“Κυβερνητικό μαχαίρι” στα ελάχιστα εναπομείναντα δικαιώματα των στρατιωτικών;

Έκπληξη προκάλεσε πρόσφατη τοποθέτηση του βουλευτή Μαγνησίας της ΝΔ, Κωνσταντίνου Μαραβέγια, αναφορικά με το δικαίωμα της συλλογικής έκφρασης των στρατιωτικών.

Μέσα σε μία περίοδο όπου η κυβέρνηση έχει καταφέρει να στρέψει σχεδόν όλα τα κοινωνικά στρώματα εναντίον της με πλήθος αφορμών (κατάργηση οκταώρου, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, προαναγγελία χρεωκοπίας από τον Α.Γεωργιάδη, ανακοίνωση κλεισίματος νοσοκομείων, διαρκής μετακύληση ευθυνών στους πολίτες κλπ), ο εν λόγω βουλευτής έρχεται μάλλον

ως  λαγός του Μεγάρου Μαξίμου, να αναφερθεί  σε θέματα που έχουν να κάνουν με  θεμελιώδη και κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα. 

Να θυμίσουμε ότι πριν λίγο καιρό ο ίδιος βουλευτής είχε επιτεθεί στους νοσηλευτές κατηγορώντας τους για πολλά από τα προβλήματα του ΕΣΥ, ενώ είχε προαναγγείλει και απολύσεις ώστε να υπάρξει εξορθολογισμός.

Σε αντίστοιχο κλίμα πρόσφατη δήλωση του ιδίου βουλευτή που δημοσιεύτηκε σε τοπικά μέσα της Μαγνησίας, δήλωσε μεταξύ άλλων ότι «Όποιος συνεχίζει να επενδύει σε δύο ή και περισσότερες Ομοσπονδίες και σε πλήθος αστικών σωματείων εν ενεργεία στρατιωτικών, αποδυναμώνει το αρραγές μέτωπο εκπροσώπησης των στρατιωτικών και μπορεί να παρεξηγηθεί ότι σκέφτεται ωφελιμιστικά, αν όχι διασπαστικά.»

Η ανωτέρω δήλωση του βουλευτή της ΝΔ εγείρει πάρα πολύ σοβαρά ερωτήματα και πιθανώς να αποκαλύπτει κρυφές προθέσεις της κυβέρνησης για περαιτέρω συμπίεση θεμελιωδών συνταγματικών δικαιωμάτων αλλά και για έμμεση ακύρωση αποφάσεων ανωτάτων δικαστηρίων. Σε ποια ευνομούμενη πολιτεία γίνονται τέτοια πράγματα; Να θυμίσουμε ότι με τον πρόσφατο εργασιακό νόμο πέρασε σειρά από δυσμενείς αλλαγές και στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Ειδικά για το συνδικαλισμό στις ΕΔ, οι εσωτερικές ή εξωτερικές επιθέσεις δεν αποτελούν νέο φαινόμενο, ωστόσο έχουν ενταθεί από τότε που απαντήθηκε οριστικά με απόφαση του Αρείου Πάγου το ερώτημα, εάν οι στρατιωτικοί έχουν το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθε που προβλέπει για όλους τους πολίτες το Σύνταγμα. Από τότε μπήκε πολύ νερό στο αυλάκι, ο συνδικαλισμός θεσμοθετήθηκε το 2017 και παρά τις προσπάθειες κάποιων να τον ελέγχουν, συνεχίζει ακάθεκτος. Συνεπώς ένα πρώτο ερώτημα έχει να κάνει με το λόγο της ευθείας αμφισβήτησης του νόμου. Μήπως ο κ.Μαραβέγιας δεν γνώριζε ότι οι νόμοι τροποποιούνται, βελτιώνονται, αλλάζουν; Δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε. 

Το μεγαλύτερο ερώτημα, ωστόσο, έρχεται σε σχέση με τα αστικά σωματεία. Η δυνατότητα δημιουργίας ενώσεων προβλέπεται και από το Σύνταγμα, τη Σύμβαση της Ρώμης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, από τον Αστικό Κώδικα. Το ερώτημα στην περίπτωση αυτή είναι, ποιον και γιατί ενοχλεί η συμμετοχή των στρατιωτικών σε αστικά σωματεία ή η δημιουργία τέτοιων από στρατιωτικούς; Ποιος και γιατί θεωρεί ότι τα αστικά σωματεία αποτελούν απειλή για τη συνδικαλιστική εκπροσώπηση των στρατιωτικών;

Για ποιον λόγο ένας στρατιωτικός, ακόμα κι αν είναι μέλος συνδικαλιστικού σωματείου, να μην μπορεί ταυτόχρονα να συμμετέχει σε κάποιο αστικό σωματείο στρατιωτικών με κοινό σημείο την καταγωγή ή κάποιο άλλο κοινό ενδιαφέρον; Και ποιος είναι αυτός που θα ορίσει τι θα μπορεί να κάνει και δεν θα μπορεί να κάνει το σωματείο, αν όχι το καταστατικό του;

Να θυμίσουμε ότι ο συνδικαλισμός στις ΕΔ ξεκίνησε μέσα από αστικά σωματεία που αποτέλεσαν τις πρώιμες μορφές της σημερινής Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ). Η δε απόφαση του Αρείου Πάγου (3/2012), όχι μόνο αναγνώρισε εξίσου στους στρατιωτικούς το δικαίωμα να συστήνουν αστικά σωματεία (όπως αυτό ισχύει για όλους τους πολίτες), αλλά τους αναγνώρισε οριστικά και το δικαίωμά τους να συστήνουν συνδικαλιστικά σωματεία για να προασπίζουν τα επαγγελματικά συμφέροντα του κλάδου τους, έστω με τους συνταγματικούς περιορισμούς για την περίπτωση (πχ για το δικαίωμα της απεργίας). Άρα είναι προφανές ότι ο παραλληλισμός συνδικαλιστικών και αστικών σωματείων κρύβει κάτι πολύ μεγαλύτερο και μόνο τυχαίος δεν ήταν. Μια τέτοια δήλωση δεν μπορεί να γίνεται εν αγνοία του πρωθυπουργού.

Να θυμίσουμε ότι επί σειρά ετών καταβάλλεται μία συστηματική προσπάθεια να κλείσει η μία εκ των δύο Ομοσπονδιών των στρατιωτικών. Τελευταία αυτό παρουσιάζεται ως «εξορθολογισμός» και «ηρεμία» που θα επιφέρει η μία Ομοσπονδία (κάτι που, περιέργως, αναφέρει και ο βουλευτής στη δήλωσή του, η οποία ήρθε χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια αφορμή), κάτι που αποτέλεσε πάγια θέση της ΝΔ επί σειρά ετών. Θεωρούμε περιττό να αναφέρουμε ξανά ότι στο κυβερνών κόμμα έχουν ξεκαθαρίσει κατ’ επανάληψη ότι δεν πετάνε και τη σκούφια τους για το συνδικαλισμό στις ΕΔ.

Συνεπώς που αποσκοπεί η ανωτέρω δήλωση του κ.Μαραβέγια και για ποιον λόγο το Μέγαρο Μαξίμου επιθυμεί να φέρει κλίμα αναστάτωσης στις ΕΔ από το πουθενά, ανοίγοντας θέματα που έχουν διευθετηθεί οριστικά;

The post “Κυβερνητικό μαχαίρι” στα ελάχιστα εναπομείναντα δικαιώματα των στρατιωτικών; appeared first on Militaire.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα