Γενεύης Επανάληψη: Για Ποια Στρατηγική Σταθερότητα ;

07:06 20/6/2021 - Πηγή: militaire

Pepe Escobar/Reseau International

Μετάφραση:Μ.Στυλιανού

Ο Μπάιντεν άφησε να εννοηθεί ότι οι ΗΠΑ θέλουν η Ρωσία να «ξαναμπεί στο παιχνίδι», αλλά ο Πούτιν δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τoν δεσμό με την Κίνα.

Ας αρχίσουμε με το δελτίο τύπου.

Στη Γενεύη, Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση στην οποία «επιβεβαιώνουμε την αρχή ότι ένας πυρηνικός πόλεμος δεν μπορεί

και δεν πρέπει ποτέ να διεξαχθεί». 

Ο Δρ Χάρος θα λυσσάξει εκ νέου, αλλά τουλάχιστον ο κόσμος το έχει γραπτώς και μπορεί να εκβάλει έναν αναστεναγμό ανακούφισης με αυτό το είδος προόδου. Αυτό δεν σημαίνει ότι ένα αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα  «ανίκανο να συμφωνήσει» θα συμμορφωθεί.

Μόσχα και Ουάσινγκτον δεσμεύθηκαν επίσης να ξεκινήσουν στο εγγύς μέλλον έναν «ολοκληρωμένο διμερή διάλογο για τη στρατηγική σταθερότητα, ο οποίος θα είναι μελετημένος και ισχυρός». Ο διάβολος στις λεπτομέρειες είναι σε ποιο «εγγύς μέλλον» θα προχωρήσει ο διάλογος.

                                                                                                                                          Ένα πρώτο βήμα είναι η επιστροφή των πρεσβευτών και στις δύο πρωτεύουσες. Ο Πούτιν επιβεβαίωσε ότι το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ «θα ξεκινήσουν διαβουλεύσεις» μετά την πενταετή παράταση του New START-3.

Το πραγματικό μπουμπούκι τριανταφυλλιάς στη Γενεύη ήταν εξίσου σημαντικό: το Πρωτόκολλο του Μινσκ. Αυτός ήταν ένας από τους κύριους παράγοντες που ώθησαν τον Λευκό Οίκο να ζητήσει από το Κρεμλίνο να φιλοξενήσει τη σύνοδο κορυφής, όχι το αντίστροφο.

Το αμερικανικό κατεστημένο συγκλονίστηκε από την ταχεία στρατιωτική συγκέντρωση στο ρωσικό έδαφος δίπλα στο Ντονμπάς, η οποία ήταν μια απάντηση στις προκλήσεις του Κιέβου. (Πούτιν: «Διεξάγουμε ασκήσεις στο έδαφός μας, αλλά δεν διεξάγουμε ασκήσεις σύροντας εξοπλισμό και όπλα στα σύνορα των ΗΠΑ  »).

Το μήνυμα έχει ληφθεί δεόντως. Φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες άλλαξαν τη θέση τους όσον αφορά την Ουκρανία, πράγμα που σημαίνει την επιστροφή στο πρωτόκολλο του Μινσκ.

Αλλά όλα αυτά μπορεί να είναι – για άλλη μια φορά – ένα παιχνίδι σκιών. Ο Μπάιντεν δήλωσε: «Συμφωνήσαμε να συνεχίσουμε τη διπλωματία που σχετίζεται με τη συμφωνία του Μινσκ  ».

«Επιδίωξη της διπλωματίας» δεν σημαίνει απαραίτητα αυστηρή συμμόρφωση με μια συμφωνία, που έχει ήδη εγκριθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, την οποία το Κίεβο εξακολουθεί να παραβιάζει. Αλλά τουλάχιστον περιλαμβάνει διπλωματία.

Μια αβλαβής ανάγνωση θα αποκάλυπτε ότι ορισμένες κόκκινες γραμμές γίνονται τελικά κατανοητές. Ο Πούτιν έκανε τον υπαινιγμό: «Σε γενικές γραμμές, κατανοούμε σαφώς για τι πράγμα μιλούν οι Αμερικανοί εταίροι μας και καταλαβαίνουν τι λέμε, όσον αφορά τις «κόκκινες γραμμές. Αλλά πρέπει να πω ειλικρινά ότι δεν φτάσαμε στο σημείο να επικεντρωθούμε στις λεπτομέρειες» αρκετά ώστε να «διανείμουμε και να μοιραστούμε κάτι ».

Έτσι, καμία λεπτομέρεια – τουλάχιστον όχι ακόμα.

Αποκάλυψη του παιχνιδιού

Πριν επιβιβαστεί στο προεδρικό αεροπλάνο για να φύγει από τη Γενεύη, ο Τζο Μπάιντεν, χαλαρός, φαίνεται να αποκάλυψε το παιχνίδι, με τον συνήθη τρόπο του να υπεκφεύγει την ευθύνη.

