Γιατί η Κίνα δεν θα παραιτηθεί από ένα αποτυχημένο οικονομικό μοντέλο

05:20 5/11/2024 - Πηγή: militaire

Το Πεκίνο μπορεί να δει βραχυπρόθεσμα οφέλη, αλλά αγνοεί τον κίνδυνο μακροπρόθεσμου πόνου.Στα τέλη Σεπτεμβρίου, μετά από μήνες αποτυχίας των στόχων ανάπτυξης μετά την πανδημία, η κινεζική κυβέρνηση άρχισε να αναπτύσσει ένα ευρύ σύνολο μέτρων οικονομικής τόνωσης. Μέχρι στιγμής, αυτά περιλαμβάνουν τη στήριξη της χρηματιστηριακής αγοράς, τη χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής, την ανακεφαλαιοποίηση των μεγάλων κρατικών τραπεζών και κάποια περιορισμένα δημοσιονομικά κίνητρα. Το συνολικό ποσό και οι λεπτομέρειες των δημοσιονομικών κινήτρων θα αποκαλυφθούν μετά τις αμερικανικές εκλογές, μετά τη συνεδρίαση της μόνιμης επιτροπής του Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου στις αρχές Νοεμβρίου, αλλά ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Λιάο Μιν τα έχει περιγράψει ως «αρκετά μεγάλης κλίμακας». Αποκαλύπτοντας αυτά τα μέτρα, το Πεκίνο αναγνώρισε τελικά αυτό που ο κινεζικός λαός και ο κόσμος γνωρίζουν εδώ και αρκετό καιρό: η κινεζική οικονομία βρίσκεται σε βαθύ πρόβλημα. Το «όνειρο της Κίνας» -το όραμα του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ για διπλασιασμό του μεγέθους της οικονομίας έως το 2035 και επίτευξη ευρείας ευημερίας- απομακρύνεται. Αλλά θα αποδώσουν τα κίνητρα;Η πιο πιεστική βραχυπρόθεσμη οικονομική πρόκληση της Κίνας είναι η αδύναμη εγχώρια ζήτηση, η οποία οφείλεται στην έλλειψη εμπιστοσύνης των καταναλωτών. Όταν οι Κινέζοι καταναλωτές αρνούνται να ξοδέψουν, συσσωρεύουν μετρητά, δημιουργώντας ένα πλεόνασμα αποταμιεύσεων που, σε συνδυασμό με τις κυβερνητικές υπερεπενδύσεις σε πολιτικά ευνοούμενες βιομηχανίες, επιδεινώνει το σοβαρότερο μακροπρόθεσμο διαρθρωτικό πρόβλημα της Κίνας: τη βιομηχανική πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα. Όπως έγραψε το Foreign Affairs τον Αύγουστο, η αλληλοενισχυόμενη δυναμική της μειωμένης εγχώριας ζήτησης και της βιομηχανικής πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας σχηματίζουν έναν οικονομικό βρόχο καταδίκης από τον οποίο η Κίνα πρέπει να ξεφύγει για να αποφύγει τη στασιμότητα. Η ηγεσία της Κίνας λέει ότι τα τελευταία κίνητρα αποσκοπούν στην τόνωση της κατανάλωσης. Ωστόσο, αποκλείοντας σε μεγάλο βαθμό την άμεση βοήθεια προς τα νοικοκυριά ως μέρος των σχεδίων τόνωσης, η κυβέρνηση απέδειξε ότι εξακολουθεί να είναι προσκολλημένη στο παλιό οικονομικό εγχειρίδιο των κρατικά κατευθυνόμενων επενδύσεων.