Μαύρο Χρήμα, Μαύρες Σημαίες: Πως η USAID άνοιξε τον δρόμο για την μαχητική κατάληψη της Συρίας

05:20 14/2/2025 - Πηγή: militaire

Tου Alexander Rubinstein*

Επιμέλεια μετάφρασης: Θεμιστοκλής Συμβουλόπουλος

Καθώς η χαρακτηρισμένη τρομοκρατική οργάνωση Hayat Tahrir al-Sham (HTS) δημιουργεί την αρχική κυβέρνησή της στο Idlib, διαβόητες διεφθαρμένες ΜΚΟ παρεμβαίνουν για να καλύψουν τα κενά στις δημόσιες υπηρεσίες, με ορισμένες μάλιστα να αυτομολούν για να εργαστούν δίπλα της.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, που ξόδεψαν δύο δεκαετίες

και 5,4 τρισεκατομμύρια δολάρια ανατρέποντας κυβερνήσεις εχθρικές προς την Αλ Κάιντα, βρίσκονται τώρα σε μια παράδοξη θέση. Η σύγχρονη Αλ Κάιντα έχει δημιουργήσει το δικό της οιονεί κράτος στη Συρία, ωστόσο παραμένει στη λίστα των ΗΠΑ με τις ξένες τρομοκρατικές οργανώσεις[1]. Το να χαρακτηριστεί αυτό ως λάθος εξωτερικής πολιτικής θα ήταν μειωτικό. Οι ΗΠΑ έχουν διευκολύνει ενεργά την κατάκτηση τμημάτων της Συρίας από την HTS διατηρώντας επίσημα τον χαρακτηρισμό της ως τρομοκρατική.

Τα τελευταία πέντε χρόνια, η HTS, παρακλάδι της Αλ Κάιντα, προσπάθησε να αποκαταστήσει την εικόνα της. Ο ηγέτης της, ο Abu Mohammad al-Jolani -πρώην υψηλόβαθμο μέλος τόσο του ISIS όσο και της Αλ Κάιντα- έχει ηγηθεί μιας υπολογισμένης επίθεσης γοητείας, προσπαθώντας να αναδημιουργήσει την ομάδα του από αυτήν που επικεντρωνόταν στη βία και τη δίωξη των μειονοτήτων σε μια πιο ευχάριστη οντότητα τοπικής διακυβέρνησης.

Από την ίδρυση της HTS και μιας αρχικής-κυβέρνησης που ονομάζεται Συριακή Κυβέρνηση Σωτηρίας, ή SSG, ο ηγέτης της ομάδας, ο al-Jolani έχει ξοδέψει αρκετή ενέργεια αποσκοπώντας στην εξομάλυνση της ιδέας της κρατικής υπόστασης της Αλ-Κάιντα, μιλώντας για  πράγματα όπως «θεσμοί» και «δομές». Αυτό, σε συνδυασμό με τον ξαφνικό αγκάλιασμα του al-Jolani από τις ποικίλες μειονοτικές ομάδες της Συρίας, έχει αποτελέσει τους βασικούς πυλώνες της αλλαγής του προφίλ της τρομοκρατικής οργάνωσης. Ο ίδιος ο al-Jolani πιστώνει στη δημιουργία αυτών των οιονεί κρατικών δομών, την ξαφνική επιτυχία της οργάνωσης (HTS) να καταλάβει τη Συρία.

Αυτή η αλλαγή εστίασης, από την εξάλειψη των απίστων στην εγκαθίδρυση χρηστής διακυβέρνησης, είδε τα φώτα της δημοσιότητας σε ένα άρθρο στην Telegraph με τίτλο «Πώς οι «φιλικοί προς τη διαφορετικότητα» τζιχαντιστές της Συρίας σχεδιάζουν την οικοδόμηση ενός κράτους.» Δημοσιεύτηκε πέντε ημέρες πριν ο Πρόεδρος Άσαντ εγκαταλείψει τη χώρα. Το άρθρο φαινόταν να κατανοεί την πλήρη κατάληψη (στμ: της Συρίας) από την HTS ως τετελεσμένο γεγονός:

«Τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, ο Jolani απευθύνθηκε σε μια ομάδα κορυφαίων φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Idlib, λέγοντας ότι οι αντάρτες θα πρέπει να δημιουργήσουν κυβερνήσεις στη μέση του πολέμου - και όχι μετά το τέλος της σύγκρουσης. ««Κάθε πέτρα που χτίζεται στις απελευθερωμένες περιοχές μας, προωθεί εκατοντάδες χιλιόμετρα προς τον θεμελιώδη στόχο μας, που είναι η απελευθέρωση της Δαμασκού – αν θέλει ο Θεός»», είπε.

Τώρα θέτει αυτές τις ιδέες στην πράξη, με ένα πλήθος γραφειοκρατικών σωμάτων με ήπιους-πολιτικά αποδεκτούς τίτλους να ξεφυτρώνουν στο Χαλέπι.

Η αποκομιδή των σκουπιδιών έχει ήδη ξεκινήσει και οι υπηρεσίες ρεύματος και νερού έχουν επανασυνδεθεί.

Η HTS μοίρασε αριθμούς τηλεφώνου σε ντόπιους για να πάρουν πληροφορίες για διοικητικές υπηρεσίες. Η Γενική Επιτροπή Ζακάτ, μια ισλαμική υπηρεσία είσπραξης φόρων που ασχολείται επίσης με τους φτωχούς, άρχισε να διανέμει καλάθια έκτακτης ανάγκης με ψωμί, ενώ ο Γενικός Οργανισμός Εμπορίου και Επεξεργασίας Σιτηρών της HTS παρείχε καύσιμα σε αρτοποιεία για να βεβαιωθεί ότι μπορούν να συνεχίσουν την παραγωγή.

