Η Ιαπωνία βομβάρδισε την Αμερική με «άγνωστα μπαλόνια» το 1945

08:02 20/2/2023 - Πηγή: militaire

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Η υπόθεση με τα άγνωστα ιπτάμενα αντικείμενα που εμφανίστηκαν πρόσφατα στον εναέριο χώρο των Ηνωμένων Πολιτειών και κάποια από αυτά κατερρίφθησαν ,έχει παρελθόν… 78 χρονών!

Ανακοινώθηκε ότι ήταν κινέζικης προέλευσης και κάπου εκεί η στρόφιγγα της πληροφόρησης έκλεισε!

Δεν έμαθε κανείς αν ήταν κατασκοπευτικά η οτιδήποτε άλλο, με τον Λευκό Οίκο και το Πεντάγωνο να θεωρούν το θέμα «άκρως απόρρητο».

Ωστόσο δεν είναι η πρώτη φορά που η Αμερική δέχεται τέτοια «επίθεση».

Στα τέλη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δέχθηκε

παρόμοια απειλή χωρίς… εισαγωγικά, που μάλιστα ήταν θανατηφόρα!

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΟΡΕΓΚΟΝ

Τότε ο Ιαπωνικός Στρατός εξαπέλυσε περίπου 6.000 μπαλόνια με εκρηκτικά εναντίον των ΗΠΑ.

Ένα από αυτά έπεσε στο χιονισμένο βουνό Gearhart στο νότιο Όρεγκον ανακαλύφθηκε στις 5 Μαΐου 1945.

Ο Άρτσι Μίτσελ ήταν νέος πάστορας στο Bly του Όρεγκον, μια μικρή πόλη υλοτόμων και αγροτών και είχε σχεδιάσει εκδρομή για να γνωριστεί καλύτερα με ενορίτες του.

Παίρνοντας πέντε ντόπιους εφήβους μαζί τους, ο Άρτσι και η έγκυος σύζυγός του Ελίς πήγαν στο Gearhart.

Καθώς ταξίδευαν σε δασικό δρόμο, δασικοί τους σταμάτησαν, προειδοποιώντας τους ότι ο δρόμος ήταν αδιάβατος.

Την ώρα που ο πάστορας συνομιλούσε με τους δασικούς, η Ελίς και οι νεαροί βγήκαν έξω για να ξεμουδιάσουν.

Τότε, η σύζυγός του τον φώναξε, λέγοντας ότι οι νεαροί είχαν βρει κάτι. Εκείνη την στιγμή  ακούστηκε έκρηξη.

Ο Άρτσι και οι δασοφύλακες έτρεξαν και βρήκαν τα πέντε παιδιά κομματιασμένα και την Ελίς να ψυχορραγεί.

Αυτοί ήταν οι μόνοι θάνατοι που αποδίδονταν σε εχθρική ενέργεια κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στις δυτικές ηπειρωτικές ΗΠΑ.

Αυτή ήταν μόνο μία από τις περίπου 6.000 μπαλόνια-βόμβες, με την κωδική ονομασία Fugo, που εκτοξεύτηκαν από το νησί Χονσού της Ιαπωνίας μεταξύ Νοεμβρίου 1944 και Απριλίου 1945. Πετούσαν κατά μήκος του θερμού αεροχειμάρου (jet stream) που διασχίζει τον Ειρηνικό από δυτικά προς ανατολικά, φορτωμένες με εμπρηστικές και εκρηκτικές βόμβες.

Έφθαναν στη Βόρεια Αμερική σε λιγότερο από μια εβδομάδα.

Η ιδέα των ιαπωνικών βομβών με μπαλόνια χρονολογείται από την κατοχή της Μαντζουρίας στις αρχές της δεκαετίας του 1930.

Οι Ιάπωνες ήλπιζαν να παρενοχλήσουν τους Σοβιετικούς πέρα από τον ποταμό Αμούρ, ρίχνοντας προπαγανδιστικά φυλλάδια με μπαλόνια.

Αν και το σχέδιο δεν υλοποιήθηκε ποτέ, οι Ιάπωνες στρατιωτικοί επιστήμονες απέκτησαν πολύτιμες γνώσεις.

