“Η απάντηση του Πούτιν στην πίεση της Δύσης μπορεί να είναι ασύμμετρη”

06:05 8/7/2021 - Πηγή: militaire

Όταν ο Πούτιν απευθύνεται στο έθνος

Israël Adam Shamir, Comité Valmy

[O συντάκτης του άρθρου είναι μια ιδιάζουσα προσωπικότητα της διεθνούς δημοσιότητας, ως συγγραφέας και χρονικογράφος. Πνεύμα ανήσυχο και ανυπότακτο στην πειθαρχία της εκάστοτε «ορθής σκέψης», έχει ένα επιλεκτικό διεθνές αναγνωστικό κοινό και ένα επίσης επιλεκτικό δίκτυο εξαιρετικών πηγών ενημέρωσης.                                                                Γόνος του Ισραήλ, έχει  ασπασθεί τον Χριστιανισμό, τα βιβλία του που προβάλλει

φέρουν τους εύγλωττους τίτλους Cabbala of Power και Galilee Flowers, είναι υπερασπιστής των δικαίων του παλαιστινιακού λαού, κοσμοπολίτης, πολύγλωσσος και εγκατεστημένος στην Ρωσία.                            Συμβαίνει να μην συμπαθεί τους ΄Ελληνες, εξ αιτίας της ρατσιστικής κακομεταχείρισης του Παλαιστίνιου Χριστιανού Ιεράρχη που τον εβάπτισε, από το ελληνορθόδοξο ιερατείο, το οποίο έχει καταγγείλει για σκάνδαλα διαφθοράς στο ξεπούλημα της εκκλησιαστικής περιουσίας στο Ισραήλ.( Και για το Φανάρι έχει γράψει ότι είναι φωλεά της Σι Άι ΄Ει.)

Το κατωτέρω άρθρο του επισημαίνει αποκαλυπτικές απαντήσεις του Ρώσου Προέδρου Πούτιν στα ερωτήματα Ρώσων πολιτών για τα πρόσφατα επεισόδια στον Εύξεινο Πόντο, οι οποίες παρουσιάζουν σημαντικό ενδιαφέρον και για την Ελλάδα.]

Μετάφραση/Εισαγωγή: Μ. Στυλιανού

Η ρωσική «απευθείας επικοινωνία» είναι μια μοναδική άσκηση άμεσης δημοκρατίας: οι Ρώσοι πολίτες καλούν στο τηλέφωνο τον πρόεδρό τους και  αυτός απαντά στις ερωτήσεις τους και επιλύει τα προβλήματά τους, όπως σε ένα σκανδιναβικό Konung πριν από χίλια χρόνια. 

Η Ρωσία γεννήθηκε από μια αλυσίδα Σκανδιναβών πριγκίπων που εφάρμοζαν αυτού του είδους την άμεση πρόσβαση στον κυβερνήτη τους. Οι πρώτοι Ρώσοι πρίγκιπες και Τσάροι  λειτουργούσαν ως η εσχάτη καταφυγή  του υπηκόου και σε άμεση πρόσβαση. Πριν από είκοσι χρόνια, ο Βλαντίμιρ Πούτιν ανέστησε αυτή την παλιά πρακτική, και μία φορά το χρόνο, κάθε Ρώσος μπορεί να απευθυνθεί σε αυτόν για οποιοδήποτε θέμα. Φορέας της υπέρτατης εξουσίας, μπορεί να παρακάμψει κάθε κανονισμό, να υπερπηδήσει τη γραφειοκρατία και να λύσει κάθε εμπλοκή με την οιονεί «βασιλική χάρη» του. Σε μια εξαιρετικά γραφειοκρατουμένη χώρα, ένας παντοδύναμος και καλοπροαίρετος ηγέτης παρέχει  άμεσες λύσεις σε προβλήματα που δεν θα έπρεπε ποτέ να έχουν προκύψει.