Συνολικά, το Υπουργείο Ανάπτυξης και Ανθρωπιστικών Υποθέσεων ισχυρίζεται ότι έχει παραδώσει 65.000 καρβέλια ψωμί στους ντόπιους σε μια εκστρατεία που ονομάζουν «Μαζί Επιστρέφουμε».

Σε ένδειξη ότι το αρχικό κράτος τους έχει το βλέμμα του στη διεθνή νομιμότητα καθώς και στην τοπική εύνοια, το Τμήμα Πολιτικών Υποθέσεων της HTS παρείχε αριθμούς τηλεφώνου για αλλοδαπούς και διπλωμάτες που επιδιώκουν να εγκαταλείψουν την πόλη…

Φροντίζουν επίσης να αναδεικνύουν την ποικιλομορφία του συριακού πολιτισμού και κληρονομιάς, δηλώνοντας: «Το Χαλέπι είναι ένας τόπος συνάντησης πολιτισμού με πολιτιστική και θρησκευτική ποικιλομορφία για όλους τους Σύρους.»»

Στο δρόμο προς τη Δαμασκό, ο al-Jolani δανείστηκε το μάντρα{2} της κυβέρνησης Μπάιντεν: «Η διαφορετικότητα είναι η δύναμή μας». Και σε συνέντευξή του στο CNN, ρωτήθηκε ευθέως: «Σε λίγες μέρες, καταλάβατε μεγάλες πόλεις. Τι άλλαξε; Πώς μπόρεσες να το κάνεις αυτό τώρα;» Ο al-Jolani απάντησε:

«Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ενοποίηση εσωτερικών απόψεων και ίδρυση θεσμικών δομών εντός των απελευθερωμένων περιοχών της Συρίας. Αυτή η θεσμοθέτηση περιελάμβανε την αναδιάρθρωση εντός των στρατιωτικών φατριών… Η επανάσταση έχει μεταβεί από το χάος και την τυχαιότητα σε μια κατάσταση τάξης, τόσο σε πολιτικά και θεσμικά ζητήματα όσο και σε στρατιωτικές επιχειρήσεις».

Η διεθνής ανταποκρίτρια του CNN Jomana Karadsheh ρώτησε τον al-Jolani εάν σχεδιάζει ακόμα να εφαρμόσει τον «αυστηρό ισλαμικό κανόνα», και πάλι, ο al-Jolani έστρεψε την εστίαση στους θεσμούς:

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

«Μιλάμε για κάτι που συνάδει με τις παραδόσεις και τη φύση της περιοχής. Το πιο σημαντικό είναι να οικοδομήσουμε θεσμούς. Δεν μιλάμε για εξουσία από άτομα ή προσωπικές ιδιοτροπίες. Αφορά τη θεσμική διακυβέρνηση. Η Συρία αξίζει ένα σύστημα διακυβέρνησης που είναι θεσμικό…»

Ο Al-Jolani χρησιμοποίησε μεγάλο μέρος της υπόλοιπης συνέντευξης ως ευκαιρία για να εκφωνήσει την ομιλία του για την οικοδόμηση της συμπερίληψης. Και, φυσικά, αμέσως μετά την κατάληψη της HTS, φρικιαστικά βίντεο βασανιστηρίων και εκτελέσεων που στόχευαν στην κοινότητα των Αλαουιτών της Συρίας πλημμύρισαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, διαλύοντας την προοδευτική προπαγάνδα της τρομοκρατικής ομάδας. Και ενώ έχουν περάσει μόνο λίγα χρόνια από τότε που η HTS διεξήγαγε βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας, άλλες ομάδες που βοήθησαν στην επίθεση του al-Jolani έχουν σχεδόν αποκρυφθεί στα δυτικά μέσα ενημέρωσης.

Αυτές οι ομάδες περιλαμβάνουν την Ahrar al-Sham, η οποία έχει κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου, απαγωγές, βασανιστήρια και πιθανή χρήση χημικών όπλων από τη Διεθνή Αμνηστία. Στην επίθεση συμμετείχε επίσης η Nour al-Din al-Zenki, μια ομάδα «μετριοπαθών ανταρτών» που υποστηρίχθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι το 2017, όταν εμφανίστηκαν πλάνα από μέλη της να αποκεφαλίζουν χαρούμενα έναν έφηβο.

βιντεο youtube

Ωστόσο, η τρομακτική ιστορία αυτών των παραφυάδων της Αλ Κάιντα, δεν ανάγκασε τον Λευκό Οίκο να σιωπήσει για πολύ. Λίγες μέρες μετά την έξοδο του Άσαντ, ο Τζο Μπάιντεν σημείωσε ότι οι χαρακτηρισμένες τρομοκρατικές ομάδες που είχαν κατακτήσει την κρατική εξουσία στη Συρία «έλεγαν τα σωστά πράγματα». Επιπλέον, ο Μπάιντεν υποσχέθηκε περισσότερη ανθρωπιστική βοήθεια και «συνεργασία με όλες τις συριακές ομάδες» με στόχο τη δημιουργία μιας νέας κυβέρνησης και συντάγματος:

«Μην κάνετε λάθος. Ορισμένες από τις ομάδες ανταρτών που έριξαν τον Άσαντ έχουν το δικό τους ζοφερό ιστορικό τρομοκρατίας και παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων [sic]. Λάβαμε υπόψη τις δηλώσεις των ηγετών αυτών των ανταρτικών ομάδων τις τελευταίες ημέρες. Λένε τα σωστά πράγματα τώρα, αλλά εμείς καθώς αναλαμβάνουν μεγαλύτερη ευθύνη, θα αξιολογήσουμε όχι μόνο τα λόγια τους, αλλά και τις πράξεις τους».

