μετά από την «υπογραφή» της ειρήνης θα πρέπει να αποτελείται από αγγλο-γαλλο-τουρκικό στρατό!

     Γι’ αυτό και πολύ πρόσφατα (είναι συγκοινωνούντα δοχεία;!) ο Ερντογάν δήλωσε απερίφραστα πως «Η ευρωπαϊκή ασφάλεια είναι αδιανόητη χωρίς τη Τουρκία», έτσι βεβαιώνοντας τις τουρκικές σημερινές προθέσεις «αναζωπύρωσης» της διαδικασίας τουρκικής ένταξης στην ΕΕ, όντας αυτή, για τη Τουρκία, μια «στρατηγική προτεραιότητα», αφού η Τουρκία είναι «αναπόσπαστο μέρος της Ευρώπης», κατά τον Ερντογάν, στην ομιλία του προς τους ξένους πρέσβεις στην Άγκυρα όπου ξεστόμισε και τη εξής αμίμητο: «Γίνεται όλο και περισσότερο αδύνατο για την Ευρώπη να συνεχίσει να  τον ρόλο της ως παγκόσμιος παίχτης χωρίς η Τουρκία ναν έχει τη θέση που της αρμόζει»(!!), όπου βέβαια «Ευρώπη = Ε.Ε.».

     Έτσι η ψεύτικη «αναγνώριση» απ’ τη Τουρκία ενός δήθεν ευρωπαϊκού ρόλου της ΕΕ στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, κάτι που όλως ρεαλιστικά δεν υπάρχει όπως ξέρουμε, φαίνεται πως επαρκώς κολακεύει τους νάνους κοινοτικούς «ηγέτες», ώστε να περιλάβουν τη Τουρκία στα «σχέδια» τους για το «μετά» στην Ουκρανία,μ πιστεύοντας μάλλον πως και ο Τραμπ δεν θα έχει αντιρρήσεις!

     Προσεχώς θα δούμε τη «συνέχεια» του «επεισοδίου». Φανερό είναι πλέον, πάντως, πως ο σημερινός Τραμπ δεν έχει καμία σχέση με τον «πρώτο» Τραμπ (2017-2021) αναφορικά με τις σχέσεις με Τουρκία.

     Τώρα (τί σύμπτωση) περίπου κατά τη διάρκεια της Συνόδου ο εκπρόσωπος του Τραμπ  Elon Muk  δήλωνε πως συμφωνεί απόλυτα  οι ΗΠΑ να «βγουν» από το ΝΑΤΟ και τον ΟΗΕ. Και επειδή ο Μασκ «λειτουργεί» ως «φωνή» του Τραμπ για ό, τι αυτός δεν θέλει ή δεν μπορεί  θεσμικά να πει ευθέως και δημόσια, μάλλον πρέπει να εξάγουμε πως τα λόγια του Μασκ αντικατοπτρίζουν πιστά τη σκέψη του Τραμπ, κάτι που άμεσα ακυρώνει το «ΝΑΤΟ» του Μακρόν

      Απ’ ό, τι φαίνεται, με τον σημερινό Τραμπ, ο οποίος τίποτα δεν έχει κοινό και σε τίποτα δεν μοιάζει με τον Τραμπ της πρώτης θητείας του (2017-2021), και για τον σημερινό Τραμπ η Ευρώπη (άλλωστε ωμά το είπε: «η ΕΕ υπάρχει για να γα @@@@ει τις ΗΠΑ»), και ειδικά η ΕΕ. είναι ένα ασήκωτο βάρος, ένα βαρίδιο ολκής για το οποίο οι ΗΠΑ ξοδεύουν αδικαιολόγητα πολλά λεφτά και ακόμη πιο αδικαιολόγητα τώρα που η προσέγγιση με τη Ρωσία είναι γεγονός που προχωράει ενθαρρυντικά γιατί και η άλλη πλευρά, η Ρωσία, έχει όλο το συμφέρον να βρει και να διατηρήσει ένα ισορροπημένο modus vivendi  και  modus operandi  που θα είναι ευνοϊκό για αμφότερες τις χώρες.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