Το 1940, αγόρασαν καθημερινούς μετεωρολογικούς χάρτες από το Γραφείο Μετεωρολογίας των ΗΠΑ, αφού ανακάλυψαν την ύπαρξη ενός ρεύματος αέρα που κινούνταν δυτικά προς ανατολικά από την Ιαπωνία προς τη Βόρεια Αμερική σε μεγάλο υψόμετρο. Ταξιδεύοντας σε ύψος πάνω από 30.000 πόδια, ήταν δυνατό για ένα αερόστατο που εκτοξευόταν από την Ιαπωνία να διασχίσει τον Ειρηνικό Ωκεανό.

Μόλις στα τέλη του πολέμου, με την έναρξη των αμερικανικών βομβαρδισμών στην Ιαπωνία, στις ΗΠΑ έμαθαν για την ύπαρξη και τη σημασία του jet stream.

ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ

Η ιδέα των βομβών με μπαλόνια επέστρεψε όταν η Ιαπωνία σκεφτόταν πώς να ανταποδώσει την επιδρομή του σμήναρχου Ντουλίτλ κατά του Τόκιο από το αεροπλανοφόρο Hornet τον Απρίλιο 1942.

Στη συνέχεια, οι προσπάθειες εστιάστηκαν στην κατασκευή ενός μπαλονιού ικανού να διασχίσει τον Ειρηνικό και να φτάσει στις ΗΠΑ.

Το χειμώνα του 1943 και 1944, οι μετεωρολόγοι, με την υποστήριξη των μηχανικών που ασχολούνταν με τα αερόστατα, δοκίμασαν το χειμερινό jet stream.

Ανακάλυψαν ότι ένα μπαλόνι θα μπορούσε να ταξιδέψει κατά μέσο όρο 60 ώρες σε αυτό τον αεροχείμαρρο και να φτάσει στην Αμερική.

Επιτιθέμενοι στα πλούσια δάση των βορειοδυτικών ΗΠΑ με εμπρηστικές βόμβες, οι Ιάπωνες ήλπιζαν να δεσμεύσουν στρατιωτικούς και πολιτικούς πόρους και να προκαλέσουν ζημιές εκατομμυρίων δολαρίων.

Ακόμη, πίστευαν ότι θα δημιουργούσαν πανικό με μεγάλο ψυχολογικό αντίκτυπο στους Αμερικανούς της Δυτικής Ακτής.

Τα μπαλόνια φτιάχνονταν από νεαρές εργάτριες σε ιαπωνικά εργοστάσιο. Χρησιμοποιούσαν χαρτί και μια κόλα από το φυτό κονιγιάκου (μοιάζει με την πατάτα).

Στις 3 Νοεμβρίου 1944, στα γενέθλια του πρώην αυτοκράτορα Μέιτζι, εκτοξεύτηκε το πρώτο   μπαλόνι (αερόστατο).

Η εκτόξευση αποδείχθηκε δύσκολη, επειδή ήταν δυνατή μόνο υπό ορισμένες συνθήκες ανέμου.

Τους μήνες Νοέμβριο έως Μάρτιο, υπήρχαν μόνο 50 αναμενόμενες ευνοϊκές ημέρες και περίμεναν να εκτοξεύουν το πολύ 200 μπαλόνια από τις τρεις τοποθεσίες εκτόξευσης την ημέρα.

Οι δημιουργοί αυτών των «βομβαρδιστικών» γνώριζαν πως οι πιθανότητες να χτυπήσουν κάποιον σημαντικό στόχο ήταν απειροελάχιστες. Ήλπιζαν ότι όμως θα προκαλέσουν τρόμο στον πληθυσμό και θα πυροδοτούσαν μεγάλες πυρκαγιές σε όλες τις δυτικές ΗΠΑ.

Ίσως μάλιστα να είχαν πετύχει τον στόχο τους αν δεν είχαν παραβλέψει το γεγονός ότι τα μπαλόνια έφτασαν στις ΗΠΑ την περίοδο των βροχών.

Τα μπαλόνια που έφταναν στις ΗΠΑ διέσχιζαν τον Ειρηνικό σε διάφορα υψόμετρα.

Στην ιδανική περίπτωση, οι εμπρηστικές βόμβες θα απελευθερώνονταν μία προς μία καθώς το μπαλόνι έχανε ύψος.