Στο επίκεντρο του προβλήματος της ζήτησης στην Κίνα βρίσκεται μια κρίση εμπιστοσύνης που πηγάζει από τις ανησυχίες των απλών Κινέζων για τις οικονομικές συνθήκες και το μέλλον τους. Το 2017, τη χρονιά που ο Σι ξεκίνησε τη δεύτερη θητεία του και “έσφιξε τη λαβή του” στην οικονομία, τα αστικά νοικοκυριά απολάμβαναν τους καρπούς δεκαετιών ισχυρής ανάπτυξης, με το διαθέσιμο εισόδημα να διπλασιάζεται περίπου κάθε οκτώ χρόνια. Για τις νεαρές οικογένειες σήμερα, αυτές οι αλκυονίδες μέρες έχουν τελειώσει. Μέχρι το 2024, το μέσο διαθέσιμο εισόδημα είχε αυξηθεί μόνο κατά 50% από το 2017 -μια δραματική επιβράδυνση σε σχέση με την προηγούμενη εποχή- και το χρονοδιάγραμμα για να διπλασιαστεί και πάλι έχει επεκταθεί σε περίπου 15 χρόνια. Αυτή η επιβράδυνση σηματοδοτεί μια μετατόπιση από τις κάποτε ακλόνητες προσδοκίες των οικονομικών ευκαιριών σε μια νέα πραγματικότητα που χαρακτηρίζεται από μετριασμένη ανάπτυξη και αυξανόμενες πιέσεις. Η αντιστροφή της σημερινής πορείας της Κίνας θα απαιτούσε μια μηχανή του χρόνου και τα σχέδια τόνωσης που συζητούνται δεν παρέχουν το είδος της οικονομικής στήριξης σε επίπεδο νοικοκυριού που είναι απαραίτητο για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο μέλλον της Κίνας.Ανεπίλυτα προβλήματαΤα πρόσφατα μέτρα τόνωσης της οικονομίας του Πεκίνου φαίνεται να αποσκοπούν κυρίως στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης μεταξύ της επιχειρηματικής ελίτ της χώρας. Η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας υιοθετεί μια στρατηγική που μοιάζει με την προσέγγιση ποσοτικής χαλάρωσης της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, εστιάζοντας στις τιμές των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων με την ελπίδα να δημιουργήσει ένα αποτέλεσμα πλούτου που θα διαχέεται στην ευρύτερη οικονομία. Η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας (PBOC) έχει δημιουργήσει δύο μηχανισμούς, οι οποίοι έχουν σχεδιαστεί για να διοχετεύσουν ρευστότητα στις αγορές και να στηρίξουν τις τιμές των πιο επικίνδυνων χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων, όπως οι μετοχές, τα εταιρικά ομόλογα και τα διαπραγματεύσιμα αμοιβαία κεφάλαια. Ο πρώτος είναι ένα κυβερνητικό πρόγραμμα ύψους 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων που επιτρέπει στους θεσμικούς επενδυτές -κυρίως στις κρατικές χρηματιστηριακές και ασφαλιστικές εταιρείες που είναι γνωστές ως «εθνική ομάδα»- να αγοράζουν ριψοκίνδυνα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία και στη συνέχεια να τα ανταλλάσσουν με κρατικά ομόλογα υψηλής ποιότητας. Αυτά τα ομόλογα μπορούν στη συνέχεια να επανατοποθετηθούν ως εγγύηση για τραπεζικά δάνεια, παρέχοντας ουσιαστικά στην εθνική ομάδα πρόσβαση σε φθηνή χρηματοδότηση από την κεντρική τράπεζα για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων και τη στήριξη των τιμών. Η PBOC εφάρμοσε ένα παρόμοιο πρόγραμμα το 2015 για να σταθεροποιήσει τη χρηματιστηριακή αγορά μετά την πτώση των τιμών κατά περισσότερο από 40% μέσα σε λίγους μήνες.Ο δεύτερος μηχανισμός είναι ένα πρόγραμμα αναχρηματοδότησης ύψους 42 δισεκατομμυρίων δολαρίων που έχει σχεδιαστεί για την επέκταση δανείων σε εισηγμένες εταιρείες, επιτρέποντάς τους να χρησιμοποιήσουν τα έσοδα για την επαναγορά των μετοχών τους στο χρηματιστήριο - ουσιαστικά λειτουργώντας ως μέρισμα που ενισχύει τις αποδόσεις των μετόχων. Οι Κινέζοι αξιωματούχοι ελπίζουν ότι αυτό θα δώσει συνεχή καύσιμα για ένα ράλι στο χρηματιστήριο- από τα μέσα Σεπτεμβρίου οι τιμές των μετοχών έχουν αυξηθεί κατά περίπου 25%.