Μετά τις απώλειες στη Συρία, η Ρωσία επιδιώκει να εντείνει την παρουσία της στην Αφρική

05:26 26/2/2025 - Πηγή: militaire

Μετά την πτώση του Άσαντ, η Ρωσία έχει επεκτείνει την επιρροή της στην Αφρική, εξασφαλίζοντας μια ναυτική βάση στο Σουδάν και αυξάνοντας τη στρατιωτική της παρουσία στη Λιβύη για να διατηρήσει στρατηγική πρόσβαση στη Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα.Μετά την απώλεια ενός κρίσιμου συμμάχου, του Μπασάρ αλ Άσαντ, στη Συρία,

η Ρωσία προσπάθησε να επεκτείνει την επιρροή της στην Αφρική. Και ενώ ευθυγραμμίζονται με τις προηγούμενες προσπάθειες της Μόσχας να δημιουργήσει νέες θαλάσσιες οδούς στην ανατολική Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα, οι προσπάθειες αυτές δίνουν επίσης στη Ρωσία την ευκαιρία να διπλασιάσει τις προϋπάρχουσες σφαίρες επιρροής της.Στις 13 Φεβρουαρίου, οι φιλοδοξίες της Ρωσίας απέκτησαν δυναμική μετά την υπογραφή συμφωνίας με το Σουδάν για τη δημιουργία ναυτικής βάσης στις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας. Αν και η αναμενόμενη ολοκλήρωσή της παραμένει απροσδιόριστη, η ναυτική εγκατάσταση θα παρέχει στη Ρωσία το δικαίωμα να σταθμεύει έως και τέσσερα πολεμικά πλοία, συμπεριλαμβανομένων των πυρηνοκίνητων πλοίων, στο λιμάνι του Σουδάν για μια 25ετή θητεία.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Υπήρξαν καθυστερήσεις στην αρχική συμφωνία, η οποία είχε αρχικά υπογραφεί το 2020, και ακολούθησαν περαιτέρω οπισθοδρομήσεις λόγω του βίαιου πολέμου στο Σουδάν που ξεκίνησε το 2023. Ωστόσο, ο υπουργός Εξωτερικών του Σουδάν Αλί Γιουσέφ επιβεβαίωσε κατά τη διάρκεια επίσκεψης στη Μόσχα στις 13 Φεβρουαρίου ότι τα δύο έθνη βρίσκονται πλέον σε "πλήρη συμφωνία" χωρίς να υπάρχουν άλλα εμπόδια, προσθέτοντας: "Έχουμε συμφωνήσει σε όλα".Η συμφωνία, η οποία προτάθηκε για πρώτη φορά υπό τον μακροχρόνιο κυβερνήτη Όμαρ αλ Μπασίρ, καθυστέρησε μετά την εκδίωξή του μετά την επανάσταση στο Σουδάν το 2019. Η δημιουργία αυτής της ναυτικής βάσης αποτελεί πλέον ένα στρατηγικό πραξικόπημα για τη Ρωσία, ιδίως δεδομένων των πρόσφατων αποτυχιών της στη Μέση Ανατολή.Η βάση του Πορτ Σουδάν προσφέρει ένα πολλά υποσχόμενο πλεονέκτημα στη Μόσχα, καθώς εξασφαλίζει πρόσβαση στην Ερυθρά Θάλασσα - έναν κρίσιμο θαλάσσιο διάδρομο μέσω του οποίου διέρχεται περίπου το 12% του παγκόσμιου εμπορίου, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Χρησιμεύει επίσης ως κόμβος υλικοτεχνικής υποδομής για επιχειρήσεις στον Ινδικό Ωκεανό και δίνει στη Ρωσία μια πιο επίμονη παρουσία στη Μεσόγειο.Η καθιέρωση παρουσίας στο Πορτ Σουδάν τοποθετεί επίσης τη Ρωσία δίπλα σε μεγάλες δυνάμεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα, οι οποίες έχουν δημιουργήσει βάσεις στο κοντινό Τζιμπουτί.Διάσωση της θαλάσσιας επιρροήςΗ απώλεια του Άσαντ και η επακόλουθη κατάληψη της Συρίας, της οποίας ηγήθηκε η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, όχι μόνο έθεσαν ερωτήματα σχετικά με την ικανότητα της Μόσχας να παρέχει ασφάλεια στους συμμάχους της, αλλά έθεσαν επίσης σε κίνδυνο τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της στη Συρία, ιδίως την αεροπορική βάση Χμεϊμίμ και τη ναυτική εγκατάσταση στην Ταρτούς. Η τελευταία είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη Μόσχα, καθώς της παρέχει τη δυνατότητα ανεφοδιασμού των ναυτικών της πλοίων στην Ανατολική Μεσόγειο.