Ενώ τα σχόλια του Τζο Μπάιντεν για τις εξελίξεις στη Συρία έλαβαν ευρεία κάλυψη στα μέσα ενημέρωσης, δεν ήταν κάτι περισσότερο από την επανάληψη μιας δήλωσης της διαχειρίστριας της USAID, Σαμάνθα Πάουερ, που δημοσιεύτηκε δύο ημέρες πριν - την ίδια μέρα που ο Μπασάρ αλ Άσαντ κατέφυγε στη Ρωσία. Η Πάουερ σημείωσε επιπλέον ότι η υπηρεσία της «υποστηρίζει τοπικές οργανώσεις για να ενισχύσει τη «διακυβέρνηση» σε «περιοχές εκτός του καθεστώτος Άσαντ».

«Λάβαμε υπόψη τις δηλώσεις των ηγετών των ανταρτών για να καθησυχάσουμε τον πληθυσμό, ιδιαίτερα τις μειονότητες και όσους ζουν σε περιοχές που τελούσαν υπό του προηγούμενου καθεστώτος, αλλά καθώς αναλαμβάνουν μεγαλύτερη ευθύνη, πρέπει να λάβουν ουσιαστική δράση για τη διατήρηση των θεσμών, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Σύριων και τη συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι εδώ και καιρό ο κορυφαίος πάροχος ανθρωπιστικής βοήθειας στον συριακό λαό, παρέχοντας τρόφιμα, ιατρικές προμήθειες και καταφύγιο σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη τη Συρία, καθώς και την υποστήριξη τοπικών οργανώσεων που εργάζονται για την ενίσχυση της οικονομίας, της διακυβέρνησης και των βασικών υπηρεσιών της Συρίας σε περιοχές εκτός του καθεστώτος Άσαντ. Η USAID έχει συντονιστεί στενά με τους εταίρους μας εν μέσω των εξελίξεων τις τελευταίες ημέρες και θα παραμείνουμε σταθεροί στην υποστήριξή μας στον συριακό λαό».

Από τότε που η HTS κατέλαβε την επαρχία του Ιντλίμπ, η USAID και οι «ανθρωπιστικές» ΜΚΟ, που αποκαλούνται «εταίροι υλοποίησης» έχουν ρίξει τεράστια ποσά στην περιοχή υπό την αιγίδα της τρομοκρατικής ομάδας.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Εταίροι Υλοποίησης – Στο Έγκλημα

Από την αρχή του πολέμου, η USAID και το Γραφείο Ανθρωπιστικής Βοήθειας του State Department έχουν ξοδέψει περισσότερα από 18 δισεκατομμύρια δολάρια για «ανθρωπιστική βοήθεια» στη Συρία και περισσότερα από 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια, μόνο το οικονομικό έτος 2024, απασχολώντας συχνά, διαβόητα διεφθαρμένους εταίρους ΜΚΟ για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά.

Σε μια συνέντευξη στο PBS με τον James Jeffrey, τον Ειδικό Αντιπρόσωπο των Ηνωμένων Πολιτειών για την εμπλοκή στη Συρία, ο Jeffrey παραδέχτηκε ότι: «το 2018, η εστίασή μου — το επίκεντρο όλων όσων έκανα ήταν το Idlib. Και στην Ιντλίμπ, αυτός [αλ Τζολάνι] ήταν η ισχυρότερη δύναμη». Έτσι, η USAID βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα πρόβλημα: πώς να παραδώσει βοήθεια σε μια περιοχή που διοικείται από μια ομάδα την οποία απαγορευόταν νομικά να βοηθήσουν.

«Έπρεπε να μετατραπούμε σε κάτι σαν pretzel [3] για να πείσουμε [τον τότε Υπουργό Εξωτερικών] Μάικ Πομπέο να εκδώσει μια παρέκκλιση», είπε ο Τζέφρι, προσθέτοντας:

«Και αυτό κάναμε. Δεν είπε ότι μπορείτε να δώσετε βοήθεια στο HTS. Ουσιαστικά έλεγε ότι εάν η βοήθεια περιέλθει με κάποιο τρόπο στα χέρια της HTS, εσείς, η οργάνωση, είτε η USAID είτε οι ΜΚΟ που παρείχαν τη βοήθεια, θα μπορούσατε να κατηγορηθείτε για αυτήν».

Ο Τζέφρι εξήγησε ότι είχε έμμεση επικοινωνία με την HTS μέσω συνεργατών ΜΚΟ.

Έλαβα επικοινωνίες από αυτούς (στμ: εννοεί τις ΜΚΟ) και εξηγούσα προσεκτικά τη θέση μας, που ήξερα ότι θα τους μεταβιβαζόταν, αλλά δεν τους ζητούσα να τους μεταβιβάσουν τίποτα».

Σύμφωνα με τον Τζέφρι, η HTS θα του μετέφερε μέσω ΜΚΟ ότι: «Θέλουμε να γίνουμε φίλοι σου. Δεν είμαστε τρομοκράτες. Απλώς πολεμάμε τον Άσαντ».