Παρά τις προσπάθειες αυτές, η ποσοτική χαλάρωση της PBOC με κινεζικά χαρακτηριστικά είναι απίθανο να επιλύσει τα ευρύτερα οικονομικά προβλήματα της Κίνας, επειδή κάνει σχετικά λίγα για την τόνωση της πραγματικής καταναλωτικής ζήτησης. Μεταξύ της περιορισμένης άμεσης στήριξης που παρέχεται στα νοικοκυριά είναι οι νέοι κανονισμοί που επιτρέπουν στους δανειολήπτες να αναχρηματοδοτήσουν τα στεγαστικά τους δάνεια, επιτρέποντάς τους να επωφεληθούν από την πρόσφατη μείωση κατά 0,5% του επιτοκίου αναφοράς για τα στεγαστικά δάνεια. Η αλλαγή αυτή αναμένεται να εξοικονομήσει σε περίπου 50 εκατομμύρια νοικοκυριά συνολικά περίπου 21 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως από τις χαμηλότερες πληρωμές τόκων.Επιπλέον, οι τοπικές αρχές μείωσαν την προκαταβολή που απαιτείται για την αγορά δεύτερης κατοικίας στο πλαίσιο των προσπαθειών να εξαλειφθεί το πλεονάζον απόθεμα από την αγορά και να υπάρξει κάποια στήριξη στις τιμές των κατοικιών. Δεδομένου ότι η στέγαση αντιπροσωπεύει περίπου το 70% των περιουσιακών στοιχείων των κινεζικών οικογενειών και τα ενυπόθηκα δάνεια αντιπροσωπεύουν περίπου το 75% του χρέους των νοικοκυριών, οποιαδήποτε μέτρα που αποσκοπούν στη σταθεροποίηση των τιμών των κατοικιών και στη μείωση του κόστους χρηματοδότησης είναι πιθανό να ενισχύσουν τους ισολογισμούς των νοικοκυριών. Η καθιέρωση ενός κατώτατου ορίου κάτω από τις τιμές των κατοικιών είναι ένα κρίσιμο πρώτο βήμα για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των Κινέζων καταναλωτών στις μακροπρόθεσμες οικονομικές τους προοπτικές.Μέχρι σήμερα, οι κορυφαίοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της Κίνας ήταν ιδιαίτερα απρόθυμοι να συζητήσουν ακόμη και άμεσες μεταβιβάσεις μετρητών στους απλούς καταναλωτές. Αυτό οφείλεται πιθανότατα στην περιορισμένη εμπειρία της κυβέρνησης στον τομέα αυτό και στην επιφυλακτικότητα των οικονομικών αξιωματούχων στο Πεκίνο να σηματοδοτήσουν οποιαδήποτε αλλαγή πολιτικής χωρίς ρητή κατεύθυνση από τον Σι. Ωστόσο, η χρηματοπιστωτική υποδομή της Κίνας είναι καλά προετοιμασμένη για να διευκολύνει την άμεση τόνωση των νοικοκυριών. Οι περισσότερες μισθοδοσίες και παροχές κοινωνικής ασφάλισης είναι ήδη συνδεδεμένες με λογαριασμούς καταθέσεων σε κρατικές εμπορικές τράπεζες, καθιστώντας την αναπλήρωση υπολοίπων λειτουργικά απλή.