Είπε: «Η Ρωσία βρίσκεται σε μια πολύ, πολύ δύσκολη κατάσταση αυτή τη στιγμή… Βρίσκεται υπό πίεση από την Κίνα. Θέλει απεγνωσμένα να παραμείνει μια μεγάλη δύναμη.  ».

Αυτό αποκαλύπτει ένα περίεργο μείγμα μεταξύ μηδενικής γνώσης της πολύπλοκης και συνεχώς εξελισσόμενης παγκόσμιας στρατηγικής εταιρικής σχέσης μεταξύ Ρωσίας και Κίνας και ευσεβών πόθο («πιεσμένος από την Κίνα», «απεγνωσμένα να παραμείνει μια μεγάλη δύναμη»).

Η Ρωσία είναι μια de facto μεγάλη δύναμη. Ωστόσο, το όραμα του Πούτιν για πλήρη ρωσική κυριαρχία μπορεί να ανθίσει μόνο σε έναν πραγματικό πολυπολικό κόσμο που συντονίζεται από μια συναυλία κυρίαρχων: Μιαν ισορροπία δυνάμεων βασισμένη στην ρεαλιστική πολιτική.

Αυτό έρχεται σε έντονη αντίθεση με την μονολιθικότητα που ευνοούν οι Ηνωμένες Πολιτείες, το κατεστημένο των οποίων θεωρεί κάθε πολιτικό παράγοντα που διεκδικεί την κυριαρχία και την πολυπολικότητα ως ορκισμένο εχθρό.

Αυτή η γνωστική ασυνέπεια σίγουρα δεν έχει εξαλειφθεί από αυτό που συζήτησαν ο Πούτιν, ο Μπάιντεν και οι διευρυμένες ομάδες τους στη Γενεύη.

Είναι αρκετά διαφωτιστικό να ξαναζώ στη Γενεύη το τόξο του Άνκορατζ, στο οποίο έγραψα μια στήλη για τους Asia Times τους τελευταίους τρεις μήνες. Στην Αλάσκα, η Κίνα ρίχτηκε σε ένα άθλιο περιβάλλον και έγινε δεκτή με προσβολές στο διπλωματικό τραπέζι – στο οποίο ο τρομερός Yang Jiechi απάντησε στο ίδιο και οξύτερο στυλ. Σύγκριντέ το με την Χολιγουντιανή τελετουργία στη Γενεύη.

Η διαφορά μεταχείρισης που επιφυλάχθηκε στην Κίνα και τη Ρωσία αποκαλύπτει για άλλη μια φορά το παιχνίδι.

Οι κυρίαρχες ελίτ της Αμερικής έχουν παραλύσει εντελώς από τη στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας-Κίνας. Αλλά ο απόλυτος εφιάλτης τους είναι ότι οι Γερμανοί καταλαβαίνουν ότι για άλλη μια φορά χρησιμοποιούνται ως  τροφή κανονιών, όπως πράγματι είναι, όπως ήταν ολοφάνερο σε όλη την ιστορία του  αγωγού               Nord Stream 2.

Αυτό θα μπορούσε τελικά να ωθήσει το Βερολίνο στην τελική ευρασιατική συμμαχία με τη Ρωσία και την Κίνα. Ο Ατλαντικός Χάρτης  που υπογράφτηκε πρόσφατα  δείχνει ότι το ιδανικό σενάριο για τους Άγγλο-Αμερικανούς – που θυμίζει Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – είναι να μετατρέψουν τη Γερμανία και τη Ρωσία σε ασυμβίβαστους αντιπάλους.

Έτσι, ο κύριος αμερικανικός στόχος της φωτογράφησης Πούτιν-Μπάιντεν (το χαμόγελο του Πούτιν συναντά το βλέμμα του Μπάιντεν στο βάθος) ήταν να κάνει τον Πούτιν να πιστέψει ότι η Ουάσιγκτον θέλει η Ρωσία να «επιστρέψει στη λέσχη», απομακρυνόμενη από το Πεκίνο και από ενδεχόμενη τριπλή συμμαχία με το Βερολίνο.

Περιφερειακή σταθερότητα;

Δεν υπήρξαν σημαντικές διαρροές στη Γενεύη – τουλάχιστον όχι ακόμα. Δεν ξέρουμε αν ο Λαβρώφ και ο Μπλίνκεν μίλησαν πολύ όταν μόνο οι τέσσερις τους – συν τους μεταφραστές – βρίσκονταν στην αίθουσα της βιβλιοθήκης, όπου έγινε η προεδρική  συνάντηση.

