Μικρασιατική Καταστροφή: Ας μάθουμε έστω και τώρα από τη συμφορά της 30ης Αυγούστου 1922

08:48 30/8/2021 - Πηγή: militaire

Γράφει ο

Διονύσιος  Ι. Θεοδωρίτσης

Αντιστράτηγος ε.α.

ΣΚΕΨΕΙΣ του ” ΧΘΕΣ ” (1922 ) και του “ΣΗΜΕΡΑ” (2021 ) .

Η 30 Αυγούστου κάθε χρόνο , είναι για τους Τούρκους η επέτειος της νίκης της 30ης Αυγούστου 1922, η οποία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους σταθμούς της ιστορίας της Τουρκίας.

Είναι η επέτειος της νίκης του στρατού του Κεμάλ Ατατούρκ κατά του ελληνικού στρατού , που επιτεύχθηκε στη μάχη του Ντουμλούπιναρ ( κατ΄ άλλους : Τουμπλού – Μπουνάρ . Όλα αυτά τα τοπωνύμια αναγράφονται στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη , μπροστά

από τη Βουλή των Ελλήνων ), μετά από την επίθεση των στρατευμάτων του Κεμάλ, που άρχισε στις 26 Αυγούστου 1922 , με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα.

Για τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο  έχουν γραφεί πολλά, από Έλληνες και ξένους ιστορικούς και συγγραφείς . Επίσης σε “ελεύθερες εγκυκλοπαίδειες” , αναφέρονται πάρα πολλά στοιχεία 

( σωστά , λανθασμένα, αλλά και συγκεχυμένα ). Από στρατιωτικής πλευράς, η Στρατιωτική Ιστορία  αναφέρει  λίαν σημαντικά στοιχεία ( διαταγές μάχης – ημερολόγια Μονάδων – σχέδια επιχειρήσεων – υπομνήματα – στρατιωτικές εκτιμήσεις – κ.α.) , τελείως ” άγνωστα ” σε αρκετούς  οι οποίοι  ενδιαφέρονται να μελετήσουν την υπόψη περίοδο,  και με προεκτάσεις  αναπόφευκτα  στα τότε ελληνικά πολιτικά δρώμενα. ( Η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού /ΔΙΣ που εδρεύει στην Πλάκα , έχει μοναδικό Ιστορικό Αρχείο, και πλούσια Βιβλιοθήκη  και  για τη συγκεκριμένη αυτή περίοδο ).

« Αποφράς » λοιπόν ημέρα η 30 Αυγούστου1922 για Όλους μας στην Ελλάδα .

Υπόψη ότι δεν ήταν μόνο οι Έλληνες στη Μικρά Ασία / Ιωνία. Υπήρχαν και άλλοι στην ευρύτερη περιοχή , πλην όμως η Ελλάδα πλήρωσε το βαρύ τίμημα ( μη το ξεχνάμε ποτέ αυτό ). 

Οι Ιταλοί έλεγχαν την περιοχή νότια του ποταμού Μαιάνδρου . 

Οι Γάλλοι την περιοχή από την Άγκυρα μέχρι την Προύσα και το Σατζάκιον της Αλεξανδρέττας (περιοχή Χατάι της Συρίας). 

Οι Βρετανοί  έφθαναν πιο  βαθειά στο εσωτερικό, κοντά στο Ιράκ 

( όπου βεβαίως και το ….πετρόλαδον.) 

Η “πετρελαιοπαραγωγός” Ρωσία με το βλέμμα στο Μπακού και τη σκέψη στην Περσία ( πετρόλαδον,  επίσης).

Η Αμερική παρακολουθούσα τα ευρασιατικά γεωπολιτικά δρώμενα, έμεινε αρχικά « αδρανής » . Δεν είχε “κηρύξει” τον πόλεμο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά βεβαίως δεν ξέχασε. Επανέρχεται στην όλη περιοχή του “μαύρου χρυσού”  ή του ” μαύρου μεταξιού” ( όπως επιθυμεί αποκαλεί το πετρόλαδον  ο καθένας) , από το 1938 και μετά.

 

Η Στρατιωτική Πτυχή:

Ο Κεμάλ εφοδιάστηκε καλά από όλους τους παραπάνω 

( κυρίως : Γάλλους – Ιταλούς – Ρώσους . Οι Βρετανοί  ” ποιούσαν τη νήσσαν ” , φέροντες  τη  διπλωματική μηλωτή της «ουδετερότητας »  ) και έκανε ( ίσως ….. και να ” διατάχθηκε ” αρμοδίως να κάνει ) “μεταβολή” , βλέποντας προς τη Δύση και όχι Ανατολικά ( Κιρκούκ,  Μοσούλη, κλπ) .

 

Ο ελληνικός στρατός , που έδωσε σκληρές, νικηφόρες και ένδοξες  μάχες , προέλαυνε συνεχώς προς τα βάθη, με μεγάλη επιμήκυνση των γραμμών ανεφοδιασμού του, με αξιωματικούς και οπλίτες οι περισσότεροι των οποίων είχαν αρχίσει τις πολεμικές επιχειρήσεις από το  Σαραντάπορο (!) , χωρίς την ανάλογη επιμελητεία – αναπληρώσεις – ενισχύσεις (!) , και – το κυριότερο – ο στρατός μας καταλαμβάνοντας εδάφη,  κατεδίωκε  συνεχώς τις δυνάμεις του Κεμάλ, χωρίς όμως και να τις καταστρέψει τελειωτικά / ολοσχερώς  ( στη στρατιωτική τακτική, πρωταρχικός σκοπός των επιχειρήσεων είναι πάντοτε ” η καταστροφή των δυνάμεων του αντιπάλου και – εν ταυτώ – η κατάληψη ζωτικών εδαφών , ερεισμάτων “, κλπ.) Ήταν δηλαδή ένα ελατήριο που επιμηκύνθηκε ( πέρα από το «Νόμο του Χούκ»  στη Φυσική ), και δεν συσπειρωνόταν πλέον. Η επιθετικότητά του Στρατού μας, όπως ήταν επόμενο , ” εξέπνευσε”  300 περίπου χιλιόμετρα πριν από την Άγκυρα. Έμεινε τελικά “ταμπουρωμένος ” στην ” εξέχουσα ” του Αφιόν Καραχισάρ . 

Ακολούθησε αναπόφευκτα  η συμφορά . Οι δυνάμεις του Κεμάλ πέρασαν μυστικά και απαρατήρητα, πεζή , ( “…ρυταγωγουμένων των ίππων δια των χειρών…”  αναφέρει – πολύ ορθά – η Στρατιωτική Ιστορία ) ,πίσω από την ελληνική διάταξη ( οι ελληνικοί λόχοι είχαν, σε πρώτο κλιμάκιο , ανεπτυγμένα ….. τα μισά (!!) περίπου από τα προβλεπόμενα τυφέκια – λόγω μη αναπληρώσεων απωλειών και ενισχύσεών τους με άνδρες ! ), και  ” δίκην ριπιδίου”  οι Τούρκοι – τσέτες ξήλωσαν σχεδόν τα πάντα . Και λέμε σχεδόν , διότι – στη συγκεκριμένη περίπτωση – υπήρξαν και παραδείγματα, όπως του αείμνηστου Νικολάου  Πλαστήρα. 

Η Πολιτική Πτυχή : 

Στην Ελλάδα η πολιτική  επικαιρότητα είχε μοναδικά πλέον τα “πρωτεία“. 

Οι τότε « σύμμαχοι και προστάτες μας » , επί το έργον τους …… . 

ΟΥΔΕΙΣ στην Ελλάδα ασχολούνταν – στην ουσία – με τα ελληνικά στρατεύματα στη Μικρά Ασία  !

Κοντολογίς , τα πολιτικά γεγονότα προέβαλαν τη βαριά σκιά τους και ακολούθησε αναπόφευκτα  η ήττα και η καταστροφή .

Χώρα μικρή , πολύ φτωχή και βαθιά  διχασμένη η  Ελλάδα, μετά και από τρείς διαδοχικά  πολέμους , εστάλη στη  Μικρά Ασία υπό 

των φίλων και συμμάχων της  «Αντάντ » με προεξάρχουσα 

την – και επιδείξασα στο τέλος “ουδέτερη στάση ” – Βρετανία  , 

και  μάλιστα ως εντολοδόχος αυτών, για την προστασία του πολυάριθμου ελληνικού πληθυσμού της  Μικράς  Ασίας .

Τελικά,  η Ελλάδα αφέθηκε μοναχή της  απέναντι στις δυνάμεις του Κεμάλ Ατατούρκ , τις οποίες εξόπλισαν και ενδυνάμωσαν οι  ίδιοι  οι ….. φίλοι και σύμμαχοι της !!  Ήταν θέμα χρόνου πλέον η Καταστροφή και η Εθνική Συμφορά ! 