     Ίσως θα πρέπει να σκεφτούμε πως υπάρχει ένα  διαμορφωμένο σχέδιο τριχοτόμησης του πλανήτη σε ζώνες επιρροής:  αμερικανικής, ρωσικής και κινέζικης, αφήνοντας την Ευρώπη, δηλαδή την ΕΕ να «βράζει στο ζουμί της», μιας και είναι βέβαιο πως όχι μόνο καμία ευρωπαϊκή χώρα, αλλά ούτε και ολόκληρο το συγκρότημα τηε ΕΕ δεν είναι ικανό να παίξει κάποιο σημαντικό ρόλο στη παγκόσμια πολιτική σκακιέρα.

     Είναι βέβαιο πως για τις ΗΠΑ η ΕΕ (και πολύ «της πέφτει») μπορεί να επηρεάζει κάποιες ευρωπαϊκές χώρες και μόνον αυτές, διότι πέρα της γεωγραφικής δυτικής Ευρώπης η πολιτική παρουσία της ΕΕ είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε, γελοία.

     Και ποιος ξέρει πόσο γελοίοι φαντάζουν σε έναν εξωτερικό παρατηρητή οι πολιτικοί ακροβατικοί ανορθολογισμοί των νάνων κοινοτικών ταγών τελείως ανίκανων να δώσουν στη χώρα που κυβερνούν (Ε.Ε.) κάποιο παγκόσμιο πρόσημο.

     Όσο για την  έξοδο των ΗΠΑ από τον ΟΗΕ, αλλουνού παπά ευαγγέλιο είναι.

     Το να εγκαταλείψουν οι ΗΠΑ το Συμβούλιο Ασφαλείας στον ΟΗΕ είναι κάπως σαν να θέλουν οικειοθελώς να ζημιώσουν τον εαυτό τους. Όλοι το καταλαβαίνουν. Γι’ αυτό νομίζουμε πως μια ενέργεια του είδους θέλει περίσσεια περίσκεψη και δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ελαφρά τη καρδία, απλώς σας σκέλος ενός προγράμματος προς εκτέλεση., κάτι που δεν μπορεί να ειπωθεί για το ΝΑΤΟ το οποίο από καιρό βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και η εγκατάλειψή του δεν είναι δα και το τέλος του κόσμου.

     Μια απομάκρυνση των Αμερικανικών δυνάμεων, με τα πυρηνικά τους, από όλη την Ευρώπη και ΕΕ δεν μπορεί παρά να είναι ευνοϊκή για τις ΗΠΑ και τα οικονομικά τους, ενώ από γεωστρατηγική άποψη σίγουρα δεν επιφέρει στα Αμερικανικά πολιτικά συμφέροντα καμία βλάβη.

    Μια ολική εξομάλυνση με Ρωσία, μαζί με τη φόρτωση στους Ευρωπαίους όλου του βάρους της στρατιωτικής ασφάλειας τους, θα σημαίνει για τις ΗΠΑ μια εξαιρετική πράγματι ελάφρυνση όχι μόνο από πολιτικο-στρατιωτικές ευθύνες, αλλά και από οικονομικές υποθήκες.

     Η Ευρώπη και η ΕΕ, τα είπαμε αυτά, είναι ένα χαμένο χαρτί για τις ΗΠΑ. Η ΕΕ με την σημερινή πολιτική της και τον σημερινό ιδεολογικό προσανατολισμό της είναι μια αβεβαιότητα/ανασφάλεια/ρίσκο που οι ΗΠΑ του Τραμπ δεν δέχονται να φορτωθούν απλά για να υποστηρίξουν χώρες-κράτη οι πολιτικές των οποίων δεν συμπίπτουν καθόλου μα την πολιτική των ΗΠΑ. Απεναντίας, διίστανται δραματικά!!

     Πιστεύουμε ότι το καλύτερο για την Ευρώπη είναι η έξοδος των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ και η απόσυρση όλων των αμερικανικών δυνάμεων από τις ευρωπαϊκές χώρες.