Παρά τις υποδείξεις ότι οι νέοι κυβερνήτες της Συρίας μπορεί να επιτρέψουν στη Μόσχα να διατηρήσει τη βάση της Ταρτούς -ένα ακόμη πιο πιθανό σενάριο αν παραμείνουν σε ισχύ οι δυτικές κυρώσεις στη Συρία- η Ρωσία είναι σαφές ότι αντισταθμίζει τα στοιχήματά της λόγω της παρατεταμένης αβεβαιότητας σχετικά με το μακροπρόθεσμο μέλλον της βάσης.Πέρα από το Σουδάν, η απώλεια του Άσαντ ώθησε τη Ρωσία να ενισχύσει την παρουσία της στη Λιβύη. Από τις συριακές βάσεις της, φέρεται να έχει αρχίσει να μεταφέρει προηγμένα στρατιωτικά μέσα, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων αεράμυνας S-300 και S-400, στη βορειοαφρικανική χώρα. Αυτή η αναδιάταξη υπογραμμίζει την πρόθεση της Ρωσίας να διατηρήσει στρατηγικό βάθος στη Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική, δεδομένου ότι μέχρι τον Μάιο του 2024, ο αριθμός των ρωσικών στρατευμάτων στη Λιβύη είχε αυξηθεί σε 1.800, από 800 τον Φεβρουάριο του 2024, ενώ ο στρατιωτικός εξοπλισμός διοχετεύεται μέσω λιμανιών όπως το Τομπρούκ, σύμφωνα με την ερευνητική κοινοπραξία All Eyes On Wagner.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Καθώς η Λιβύη παραμένει διαιρεμένη μεταξύ δύο αντίπαλων κυβερνήσεων, ο διοικητής του Λιβυκού Εθνικού Στρατού με έδρα το Τομπρούκ, Χαλίφα Χίφτερ, αποτελεί βασικό σύμμαχο στην προσπάθεια της Ρωσίας να ενισχύσει την παρουσία της στη χώρα. Τον Ιανουάριο φέρεται να προσέφερε τη στρατιωτική βάση Μάετταν αλ Σάρρα στη Ρωσία, εδραιώνοντας περαιτέρω τις επιχειρησιακές δυνατότητες της Μόσχας στην περιοχή, σύμφωνα με το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων Nova, το οποίο επικαλείται καλά πληροφορημένες λιβυκές πηγές.Η βάση αυτή, που βρίσκεται σε στρατηγική θέση κοντά στα σύνορα του Τσαντ και του Σουδάν, όχι μόνο ενισχύει τη στρατιωτική υλικοτεχνική υποδομή της Ρωσίας, αλλά χρησιμεύει επίσης ως ορμητήριο για βαθύτερες εισβολές στο Σαχέλ - κυρίως μέσω των μισθοφόρων της, του Σώματος της Αφρικής. Μεγάλο μέρος της στρατηγικής της Μόσχας περιστρέφεται ήδη γύρω από αυτές τις υλικοτεχνικές επεκτάσεις, καθώς η Ρωσία έχει χρησιμοποιήσει την ανατολική Λιβύη ως βάση για τον ανεφοδιασμό των δυνάμεών της που επιχειρούν στο Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο.Επιδιώκοντας να ενισχύσει τη ναυτική της παρουσία, η Μόσχα μπορεί επίσης να αξιοποιήσει τους δεσμούς της με τον Χίφτερ για να αποκτήσει μια ναυτική βάση στη Λιβύη και να προβάλει περαιτέρω την ισχύ της στη Μεσόγειο και να αμφισβητήσει την επιρροή του ΝΑΤΟ - πιθανότατα στο Τομπρούκ, αν αυτό καρποφορήσει.Προκλήσεις για την εμβάθυνση του αποτυπώματος της Ρωσίας στην ΑφρικήΤο διευρυνόμενο αποτύπωμα της Ρωσίας δεν είναι χωρίς προκλήσεις. Σε ένα ελάχιστα συγκαλυμμένο χτύπημα κατά της Μόσχας, ο πρωθυπουργός Αμπντούλ Χαμίντ Ντιμπέιμπα, της υποστηριζόμενης από τον ΟΗΕ Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας στην Τρίπολη, προειδοποίησε σε δήλωσή του τον Δεκέμβριο ότι "κάθε μέρος που εισέρχεται στη Λιβύη χωρίς άδεια ή συμφωνία θα πολεμηθεί", αναφερόμενος στην αυξανόμενη μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού από τη Ρωσία στην ανατολική Λιβύη. Ο Ντιμπέιμπα προειδοποίησε ότι τέτοιες ενέργειες θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την ήδη ασταθή εσωτερική κατάσταση της Λιβύης.Επί του παρόντος, η επιρροή της Ρωσίας στην Ερυθρά Θάλασσα παραμένει ελάχιστη σε σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες διατηρούν μια σημαντική ναυτική παρουσία που ενισχύεται από εκτεταμένα στρατιωτικά μέσα, συμπεριλαμβανομένης της βάσης Στρατόπεδο Λεμονιέ στο Τζιμπουτί. Κατά συνέπεια, θα δυσκολευτεί να αμφισβητήσει τη δυτική επιρροή, ιδίως καθώς η δική της ναυτική βάση παραμένει υπό κατασκευή. Η έλλειψη υποστηρικτικών υποδομών, όπως οι στρατιωτικές βάσεις, θα εμποδίσει επίσης την ικανότητά της να προβάλλει αποτελεσματικά την ισχύ της.Και αντί να διαμορφώνει τα γεγονότα στο Σουδάν και τη Λιβύη, η Μόσχα φαίνεται να αντιδρά σε αυτά, αναδεικνύοντας τους περιορισμούς της επιρροής της. Στο Σουδάν, η Ρωσία υποστήριξε αρχικά τις παραστρατιωτικές Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης, αλλά αργότερα μετατόπισε την πίστη της στις Σουδανικές Ένοπλες Δυνάμεις καθώς η σύγκρουση εξελισσόταν.Ομοίως, στη Λιβύη, η αυξημένη ρωσική εμπλοκή μπορεί να παρατείνει την αστάθεια αντί να επιλύσει τις διαιρέσεις, ιδίως δεδομένης της απουσίας προσπαθειών για την προώθηση της ενότητας μεταξύ των αντίπαλων φατριών.Εξετάζοντας περαιτέρω την Αφρική, παρόλο που η Μόσχα προσπαθεί να καθησυχάσει τους συμμάχους της στο Τσαντ, τη Λιβύη, τον Νίγηρα και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία για την ικανότητά της να παρέχει ασφάλεια -κάτι που μπορεί να αμφισβητείται δεδομένης της αποτυχίας της να διατηρήσει τον Άσαντ στην εξουσία- το Σώμα της για την Αφρική από μόνο του μπορεί να μην αποτελέσει αποφασιστική δύναμη για την παροχή μακροπρόθεσμης ασφάλειας σε αυτές τις περιοχές. Πράγματι, αυτή η μισθοφορική παράταξη δεν διαθέτει το ανθρώπινο δυναμικό και την επιχειρησιακή εμβέλεια των προηγούμενων αμερικανικών και γαλλικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Σαχέλ, περιορίζοντας την αποτελεσματικότητά της για τις διαρκείς προσπάθειες καταπολέμησης της τρομοκρατίας, παρά τις προσπάθειες ενίσχυσης των ηγετών σε έθνη όπως το Μάλι, ο Νίγηρας και η Μπουρκίνα Φάσο. Οι δυνατότητές της αποδυναμώνονται περαιτέρω από τους σημαντικούς πόρους που έχουν ήδη δαπανηθεί για τον πόλεμο στην Ουκρανία, γεγονός που έχει περιορίσει την ικανότητά της να επεκτείνει την παρουσία της στην Αφρική.  Παρόλα αυτά, ενώ η επιρροή της Μόσχας παραμένει περιορισμένη και το χρονοδιάγραμμα για τις ναυτικές της βάσεις παραμένει απροσδιόριστο, οι προσπάθειές της θα συνεχιστούν, ενισχύοντας τους εταίρους της στο Σουδάν και τη Λιβύη. Αλλά τα ίδια τα όρια της στρατιωτικής της παρουσίας και η εστίαση σε στρατηγικά ερείσματα -και όχι σε συνολική ασφάλεια- θα μπορούσαν, με τη σειρά τους, να επιδεινώσουν τις εντάσεις στις χώρες αυτές αντί να συμβάλουν στη διαρκή σταθερότητα.  Πηγή: Al Monitor

The post Μετά τις απώλειες στη Συρία, η Ρωσία επιδιώκει να εντείνει την παρουσία της στην Αφρική appeared first on Militaire.gr.