Τα γνωστά πάθη και  οι  δογματικές απόψεις του Διχασμού , επικάθησαν επί των τότε γεγονότων – αιτίων – υπευθύνων, δίκην πυκνής  και δυσδιάλυτης  ομίχλης , η οποία καθιστά  – ακόμα μέχρι  σήμερα –  επισφαλή την ιστορική έρευνα . 

 

Εδώ , ας μας επιτραπεί να επιχειρήσουμε ορισμένες προσωπικές σκέψεις – απόψεις :

Πολιτικά βεβαίως – αλλά και στρατιωτικά επίσης – λάθη, έφεραν τη Μικρασιατική Καταστροφή .

 Εκτιμάται ότι , με βάση τα πολιτικά δρώμενα και την επακολουθήσασα  μετάλλαξη της θέσης των φίλων και συμμάχων της  Ελλάδας , σαφώς λόγω των συμφερόντων τους  , ο στρατός μας  δεν θα μπορούσε να επιτύχει τελειωτική νίκη ( και συνωδά  οι Έλληνες  αδελφοί μας την ειρηνική τους παραμονή στη Μικρά  Ασία ), υπό τη διαρκή πίεση πολυάριθμης και βάρβαρης ενδοχώρας,  κατάλληλα καθοδηγούμενης , εξοπλιζόμενης και ενισχυόμενης αφειδώς από τους τότε φίλους και συμμάχους μας, που « μας πούλησαν για γρόσια και  φλουριά » ( μοναδικοί οι στίχοι του τραγουδιού « θα με δικάσει ο κούκος και τ΄αηδόνι » , μας θυμίζουν ανεξίτηλα  το αποτέλεσμα παθών και λαθών μας .) Οι ενέργειες φίλων και συμμάχων μας κατά τη Μικρασιατική  Καταστροφή – Συμφορά , αποτελούν  επίσης και μια ανεξίτηλη μαρτυρία, για το πώς αντιλαμβάνονται πολλάκις οι ( εκάστοτε )  Φίλοι μας τις Συμμαχίες τους .

Η καταστροφή αυτή πρέπει να είναι και η τελευταία . Πρέπει  επιτέλους να μαθαίνουμε από τα παθήματά μας . Προς τούτο , είναι αναγκαίο να μελετάμε την Ιστορία, χωρίς όμως να εγκλωβιζόμαστε από αυτή . Η Ιστορία είναι σχολείο – όχι φυλακή.

Οφείλουμε να μη ξεχνάμε , και συγχρόνως να στηρίζουμε την όποια προσπάθεια για «Ασφάλεια και Σταθερότητα » στην ευρύτερη περιοχή μας , Πατριωτικά , χωρίς Υποχωρητικά Σύνδρομα ( τύπου «Μοκτεζούμα» ) , με βάση το Διεθνές Δίκαιο σε συνδυασμό όμως και με την Ισχύ των Ενόπλων μας Δυνάμεων ( το τελευταίο  το αντιλαμβάνονται καλύτερα οι   –  κωφεύοντες στο άκουσμα του Διεθνούς Δικαίου – αρπακτικοί «γείτονες » μας ), την Κοινωνική Αντίληψη για τους λαούς στην περιοχή,  και με πρωταρχικό – βασικό  επίκεντρο τη Ν.Α. Μεσόγειο  ( δεν είμαστε απλώς …… παρατηρητές στον υπόψη χώρο, είναι η Φυσική μας Θέση και – συνεπώς – πρέπει να έχουμε ουσιαστική παρουσία και λόγο σε αυτή ) , σε συνδυασμό και με τον κύριο ρόλο μας στη Βαλκανική ενδοχώρα .

 Επειδή το αποτέλεσμα είναι τελικά αυτό που μετράει – επ΄ωφελεία της Χώρας μας και του λαού μας  –  ας λάβουμε επιτέλους σοβαρά υπόψη τα πλέον αδύνατα / τρωτά μας σημεία :

Τη  Διχόνοια  – το Διχασμό – τη  Διάσπαση – τη Φιλαρχία – την «Κακή Συνήθεια» του υιού του Ευρυδήμου , κλπ ( γνωστά και χιλιοτραγουδισμένα ) , τα οποία – δυστυχώς –  μας Χαρακτηρίζουν  Ιστορικά , Εμάς τους Έλληνες ( και …… λέμε ότι είμαστε και « έξυπνη φυλή» , φαντασθείτε και να μην είμαστε …. ) 

Το Γεωπολιτικό «πάζλ» ευρίσκεται σήμερα σε πλήρη εξέλιξη στην ευρύτερη περιοχή μας , στην οποία – ας μη το ξεχνάμε αυτό –  η Ενέργεια ( πετρόλαδον , φυσικό αέριο / LNG , κλπ ) έγραψε πάντα  την Ιστορία ( ωφέλησε οικονομικά κάποιες χώρες , αλλά έστειλε και άλλες στη χειρουργική κλίνη ) , και συνεχίζει βεβαίως να τη γράφει, συγκεκαλυμμένα ίσως – προδιδόμενη όμως από την οσμή της  . 

Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας υπαγόρευε ανέκαθεν την Ιστορία και την Πορεία της ( αυτό προκύπτει συνεχώς ,  μελετώντας  την  Ιστορία της Χώρας μας. )

Μπορεί και να μη συμφωνούν με τα προαναφερθέντα ή και να αμφιβάλλουν κάποιοι /όποιοι – αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα οι απόψεις των Πολιτών . Αρκεί όμως όλοι να αντιληφθούν / αντιληφθούμε , ότι η ανάταξη του συνόλου είναι αυτή που φέρνει την καλυτέρευση της ζωής ενός εκάστου . 

Η «Εθνική  Στρατηγική»  ( ουσιαστικά  – όχι τύποις ) , οι απουσιάζουσες σήμερα  ενεργειακή  διπλωματία  και  ελληνική πολιτιστική διάσταση στην εξωτερική μας πολιτική , καθώς και η πραγματική / έμπρακτη ( όχι μόνο λόγια – έργα ) προαγωγή της  « Ασφάλειας  ( Άμυνας ) και  Σταθερότητας » στην ευρύτερη περιοχή μας , είναι  το εφαλτήριο για την πολυπόθητη επί χρόνια οικονομική  ανάπτυξη και αναγέννηση  της Πατρίδας μας . Ιδίως σήμερα , σε ένα κυρίως  “ καπιταλιστικό – άκρως νεοφιλελεύθερο διεθνές περιβάλλον “  το οποίο, την ώρα που “σηκώνεις κεφάλι”, σου τραβάει το σωληνάκι στην “εντατική” με τα οικονομιστικά  μέτρα που επιβάλλει, τα οποία και απαξιώνουν τη ζωή των Πολιτών , χωρίς να ακουμπούν βεβαίως την άγρια και άπληστη ακρίδα  της διαπλοκής και της διαφθοράς ( εγχώριας και ξένης φυσικά ), με εμφανώς λίαν απαισιόδοξες προοπτικές αναγέννησης της Χώρας.  

Στις φωτογραφίες , φαίνεται το τουρκικό μνημείο σε ανάμνηση της νίκης της 30ης  Αυγούστου 1922.

#tdi_1_b74 .td-doubleSlider-2 .td-item1 { background: url(https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/1922_3-80x60.jpg) 0 0 no-repeat; } #tdi_1_b74 .td-doubleSlider-2 .td-item2 { background: url(https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/1922_2-80x60.jpg) 0 0 no-repeat; } #tdi_1_b74 .td-doubleSlider-2 .td-item3 { background: url(https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/08/1922_1-1-80x60.jpg) 0 0 no-repeat; } 1 του 3

Καταυγάζει μια βαρβαρότητα και ένα άσβεστο μίσος ! 

Βλέποντάς το , ο καθένας , ας βγάλει τα συμπεράσματά του .

Ιδιαίτερα κατάλληλη η σημερινή ημερομηνία – σε στενό συνδυασμό και με την Ιστορία – για αναστοχασμό  γεγονότων στην ευρύτερη περιοχή μας και στα του οίκου μας , με  μια νηφάλια εκτίµηση της περιόδου της Μικρασιατικής Καταστροφής – Συμφοράς , χωρίς να επιζητούνται  τελεσίδικες απαντήσεις , που είναι βεβαίως και αμφίβολο εάν και κατά πόσον  υπάρχουν ………

Οφείλουν λοιπόν κάποιοι να μιλούν λιγότερο , για μερικά που τα προεξοφλούν “a priori ” ως “θετικά”, και να σκέπτονται με νηφαλιότητα “διπλά” . Είναι πολύ δύσκολοι και ιδιαίτερα απρόβλεπτοι οι καιροί σήμερα ……. 

Λοιπά  κατά την κρίση καθενός ,  κρίση βεβαίως σεβαστή και εκτιμητέα.

The post Μικρασιατική Καταστροφή: Ας μάθουμε έστω και τώρα από τη συμφορά της 30ης Αυγούστου 1922 appeared first on Militaire.gr.