Μέχρι τον Μάρτιο του 2020, λίγες μέρες πριν από την καθιέρωση εκεχειρίας μεταξύ τρομοκρατικών ομάδων και της συριακής κυβέρνησης γύρω από την Ιντλίμπ, ο Τζέφρι επισκέφθηκε προσωπικά την επαρχία και «συνάντησε εκπροσώπους συριακών ΜΚΟ και τα Λευκά Κράνη»[4] για να υποσχεθεί αμερικανική βοήθεια. Οι ομάδες «πολιτικής άμυνας» που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και το Ισραήλ έχουν αναφερθεί ως «οι κρυφοί στρατιώτες μας» από τον ανώτερο ηγέτη της HTS Abu Jaber Shaykh.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Ωστόσο, ακόμη και πριν από την κατάπαυση του πυρός, η βοήθεια έρχονταν ήδη. Μετά από αναφορές για τη «μεγαλύτερη ανθρωπιστική ιστορία τρόμου του 21ου αιώνα»[5] στο Ιντλίμπ, το CNN κατευθύνει τους αναγνώστες σε μια πύλη στον ιστότοπό τους, όπου μπορούσαν να δωρίσουν σε ΜΚΟ, συμπεριλαμβανομένων πολλών εταίρων της USAID. Τέτοιες αναφορές δεν έκαναν καμία παραπομπή στην HTS, κατηγορώντας μόνο το «καθεστώς» (στμ: του Άσαντ) για την ανθρωπιστική καταστροφή.

Μια ΜΚΟ για την οποία το CNN συγκέντρωνε κεφάλαια ήταν η Διεθνής Επιτροπή Διάσωσης, ή IRC, μέλος του μυστικού δικτύου της CIA κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Τον Μάρτιο του 2021, το Γραφείο Γενικού Επιθεωρητή της USAID ανέφερε ότι, ενώ αναλάμβανε υπεργολαβία με κονδύλια της USAID για τη βοήθεια στη Συρία, η IRC «δεν έλεγχε πάντα τις αναφορές [ή] δεν διενεργούσε ελέγχους κατά της τρομοκρατίας».

Ωστόσο, σε έναν κλάδο που λειτουργεί με σχεδόν μηδενική εποπτεία, η IRC είναι μόνο ένας από τους πολλούς εταίρους της USAID με ιστορικό λειτουργίας «σαν καρτέλ» και συνεργασίας με τρομοκράτες.

Μια άλλη διαβόητα διεφθαρμένη ΜΚΟ που συνεχίζει να συνεργάζεται με την USAID είναι η Blumont, γνωστή στο παρελθόν ως International Relief and Development (IRD), της οποίας η ανάρμοστη συμπεριφορά στο Ιράκ και το Αφγανιστάν αποτέλεσε αντικείμενο άλλης αμερικανικής έρευνας. Όπως σημείωσε η Washington Post:

«Στη Βαγδάτη και την Καμπούλ, εταιρείες όπως η IRD αφέθηκαν να διαχειρίζονται προγράμματα που χρηματοδοτούνται από φορολογούμενους αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων με ελάχιστη ουσιαστική επίβλεψη από την USAID, σύμφωνα με συνεντεύξεις από κυβερνητικούς ελεγκτές και πρώην υπαλλήλους της IRD που γνωρίζουν τα προγράμματα.

Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός, με τη σειρά του, έχει προσλάβει τουλάχιστον 19 υπαλλήλους από την USAID, τον κορυφαίο κυβερνητικό οργανισμό για την αντιμετώπιση της φτώχειας και την υποστήριξη της δημοκρατίας παγκοσμίως. Αρκετοί από αυτούς ήρθαν απευθείας από τα γραφεία τους στο πρακτορείο για να καταλάβουν σημαντικές θέσεις στην εταιρεία.

Μερικοί από αυτούς τους υπαλλήλους, συμπεριλαμβανομένου του πρώην εν ενεργεία διαχειριστή της USAID, έλαβαν σημαντικές αυξήσεις μισθών περνώντας το Potomac (στμ: ποτάμι) και εντασσόμενοι στην IRD στα νέα γραφεία της στο Arlington, Va.,[6] εισέπρατταν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια σε ετήσιους μισθούς, μπόνους και άλλες αποζημιώσεις.

Στον κόσμο των ανθρωπιστικών ΜΚΟ —μη κυβερνητικών οργανώσεων— αυτού του είδους οι μισθοί είναι ασυνήθιστοι. Πιο σπάνια είναι τα μπόνους κάθε είδους.»

Σε μια συνέντευξη στο πρακτορείο, ο Jay R. Rollins, γενικός επιθεωρητής της USAID στη Βαγδάτη, παραδέχτηκε: «Είδαμε πολλές ανωμαλίες, αποκλίσεις και αποδείξεις ότι τα κεφάλαια της USAID πήγαιναν πραγματικά στους αντάρτες», είπε ο Rollins. «Συστήσαμε να κλείσουν ολόκληρη τη λειτουργία».

Τώρα που η IRD ονομάζεται Blumont, συνεχίζει να συνεργάζεται με την USAID, αν και οι συμβάσεις της είναι συχνά τροποποιημένες, όπως αυτή του 2018. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ιστότοπο της Blumont, οι συμβάσεις της με την USAID για εργασία στη Συρία επεκτείνονται έως το 2025. Μια άλλη σύμβαση της Blumont με το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον Καναδά ήταν ενεργή μεταξύ 2017 και 2019, και αφορούσε την «Ενίσχυση Δομών Διακυβέρνησης»(“Strengthening Governance Structures”), όπου μεταξύ άλλων περιοχών, (στμ: αναφερόταν) στο Ιντλίμπ που διοικείται από την HTS.

Η International Medical Corps, ή IMC, είναι ένας άλλος εταίρος της USAID που κατηγορείται για διαφθορά, όπως καλύπτεται σε άρθρο της Washington Post του 2016:

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

«Η International Medical Corps (IMC), μια φιλανθρωπική οργάνωση με έδρα το Λος Άντζελες, δήλωσε την Παρασκευή ότι ορισμένες από τις προμήθειες που χρηματοδοτούνται από την USAID παρέμειναν σε εκκρεμότητα, εν αναμονή του αποτελέσματος της έρευνας.