Οι περισσότερες ερωτήσεις και απαντήσεις αφορούν στην καθημερινή ζωή των Ρώσων: προμήθεια φυσικού αερίου, αποστράγγιση λιμναζόντων υδάτων, τιμές λαχανικών ή κοινοτικά τέλη. Αλλά ο Πούτιν απάντησε επίσης σε ερωτήσεις σχετικά με την προβληματική παγκόσμια πραγματικότητα και μας έδωσε μερικές αποκαλυπτικές πληροφορίες.. (Εδώ είναι η πλήρης απομαγνητοφώνηση)

Η επιδρομή του βρετανικού πολεμικού σκάφους Defender στα χωρικά ύδατα της Κριμαίας είναι ακόμα νωπή στη μνήμη. Έτσι, ο Πούτιν ρωτήθηκε αν αυτή η αντιπαράθεση θα μπορούσε να οδηγήσει στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. «Όχι», απάντησε ο Πούτιν. «Ακόμα και αν είχαμε βυθίσει αυτό το πλοίο, δεν θα έβαζε τον κόσμο στο χείλος ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου, επειδή γνωρίζουν ότι δεν θα μπορούσαν να κερδίσουν τον πόλεμο. Θα υποφέραμε και εμείς επίσης, αλλά θα αντιδρούσαμε στο πλαίσιο των δικαιωμάτων  μας, και στο δικό μας έδαφος».                                              

Αυτό σημαίνει ότι οι Ρώσοι είναι απόλυτα ικανοί να βυθίσουν ή να συλλάβουν το επόμενο πλοίο του ΝΑΤΟ εάν εισέλθει στα ρωσικά ύδατα.

Το ζήτημα της αναγνώρισης της κυριαρχίας δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη. Η κατοχή και η αναγνώριση της κυριαρχίας είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες(από το 1940 έως το 1991)  αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν ότι τα κράτη της Βαλτικής ήταν μέρος της ΕΣΣΔ, αλλά από σύνεση, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ δεν προσπάθησε ποτέ να επισκεφθεί το λιμάνι της Ρίγας, ακόμη και με άδεια της εξόριστης λετονικής κυβέρνησης. Η Αργεντινή δεν αναγνώρισε τη βρετανική αξίωση για κυριαρχία στα Φόκλαντ και έπλευσε με τόλμη σε απόσταση 200 μιλίων από αυτά. Το καταδρομικό της Στρατηγός Μπελγκράνο βυθίστηκε  αύτανδρο από το βρετανικό υποβρύχιο RN Conqueror [το 1982]. Το Δίκαιο της θάλασσας συνιστά στους ναυτικούς να λαμβάνουν υπόψη την πραγματικότητα, όχι τις διεκδικήσεις, όσο εντυπωσιακές και αν είναι από νομική άποψη.

Πολλοί  εμπειρογνώμονες εικάζουν ότι ο Μπόρις Τζόνσον έστειλε το βρετανικό πολεμικό στην Κριμαία παρά την θέληση του μεγάλου θείου του στον Λευκό Οίκο . Ο Πούτιν τους έβγαλε από αυτή την πλάνη. Κατά τη διάρκεια της πολύωρης  προσωπικής  επικοινωνίας του με την ρωσική κοινή γνώμη, επεσήμανε ότι ενώ το Defender έπλεε προς την Κριμαία, ένα αμερικανικό κατασκοπευτικό αεροπλάνο απογειωνόταν από την Κρήτη για να καταγράψει τη ρωσική αντίδραση. Ήταν μια κοινή επιχείρηση ΗΠΑ-Βρετανίας. Ο κ. Πούτιν είπε:

Ήταν μια κοινή πρόκληση όχι μόνο από τους Βρετανούς αλλά και από τους Αμερικανούς. Το βρετανικό πλοίο εισήλθε στα χωρικά μας ύδατα το απόγευμα, ενώ νωρίτερα, στις 7.30 π..m μ., ένα αμερικανικό αεροσκάφος στρατηγικής αναγνώρισης με αριθμό νηολόγησης 63/9792 είχε απογειωθεί από στρατιωτικό αεροδρόμιο του ΝΑΤΟ στην Κρήτη. Έτσι, το αντιτορπιλικό εισήλθε [στα χωρικά μας ύδατα] επιδιώκοντας στρατιωτικούς στόχους, προσπαθώντας να ανακαλύψει τις αντενέργειες των ενόπλων δυνάμεών μας απέναντι σε μια απειλή. Με τη βοήθεια αναγνωριστικών αεροσκαφών, προσπάθησαν να καταλάβουν πώς λειτουργούμε, πού βρίσκονται τα πράγματα και πώς λειτουργούν.