     Εξάλλου οι ΗΠΑ, χωρίς την Ευρώπη που πρέπει να φυλάνε, μόνο κέρδος θα έχουν και καμία χασούρα. Αυτονόητο είναι ότι η απόσυρση των Αμερικανών από την Ευρώπη καθόλου δεν σημαίνει πως θα αποσυρθούν και από άλλες χώρες ή ηπείρους. Η παρουσία των ΗΠΑ στον κόσμο καμία ζημιά δεν θα υποστεί εάν οι στρατιωτικές δυνάμεις της φύγουν απ’ την Ευρώπη, μια Ευρώπη αναξιόπιστη πλέον. Και θα συνεχίσει παντού αλλού να διαδραματίζει την ίδια όπως τώρα επιρροή.

     Το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι των ΗΠΑ. Το μεγάλο πρόβλημα είναι της ΕΕ, ως τώρα καλομαθημένη «υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ» και γρήγορα από τώρα και στο εξής γυμνή και ανοργάνωτη να προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της, επιπλέον με ηγεσίες νάνων και με πλήρη ασυνεννοησία μεταξύ τους. Ένα μη αναστρέψιμο  tot  capita tot sententiae, καρπός της τρελής πολιτικής της «ολοκλήρωσης»!

     Καλώς να έλθει λοιπόν η έξοδος των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ.

     Έτσι, θα μείνει ένα «είδος ΝΑΤΟ» καθαρά ευρωπαϊκό (εφόσον και ο Καναδάς δεν θέλει να πάρει μέρος), με αποκλειστική ευρωπαϊκο-κοινοτική διαχείριση και «εξωτερική» συνεργασία του Ηνωμένου Βασιλείου και, ποιος ξέρει, και της Τουρκίας, κάτι εξ ολοκλήρου αρνητικό για την Ελλάδα, όπως όλοι αντιλαμβάνονται.

     Το όνομα ΝΑΤΟ βέβαια θα πρέπει να αλλάξει εάν ο Καναδάς δεν θέλει να «συνεισφέρει» στην ευρωπαϊκή ακαταστασία και προτιμά να μείνει μαζί με τις ΗΠΑ, μιας και τα δύο κράτη συνορεύουν κιόλας.

     Ορίστε λοιπόν που στα πλαίσια αυτού του ευρωπαϊκο-κοινοτικού «ΝΑΤΟ»,  που θα μπορεί και να λέγεται ETO ή EUTO (European Treaty Organization), όλες οι χώρες-μέλη θα μπορέσουν να οργανώσουν την ασφάλειά τους όπως καλύτερα είναι σε θέση να κάνουν, μόνο με δικά τους έξοδα. Ευκαιρία επίσης για την ΕΕ να ισχυροποιήσει προς όφελός της, εάν έχει τα «μέσα», την πολεμική βιομηχανία της με αύξηση της παραγωγής.

     Όσο για τα πυρηνικά, Γαλλία και Αγγλία θα πρέπει να είναι πρόθυμες να τοποθετήσουν και σε άλλες χώρες της Ευρώπης τα πυρηνικά τους όπλα αφήνοντας αναλογικά απροστάτευτους τους εθνικούς τους χώρους. Βεβαίως, μια εξέλιξη του είδους σημαίνει και μια άμεση υπαγωγή σε Γαλλία/Αγγλία των χωρών όπου θα τοποθετηθούν γάλλο-αγγλικά πυρηνικά, με όση δυσαρέσκεια αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει σε χώρες όπως η Γερμανία. λ.χ. ή η Ιταλία ή η Ισπανία

     Ο ευρωπαϊκός στρατός θα μπορέσει επίσης να γίνει απτή πραγματικότητα: ένας στρατός ονομαστικά και πρακτικά ευρωπαϊκός (καμία σχέση με τους εθνικούς στρατούς), με ένα κεντρικό επιτελείο και άλλα περιφερειακά διάσπαρτα σε «κρίσιμες» χώρες.

     Όντας όλες οι δυτικές κοινοτικές χώρες φίλες της Τουρκίας, διόλου απίθανο η ευρωπαϊκή ασφάλεια να υπαχθεί και σε μια τουρκική συνεργασία, θύμα της οποίας ασφαλώς θα είναι ως συνήθως η Ελλάδα.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

     Αλήθεια, στην Ελλάδα κανείς δεν αντιλήφθηκε ότι στη Σύνοδο του Λονδίνου δεν ήταν προσκαλεσμένος ο πρωθυπουργός της Μητσοτάκης!