Στη νότια Τουρκία, νυν και πρώην υπάλληλοι της IMC δήλωσαν σε συνεντεύξεις ότι μια «μαφία» προμηθευτών είχε συνωμοτήσει για να υποβάλει προσφορές, αποδεχόμενοι προϊόντα που δεν πληρούν τις προδιαγραφές τιμολογίων. «Ήταν σαν καρτέλ», είπε ένας ανώτερος υπάλληλος, ο οποίος, όπως και άλλοι, δεν ήταν εξουσιοδοτημένος να μιλήσει στα μέσα ενημέρωσης ή φοβόταν τις επιπτώσεις.

Η IMC δήλωσε την Παρασκευή ότι είχε επίσης απολύσει μια χούφτα μέλη του προσωπικού που ήταν ύποπτοι για συμμετοχή σε «σύνθετα σχέδια απάτης». ««Είμαστε πλήρως προετοιμασμένοι να κινηθούμε γρήγορα εάν βρούμε ότι εμπλέκεται επιπλέον προσωπικό»», δήλωσε η  εκπρόσωπος Rebecca Gustafson.

Η αναστολή χρηματοδότησης οδήγησε την IMC να περικόψει 800 υπαλλήλους, είπε η οργάνωση, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν Σύροι που ζουν στην εμπόλεμη ζώνη. Καθένας από αυτούς τους μισθούς θα υποστήριζε περίπου 10 άτομα, είπε ένας πρώην υπάλληλος.»

Η ιστορία της διαφθοράς από τους εταίρους ΜΚΟ της USAID στη Συρία δεν σταματά εκεί. Ύποπτα αποσφραγισμένο λίγες μέρες πριν από την επίθεση της HTS είναι ένα κατηγορητήριο εναντίον ενός Σύρου υπηκόου με το όνομα Mahmoud al-Hayfan, πρώην επικεφαλής του περιφερειακού γραφείου των Catholic Relief Services[7] στο Idlib μεταξύ 2014 και 2018, όπου διοικούσε ένα προσωπικό περίπου 160 υπαλλήλων. Κατά τη διάρκεια τεσσάρων ετών, ο al-Hayfan επαίνεσε ανοιχτά την Jabhat al-Nusra, τον πρόδρομο της HTS, μπροστά σε άλλους εργαζόμενους σε ΜΚΟ και διέθεσε μεταξύ 9 και 10,1 εκατομμυρίων δολαρίων ανθρωπιστική βοήθεια στην τρομοκρατική οργάνωση.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, «ο AL HAFYAN επέδειξε πίστη στην [αλ-Νούσρα], καθώς και σε άλλες ένοπλες μαχητικές ομάδες. Ο AL HAFYAN σχετίζεται με μέλη της [al-Nusra] και άλλες ένοπλες μαχητικές ομάδες. Σε συναντήσεις προσωπικού στις οποίες παρευρέθηκαν ο Μάρτυρας 1, ο Μάρτυρας 2 και άλλοι υπάλληλοι της ΜΚΟ-1, ο AL HAFYAN αναφέρθηκε στην αλ-Νούσρα και άλλες ένοπλες μαχητικές ομάδες ως «μουτζαχεντίν», που σημαίνει ότι ήταν μαχητές ελευθερίας που προστάτευαν τη Συρία με τιμή. Ο AL HAFYAN δήλωσε ότι η υποστήριξη των «τζιχαντιστών» ήταν πιο σημαντική από την παροχή βοήθειας σε Σύρους που έχουν πληγεί από τις συγκρούσεις. Ο AL HAFYAN δήλωσε ότι θα υποστήριζε [την αλ-Νούσρα] «ό,τι κι αν γίνει».

Ενώ αυτές οι περιπτώσεις απάτης, διαφθοράς και υποστήριξης τρομοκρατικών ομάδων από τους εταίρους ΜΚΟ της USAID είναι συγκλονιστικές, αυτό που είναι ίσως ακόμη πιο σοκαριστικό είναι ότι αυτές οι ίδιες οι ΜΚΟ, συνεχίζουν να απολαμβάνουν την υποστήριξη της USAID παρά τα σκάνδαλα. Στην πραγματικότητα, μακριά από το να αποκόψει αυτές τις οργανώσεις από μελλοντικές συμβάσεις, η USAID συνεχίζει μέχρι σήμερα να ενθαρρύνει ενεργά τις δωρεές προς τις Catholic Relief Services και το International Medical Corps.

Εν τω μεταξύ, ο κορυφαίος ερευνητής που εργάζεται στη Συρία, ο Charles Lister του Ινστιτούτου Μέσης Ανατολής, πιστώνει την ομαδική επιτυχία στην αρχική κυβέρνηση της HTS, (το SSG) και τις ΜΚΟ, γράφοντας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι «η SSG λειτουργεί στενά με εξωτερική βοήθεια διεθνών ΜΚΟ και ο ΟΗΕ έχει ένα μόνιμο γραφείο που έρχεται σε επαφή με το SSG στο Idlib».

Εν τω μεταξύ, μια ματιά στο κανάλι Telegram του SSG, δείχνει την ομάδα να συναντιέται σε κάτι που εμφανίζεται να είναι ανθρωπιστικές σκηνές, με τουρκικές ΜΚΟ, σε διοργάνωση έκθεσης βιβλίου, τελετή απονομής βραβείων «live by the Quran» (στμ: «ζήσε με το Κοράνι») και ανάρτηση φυλλαδίων για μαθήματα επιστήμης χωρίς «καθορισμένο χώρο για γυναίκες».

Ωστόσο, μια έκθεση της ΜΚΟ Norwegian Refugee Council (NRC-Νορβηγικό Συμβούλιο Προσφύγων), το οποίο λαμβάνει περίπου το 13 τοις εκατό της χρηματοδότησής του από το Γραφείο Ανθρωπιστικής Βοήθειας του State Department, προσφέρει μια πιο προσεκτική ματιά στη συνεργασία του SSG με ΜΚΟ.

