Ηρωίδα Παρτιζάνα ,17 ετών στην αγχόνη-Δημήτρης Σταυρόπουλος

05:35 6/2/2025 - Πηγή: militaire

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Η Λέπα Ράντιτς (σερβικά κυριλλικά: Лепа Светозара Радић‎‎; 19 Δεκεμβρίου 1925 – 8 Φεβρουαρίου 1943) ήταν Γιουγκοσλάβα παρτιζάνα σερβικής καταγωγής -σύμβολο θάρρους-, που της απονεμήθηκε μετά θάνατον το παράσημο του Τάγματος του Ήρωα του Λαού για το ρόλο της στο κίνημα της αντίστασης ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο — πράγμα που την έκανε να γίνει η νεότερη ηρωίδα εκείνη την εποχή.

Εκτελέστηκε σε ηλικία 17 ετών επειδή πυροβόλησε κατά των γερμανικών στρατευμάτων πολεμώντας για την ελευθερία ης πατρίδας της.

Ράντιτς γεννήθηκε σε μια σερβοβόσνιακη οικογένεια στις 19 Δεκεμβρίου 1925 στο χωριό Γκασνίτσα κοντά στην Γκράντισκα.

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Στις 10 Απριλίου 1941, μετά την εισβολή στη Γιουγκοσλαβία, οι δυνάμεις του Άξονα ίδρυσαν το Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας, το οποίο περιελάμβανε την Μποσάνσκα Γκράιντκα και τις γύρω περιοχές.

Σε ηλικία 15 ετών, είδε τη γερμανική εισβολή στη Γιουγκοσλαβία το 1941.

Ο λαός της Γιουγκοσλαβίας αντιστάθηκε λυσσαλέα.

Η Λέπα Ράντιτς ενώθηκε με τους μαχητές των Παρτιζάνων.

Εντάχθηκε στον αγώνα τους, συμμετέχοντας ενεργά στις επιχειρήσεις πρώτης γραμμής του αντιστασιακού κινήματος, που προσπαθούσαν να ανατρέψουν τις δυνάμεις κατοχής και να εγκαθιδρύσουν μια ελεύθερη κυβέρνηση.

Τον Νοέμβριο του 1941, η Λέπα Ράντιτς και άλλα μέλη της οικογένειας συνελήφθησαν από τους Ούστασε, αλλά με τη βοήθεια μυστικών κομματικών συνεργατών, η Λέπα και η αδερφή της Ντάρα κατάφεραν να ξεφύγουν από τη φυλακή στις 23 Δεκεμβρίου του 1941.

Μετά την απόδρασή της, προσχώρησε στην 7η κομματική εταιρεία του 2ου Αποσπάσματος Krajiški.

ΣΤΗΝ ΑΓΧΟΝΗ

Το 1942 πήρε μέρος στις επικές μάχες του όρους Κοζάρα της Βοσνίας όπου οι παρτιζάνοι υπερασπίστηκαν τις απελευθερωμένες απ’ αυτούς περιοχές.

Στην μάχη του όρους Κοζάρα βρήκαν το θάνατο, ο πατέρας της Σβέτο, ο 15χρονος αδερφός της Μίλαν και ο αγαπημένος θείος της Βλάντο ενώ οι Κροάτες φασίστες «Ουστάσι» έκαψαν το σπίτι της οικογένειάς της.

Το 1943 ενώ υπηρετούσε ως τραυματιοφορέας στην επική μάχη του ποταμού Νερέτβα, αιχμαλωτίστηκε από τους Γερμανούς ναζί ενώ οργάνωνε ένα τμήμα αμάχων για να σπάσει τον κλοιό του εχθρού.

Η ίδια πολέμησε μέχρι την τελευταία της σφαίρα.

Αναφέρεται ότι ακόμα και δεμένη συνέχισε να παλεύει.

Μετά από βασανιστήρια τριών ημερών, η Λέπα οδηγήθηκε στην αγχόνη.

Λίγο πριν εκτελεστεί και με τη θηλιά στο λαιμό, της δόθηκε η εναλλακτική να πάρει χάρη αν πρόδιδε τα ονόματα συγκεκριμένων συντρόφων της.

Η Λέπα αρνήθηκε και ζητωκραύγασε: «Ζήτω το κομμουνιστικό κόμμα κι οι παρτιζάνοι.

Δεν είμαι προδότρια του λαού μου. Αυτοί που ζητάτε θα αποκαλυφθούν όταν θα έχουν ξεκάνει και τον τελευταίο από εσάς.

Πάλεψε λαέ!

Θα με σκοτώσουν αλλά άλλοι θα εκδικηθούν για μένα»

Η Λέπα απαγχονίστηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1943.

Το 1951 ανακηρύχθηκε σε εθνική ηρωίδα της Γιουγκοσλαβίας.

Ήταν η νεότερη από τους ανακηρυγμένους εθνικούς ήρωες του κράτους.

Σήμερα αποτελεί σύμβολο νεανική αυταπάρνησης και του αντιφασιστικού αγώνα.