     Παράξενο! Παντού μίλησαν για την Σύνοδο και ανέλυσαν τα πεπραγμένα της. Ωστόσο, κανείς, καμία ελληνική TV δεν θεώρησε «σωστό» να επισημάνει τη «προσβολή» της μη πρόσκλησης του Μητσοτάκη  από τον φίλο του  Starmer: στράφι φαίνεται να πήγαν όλες οι «αποδείξεις» του πόσο αντιρωσικά εκδηλωτικός και ένθερμος υποστηρικτής του Ζελένσκι είναι και πόσο υπήρξε γενναίος προμηθευτής μεγάλων ποσοτήτων οπλισμού στους Ουκρανούς βάζοντας ίσως σε σοβαρό κίνδυνο  την ασφάλεια και άμυνα των ελληνικών ανατολικών νησιών.     

     Ούτε καν ο Γεραπετρίτης ως εκρόσωπος του Μητσοτάκη έχει προσκληθεί στο Λονδίνο! Ο Τούρκος όμως ήταν, ως αντιπρόσωπος του Ερντογάν!! Τι να συμβαίνει άραγε; Τέτοιο  άχτι έχουν οι Άγγλοι με τους Έλληνες; Και επιπλέον ο Γεραπετρίτης μάλλον απέτυχε στην «αποστολή» του στις ΗΠΑ, όπως απέτυχε και το νοικιασμένο lobby με τα 650.000 δολάρια των Ελλήνων φορολογούμενων.

     Εν πάση περιπτώσει απ’ το Λονδίνο δεν «βγήκε» κανένα σοβαρό και άξιο λόγου νέο. Στην ουσία εκεί οι χώρες των προθύμων θέλησαν απλά και πάλι, εκτός πραγματικότητας,  να μας επιβεβαιώσουν τη βλακώδη βούλησή τους να συνεχίσουν τον πόλεμο μέχρι… τη νίκη της Ουκρανίας, που τη θεωρούν και σαν δική τους νίκη!  Τα μυαλά τους εγκληματικά βουτηγμένα μέσα στη πιο ανόητη ουτοπία που τους δέρνει.

     Θα δώσουν, λένε, στον Τραμπ το «σχέδιο ειρήνευσης» που ετοιμάζουν είναι τώρα μια εβδομάδα περίπου. Κιόλας όμως ο Μακρόν «βγήκε» με άλλη μια εξωφρενική «πρόταση»: μια προσωρινή ανακωχή ενός μήνα μόνο όμως για επιθέσεις από αέρος;, στη θάλασσα και στις ενεργειακές  υποδομές.  Ακόμη ένα στείρο ημίμετρο κοινοτικής έμπνευσης.

     Απ’ ό, τι γνωρίζουμε,  το πιο πιθανόν είναι ο Τραμπ να απορρίψει αυτά τα ευρω-κοινοτικά τερτίπια. Και ακόμη περισσότερο μετά από την απόφασή του για ολική παύση οποιασδήποτε αμερικανικής αρωγής προς την Ουκρανία, κάτι που εύλογα σημαίνει πως και η συνέχιση των πολεμικών ενεργειών της Ουκρανίας και των δυτικών φίλων της θεωρείται παράνομη.

      Εντωμεταξύ, πάλι στην Σαουδική Αραβία συναντιούνται Αμερικανοί και Ρώσοι για τελειοποίηση των συμφωνιών. Ϊσως και, μέχρι την ερχόμενη άνοιξη, να επαναλειτουργήσουν οι αντίστοιχες πρεσβείες τους σε Ουάσιγκτον και Μόσχα. Ήδη γίνονται και ενέργειες επανακατασκευής του αγωγού  Nord Stream 2 με αμερικανική οικονομική συμμετοχή  και ρωσο-αμερικανική διαχείριση .

    Μένει να λυθεί ο «κόμπος» των αμερικανικών κυρώσεων. Μάλλον απλά διαδικαστικό.