Στον ιστότοπο της νορβηγικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης NRC, μια ολόκληρη σελίδα είναι αφιερωμένη στην «αποδέσμευση κινδύνου από τις τράπεζες» - bank derisking [8], με άλλα λόγια, πως να βοηθούν τις ΜΚΟ «να ελαχιστοποιήσουν την έκθεσή τους σε κατηγορίες για διευκόλυνση της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόστιμα ή άλλες επιπτώσεις».

Η έκθεση, που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2023, περιγράφει εκτενώς τη δυναμική μεταξύ των ΜΚΟ, των Ηνωμένων Εθνών, της HTS και της Συριακής Κυβέρνησης Σωτηρίας(SSG) στο Ιντλίμπ, συνεντεύξεις με είκοσι εργαζόμενους ΜΚΟ, στελέχη του ΟΗΕ και δωρητές. Με συγκλονιστικό τρόπο, η έκθεση παραδέχεται ξεκάθαρα, ότι -η σχεδόν κυβερνητική- SSG, αλλά τόσο ο Charles Lister όσο και ο ίδιος ο Jolani πιστεύουν ότι η επιτυχία του HTS- «βασιζόταν σε ανθρωπιστικούς φορείς για να αντιμετωπίσει πολλά κενά στις υπηρεσίες».

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Σύμφωνα με την έκθεση, ορισμένες ΜΚΟ προσπάθησαν να αποφύγουν την SSG όσο καλύτερα μπορούσαν, ενώ άλλες συνεργάστηκαν απευθείας μαζί τους. Συγκεκριμένα, ορισμένοι «οργανισμοί [οι οποίοι] είχαν μεγαλύτερα προγράμματα ή ισχυρότερο εστιακό σημείο πρόσβασης στη βορειοδυτική Συρία προτίμησαν να εμπλακούν οι ίδιοι με την SSG. Κάποιοι θεώρησαν ότι είχαν καλύτερη ικανότητα να αντιμετωπίζουν άμεσα τα ζητήματα αντί να καλούν τον ΟΗΕ για υποστήριξη».

Με τα λόγια ενός δωρητή: «Νομίζω ότι πρέπει να κάνετε διάλογο. Εννοώ ότι είναι οι de facto αρχές. Είτε μας αρέσει είτε όχι, δεν έχει σημασία. Είναι οι de facto αρχές. Άρα, κάποια στιγμή πρέπει να κάνετε διάλογο μαζί τους, αρκεί να πρόκειται για ανθρωπιστικές επιχειρήσεις»

Σύμφωνα με την έκθεση, οι δωρητές, «αισθάνθηκαν ότι ανεξάρτητα από τους δεσμούς της SSG με την HTS, οι πρώτοι αποτελούσαν μια «ασφαλή ομπρέλα» για να συνεργαστούν οι εταίροι τους και μια αποδεκτή μέση λύση, δεδομένης της απαγόρευσης της HTS. Θεώρησαν ότι παρείχε έναν τρόπο για τον ΟΗΕ και άλλους ανθρωπιστές να συνεργαστούν με το κυρίαρχο μέρος στο Ιντλίμπ, αποφεύγοντας σε μεγάλο βαθμό την άμεση επαφή με την HTS».

Ένα στέλεχος της ΜΚΟ σημείωσε, «Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που [χρειάστηκε] να μιλήσουμε με κάποιον που … έχει πραγματικά όπλο. Όλοι αυτοί οι τύποι φορούν τώρα κοστούμια».

Για ορισμένες ΜΚΟ, η επιφυλακτικότητα των δωρητών σχετικά με τη δέσμευση με την SSG ήταν πηγή απογοήτευσης. Ένας υπάλληλος του ΟΗΕ φέρεται να είπε: «Συνειδητοποιήσαμε κάποια στιγμή ότι ορισμένες από τις ΜΚΟ παραπονιούνται για τους δωρητές περισσότερο, παρά για την  SSG».

Σύμφωνα με την έκθεση, «οι συμμετέχοντες μίλησαν για διάφορα θέματα που σχετίζονται με την άρνηση των δωρητών να επιτρέψουν την πληρωμή υπηρεσιών, τελών ή φόρων στην Ιντλίμπ… »Είπαν ότι οι δωρητές ήταν μερικές φορές πρόθυμοι να συμβιβαστούν σε τέτοια θέματα, αλλά αυτό δεν τεκμηριώθηκε ποτέ».

Κάποιοι που πήραν συνέντευξη για την έκθεση «ένιωσαν ότι η SSG είχε υπολογίσει ότι όσο περισσότερο ασχολείται η ανθρωπιστική κοινότητα με αυτό, τόσο μεγαλύτερες ήταν οι πιθανότητες να διαγραφεί η HTS από τρομοκρατική οργάνωση». Παρομοίως, ο απεσταλμένος των ΗΠΑ Τζέιμς Τζέφρι σημείωσε στη συνέντευξή του στο PBS ότι η SSG θα χρησιμοποιούσε ΜΚΟ για να παροτρύνει τη Δύση. Σύμφωνα με την έκθεση, ένας από τους ερωτηθέντες ένιωσε ότι:

«Η SSG μερικές φορές χρησιμοποιούσε ανθρωπιστές ως ανυποψίαστους αγγελιοφόρους σε δωρητές και κυβερνήσεις χορηγούς, καθώς προσπαθούσε να βελτιώσει τις αντιλήψεις τόσο για τον εαυτό της όσο και για την HTS. Άλλοι συμμετέχοντες περιέγραψαν πολλούς από τους συνομιλητές τους [μη κρατικές ένοπλες ομάδες] ως πολιτικούς συμβούλους ή «αξιωματούχους δημοσίων σχέσεων» που ενδιαφέρονται περισσότερο να μεταδώσουν μια θετική εικόνα της ομάδας τους παρά να συζητήσουν ανθρωπιστικές υποθέσεις».