Μετά την ρίψη της τελευταίας εμπρηστικής βόμβας, θα απελευθερωνόταν η μεγαλύτερη βόμβα κατά προσωπικού.

Σε εκείνο το σημείο, θα καταστρεφόταν και το κάτω μέρος του μπαλονιού.

ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ

Δύο ημέρες μετά την αρχική εκτόξευση, το αμερικανικό Ναυτικό εντόπισε κάποιο κουρελιασμένο ύφασμα στα ανοικτά των ακτών της Καλιφόρνια.

Επειδή έφερε ιαπωνικούς χαρακτήρες ειδοποίησαν το FBI.

Δύο εβδομάδες αργότερα, όταν βρέθηκαν περισσότερα συντρίμμια μπαλονιών, οι Αμερικανοί συνειδητοποίησαν τη σημασία τους.

Αρχικά ανησύχησαν.

Ορισμένοι στρατιωτικοί ανησυχούσαν ότι έφεραν βιολογικά όπλα.

Υποψιάζονταν, μάλιστα, ότι τα μπαλόνια εκτοξεύονταν από κοντινά στρατόπεδα πολιτών ιαπωνικής καταγωγής.

Τον Δεκέμβριο 1944, είχαν συλλέξει αρκετά στοιχεία ώστε η ανάλυση του έρματος αποκάλυψε ότι η άμμος προερχόταν από παραλία στη νότια Ιαπωνία, γεγονός που βοήθησε να εντοπιστούν οι τοποθεσίες εκτόξευσης. Στις 10 Μαρτίου 1945, ένα από τα μπαλόνια χτύπησε ένα σύρμα υψηλής τάσης στο Bonneville Power Administration στην πολιτεία Ουάσιγκτον, προκαλώντας διακοπή του ρεύματος.

Μετά το τέλος του πολέμου, Αμερικανοί επιστήμονες πήγαν στο Τόκιο για να εκπονήσουν σχετική έκθεση. Ανακρινόμενοι, δύο Ιάπωνες αξιωματικοί αποκάλυψαν ότι όλα τα αρχεία του προγράμματος Fugo είχαν καταστραφεί. Οι Αμερικανοί έμαθαν ότι ο ιαπωνικός Στρατός είχε σχεδιάσει να φτιάξει 20.000 μπαλόνια, παρ’ ότι γνώριζε ότι δεν θα ήταν αποτελεσματικό όπλο.

Το ήθελε, όμως, για τόνωση του ηθικού.

Αν και δεν υπήρχαν ζημιές στις ΗΠΑ, τα ιαπωνικά ΜΜΕ είχαν φτιάξει ψεύτικες ιστορίες.

Σύμφωνα με τους δύο αξιωματικούς, το πρόγραμμα είχε σταματήσει λόγω έλλειψης πόρων.

Δεν υπήρχαν πλέον τα δέντρα, που χρειαζόταν για την παραγωγή χαρτιού.

Επιπλέον, τα B-29 είχαν βομβαρδίσει το χημικό εργοστάσιο Showa Denko, στερώντας το αναγκαίο υδρογόνο.

Μέχρι σήμερα, οι ιστορικοί πιστεύουν ότι δεν έχουν ανακτηθεί όλα τα μπαλόνια. Ενώ τα περισσότερα έχουν χαθεί στον ωκεανό, έγιναν συστάσεις στους κατοίκους της δυτικής ακτής να είναι προσεκτικοί όταν βρίσκονται σε αχαρτογράφητες περιοχές.

Μόλις το 2014, ανακαλύφθηκε ένα μπαλόνι στον Καναδά, το οποίο ήταν τεχνικά λειτουργικό.

Συγκεκριμένα  δύο υλοτόμοι βρέθηκαν μπροστά σε μια από τις βόμβες που είχαν πέσει από τα μπαλόνια και δεν είχε εκραγεί.

Ειδική ομάδα πυροτεχνουργών την απενεργοποίησε.

Ενώ τα μπαλόνια απέτυχαν ως όπλο, ήταν επιστημονική καινοτομία. Ουσιαστικά ήταν το πρώτο διηπειρωτικό όπλο.

Πληροφορίες

slpress.gr

The post Η Ιαπωνία βομβάρδισε την Αμερική με «άγνωστα μπαλόνια» το 1945 appeared first on Militaire.gr.