Η Ουάσινγκτον απουσιάζει από τον Λίβανο – Στην πρώτη γραμμή τα κράτη του Κόλπου

Στις 8 Οκτωβρίου, ο πρωθυπουργός Νετανιάχου εξέπεμψε ένα μήνυμα προς τον λιβανέζικο λαό δίνοντάς του οδηγίες να απαλλαγεί από τη Χεζμπολάχ ή να αντιμετωπίσει την ίδια μοίρα με τη Γάζα. Οι Λιβανέζοι γνωρίζουν ότι ούτε οι ίδιοι, ούτε το αποδυναμωμένο κράτος τους, μπορούν να αντιμετωπίσουν τη Χεζμπολάχ. Το πιο σημαντικό, γνωρίζουν ότι η ευρεία εκλογική ομάδα της σιιτικής κοινότητας που είναι πιστή στο κίνημα θα παραμείνει ουσιαστικό μέρος της εθνικής συναίνεσης. Ο ρόλος τους θα είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση ενός ανεκτικού και πολυθρησκευτικού Λιβάνου. Ο αναγκαστικός εκτοπισμός τις
τελευταίες δύο εβδομάδες 1,2 εκατομμυρίων κατοίκων του νότιου Λιβάνου και της εκτεταμένης περιοχής Ναχιγιέ της Βηρυτού, καθώς και η καταστροφή των σπιτιών και των υποδομών τους, αρχίζουν ήδη να θυμίζουν τη Γάζα. Κάτι αξιοσημείωτο - αν και όχι απροσδόκητο - έχει συμβεί. Η υπόλοιπη χώρα έχει ανοίξει τα σπίτια και τα δίκτυα υποστήριξής της σε όσους εγκαταλείπουν τους βομβαρδισμούς. Το ενστικτώδες αίσθημα της λιβανέζικης αλληλεγγύης επανήλθε, αμφισβητώντας τον στενό σεχταρισμό που υπερασπίζεται η Χεζμπολάχ και μερικοί χριστιανοί ηγέτες.Άλλες αλλαγές βρίσκονται σε εξέλιξη. Είναι σαφές στους πιο διορατικούς Λιβανέζους, όπως ο βετεράνος ηγέτης των Δρούζων Ουαλίντ Τζουμπλάτ, ότι η στρατιωτική ισχύς της Χεζμπολάχ έχει ήδη μειωθεί. Οι εθνικές επιλογές του Λιβάνου έχουν ανοίξει. Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών, Αμπάς Αραγτσί, έτυχε ψυχρής υποδοχής όταν πέταξε στη Βηρυτό για να ζητήσει την υποστήριξη της πολιτικής στρατιωτικής αλληλεγγύης της Χεζμπολάχ προς τη Γάζα. Ο άμεσος αντίκτυπος του πολέμου και του εκτοπισμού έχει απορροφηθεί, από το χέρι στο στόμα, αλλά απαιτείται επειγόντως ουσιαστική διεθνής βοήθεια. Με τις Ηνωμένες Πολιτείες να ενθαρρύνουν ενεργά την ισραηλινή επίθεση στο Λίβανο και να μην λένε τίποτα για να αντιμετωπίσουν τις απειλές του Νετανιάχου, δεν μπορεί να αναμένεται βοήθεια από αυτό το μέρος. Η Γαλλία πρωτοστάτησε από την Ευρώπη στην υπόσχεση υποστήριξης. Η Τουρκία έσπευσε επίσης να στείλει έκτακτη βοήθεια.Η σημαντικότερη βοήθεια όμως φαίνεται ότι θα προέλθει από τα κράτη του Κόλπου. Βασιζόμενος σε μια εκτεταμένη ανθρωπιστική εκστρατεία στη Γάζα, στην οποία έχουν πραγματοποιηθεί εκατοντάδες πτήσεις ανθρωπιστικής και ιατρικής εκκένωσης, καθώς και η κατασκευή δύο νοσοκομείων (το ένα εκ των οποίων βρίσκεται στη Γάζα), ο σεΐχης Μοχάμεντ μπιν Ζέιντ Αλ Ναχιάν, πρόεδρος των ΗΑΕ, ανταποκρίθηκε ταχύτερα, υποσχόμενος 100 εκατομμύρια δολάρια στις 30 Σεπτεμβρίου. Ακολούθησε ιατρική βοήθεια με αερομεταφορά και η έναρξη της εκστρατείας «Τα ΗΑΕ συμπαραστέκονται στον Λίβανο». Το Κατάρ, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, η Ιορδανία και το Ιράκ έστειλαν τρόφιμα και ιατρικές προμήθειες.