Εκτός από την κάλυψη των κενών στις υπηρεσίες της SSG και μερικές φορές την πληρωμή φόρων και τελών στην ομάδα, ορισμένοι «είπαν ότι η παρέμβαση ήταν πιο συχνή στο Idlib, δεδομένου ότι εκεί ήταν συγκεντρωμένος περισσότερος ανθρωπιστικός προγραμματισμός. Υπέδειξαν παραδείγματα σε πολλές ανθρωπιστικές ανταποκρίσεις, συμπεριλαμβανομένων προσπαθειών να κατευθυνθεί ο προγραμματισμός σε ορισμένες περιοχές, να επηρεαστούν οι λίστες δικαιούχων, ιδιαίτερα για μετρητά, και να επηρεαστεί η επιλογή προμηθευτών, εργολάβων και προσωπικού… Ένας συμμετέχων, ωστόσο, είπε ότι μετά από μια δεκαετία ανθρωπιστικών παρεμβάσεων στην περιοχή, οι προσπάθειες παρέμβασης σε δραστηριότητες ήταν πιθανό να έγιναν πιο περίπλοκες και πιο δύσκολο να εντοπιστούν. Ανέφεραν παραδείγματα τοπικών αρχών που προσέλαβαν πρώην ανθρωπιστικό προσωπικό με βαθιά κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτούργησε η ανταπόκριση και μπορεί να γνωρίζουν πώς θα μπορούσε να γίνει εκμετάλλευση του συστήματος». Στην έκθεση σημειώνεται επιπλέον:

«Ορισμένοι συμμετέχοντες σημείωσαν επίσης ότι η SSG είχε σταθερά «επαγγελματοποιήσει» τη διακυβέρνησή της με την πρόσληψη προσωπικού με εμπειρία στη δημόσια διοίκηση ή στον ανθρωπιστικό τομέα.»

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Αν και μπορεί να είναι δελεαστικό να εξηγήσουμε τα τεράστια ποσά των αμερικανικών δολαρίων που έρευσαν στα ταμεία του HTS ως ατυχές κόστος για τη διάσωση ζωών, είναι δύσκολο να αγνοήσουμε τον προφανή γεωπολιτικό στόχο. Καθώς η HTS λάμβανε περιθώριο - ανάσα ζωής στο Idlib για να δημιουργήσει ένα κράτος, η συριακή κυβέρνηση κατέρρεε σιγά-σιγά από τις οικονομικές κυρώσεις, επιβάλλοντας συλλογικές τιμωρίες σε όσους ζούσαν σε περιοχές που ελέγχονται από την κυβέρνηση, στερώντας τους βασικά είδη όπως τρόφιμα και καύσιμα.

Ωστόσο, ο ρόλος της USAID και των ΜΚΟ στο να επιτρέψουν στην HTS να ανακτήσει τη δύναμή του κατά τη διάρκεια των πέντε ετών στην Ιντλίμπ δεν ακολουθεί το τυπικό σχέδιο πολέμου για την αλλαγή καθεστώτος των ΗΠΑ. Αντίθετα, αρχίζει να ακούγεται όλο και περισσότερο σαν μια έγχρωμη επανάσταση. Και ίσως είναι—εκτός από αυτή τη φορά, το χρώμα μαύρο.

Πηγή: MintPressNews

Χαρακτηριστική φωτογραφία | Εικονογράφηση από MintPress News

* Ο Alexander Rubinstein είναι πρώην συγγραφέας προσωπικού για το MintPress News με έδρα την Ουάσιγκτον, DC. Γράφει για την αστυνομία, τις φυλακές και τις διαδηλώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχει γράψει στο παρελθόν για το RT και το Sputnik News.

Παραπομπές του μεταφραστή:

[1] Οι ΗΠΑ απέσυραν την αμοιβή των 10 εκατ. δολαρίων για πληροφορίες που θα οδηγούσαν στη σύλληψη του Αχμάντ αλ-Σαράα (αλ Τζουλάνι) εν μέσω υποσχέσεων του τελευταίου για προστασία των αμερικανικών περιουσιακών στοιχείων στην περιοχή. Οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να παρακολουθούν τις ενέργειες του νέου συριακού καθεστώτος, ιδίως όσον αφορά την εφαρμογή των αρχών που ζήτησε η Ουάσινγκτον. Παρ’ όλα αυτά, μέχρι την 9η Ιανουαρίου 2025, ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάιντεν, δεν είχε αποσύρει τον χαρακτηρισμό της HTS ως τρομοκρατική οργάνωση. Παρ’ ότι η HTS θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση από τον ΟΗΕ και την ΕΕ επίσημα, εντούτοις αυτό δεν εμποδίζει κανέναν στην προσπάθεια σύναψης διπλωματικών σχέσεων με το νέο καθεστώς στην Συρία!

[2] Μάντρα: Ιερός Λόγος (μεταφορικά)

[3] Pretzel-Πρέτσελ: Γερμανικό κουλουράκι με ιδιαίτερο, γυριστό σχήμα. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί μεταφορικά το pretzel, που συμβολίζει την καλή διατροφή, την πληρότητα, την ευημερία, την καλή τύχη και παρέχεται σαν ανταμοιβή. Μεταφορικά σημαίνει επίσης την ασυνεπή σκέψη, το παράλογο αλλά και την σφιχτή επικοινωνία.