Σε αυτή την εκτεταμένη συνάντηση, η διάσημη διανομέας μπισκότων στην πλατεία Μεϊντάν του Κιέβου (τις μέρες του ουκρανικού πραξικοπήματος), κυρία Victoria «F*ck the EU» Nuland, (τώρα υφυπουργός Εξωτερικών) είχε μια θέση στο τραπέζι. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι ακόμη και αν οι ΗΠΑ και η Ρωσία συμφωνήσουν για την πυρηνική σταθερότητα, η περιφερειακή σταθερότητα παραμένει σε μεγάλο βαθμό απρόσιτη. (Πούτιν: «Τι είναι σταθερό όσον αφορά την υποστήριξη ενός πραξικοπήματος στην Ουκρανία;  »)

Ο Μπάιντεν αναφέρθηκε αόριστα σε πιθανή συνεργασία μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας για ανθρωπιστική βοήθεια στη Συρία. Ήταν ένας κώδικας για το Ιντλίμπ, όπου η Τουρκία του ΝΑΤΟ υποστηρίζει ενεργά τζιχαντιστές τύπου αλ-Νούσρα. Ούτε λέξη για την παράνομη κατοχή συριακού εδάφους από τις ΗΠΑ – με λαθρεμπόριο πετρελαίου – και το γεγονός ότι η πραγματική ανθρωπιστική κρίση στη Συρία είναι το άμεσο αποτέλεσμα των αμερικανικών κυρώσεων.

Καμία από αυτές τις ερωτήσεις δεν ρωτήθηκε στις δύο συνεντεύξεις Τύπου. Μια λέξη για το Ιράν, μια άλλη για το Αφγανιστάν, ούτε καν μια αναφορά στη Γάζα.

Ο Πούτιν, ο οποίος είναι απόλυτα εξοικειωμένος με τα γεγονότα και επιμένει στη λογική, ήταν σαφώς διαλλακτικός, τονίζοντας «την απουσία εχθρότητας» και «την επιθυμία να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλον». Ο Μπάιντεν, προς τιμήν του, δήλωσε ότι οι διαφωνίες δεν αντιμετωπίζονται σε «κλίμα υπερβολών» και ότι η “ατζέντα” του δεν στρέφεται εναντίον της Ρωσίας.

Ο Πούτιν εξήγησε λεπτομερώς πώς η Ρωσία «αποκαθιστά τις χαμένες υποδομές» στην Αρκτική. Είναι «βαθιά πεπεισμένος» ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία πρέπει να συνεργαστούν στην Αρκτική.

Όσον αφορά την κυβερνά-ασφάλεια, επέμεινε ότι η Μόσχα παρέχει όλες τις πληροφορίες που ζητούν οι Ηνωμένες Πολιτείες για κυβερνοεπιθέσεις, αλλά ποτέ δεν λαμβάνει απαντήσεις από τους Αμερικανούς. Επεσήμανε ότι οι περισσότερες κυβερνοεπιθέσεις προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα: «Το Γκουαντάναμο εξακολουθεί να λειτουργεί, δεν σέβεται κανένα διεθνές δίκαιο». Και «βασανιστήρια έχουν χρησιμοποιηθεί σε αμερικανικές φυλακές, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης».

Πολύ σημαντικό: ανέφεραν, «εν παρόδω» τον πόλεμο των εμβολίων και στη «δυνατότητα» αμοιβαίας αναγνώρισης τους 

Για την ιστορία, τα μεγάλα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης προσκλήθηκαν στη συνέντευξη Τύπου του Πούτιν – και αισθάνθηκαν ελεύθερα να θέσουν «ερωτήσεις» κατηγορίες  από το σενάριο της « έκνομης συμπεριφοράς του Κρεμλίνου» – ενώ κανένα ρωσικό μέσο ενημέρωσης δεν επιτράπηκε να παραστεί στη συνέντευξη Τύπου του Μπάιντεν.

Εν ολίγοις, η εφαρμογή της μεθόδου «Διαίρει και Βασίλευε» του Κίσινγκερ για να υπονομευθούν οι σχέσεις της Ρωσίας με την Κίνα ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία, όταν βρέθηκε απέναντι  σε πολύπειρους παράγοντες όπως ο Πούτιν και ο Λαβρώφ.

Ο Πούτιν, στη συνέντευξη Τύπου, δήλωσε: «Δεν έχω αυταπάτες και δεν μπορεί να υπάρξουν ψευδαισθήσεις». Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ ρωτήθηκε αργότερα εάν η Γενεύη θα οδηγήσει στην διαγραφή των Ηνωμένων Πολιτειών από τον κατάλογο των εθνών που δεν είναι φίλοι της Ρωσίας: «Όχι», απάντησε. «Δεν υπάρχουν ακόμα λόγοι ».

Ωστόσο, υπάρχουν αχτίδες ελπίδας. Έχουν συμβεί και πιο παράξενα γεωπολιτικά πράγματα. Εάν οι πολεμοκάπηλοι παραγκωνισθούν, το 2021 θα μπορούσε ακόμη και να γίνει το έτος στρατηγικής σταθερότητας.

The post Γενεύης Επανάληψη: Για Ποια Στρατηγική Σταθερότητα ; appeared first on Militaire.gr.