Την επιδρομή του Defender ακολούθησε την επόμενη μέρα η ολλανδική φρεγάτα Evertsen. Επιχείρησε να προσεγγίσει τα ρωσικά ύδατα, αλλά «ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη πέταξαν πάνω από το πλοίο σε χαμηλό υψόμετρο αρκετές φορές και πραγματοποίησαν προσομοιώσεις επιθέσεων», ανέφερε το ολλανδικό υπουργείο Άμυνας. Το Έβερτσεν απομακρύνθηκε γρήγορα από τις ακτές της Κριμαίας. Σήμερα, δεκάδες πλοία του ΝΑΤΟ (και χώρες εκτός ΝΑΤΟ) διεξάγουν τις ασκήσεις Sea Breeze, στις οποίες συμμετέχουν 32 χώρες, 5.000 στρατιώτες, 32 πλοία, 40 αεροσκάφη και 18 ειδικές επιχειρήσεις, όλες στη Μαύρη Θάλασσα. (Το Ισραήλ συμμετείχε στους ελιγμούς και μια ισραηλινή εταιρεία είχε το θράσος να διαφημίζει τους πυραύλους της ικανούς να βυθίσουν μια ρωσική κορβέτα ).

Ο Πούτιν συνέδεσε αυτή τη δράση με τη σύνοδο κορυφής της Γενεύης. Έγραψα εκτενώς γι’ αυτό εδώ, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο Πούτιν είχε πει  Νιέτ (Όχι) σχεδόν σε κάθε αίτημα Μπάιντεν. Ωστόσο, πριν από τη σύνοδο κορυφής, ο Πούτιν είχε ήδη προσχωρήσει σε ένα από τα αιτήματα του Μπάιντεν. Απέσυρε ρωσικά στρατεύματα από τα ουκρανικά σύνορα. Ο Ρώσος πρόεδρος έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες κατά τη διάρκεια της άμεσης επικοινωνίας του με τους Ρώσους πολίτες:

«Η Δύση υψώνει κατακραυγή ότι διεξάγουμε ασκήσεις στο έδαφός μας κοντά στα ουκρανικά σύνορα. Διέταξα το Υπουργείο Άμυνας να τερματίσει ήσυχα τις ασκήσεις και να αποσύρει τα στρατεύματα, αν αυτό τους ανησυχεί τόσο πολύ. Αυτό κάναμε. Αλλά αντί να ανταποκριθούν θετικά και να είναι ευγνώμονες, παραβιάζουν στα σύνορά μας.»

Αυτό είναι μόνο το τελευταίο κεφάλαιο του μεγάλου βιβλίου του Πούτιν για τη δυτική αχαριστία. Σύμφωνα με τον ίδιο, και με βάση τα γεγονότα, κάθε καλή πράξη που κάνει προς όφελος της Δύσης ακολουθείται αναπόφευκτα από μια κακή ανταμοιβή. Επέτρεψε στις ΗΠΑ να μπουν στο Αφγανιστάν τον Οκτώβριο του 2001, και σε αντάλλαγμα, οι ΗΠΑ υποστήριξαν τζιχαντιστικές επιθέσεις εναντίον της Ρωσίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Πούτιν είπε το Νιέτ  στο αίτημα του Μπάιντεν να τοποθετήσει αμερικανικές βάσεις στην πρώην Σοβιετική Κεντρική Ασία.

Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες της κατάρρευσης του χάρτινου πύργου που έχτιζαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στο Αφγανιστάν από το 2001. Όλα τα ευρωπαϊκά στρατεύματα επέστρεψαν στην πατρίδα τους: η Γερμανία, η Ιταλία, η Δανία, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Πολωνία, η Μακεδονία, η Γεωργία, η Εσθονία, όλες εκείνες οι χώρες που αναγκάστηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες να συμμετάσχουν σε αυτή την κατοχή που διήρκεσε 20 χρόνια, απέσυραν τα στρατεύματά τους. Τα αμερικανικά στρατεύματα αποχώρησαν επίσης, ενώ οι Ταλιμπάν (ηττήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες το 2001) ανακατέλαβαν τη χώρα τους. Τα στρατεύματα του καθεστώτος της Καμπούλ παραδόθηκαν στους νέους ηγέτες των Ταλιμπάν, ακριβώς όπως τα στρατεύματα του Νότιου Βιετνάμ παραδόθηκαν στους Βιετναμέζους τον Απρίλιο του 1975. Όλοι θυμόμαστε την άδοξη υποχώρηση της Αμερικής, με τα τελευταία ελικόπτερα να φεύγουν από την οροφή της αμερικανικής πρεσβείας. Πιθανότατα σύντομα θα δούμε παρόμοια επεισόδια όταν πέσει η Καμπούλ.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δαπανήσει τρισεκατομμύρια για την υπεράσπιση Αφγανών γυναικών κατά των Αφγανών ανδρών, για να μην αναφέρουμε την προώθηση των ομοφυλοφίλων. Θα ήθελαν να ξοδέψουν και περισσότερα σε χρυσό και να μείνουν για πάντα, αλλά οι Ταλιμπάν το καθιστούν ένα πολύ ακριβό χόμπι. Οι Ρώσοι δεν μετανιώνουν που τους είδαν να φεύγουν. Φιλοδυτικοί  Ρώσοι ειδικοί προσπάθησαν κάποτε να ισχυριστούν ότι η αμερικανική παρουσία στο Αφγανιστάν θα προστάτευε τη Ρωσία. Δεν ήταν παρά μια μπλόφα: μόλις κατέλαβαν την χώρα, οι ΗΠΑ εξήγαγαν ναρκωτικά στη Ρωσία και στην Ευρώπη και εισήγαγαν Τζιχαντιστές από τη Συρία και το Ιράκ στο Αφγανιστάν. Ήλπιζαν ότι οι εξαγορασμένοι μαχητές του «Ισλαμικού Κράτους» θα συγκρούονταν με τους Ταλιμπάν, αλλά το σχέδιο ποτέ δεν λειτούργησε με αυτόν τον τρόπο. Οι Ρώσοι δεν ανησυχούν για την επικείμενη κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν: η Μόσχα υπήρξε τόπος διαπραγματεύσεων μεταξύ των Ταλιμπάν και του καθεστώτος της Καμπούλ. Οι Ρώσοι  αναμένουν από τους Ταλιμπάν να κληρονομήσουν ένα Αφγανιστάν σε τόσο κακή κατάσταση που θα είναι πολύ απασχολημένοι στα του οίκου τους  για να προσπαθήσουν να παρέμβουν στις δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας.

Στη Γενεύη, ο Μπάιντεν δεν απάντησε στη «διάσκεψη» με τον Πούτιν (όρος που χρησιμοποιούσαν οι πληροφοριοδότες μου) για την Ουκρανία. Κατά τη διάρκεια της άμεσης επικοινωνίας του με τους Ρώσους πολίτες, ο Πούτιν συνέχισε να αναπτύσσει τις απόψεις του σχετικά με αυτό το ευαίσθητο ζήτημα. Αισθάνθηκε προσβεβλημένος από τη Δύση όταν έστειλαν τις κανονιοφόρους τους στην Κριμαία, όταν είχε αντιδράσει ευγενικά στις επιθυμίες τους και απέσυρε τα στρατεύματά του από τα ουκρανικά σύνορα. Αρνήθηκε να συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Ουκρανίας επειδή ο Πούτιν πιστεύει ότι ο Ζελένσκι είναι μια μαριονέτα της Δύσης. Με απερίφραστα σκληρούς όρους ο Πούτιν είπε:

Γιατί να συναντήσω τον [Πρόεδρο] Ζελένσκι, αφού έχει αναθέσει τη διαχείριση της χώρας του σε ξένα χέρια; Τα κύρια ζητήματα που αφορούν την Ουκρανία δεν αποφασίζονται στο Κίεβο, αλλά στην Ουάσιγκτον και, εν μέρει, στο Βερολίνο και στο Παρίσι. Τι υπάρχει να συζητήσουμε;

Ο Πούτιν πιστεύει ότι η Ουκρανία έχει χάσει την ανεξαρτησία της. Είναι πολύ διαφορετικό από το να το βλέπεις ως ένα εχθρικό κυρίαρχο κράτος. Οι Ουκρανοί είναι επίσης Ρώσοι, είπε ο Πούτιν, όπως οι Ευρωπαίοι Εβραίοι και οι Εβραίοι της Αιθιοπίας εξακολουθούν να είναι Εβραίοι. Ο ρωσικός λαός ήταν ιστορικά χωρισμένος σε Μικρούς Ρώσους , Μεγάλους Ρώσους και Λευκούς Ρώσους. Ωστόσο, αυτοί οι τρεις κλάδοι εξακολουθούν να ανήκουν στο ίδιο δέντρο. Ο Πρόεδρος Πούτιν δήλωσε ότι οι δυτικές προσπάθειες για την καθιέρωση στρατιωτικής παρουσίας στην Ουκρανία αποτελούν άμεση απειλή για τη Ρωσία. Εάν οι Ουκρανοί είναι αδέλφια, οι σημερινές ουκρανικές αρχές είναι αποικιακή διοίκηση. Με αυτές τις δηλώσεις, μια ρωσική ανακατάληψη της Ουκρανίας επανατίθεται ξαφνικά στο τραπέζι. Δεν μπορούσα να πιστέψω τα αυτιά μου, γιατί το 2014, ο Πούτιν θα μπορούσε να καταλάβει αβίαστα την Ουκρανία, αλλά δεν το έκανε. Και τώρα, ενώ θα ήταν δύσκολο, φαίνεται να υπονοεί ότι θα συμβεί, εάν η Δύση προσπαθήσει να δημιουργήσει μια στρατιωτική βάση στην Ουκρανία ή απλά πιέσει τη Ρωσία λίγο πολύ σκληρά.

Η ναυτική παραβίαση (των χωρικών υδάτων) μπορεί να είναι το έναυσμα. Οι Βρετανοί και Αμερικανοί ναυτικοί σκοπεύουν να υψώσουν τις σημαίες τους στην Κριμαία πριν πάνε στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας για να κυματίσουν τις σημαίες τους μπροστά στους Κινέζους. Υπάρχει διαφορά. Κάθε έθνος έχει τα δικά του εθνικά έθιμα. Οι Κινέζοι εξέδωσαν εκατοντάδες προειδοποιήσεις προς τις Ηνωμένες Πολιτείες πριν γίνουν φίλοι. Οι Κινέζοι φημίζονται για τις προειδοποιήσεις τους. Αλλά οι Ρώσοι είναι γνωστοί για το μαχητικό τους πνεύμα και την ετοιμότητά τους να πυροβολήσουν.

Θα ήταν ωραίο αν το πρόσφατο περιστατικό με τον Defender ήταν το τελευταίο. Αλλά είναι δύσκολο να το πιστέψεις. Η Ρωσία θα βρει σίγουρα μια απάντηση, και αυτή η απάντηση θα μπορούσε να είναι ασύμμετρη. Θα μπορούσε να είναι κάτι πολύ περισσότερο από το να βυθίσει ένα αντιτορπιλικό στο Ακρωτήριο Φιόλεντ. Αυτό θα μπορούσε να είναι η ανάκτηση της Ουκρανίας.

The post “Η απάντηση του Πούτιν στην πίεση της Δύσης μπορεί να είναι ασύμμετρη” appeared first on Militaire.gr.