[4] Λευκά Κράνη: Η συγκεκριμένη οργάνωση, ως γνωστόν, δημιουργήθηκε πριν από μερικά χρόνια με χρηματοδότηση των υπουργείων Εξωτερικών και Αμυνας ΗΠΑ και Βρετανίας. Η USAID χρηματοδοτεί τα «Λευκά Κράνη» μέσω της Chemonics, εταιρείας που δραστηριοποιείται σύμφωνα με την ίδια σε «αναπτυσσόμενες χώρες» και για τη δράση της οποίας σε Αϊτή (μετά τον σεισμό) και Αφγανιστάν (μετά τον πόλεμο) υπάρχουν αρκετές καταγγελίες. Τα Λευκά Κράνη, έχουν αποδειχθεί το πιο αποτελεσματικό εργαλείο των δημοσίων σχέσεων της οργάνωσης «Καμπάνια για τη Συρία», ενός ακόμα οργανισμού που εργάζεται για την ανατροπή του καθεστώτος στη Συρία. Κι ενώ η οργάνωση δρούσε σε 74 περιοχές της Συρίας που ελέγχονταν από αντικαθεστωτικούς, αρνήθηκε να συνεργαστεί με τον ΟΗΕ από την στιγμή που ο τελευταίος αναγνώριζε ως νόμιμη τη συριακή κυβέρνηση.

[5] Ως «μεγαλύτερη ανθρωπιστική ιστορία τρόμου του 21ου αιώνα», τα συστημικά μέσα ενημέρωσης παρουσίαζαν την υποτιθέμενη ανθρωπιστική καταστροφή που προκαλούσε η κυβέρνηση Άσαντ, αποκρύπτοντας τις τζιχαντιστικές οργανώσεις που χρηματοδοτούσαν οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η Τουρκία και το Ισραήλ στην Συρία.

[6] Το Άρλινγκτον, είναι μια κομητεία στην πολιτεία της Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Η κομητεία βρίσκεται στη Βόρεια Βιρτζίνια στη νοτιοδυτική όχθη του ποταμού Potomac ακριβώς απέναντι από την πρωτεύουσα Ουάσιγκτον DC.

[7] Όπως διαβάζουμε στον ιστότοπο τους, η Catholic Relief Services ιδρύθηκε το 1943 από τη Διάσκεψη των Καθολικών Επισκόπων των ΗΠΑ για να βοηθήσει τους φτωχούς και μειονεκτούντες στο εξωτερικό. Η δήλωση αποστολής του CRS καλεί τον οργανισμό να ανακουφίσει τον ανθρώπινο πόνο, να προωθήσει την πλήρη ανθρώπινη ανάπτυξη και να προωθήσει τη φιλανθρωπία και τη δικαιοσύνη σε όλο τον κόσμο. Ενώ το CRS επιδιώκει να αξιοποιήσει τα στρατηγικά του πλεονεκτήματα ως οργανισμός που βασίζεται στη πίστη, όλα τα προγράμματά του βοηθούν τους ανθρώπους με βάση τις ανάγκες τους, ανεξαρτήτως θρησκείας, εθνικότητας ή εθνικής καταγωγής. Σήμερα, το CRS είναι ένας από τους μεγαλύτερους ιδιωτικούς εθελοντικούς οργανισμούς στον κόσμο, που υποστηρίζει το διεθνές έργο αρωγής και ανάπτυξης σε σχεδόν 100 χώρες. Οι βασικοί τομείς του προγράμματος CRS περιλαμβάνουν τη γεωργία, την εκπαίδευση, την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, την υγεία και τον HIV, τη μικροχρηματοδότηση, το νερό και την αποχέτευση και την οικοδόμηση ειρήνης. Το CRS έχει ευρεία και βαθιά εμβέλεια μέσω των εθνικών και τοπικών δικτύων καθολικών οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων των μελών της Caritas Internationalis.

H CRS ξεκίνησε τη λειτουργία της στην Ελλάδα το 2015 και απέδειξε γρήγορα την τεχνογνωσία μας στον προγραμματισμό ένταξης αιτούντων άσυλο και προσφύγων, με ιδιαίτερη έμφαση σε προσεγγίσεις που βασίζονται στην αγορά και σε καταφύγια. Η CRS είναι συνεργάτης στο πρόγραμμα ESTIA, HELIOS, Cash και πρόσφατα ξεκίνησε ένα νέο κέντρο ένταξης, σε συνεργασία με την Caritas Hellas, το κέντρο Adama. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες ποικίλλουν από διαμονή και παροχή μετρητών, τρόπο ζωής, μαθήματα γλώσσας για ενήλικες και ανηλίκους και άλλες κοινωνικές υπηρεσίες και υπηρεσίες ένταξης. Η CRS σε όλα της τα προγράμματά της έχει στρατηγική συνεργασία με τους οργανισμούς Caritas Hellas και Caritas Athens.

[8] bank derisking: Χλευασμός ή κοροϊδία των τραπεζών. Πρόκειται για την αποδέσμευση από τους περιορισμούς των τραπεζών. Αντιγράφουμε από το Norwegian Refugge Council: «Ο χλευασμός-κοροϊδία των τραπεζών και τα εμπόδια στην οικονομική πρόσβαση μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές λειτουργικές προκλήσεις για τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Η κοροϊδία της τράπεζας συμβαίνει όταν οι τράπεζες αρνούνται να προσφέρουν υπηρεσίες, όπως λογαριασμούς ή εμβάσματα, σε οργανισμούς ή τοποθεσίες που θεωρούνται υψηλού κινδύνου, προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν την έκθεσή τους σε κατηγορίες για διευκόλυνση της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόστιμα ή άλλες επιπτώσεις.»

The post Μαύρο Χρήμα, Μαύρες Σημαίες: Πως η USAID άνοιξε τον δρόμο για την μαχητική κατάληψη της Συρίας appeared first on Militaire.gr.