    Έτσι η Ευρώπη αρχίζει να μένει όλο και περισσότερο μόνη με τον εαυτό της. Και ο Ζελένσκι - το καθεστώς του οποίου φαίνεται πως οι ΗΠΑ καταγγέλλουν ως «ολοκληρωτικό» - είναι, λέει, πάλι έτοιμος για νέα συνάντηση με τον Τραμπ και υπογραφή της συμφωνίας για τις σπάνιες γαίες της Ουκρανίας, μια συμφωνία υπερβολικά κρίσιμη για τον ίδιο γιατί αν δεν πραγματοποιηθεί, θα πρέπει να βρει να επιστρέψει στις ΗΠΑ τα 350 δις δολάρια αμερικανικής βοήθειας στην Ουκρανία.

     Ο Ζελένσκι δεν διαθέτει αυτά τα λεφτά. Ούτε και οι περίοπτοι Ευρωπαίοι κοινοτικοί φίλοι του μπορούν να του τα δώσουν. Βέβαια, η πρόσφατη εξαιρετικά  άσχημη δήλωσή του πως ο πόλεμος στην Ουκρανία θα βάλει ακόμη πολύ καιρό για να τελειώσει, τον καθιστά ακόμη πιο επικίνδυνο για την παγκόσμια ειρήνη, με ό, τι αυτό συνεπάγεται για την ίδια του τη παρουσία στη πολιτική σκηνή.

     Μετά όλα ετούτα, το πρόσωπο του Ουκρανού γίνεται όλο και περισσότερο  παρείσακτο.

     Όσο για το βιαστικό και σπαστικό σχέδιο ReArm  της  der Laien των 800 δις ευρώ εξοπλισμών, άρχισαν ήδη οι αντιδράσεις. Η Ιταλία ήδη αντιτίθεται στο «σχήμα» του σχεδίου στο οποίο δεν βλέπει καμία κοινή ευρωπαϊκή άμυνα, αλλά μόνο μια ενίσχυση 27 εθνικών αμύνων με χρηματοδοτήσεις που ανήκουν στο ταμείο συνοχής. Απαράδεκτο.

     Ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών λέει: «Τα drone και τους πυραύλους δεν τους αγοράζουμε από τα σουπερμάρκετ. Χρειάζεται ένα  ακριβές αιτιολογημένο και καλά στοχευμένο πρόγραμμα επενδύσεων στρατιωτικών υποδομών που να έχουν αποδεδειγμένο νόημα», και  όχι πράξεις μέσα σε μια ξαφνική, υποδαυλισμένη από τον Μακρόν,  αντιρωσική «πολεμική φούρια», που λέει και  ο Κόντε της αντιπολίτευσης.

     Απ΄ό, τι φαίνεται, οι Κοινοτικοί τα «έκαναν επάνω τους» υπό την απειλή του Μασκ για αποχώρηση των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ. Και σε μια προσπάθεια αποφυγής αυτού του ενδεχόμενου (που καθαρά ξέρουν πως δεν τους βολεύει!) και με παράλληλη, έμμεση δήλωση υποταγής στην απαίτηση Τραμπ για μεγαλύτερες ευρωπαϊκές (βλ. κοινοτικές) αγορές αμερικανικού πολεμικού υλικού (ενέργεια απολύτως καταστροφική για τις κοινοτικές βιομηχανίες όπλων!),

    σκαρφίστηκαν το σχέδιο των 800 δις ευρώ με προορισμό τα αμερικανικά lobbies εξοπλισμών για  όπλα (ήδη άμεσης παραλαβής!) που θα διανεμηθούν στις 27 χώρες ανάλογα με το μερίδιο συμμετοχής της καθεμιάς στα έξοδα,   ως «σανίδα σωτηρίας» για την «ασφάλεια» δήθεν της ΕΕ!! Για ποια «στοχευμένα» προγράμματα μας μιλάει ο Ιταλός!

    Κάτι το αβάσταχτα βαρύ για την ύπαρξη της ξεχαρβαλωμένης Ένωσης.

                                                                          

The post Ευρωπαϊκή Ένωση: η αβάσταχτη… βαρύτητα του Είναι! appeared first on Militaire.gr.