Ο Σι δεν είναι αρνητικός στις απότομες ανατροπές πολιτικής, όπως έδειξε η ξαφνική εγκατάλειψη της πολιτικής «μηδενικού COVID» στα τέλη του 2022 και οι μεταβαλλόμενες οικονομικές πρωτοβουλίες του κατά τη διάρκεια της θητείας του. Ωστόσο, μια σταθερά της ηγεσίας του ήταν η αποστροφή του προς τις παροχές σε μετρητά, οι οποίες, όπως έχει προτείνει, θα μπορούσαν να εδραιώσουν ένα κράτος πρόνοιας. Έχει προειδοποιήσει τα μέλη του κόμματος να μην «πέσουν στην παγίδα του “ευεργετισμού” που τρέφει τους τεμπέληδες». Η ρητορική του Σι δεν θα πρέπει να παρερμηνευθεί ως έγκριση μιας ιδεολογίας του άγριου ατομικισμού στην Κίνα. Αντίθετα, η από πάνω προς τα κάτω προσέγγισή του στη διακυβέρνηση προκρίνει την ιδεολογική ενότητα έναντι των λαϊκιστικών παραχωρήσεων και ευνοεί τις κρατικά καθοδηγούμενες επενδύσεις έναντι της ατομικής φορολογικής στήριξης.Ο Σι έχει καταστήσει σαφές ότι η ύψιστη προτεραιότητά του είναι να μετατρέψει την Κίνα σε μια αυτοδύναμη παγκόσμια υπερδύναμη. Στόχος του είναι να γίνει ο ηγέτης που θα αφήσει οριστικά πίσω του τον «αιώνα της ταπείνωσης» της Κίνας -μια αναφορά στη μακρά εποχή της θεωρούμενης υποταγής της Κίνας στις δυτικές δυνάμεις. Σε αυτό το πλαίσιο, ο τρέχων στόχος της κυβέρνησης για αύξηση του ΑΕΠ κατά περίπου 5% και το πακέτο μέτρων τόνωσης που έχει ανακοινώσει για να βοηθήσει στην επίτευξή του είναι απλώς μέσα για ένα σκοπό. Αντίθετα, μια άμεση τόνωση των μεμονωμένων νοικοκυριών θα μετατόπιζε την αγοραστική δύναμη από την κυβέρνηση στους καταναλωτές, αφήνοντας ενδεχομένως λιγότερους πόρους για τις μεγάλες φιλοδοξίες του Σι -και δίνοντάς του λιγότερο έλεγχο στη συνολική κατεύθυνση της χώρας.Οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης σχετικά με το πακέτο τόνισαν σκόπιμα τη ρητορική έναντι των ουσιαστικών αλλαγών πολιτικής με στόχο την αύξηση της κατανάλωσης. Η προσέγγιση αυτή ευθυγραμμίζεται με τον στόχο του Σι να ενισχύσει την εμπιστοσύνη στην οικονομία χωρίς να εκτρέψει πόρους από την επιδίωξη της κινεζικής αυτάρκειας. Τα κεφάλαια που διοχετεύονται στο χρηματοπιστωτικό σύστημα για να στηρίξουν τις τιμές των μετοχών και να σταθεροποιήσουν τις τράπεζες είναι πιθανό να ανακατευθυνθούν στους ίδιους στρατηγικούς κλάδους που υποτίθεται ότι θα επιτρέψουν στην Κίνα να ξεπεράσει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε τεχνολογία και στρατιωτικές δυνατότητες.Το σύστημα «ολόκληρου του έθνους» για τις τεχνολογικές επενδύσεις εξασφαλίζει ότι όλες οι μεγάλες δεξαμενές κεφαλαίων μπορούν να κινητοποιηθούν για την επίτευξη ανακαλύψεων σε κρίσιμους τομείς όπως η τεχνητή νοημοσύνη, οι ημιαγωγοί και οι κινητήρες αεροσκαφών. Σε αντίθεση με ένα γνήσιο πακέτο τόνωσης της κατανάλωσης, η τρέχουσα δέσμη μέτρων φαίνεται να έχει απώτερο σκοπό: την ενίσχυση της ικανότητας της Κίνας να ανταγωνίζεται οικονομικά και στρατιωτικά τη Δύση. Ως έχει, η πολιτική κατεύθυνση που διατυπώνεται στις λεπτομέρειες του πακέτου κινήτρων παρέχει στις δυτικές κυβερνήσεις ελάχιστα κίνητρα για να επανεξετάσουν τους εμπορικούς φραγμούς ή να χαλαρώσουν τους εξαγωγικούς ελέγχους στην Κίνα.Η δυνητική κλίμακα των παροχών μετρητών προς τα νοικοκυριά περιορίζεται από την οικονομικά τεταμένη θέση των τοπικών κυβερνήσεων της Κίνας. Το Πεκίνο έχει δεσμευτεί να βοηθήσει προσφέροντας ανταλλαγές χρέους για την αναχρηματοδότηση του υψηλού κόστους, βραχυπρόθεσμου χρέους που επιβαρύνει πολλές τοπικές διοικήσεις. Οι τοπικοί προϋπολογισμοί έχουν συμπιεστεί από τα μειωμένα έσοδα από τις πωλήσεις γης λόγω της ύφεσης στην αγορά ακινήτων, τα εναπομείναντα έξοδα δημόσιας υγείας που σχετίζονται με την πανδημία και τις αυξανόμενες δαπάνες κοινωνικής πρόνοιας που συνδέονται με τη γήρανση του πληθυσμού. Για πολλούς τοπικούς αξιωματούχους, η επίτευξη βιομηχανικής προόδου και η διασφάλιση της ασφάλειας της αλυσίδας εφοδιασμού έχουν προτεραιότητα έναντι της τόνωσης των καταναλωτικών δαπανών.Εάν το Πεκίνο επεδίωκε άμεσες πληρωμές σε μετρητά στα νοικοκυριά, θα αντιμετώπιζε την πρόκληση της παράκαμψης των τοπικών αρχών, οι οποίες θα μπορούσαν να εκτρέψουν μέρος των κεφαλαίων. Οι άμεσες μεταβιβάσεις από την κεντρική κυβέρνηση στα τοπικά ταμεία ενέχουν τον κίνδυνο κακής κατανομής ή ακόμη και άμεσης υπεξαίρεσης, περιορίζοντας την πρακτική αποτελεσματικότητα των μεταβιβάσεων εισοδήματος των νοικοκυριών ως κίνητρο. Χωρίς εξαιρετική εποπτεία, οι πληρωμές αυτές θα μπορούσαν να φτάσουν στα νοικοκυριά μόνο σε μικρά ποσά.Ένα διαφορετικό παιχνίδι εμπιστοσύνηςΤο πρόσφατο πακέτο κινήτρων μπορεί πράγματι να επιτύχει τους βραχυπρόθεσμους στόχους του Πεκίνου: ένα ράλι στο χρηματιστήριο με αντοχή, μια σταθεροποιημένη αγορά κατοικίας, μια προσωρινή άνοδος της καταναλωτικής εμπιστοσύνης και αύξηση του ΑΕΠ κατά 5% για το 2024. Δεν αντιμετωπίζει, ωστόσο, τα βαθύτερα διαρθρωτικά ζητήματα της Κίνας και είναι απίθανο να κάνει τα νοικοκυριά να ξοδεύουν περισσότερα μακροπρόθεσμα. Η κυβέρνηση φαίνεται απρόθυμη να αναλάβει τα απαιτούμενα τολμηρά μέτρα -όπως η άμεση εισοδηματική στήριξη των νοικοκυριών- που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ουσιαστική οικονομική επανεξισορρόπηση. Αντ' αυτού, μεγάλο μέρος των τελευταίων κινήτρων φαίνεται να αποσκοπεί στο να στηρίξει τα πιο αδύναμα σημεία της οικονομίας όσο χρειάζεται για να σηματοδοτήσει ότι το κόμμα δεν έχει εγκαταλείψει το ρόλο του ως καλός διαχειριστής της οικονομίας και παραμένει δεσμευμένο να τηρήσει το δικό του μέρος του κοινωνικού συμβολαίου της Κίνας.Χωρίς ισχυρότερη αύξηση του εισοδήματος, τα κινεζικά νοικοκυριά θα συνεχίσουν να αποταμιεύουν σε επίμονα υψηλά ποσοστά. Ακόμη και αν τα πρόσφατα κίνητρα αποδειχθούν εκπληκτικά αποτελεσματικά, η δημογραφική μείωση της Κίνας και οι αυξανόμενες γεωπολιτικές εντάσεις με τη Δύση υποδηλώνουν ότι οι μακροπρόθεσμες οικονομικές προοπτικές της χώρας θα παραμείνουν αβέβαιες. Από τα λουκέτα της εποχής της πανδημίας, η μεσαία τάξη της Κίνας βιώνει μια επίμονη οικονομική ανασφάλεια - μια αντίληψη που μπορεί να πάρει χρόνια για να ξεφύγει.Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, η οικονομία της Κίνας γνώρισε ίσως την πιο εκπληκτική περίοδο ανάπτυξης στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το 1981, πάνω από το 90% του πληθυσμού της Κίνας ζούσε σε συνθήκες φτώχειας τόσο σοβαρής όσο και στις λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές του κόσμου. Σήμερα, πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού ανήκει στη μεσαία τάξη, με βιοτικό επίπεδο συγκρίσιμο με εκείνο πολλών ανεπτυγμένων χωρών. Ωστόσο, κατά κάποιο τρόπο, οι Κινέζοι της μεσαίας τάξης δεν έχουν αισθανθεί ποτέ φτωχότεροι. Η αίσθηση ότι υστερούν σε σχέση με την ποιότητα ζωής των συνομηλίκων τους έχει αυξηθεί και οι ευκαιρίες για τα παιδιά τους να αποκτήσουν πλούτο και να σπουδάσουν στο εξωτερικό φαίνονται πιο απρόσιτες.Για πρώτη φορά μετά τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις της Κίνας, πολλά νοικοκυριά ανησυχούν ότι το αύριο μπορεί να μην είναι καλύτερο από το σήμερα -όχι λόγω προσωπικών αποτυχιών, αλλά λόγω δυνάμεων πέρα από τον έλεγχό τους. Οι νεότεροι ενήλικες που εισέρχονται στο εργατικό δυναμικό αισθάνονται ανίσχυροι και όλο και περισσότεροι από αυτούς αισθάνονται ότι δεν μπορούν να ξεκινήσουν επικερδή καριέρα, με την ανεργία των νέων να ξεπερνά το 17%. Οι νέες οικογένειες αντιμετωπίζουν αμείλικτη πίεση μόνο και μόνο για να διατηρήσουν το βιοτικό τους επίπεδο. Οι επισκέψεις σε βουδιστικούς ναούς αυξήθηκαν κατά πάνω από 300% πέρυσι, γεγονός που υποδηλώνει ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται στις δεισιδαιμονίες για καλή τύχη ώστε να εξασφαλίσουν το μέλλον τους. Όλο και περισσότερο, πολλοί Κινέζοι φαίνεται να πιστεύουν περισσότερο στις προσφορές των ναών ή στα φυλαχτά παρά στις διαβεβαιώσεις του κόμματος για κοινή ευημερία.Η επόμενη αμερικανική κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει μια Κίνα που παλεύει με την επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης, μια ανήσυχη μεσαία τάξη και έναν ηγέτη που φαίνεται να είναι περισσότερο αφοσιωμένος στην οικοδόμηση ενός στρατού παγκόσμιας κλάσης παρά μιας ευημερούσας κοινωνίας. Αυτή η περίπλοκη κατάσταση απαιτεί μια στρατηγική για την Κίνα που θα αξιολογεί ρεαλιστικά τις ικανότητες και τους περιορισμούς του Σι -όχι μόνο τις φιλοδοξίες του. Αν και οι απλοί Κινέζοι πολίτες μπορεί να έχουν περιορισμένη δράση, συλλογικά μπορούν να ασκήσουν οικονομική πίεση στο Πεκίνο. Σφίγγοντας τα πορτοφόλια τους και δίνοντας προτεραιότητα στις αποταμιεύσεις, εκφράζουν αποτελεσματικά μια αθόρυβη αλλά ισχυρή ψήφο δυσπιστίας στην κατεύθυνση της χώρας. Εάν οι οικονομικές συνθήκες στην Κίνα συνεχίσουν να επιδεινώνονται, ο Σι θα μπορούσε να κάνει ξαφνική στροφή, ίσως αμβλύνοντας τον ανταγωνισμό του προς τη Δύση. Καθώς παρακολουθεί τα κίνητρα της Κίνας και την πιθανή ανικανότητα του Πεκίνου να διορθώσει τα υποκείμενα οικονομικά προβλήματα της χώρας, η Ουάσινγκτον θα πρέπει να αποφύγει να εμπλακεί τόσο πολύ στην αντιληπτή κινεζική απειλή ώστε να παραβλέψει πιθανές ευκαιρίες επαναπροσδιορισμού των αμερικανοκινεζικών σχέσεων στο μέλλον.Πηγή: Foreign Affairs

The post Γιατί η Κίνα δεν θα παραιτηθεί από ένα αποτυχημένο οικονομικό μοντέλο appeared first on Militaire.gr.