Η ανταπόκριση αυτή είναι καθησυχαστική, καθώς αξιοποιεί τη βαθιά λαϊκή αραβική συμπάθεια και αλληλεγγύη προς τον λιβανέζικο λαό. Πολιτικά, ωστόσο, τα πράγματα δεν ήταν πάντα απλά. Η καλή θέληση που απολάμβανε ο Λίβανος μετά το τέλος του πολέμου του 1975-1991 έχει διαβρωθεί, πρώτον από την άνοδο της Χεζμπολάχ ως ιρανικού πληρεξουσίου και δεύτερον από την διαφθορά που ασκούσαν οι διαδοχικές κυβερνήσεις στη Βηρυτό. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, για παράδειγμα, έχουν τώρα μια αυστηρή πολιτική που δεν παρέχει άμεση χρηματοδότηση, αλλά αντίθετα λειτουργεί μέσω των οργανισμών του ΟΗΕ, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ). Η γενναιόδωρη χρηματοδότηση για την ανοικοδόμηση της Βηρυτού μετά την έκρηξη του Αυγούστου του 2020 διοχετεύθηκε μέσω διεθνών φιλανθρωπικών ιδρυμάτων.Το ερώτημα θα είναι ποιος θα πληρώσει για την ανοικοδόμηση του Νότου, της Νταχιγιέ και άλλων περιοχών του Λιβάνου που δεν έχουν ακόμη νιώσει τον αντίκτυπο της πολιτικής της σιδηράς πυγμής του Νετανιάχου. Όπως και στην περίπτωση της Γάζας, κανένας δωρητής - όσο γενναιόδωρος και αν είναι - δεν θα πληρώσει για την ανοικοδόμηση μόνο και μόνο για να δει το Ισραήλ να την καταστρέφει ξανά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και άλλα κράτη του Κόλπου επιμένουν σε ένα σταθερό πολιτικό μέλλον που θα αποτρέψει περαιτέρω συγκρούσεις. Μετά από ανάλογες καταστροφές στον πόλεμο του Ισραήλ κατά του Λιβάνου το 2006, η Χεζμπολάχ είχε τα μέσα για να κάνει το μεγαλύτερο μέρος από μόνη της, παραγκωνίζοντας άλλους δωρητές όπως το Κουβέιτ. Αυτή τη φορά φαίνεται ότι θα είναι διαφορετικά. Ενώ μια πολιτική διευθέτηση για την Παλαιστίνη και το Ισραήλ είναι απαραίτητη, είναι επίσης εξαιρετικά προβληματική. Μια πολιτική διευθέτηση στο Λίβανο μπορεί να αποδειχθεί πιο εφικτή, αλλά έχει πολλά περίπλοκα μέρη και θα χρειαστεί χρόνο.Προκειμένου να αποφευχθούν μελλοντικές εχθροπραξίες με το Ισραήλ, θα πρέπει να αποκλειστεί ή τουλάχιστον να παραμεριστεί η ιρανική στρατηγική της μάχης μέσω του Λιβανέζου πληρεξουσίου του. Ο αφοπλισμός όλων των πολιτοφυλακών που προβλεπόταν στη μεταπολεμική διευθέτηση του 1989 και εξαπατήθηκε από το Ιράν και τη Συρία στην περίπτωση της διατήρησης των όπλων της Χεζμπολάχ, είναι και πάλι μια προοπτική. Ο στόχος αυτός θα επιδιωχθεί από τα λιβανέζικα κόμματα. Οι πιθανότητες επιτυχίας του δεν είναι καθόλου ξεκάθαρες. Αν παρουσιαστεί ως απαίτηση του Ισραήλ και των ΗΠΑ, οι πιθανότητές του θα είναι ακόμη πιο αμυδρές. Ωστόσο, αν τα κράτη του Κόλπου, το Ιράκ και η Αίγυπτος μπορούσαν να είναι οι “μαίες” μιας εσωτερικής συμφωνίας και να παραμείνουν ως εγγυητές, αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει.Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη αίσθηση ότι η επιρροή των ΗΠΑ, που έχει ήδη εκτροχιαστεί από την αποτυχία του προέδρου Μπάιντεν να συγκρατήσει το Ισραήλ στη Γάζα και τώρα στο Λίβανο, δεν πρόκειται να δώσει λύσεις στη Μέση Ανατολή. Η ώρα για την αραβική ηγεσία των λύσεων φαίνεται να έχει φτάσει, και ο Λίβανος μπορεί να είναι η πρώτη δοκιμαστική περίπτωση.Πηγή: Modern Diplomacy

The post Η Ουάσινγκτον απουσιάζει από τον Λίβανο – Στην πρώτη γραμμή τα κράτη του Κόλπου appeared first on Militaire.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα